Waarom steeds meer ouderen in Thailand vereenzamen en afhankelijk worden

In Thailand was het lange tijd gebruikelijk dat ouderen samenwoonden met hun kinderen of kleinkinderen. Ze kregen hulp bij dagelijkse taken en waren een gerespecteerd onderdeel van het gezin. Maar dit beeld verandert snel. Door veranderingen in de samenleving voelen steeds meer Thaise ouderen zich eenzaam of zijn ze afhankelijk van hulp. Dit komt door een combinatie van vergrijzing, economische druk en veranderende opvattingen over familie.

Een belangrijk probleem is dat Thailand weinig sociale zekerheid heeft voor ouderen. Er is geen algemeen pensioenstelsel zoals in veel westerse landen. Ook is er beperkte toegang tot goede en betaalbare zorg voor ouderen. Veel mensen krijgen maar een kleine uitkering van de overheid, vaak rond de 600 baht per maand (ongeveer 15 euro), terwijl het minimuminkomen in Thailand veel hoger ligt. Dit bedrag is niet voldoende om zelfstandig van te leven, laat staan om onverwachte kosten te dekken zoals medische zorg of huur. Daardoor zijn ouderen vaak afhankelijk van familie voor hun inkomen en verzorging.

Tegelijkertijd verhuizen veel jonge mensen naar grote steden zoals Bangkok of Chiang Mai, of zelfs naar het buitenland. Ze doen dat om werk te vinden. Ouderen blijven daardoor vaak alleen achter in kleine dorpen. Ze hebben weinig contact met anderen en krijgen minder hulp. Dat vergroot de kans op eenzaamheid, gezondheidsproblemen en psychische klachten zoals depressie.

Thailand heeft daarnaast te maken met een snelle vergrijzing. Volgens cijfers van de Thaise overheid zal in 2030 bijna 28 procent van de bevolking ouder zijn dan 65 jaar (bron: National Economic and Social Development Council, 2020). Er worden minder kinderen geboren, en het aantal werkende mensen neemt af. Hierdoor wordt het moeilijker om voldoende zorg te bieden aan het groeiende aantal ouderen. Dit zorgt voor spanningen tussen generaties en vergroot sociale ongelijkheid.

Ook verandert de manier waarop jongeren denken over hun rol binnen de familie. Vroeger werd het als vanzelfsprekend gezien dat je voor je ouders zorgde. Nu willen veel jongeren vooral hun eigen leven leiden, carrière maken en onafhankelijk zijn. Ze voelen zich minder verplicht om voor ouderen te zorgen. Daardoor voelen veel ouderen zich minder gewaardeerd of zelfs tot last.

De Thaise overheid probeert het probleem aan te pakken met verschillende programma’s die sinds het begin van de jaren 2000 zijn ingevoerd. Enkele daarvan, zoals het ‘National Plan for the Elderly’ (gestart in 2002) en het ‘Universal Coverage Scheme’ (sinds 2001), hebben tot doel om sociale bescherming en gezondheidszorg voor ouderen te verbeteren. Evaluaties laten zien dat deze programma’s in bepaalde regio’s hebben geleid tot een betere toegang tot medische zorg, hoewel structurele tekorten en regionale ongelijkheid nog steeds een uitdaging vormen. Er zijn landelijke plannen zoals het ‘National Plan for the Elderly’ en het ‘Universal Coverage Scheme’, die zich richten op sociale bescherming en zorg voor ouderen. In dorpen zijn er projecten waarbij vrijwilligers ouderen helpen met zorg en sociale activiteiten. Deze initiatieven laten zien dat samenwerking tussen overheid en gemeenschappen belangrijk is.

Toch zijn er meer inspanningen nodig. De overheid moet investeren in betere pensioenen, toegankelijke ouderenzorg en voorzieningen in dorpen en steden. Ook moeten er plekken zijn waar ouderen elkaar kunnen ontmoeten en actief blijven in de samenleving. De zorg voor ouderen moet een gezamenlijke taak zijn van overheid, familie en gemeenschap. Alleen dan kunnen ouderen in Thailand blijven meedoen in het sociale leven en zich gewaardeerd voelen.

Bronnen:

• Knodel, J., & Chayovan, N. (2012). Intergenerational family care for and by older people in Thailand (PSC Research Report No. 12-776). University of Michigan, Population Studies Center. https://www.psc.isr.umich.edu/pubs/pdf/rr12-776.pdf
• HelpAge International. (2015). Ageing and the pension system in Thailand. https://www.helpage.org/resources/publications/ageing-and-the-pension-system-in-thailand/
• National Economic and Social Development Council. (2020). Population projections for Thailand 2010–2040. Office of the NESDC. https://www.nesdc.go.th
• Tangcharoensathien, V., Witthayapipopsakul, W., Panichkriangkrai, W., Patcharanarumol, W., & Mills, A. (2018). The Thai Universal Coverage Scheme: Achievements and challenges. WHO South-East Asia Journal of Public Health, 7(1), 19–25. https://doi.org/10.4103/2224-3151.228422
• Zimmer, Z., & Knodel, J. (2013). Older-age parent–child relationships in Asian societies: A comparative overview. Research on Aging, 35(3), 243–268. https://doi.org/10.1177/0164027512473486

Over deze blogger

Redactie

Dit artikel is geschreven en gecontroleerd door de redactie. De inhoud is gebaseerd op persoonlijke ervaringen, meningen en eigen onderzoek van de auteur. Waar relevant is er gebruikgemaakt van ChatGPT als hulpmiddel bij het schrijven en structureren van teksten. Hoewel er zorgvuldig wordt omgegaan met de inhoud, kan niet worden gegarandeerd dat alle informatie volledig, actueel of foutloos is.
De lezer is zelf verantwoordelijk voor het gebruik van de informatie op deze website. De auteur aanvaardt geen aansprakelijkheid voor eventuele schade of gevolgen die voortvloeien uit het gebruik van de geboden informatie.

Lees hier de laatste artikelen

Oudere postings van deze blogger

• Nieuws uit Thailand14 mei 2025Baht op weg naar nieuwe dip door sterke dollar en wereldwijde onzekerheden
• Shoppen14 mei 2025Gids voor toeristen: Winkelen voor mode en kleding in Bangkok
• Eten en drinken14 mei 2025Kokosnoten in Thailand een heerlijke dorstlesser en nog gezond ook!
• Eilanden14 mei 2025Bounty eiland Koh Phayam