Jim Thompson, de beroemdste Amerikaan in Thailand
Jim Thomson house (RICIfoto / Shutterstock.com)
De naam van Jim Thompson is onlosmakelijk verbonden met Thaise zijde. Zijn naam roept veel respect op bij de Thai. Thompson was een kleurrijk figuur: een ex-architect, gepensioneerd legerofficier, parttime spion, zijdehandelaar en een verzamelaar van antiek. Hij is zonder meer de beroemdste Amerikaan in Thailand.
James H.W. Thompson werd geboren op 21 maart 1906 in Greenville, Delaware in de USA. Jim was de jongste in een gezin van vijf kinderen van Hendrik en Mary Thompson. Zijn vader was een textielfabrikant, zijn moeder was de dochter van James Harrison Wilson, een bekende generaal uit de Amerikaanse Burgeroorlog.
Thai Silk Company Ltd.
Jim Thompson verhuisde in 1945 naar Thailand. Hij werd hoofd van het Office of Strategic Services (OSS), een voorloper van de huidige CIA. De Thaise zijde industrie lag in die tijd volledig op z’n gat. In 1948 richtte hij de Thai Silk Company Ltd. op, waarmee hij de kwijnende industrie nieuw leven inblies.
Thompson’s ontwikkeling van de Thaise zijde-industrie wordt vaak genoemd als één van de grote succesverhalen van het naoorlogse Azië. Ook nu nog tref je overal winkels aan met Thaise zijde onder de naam Jim Thompson, zoals in Siam Paragon in Bangkok.
Jim Thompson groeide uit tot een mythe toen hij in 1967 op Paaszondag verdween tijdens zijn vakantie. Hij maakte een wandeling in de Cameron Highlands in Maleisië. Zijn verdwijning is altijd een mysterie gebleven, ook zijn lichaam is nooit gevonden. De geruchten gaan van zelfmoord, tot een ongeluk of een hartaanval. Sommigen beweren dat de CIA betrokken is geweest bij zijn plotselinge en mysterieuze verdwijning.
(Sorbis / Shutterstock.com)
Verzamelaar van antiek
Na zijn komst in Thailand begon Jim antiek te verzamelen. Door de omvang van zijn collectie zocht hij een geschikte plaats om zijn kunstschatten ten toon te stellen. In 1958, begon hij aan de verwezenlijking van zijn plan. De bouw van een museum annex huis voor zijn unieke verzameling.
Voor de bouw gebruikte hij zes antieke teakhouten Thaise huizen uit Ban Khrua en Ayutthaya. Deze werden ontmanteld en verhuisde naar de huidige locatie in Bangkok, tegenover de wijk Bangkrua, waar ook de zijdewevers die voor hem werkte ooit gevestigd waren. In het huis werden in de verschillende kamers zijn verzameling ondergebracht, zoals:
- Chinese blauw-witte Ming stukken
- Cambodjaanse stenen figuren
- Victoriaanse kroonluchters
- Vijf gekleurde Bencharong
- Antieke Thaise stenen beelden
- Birmese standbeelden
- een eettafel die ooit gebruikt werd door koning Rama V van Thailand.
Het duurde bijna een jaar om zijn droom te verwezenlijken. Zijn collectie, die veertien eeuwen beslaat, staat er grotendeels nog net zo bij als toen hij in 1967 op mysterieuze wijze verdween. Sommige voorwerpen uit zijn collectie zijn erg zeldzaam, zoals de hoofdloze maar elegante 7e-eeuwse Dvaravatiboeddha en een 17e-eeuwse teakhouten Boeddha uit Ayutthaya. Toen het Jim Thompson House in 1959 was voltooid, omschreef de internationale pers het als “één van de wonderen van het Oosten.”
Tot op de dag van vandaag is het Jim Thompson’s huis/museum één van de belangrijkste toeristische bezienswaardigheden in Bangkok.
Openingstijden: 09:00-17:00 (laatste rondleiding om 17:00).
Locatie: Soi Kasemsan 2, tegenover het Nationaal Stadion op Rama I Road.
BTS: Uitstappen bij het station National Stadium.
Adres: 6 / 1 Soi Kasemsan 2, Rama 1 weg.
Tel. : +66 (0) 2 216 7368
Routebeschrijving: Neem afslag 1 van de BTS National Stadium Station, sla rechtsaf naar Soi Kasemsan 2 en loop helemaal door tot het einde. Het museum vindt je aan de linkerkant.
Ik ben meerdere malen in het Jim Thompson House geweest en ik moet zeggen het is prachtig, een oase van rust midden in Bangkok.
En mischien ben ik een zeur, maar als ik door het “museum” loop dan moet ik toch vaak denken aan al die missende beelden in oude tempels. Maar mischien zijn deze missende beelden op deze manier wel van een ondergang behoed.
