Ja, groen gras in Nederland, dat is in mijn verleden geen punt

Hier in Thailand is het een hoofdpijn product vanwege het klimaat.
Bij de oplevering van ons pand bestond het grootste gedeelte van de tuin uit gras.
In die dagen was die ongeveer 300 vierkanten meter tuin een tweehonderdvijftig meter gras.
Wat voor gras nu ik dacht in het begin, recreatie gras.
Hier en daar wat bomen en een paar van die ‘platte’ gigabananen bomen, na een paar jaar.
Voor de schaduw, helaas worden ze in no-time hoger als je huis.
Aangelegd door een hovenier inclusief bij de aankoop.
Het leek een beetje op een grastennisbaan met obstakels, maar och het mocht niet veel kosten schijnbaar.

Tijdens de vakantieman jaren van mij is dat zachtjes aan gehalveerd, de grote hap eruit was de aanleg van het zwembadje met terras.
Met af en toe een plantenbordes aanleggen tijdens mijn aanwezigheid in de eerste maanden van het nieuwe jaar was het gras teruggebracht naar een honderdvijftig meter.
Heb in die dagen een grasmaaier versleten en het zag er meestal totaal niet uit, zelfs niet na vrijwel dagelijks water geven.
Zomers in het regenseizoen mocht de tuinman het doen, maar er waren tijden dat de flymo het niet trok vanwege de lengte van het gras en de Thaise methode toegepast werd.
Het jankende apparaat op je rug met benzinemotor en een lange as eraan met roterend nylondraad.
Na vele klachten van de achterblijvers in Huize [bijna] Weltevrede moest het recreatiegras eraan geloven.
Nog meer bordes zodat het op een leuk achtertuin grasmatje begon te lijken.
Omdat er in Thailand geen schoffel te krijgen is en ik ook niet van plan was om twee keer per jaar diverse vuilniszakken ‘onkruid’ te verwijderen heb ik gekozen voor bedekking met steenslag.
Het grijze spul wat je onder de treinrails aantreft of in de betonmixer.
Iedereen was redelijk tevreden over het resultaat en te besteden arbeid in het vervolg, inclusief ondergetekende tijdens de jaren van de zijnde vakantieman.

Een paar jaar daarna gingen vrouwlief en ik na rijp beraad toch richting Thailand met een enkele reis.
O, wat was het fijn om in Thailand te zijn, al snel was er een kleine irritatie, nee, niet die zaken waar men het op TB graag over heeft zoals de IMM, maar meer de wekelijkse grasmaaibeurt.
In het gele knollenveld vol met onkruid of in de ‘hooibouw’ periode.
Had inmiddels me tweede flymo versleten en er moesten maatregelen genomen worden om mijn toch positieve gemoed niet onder te laten gaan door een grasveldje.
De buren waren inmiddels overgeschakeld op Maleisisch gras.
Een soort gras dat het volgens zeggen goed deed in dit klimaat, hoewel een beetje schaduw gewenst was.
Na een bezoek aan een tuincentrum in Dan kwian pottery village waar in die dagen de immigratie ook nog zat en een pitstop bij een tuincentrum gemaakt te hebben was de keus duidelijk, Maleisisch gras.
Oude gras helaas pindakaas met verdelger doodgespoten, [gras heeft de vervelende eigenschap dat als je het wil laten groeien dat het niet groeit en als je het weg wil hebben dat dat bijna onmogelijk is].
N a drie weken nog een keer erover met de spuit en wederom naar Dan kwian tuincentrum gras kopen wat men op voorraad had.
Gezien de prijs kocht ik gewoon de oppervlakte in rollen gras, had de hint gekregen van een buitenlander dat je het uit elkaar kon trekken en om de vijf centimeter kon planten, zodat er na verloop van tijd een dichtgegroeid veld zou zijn.
Het leek een beetje op werken en als te vroeg gekozen pensionado was ik juist van plan om dat te voorkomen, althans niet meer als dat nodig was.
Na verloop van tijd klopte dat ook redelijk, met de mij geleverde matten van vijftig bij honderd centimeter, dat het snel dicht groeide.
Het maaien viel terug naar een keer in de paar weken, het was een genot, bijna tenminste tot in het tweede seizoen.

Het oude gras gaf niet op de diverse soorten recreatie gras uit het verleden ging de strijd aan het gras van de zuiderburen uit Maleisië.
De diverse soorten gras groeide dieper in de grond met horizontale wortels die af en toe een spruit richting het licht opleverde, nou ja zeg maar zeer stevig, af en toe.
Uitroeien was een onmogelijke taak geworden tenzij ik het liet afgraven of liet neutraliseren met stoom of zo, het ging mij even te ver en toch liet ik mij niet opzij zetten door een grasveldje.
Er zou en er moest een leuk grasveldje komen wat er niet uit zag als een knollenveld en waar je ook niet als pensionado jezelf op stuk liep met de flymo.
Ja, ik weet het, de irritatie van mens kunnen een lichte obsessie worden. [555]
Inmiddels was mij ter oren gekomen dat er in Korat een grote zaak gekomen was met kunstgras, iets wat in de beginjaren van die handel eigenlijk niet meer was als groen tapijt zoals je binnenshuis wel eens aantreft.
Na enkele bezoeken en ruimschoots onderzoek op de digitale snelweg [ en de nodige promo aanbiedingen] was de kogel door de kerk, kunstgras moest het worden.
Pittige waterrekeningen, nieuwe aanschaf van meerdere flymo maaiers, zakken met oud gras die de vuilnisboer niet mee nam, gezeur van buren of ik op bepaalde tijden van de dag wilde maaien, en zweetaanvallen tijdens arbeid in de afgelopen jaren moesten voltooid verleden tijd worden.
Uiteindelijk gekozen voor recreatiegras 25 millimeter met een stevige rubber ondergrond en het grasveldje aangepast wat op een vier bij tien meter uitkwam, een leuk een altijd onkruidvrij en vooral groen en strak veldje, jaarrond.
Kon er geen twee flymograsmaaiers voor kopen voor dat bedrag, vele jaren later nog steeds diep gelukkig mee.

Over deze blogger

william-Korat

Men heeft mij gevraagd om wat info te vermelden over het wel en wee van mijn aanwezigheid hier. Laat ik voorop stellen dat ik mijzelf op zijn hoogst als part-time journalist zie. Schrijver mag ook, wie had dat ooit gedacht.
Ik ben op mijn 54ste jaar naar Thailand vertrokken nadat ik al een jaar of acht verliefd verloofd getrouwd was met mijn Thaise liefde.
De grijze wolken in Nederland werden te donker, de recessie, werkgever had het veel, erg veel over polen. De geest was al een tijdje uit de fles, en niet altijd de meest vriendelijkste.
Appartement uit 1928 verkocht voor een vette winst na twintig jaar wonen. En ons inmiddels al jaren gekochte Thaise huis betrokken. Wij spreken over het jaartal 2008.
Gelijk de golven van de zee in een rusteloze dag in Thailand zijn wij inmiddels al een paar jaar voorzien van mijn pensioen in rustig vaarwater terechtgekomen.
Hobby's van alles en nog wat binnen de grenzen van ons bestaan, na lezen is af en toe schrijven erbij gekomen.

Lees hier de laatste artikelen

Oudere postings van deze blogger

• Lezersinzending13 mei 2025Fabeltjeskrant of toch niet? – deel 28
• Lezersinzending4 mei 2025Fabeltjeskrant of toch niet? – deel 27
• Cultuur27 april 2025‘De oude man’
• Lezersinzending26 april 2025Fabeltjeskrant of toch niet? – deel 26