Maria’s Dagboek (deel 11)

Door Maria Berg
Geplaatst in Dagboek, Maria Berg
Tags: ,
27 oktober 2013

Maria Berg (72) liet een wens in vervulling gaan: ze verhuisde in oktober 2012 naar Thailand en daar heeft ze geen spijt van. Haar familie noemt haar een ADHD-bejaarde en dat beaamt ze. Maria werkte als dierenverzorger, leerling-ziekenverzorger, bestuurder op de dierenambulance, lady bartender, activiteitenbegeleider in de dagverzorging en en als verzorgende C in de particuliere thuiszorg. Erg honkvast was ze ook al niet, want ze woonde in Amsterdam, Maastricht, België, Den Bosch, Drenthe en Groningen.

Het bewegende bed

Mijn bed is op zich niets bijzonders. Alleen als ik denk, rustig te kunnen slapen, dat is een grote vergissing. Al ben ik alleen, ik lig graag in een groot bed, kun je ook nog eens schuin gaan liggen, zonder er uit te vallen.

De honden zijn het hier helemaal mee eens. Zodra ik op mijn bed lig, komt pup Kwibus aan het voeteneind liggen, even later installeert moeder Berta zich dicht tegen mij aan. Regelmatig springt een van de twee weer van het bed en na een tijdje weer op het bed. Sinds moeder Berta ook in huis komt, is het dus met mijn nachtrust slecht gesteld, een middagslaapje doet dan wonderen. Al is dat niet zo, voor mijn gevoel heb ik een bewegend bed.

Verrassing bij mijn visum

Dat ik mijn visum kreeg, ondanks het ontbreken van de departure kaart, dat wist ik al, daar was ik al over gebeld. De verrassing was, dat toen ik mijn paspoort terug kreeg, er een nieuwe kaart in mijn paspoort zat geniet, dus geen problemen als ik het land uit wil.

Stomme film

Als het flink regent, zoals deze week, gebeurt er van alles. Meestal houdt de tv er mee op. Na verschillende pogingen om hem weer aan te krijgen, lukt dat dan wel. Midden in een heel spannende griezelfilm hield hij er weer mee op.

Pas na 10 minuten had ik weer beeld. Wat een afgang en het was juist zo spannend! 10 minuten is veel in een film, maar goed: het positieve er van is, je zit droog en het is maar een film.

De regen hield op, eindelijk weer beeld zonder storing. Nu komt de storing van buiten, kikkers en padden gaan zo hard te keer, dat van de film niets meer te verstaan is. Mijn film is veranderd in een stomme film, dat is dan wel weer om te lachen.

Mooi dier

Aan de overkant van het pleintje waar ik woon, staan drie blauwe tonnen, waar we ons afval in kunnen doen. Dat doe ik dan ook elke morgen. Op de buitenkant van een van de tonnen zit een prachtige tor. Gauw terug mijn huis in om mijn fototoestel te halen. Gelukkig, als ik terugkom, zit hij er nog. Ga je je afval weggooien en zie je zo iets prachtigs, mijn dag begon weer goed.

Het houten huis

Het mooie houten huis, midden in de natuur, dat ik kon huren, ik zie er toch maar van af, al die trappen spreken me niet aan. Een Nederlandse kennis met zijn Thaise vrouw wilden het graag huren. Zij nam contact op met de eigenaar. Ja, het was goed, ze konden het per 1 november huren, ze waren blij. Deze week sprak ik ze, de verhuizing gaat niet door, de eigenaar wil het toch maar niet verhuren. Nu ben ik helemaal blij dat ik er van af heb gezien.

De papegaai

Al eerder schreef ik, dat handvaardigheid een van mijn bezigheden is en was. Ik kom uit een familie waar men riep: eerst zelf proberen en dan pas roepen: dat kan ik niet. Op mijn tiende mijn eerste rok gemaakt en een half jaar later een blouse, waar ik per ongeluk twee linker mouwen bij knipte. Dat gebeurt je maar één keer in je leven. Je fiets zelf repareren was ook normaal. Een eigen bed heb ik ook al eens gemaakt, op twee meter hoogte, met een ladder ernaar toe, met eronder de linnenkasten en het wiebelde niet, daar was ik erg trots op.

Schilderen en tekenen, ook een van mijn bezigheden. Ik heb eigenlijk te veel hobby’s om ze even te noemen, maar nu ik niet meer werk heb ik ook de tijd om het allemaal te doen. Nou heeft ieder mens een andere smaak en dat is juist leuk, anders hadden we allemaal dezelfde dingen in en om het huis.

Ik ben ook een van die rare mensen die alles mee heeft genomen naar Thailand, want ik vind niet alles mooi. Waar bij komt, ik heb veel schilderijen en die wilde ik echt niet kwijt. Ook kasten waar een geschiedenis aan vast zit.

Op verzoek van iemand maakte ik een zelf beschilderd kussen, voorstellend een papegaai. Vroeg al mijn vrienden om hun mening en dan is het leuke, dat ook hier de smaken erg uit een lopen. Een vriendin, die ik al 47 jaar ken, mailde me dat ze ze afschuwelijk vond. Dat was even slikken, daarna kreeg ik de ene na de andere bestelling en ben ik druk aan het beschilderen.

Behalve de kussens werd er nu ook gevraagd om er een te maken als theemuts, voorlopig ben ik er nog wel even zoet mee.

Deel 10 van Maria’s Dagboek verscheen op 30 september.

1 reactie op “Maria’s Dagboek (deel 11)”

  1. Jose zegt op

    Dankje wel Maria. Dit fleurt een erg winderige en natte herftsdag in Nederland helemaal op.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website