Het thema dit jaar luidde Fasheritage (een samentrekking van mode en erfgoed). De 36 studenten, die afstudeerden aan de modeafdeling van de Srinakharinwirot universiteit, moesten tien verschillende looks ontwerpen, waarin lokale Thaise technieken waren verwerkt. En dat bleek voor velen een eye-opener, want ze kwamen in contact met traditionele ambachten die ze nog nooit gezien hadden of waar ze zelfs nog nooit van gehoord hadden.
Onlangs presenteerden de studenten hun creaties in het Siam Center. De modeshow was verdeeld in twee rondes met tussen de vier en tien modellen op de catwalk, die ready to wear en avant-garde kleding showden. Het was de eerste keer dat ’s lands bekendste studierichting mode sinds 2001 alle studenten in de gelegenheid stelde hun werk te laten zien. De studenten vonden het geweldig.
‘De openbare show geeft ons meer vooruitzichten op succes. Studenten raken een belangrijke mogelijkheid kwijt als ze hun werk niet, zoals in voorgaande jaren, kunnen showen’, zegt Tippapa Na Nakorn.
Haar medestudente Viput Janajaratwattana valt haar bij. ‘Een openbare show van ons werk is cruciaal. Sommige kledingstukken waar onze leraren niet van hielden, vielen bij tijdschriften in de smaak. Andere werden ontdekt door Ploy Chermarn of Chompoo. Het groter het bereik, des te beter, want mode is altijd al een kwestie geweest van verschillende smaken en voorkeuren.’
Tweerichtingsverkeer; studenten en lokale bevolking leerden van elkaar
De technieken die de studenten in hun creaties verwerkten, kwamen uit het hele land. Sommigen kozen een streek uit op basis van interesse, anderen gingen naar hun geboortedorp of –streek. De studenten moesten ter plaatse contact leggen met dorpelingen en van hen leren hoe ze werken. Tippapa bijvoorbeeld ging naar Nakhon Si Thammarat. Ze bestudeerde er hoe nang talung (schaduwpoppen) worden gemaakt. Ze hamerde zelf het patroon op de door haar gebruikte stoffen.
Pachareepoan Piboontanakiat ging naar Chiang Rai en werkte met khid. De bevolking maakte de stof voor haar. Maar zij ontwierp het patroon en vertelde precies wat ze verwachtte. ‘Het was geweldig tweerichtingsverkeer. We leerden niet alleen van hen, maar we wisselden ook meningen uit en daar profiteerden zij weer van. Bijvoorbeeld hoe ze hun ambacht kunnen moderniseren, zodat farang of toeristen het aantrekkelijk vinden.’
Alhoewel het thema dit jaar beperkingen oplegde, zegt Viput dat het haar de ogen heeft geopend voor verschillende inheemse ambachten en vaardigheden. Andere studenten vonden de kennismaking fascinerend.
Tippapa: ‘Het feit dat het thema gaat over het verbeteren van etnische ambachten maakt ons eindexamenwerk nog waardevoller; het verdient de aandacht van ieder, vind ik. Het onderscheidt zich meer, het is moeilijker te creëren en het verschilt ongetwijfeld van ander mode eindexamenwerk elders op de wereld.’
(Bron: Muse, Bangkok Post, 13 april 2013)
Een fijn artikel. Ik hoop steeds dat er meer van dit soort artikelen in de TB opgenomen worden maar dat is wel sporadisch. TB zou meer aandacht moeten besteden aan kwaliteit. Er zijn veel Thaise mannen en vrouwen die hun sporen verdiend hebben in de kunst, muziek, film, sport, etc,. Wij lezen daar heel weinig of niets over. Het gaat meestal over de barmeiden, ladyboys, corruptie en ‘mijn Thaise vrouw’.
Dick: Inderdaad weinig, maar niet ‘niets’. Wanneer ik in Bangkok Post of een van de bijlages Muse, Spectrum en Brunch een artikel tegenkom over de mannen en vrouwen, waar jij graag over wil lezen, bewerk ik het artikel voor Thailandblog. Het zijn er niet veel en ze lenen zich niet allemaal voor publicatie op Thailandblog, omdat ze bijvoorbeeld te veel inside informatie die alleen interessant is voor Thais, bevatten. Momenteel staan twee artikelen in concept gereed voor publicatie: over een endurance paardrijdster en een poppenspeler. Twee Thais met een passie. Nog even geduld dus.
Dick,
Sinds de meeste regelmatige TB lezers op gevorderde leeftijd zijn met de daarbijgaande ervaringen, zouden de levensverhalen van de meer ondernemende en avontuurlijke heren en dames onder hen een interessante reeks van artikelen kunnen zijn. U zou ze kunnen uitnodigen om een beknopt relaas daarvan in te sturen voor publicatie.
Begrijp dat bovenstaande creaties op de foto op niet alledaagse gelegenheden gedragen zullen worden en de warmte zich er ook niet altijd voor leent doch wellicht zet het de ‘gewone’ Thai aan zich eens anders te kleden dan dat eeuwige oversized voetbalshirt, dat overhemd met bloemmotief of anders wel niet in de laatste plaats dat poloshirt waarvan de kleur bij ons bloggers niet onbekend is.
Alhoewel op dat vlak veranderd Thailand ook gestaag want steeds meer Thai in het ‘gewone’ leven dragen dergelijke kledij veelal niet meer in het huidige straatbeeld dat valt steeds meer vergenoegd waar te nemen.