Er zijn overigens nog een paar van dit soort museum huizen in Bangkok, zoals het “Kamthieng House” of “Suan Phakkad Palace” of “Prasart House”
Chang Noi
Ik heb eens gelezen, dat het Thompson huis het meest bezochte museum is in heel Thailand, en dat is nog wel een huis van een farang.
Als ik gasten heb is dat ook altijd een vast bezoek waard, hoewel ik dan wel bij het vijvertje blijf zitten om te genieten van de heerlijke ‘oase’ rust temidden van het vibrende en onstuimige Bangkok. Ik heb het huis immers al menigmaal bezocht, prachtig, inderdaad!! Regelmatig passeert er een passagiersboot over de Saen Saeb klong op weg naar de Rachadamnoen avenue, een tocht die ik ook iedereen aanraad.
Leuk artikel,hier heeft mijn vriendin gewerkt als English Tourguide,zo zie je maar weer!
Een heerlijke plek om eventjes uit de (overigens eveneens heerlijke) gekte van Bangkok te ontsnappen, de kanaalboot stopt onderhand voor de deur.
Mijn foto impressie van het huis : http://www.flickr.com/photos/miek37/tags/jimthomsonhouse/
Ik weet nog goed toen we daar jaren terug voor het eerst waren, mijn vrouw werd gelijk verliefd op de Thaise zijde.
Aangezien wij een winkel hebben en ook veel spullen uit Thailand en omringende landen verkopen was ik heel geïnteresseerd in 1 ding: Hoe Herken ik nu fake zijde van echte zijde?
Het antwoord gebruik ik nog steeds: Je pakt een stukje zijde en steekt het in de fik, smelt het dan zit er synthetische zooi in, wordt het as, dan is het zijde.
Op het oog is fake en echt bijna niet van elkaar te onderscheiden.
Ik kom er nog steeds met mijn vrouw, want die is er zoals ik al zei verliefd op geworden…..
Als de rook ruikt naar verbrand haar, en dat brokje as makkelijk te verkruimelen is weet je zeker dat je met wol of zijde te maken hebt, het zijn natuurlijke ‘eiwit-vezels’
Kom nu 8 jaar in Thailand en Bangkok en ga eigenlijk altijd even naar JT-House.
Ik ben een liefhebber van Buddhist Art, Thai en Khmer, en dan is het JT een no-brainer. Zoveel mooie dingen daar !
Maar daarnaast heeft JT gewoon een mooie omgeving gemaakt door zijn Huis/Museum samen te stellen uit diverse andere Huizen.
De producten van de JT Thai-Silk company zijn niet de goedkoopste, maar ervaring leert me inmiddels dat het wel erg goed is, zowel de kwaliteit als de ontwerpen
Kortom voor mij is het JT House, net als het Museum voor Siam, een regelrechte aanrader !
Jim Thompson had een nog veel grotere verzameling Thaise beelden. Echter omdat op enig moment de Thaise regering plotseling besloot dat die beelden eigenlijk Thais bezit waren, werd hij gedwongen de Thaise beelden in te leveren. Thompson was daarover zeer verbolgen omdat hij ze van Thaise handelaren had gekocht. In het huis bleven daarom vrijwel uitsluitend de beelden over uit andere landen zoals Birma.
Opvallend genoeg is het ontwerp van het huis eigenlijk typisch westers. De paviljoens met entree en eetkamer zitten, evenals het paviljoen met de eerste slaapkamers, vast aan de woonkamer. Hierdoor loop je van de ene ruimte in de andere.
Dat gebeurt bij klassieke Thaise woningen niet. Daar zijn de verschillende paviljoens allemaal los van elkaar, verbonden door een houten terras. Zoals hier wel gebeurt bij de keuken en extra logeerkamer.
Hetzelfde is te zien bij Thompsons ontwerp voor het huis van Connie Mangskau.
Thompson was een romanticus die met lede ogen de verwesterlijking van Bangkok zag plaatsvinden. Lange tijd heeft hij ook vastgehouden aan het wonen zonder airco, hoewel die inmiddels al lang ingevoerd was in de wat grotere huizen.
Overigens heeft Thompson het huis niet kunnen betalen uit zijn inkomsten uit de onderneming. Hij was geen gefortuneerd man. Wel was hij de leidende man van de onderneming, maar niet de eigenaar.
De bouw van het huis is betaald uit de erfenis die hij ontving bij het overlijden van zijn broer.
Aardig artikel, alleen weet de gemiddelde Thai niets van de man zelf, op zijn hoogst kent men het merk 😉
Niet alleen het Jim Thompson huis is een bezoek waard. Maar ook de Jim Thompson Farm is een mooie plek om te bezoeken. Hij is maar een korte periode per jaar open.
https://jimthompsonfarm.com