Kwai-tie-jouw: soep met ballen
Kwai-tie-jouw. Nooit van gehoord zal menigeen denken bij het lezen van deze kopregel. Laat ik beginnen met iedereen gerust te stellen: er is niets mis met je verstandelijke vermogen, als je er één-twee-drie geen touw aan vast kunt knopen.
Dit fonetisch geschreven woord betekent simpel gezegd gewoon ‘soep met balletjes’ met toevoeging van nog een paar andere ingrediënten zoals dun gesneden vlees en taugé.
Menigeen die wel eens in Thailand is geweest zal het gerecht kennen, of minimaal wel eens hebben gezien. Naast Pad Thai is het een heerlijk licht lunchgerecht dat bijna in elke straat, tot in de kleinste uithoeken van het land, voor een heel klein prijsje verkrijgbaar is.
Ongetwijfeld heb je ze vaker gezien die hele kleine eetstalletjes met een grote dampende ketel hete bouillon en daarbij een glazen kastje waarin groente, diverse vleessoorten, deegwaren en de gememoreerde balletjes liggen. De uitrusting van deze kleine eenvoudige eetgelegenheden is meestal erg summier en veelal niet meer dan een afdakje van golfplaten waaronder eenvoudige tafeltjes met plastic stoeltjes of krukjes. Het afdak is zelfs al een luxe en ontbreekt in heel veel gevallen.
In Nederland zouden we de eigenaar betitelen als een ZZP-er (zelfstandige zonder personeel). Meestal is het in Thailand een ietwat oudere dame die de scepter zwaait, beter gezegd de pollepel hanteert. Een menukaart zul je er zelden of nooit aantreffen, want de Thai ziet in een oogopslag wat de pot schaft. En in dit geval kun je ‘pot’ wel heel letterlijk nemen. De basis van de gerechten komt uit die grote hete pot: de bouillon. Hoe vaker de ingrediënten in de bouillon gegaard worden des te heerlijker de smaak. Superdunne rijstnoedels worden even in de bouillon gegaard en eenzelfde lot ondergaan de diverse vleessoorten, taugé, fijngesneden groente en uiteraard ook de onontbeerlijke balletjes.
Dit alles krijg je samen met een hete scheut bouillon in een kom opgediend. Op tafel staat altijd de bekende vissaus en een aantal andere smaakmakers om aan de ‘kwai-tie-jouw’ een persoonlijk tintje toe te voegen. Begin niet te snel er van alles in te gooien maar proef eerst! Op tafel staan lepels en de bekende eetstokjes. Hoewel de nodige varianten op dit gerecht bestaan heeft deze kwai-tie-jouw mijn persoonlijke voorkeur.
Tot slot
Bang hoef je beslist niet te zijn om in een dergelijke goedkoop uitziende gelegenheid dit simpele, doch smakelijke lunchgerecht, te gebruiken. De hete bouillon waarin alles terecht komt staat borg voor een ‘veilig’ gerecht. Het enige waarvan je wellicht zult opkijken is het minimale bedrag dat je moet afrekenen.
Trouwens wel lekker die soep. Zouden ze allemaal andere versies hebben omdat die spraak anders is of is het regio gebonden, zoals in NL limburgs, fries, brabants etc.
je moet bij het bestellen 2 dingen specifieren:
1.welke type van die noeels je wil-sen yai=wijd, sen lek=smal of sen mie=mie
2.of je het droog=heang of nat (dus met die bouillon) wil=nam (=vocht)
en soms nog of je een gewone (thammada) of speciale of grote portie wil (phiset).
Er zijn nog steeds (Chinese, dat wel) ba-mee verkopers die mokken voor 10 bt aanbieden (wel veel zelfbedieining en precies weten wat je wil en wat er dan mag).
Overigens-dat alles altijd zo lekker is etc-onzin. (zo’nn farang geloof dat ook niet weersproken mag worden?). Wij kunnne hier wel 100 soorten verschillende soep maken-de Thai niet. Altijd diezelfde bouillon-uit potjes of scheurpakken.
Er zijn overigens ook grote ketens (na een tijde herken je de labels op de karren)-die verdienen omdat de dames HUN produkten moeten afnemen. Een heet chai see=4 broers, de ander-net even kwijt.
idd…een heerlijk en makkelijk gerecht. Maar het smaakt niet altijd hetzelfde. We hebben hier diverse stalletjes, doch er zijn er maar twee waar ik graag kom. Eentje serveert de soep ( 5 bath extra ) bij de path krapau nua….. aroi maak.
Voor thuis heb ik een grote snelkookpan gekocht, daar maak ik regelmatig soep in die door de familie gretig word afgenomen.
Heerlijk spul, de naam heb ik nooit geweten, nu wel dus
Ik eet het vaak, en het is altijd verrukkelijk…..
Ik ben er gek op als stevig ontbijt een absolute opkikker en aanrader!! Ik denk dat het oorspronkelijk uit Vietnam komt ben er niet helemaal zeker van, in geval van niet zou ik het graag horen van waar het wel vandaan komt.
Je hebt er die schieten er echt uit met hun handeltje, je ziet het dan ook wel aan de omloopsnelheid. Ik heb er nog nooit eentje gehad die ik niet lekker vond, maar je hebt er uitschieters bij, die zijn gewoon verrukkelijk.
Ik heb me daar in Vietnam laten vertellen ( weet niet of het waar is) dat die bakken met bouillon nooit van de vlam gaan, (lifestock). Wanneer ze niet verkopen, gooien ze er weer naar ik aanneem karkassen bij en trekken weer meer bouillon, zo raakt het nooit leeg en word hij steeds ouder en lekkerder.
De locals weten exact bij wie hij het lekkerst is…
Wij reizen veel rond als we daar zijn, 2 dagen hier 2 dagen daar, meestal gaan we lekker naar de nachtmarkt, gezellig, altijd wat te zien, en heerlijk eten….
Deze soep heeft mijn vriendin mij voor het eerst laten proeven in een restaurantje in Lathprao. Aanvankelijk haalde ik mijn neus er voor op, maar nadat ik eenmaal geproefd had was ik verkocht.
Vaak kun je ook nog kiezen tussen Neua (rundvlees) of Moo ( varrkensvlees) of Kai (kip). Je krijgt dan niet alleen balletjes, maar ook stukjes vlees in de soep. De variant met de toevoeging van runder bloed in de soep geeft de soep nog een extra lekkere smaak.
In nederland kun je de soep ook zelf maken. Ik weet dat bij de grote oriental supermarkt, diverse zakjes met een assortiment van verschillende droge kruiden te krijgen zijn die als basis.dienen voor de soep. Vervolgens nog een goed stuk vlees met bot bij de slager halen en het koken kan beginnen…….
Bedoeld is hier dus de – van origine Cambodjaanse ontbijt – (rijst) mie soep.
De ก๋วยเตี๋ยว(นำ้) – kwăaj tǐejaw (náam)