Thailand zegt luchtvervuiling aan te gaan pakken
Regeringswoordvoerder Jirayu Huangsap heeft bevestigd dat premier Paetongtarn Shinawatra, na haar terugkeer van het World Economic Forum (WEF) in Davos, Zwitserland, de strijd tegen de PM2.5-luchtvervuilingscrisis in Thailand tot topprioriteit heeft gemaakt.
De premier heeft opdracht gegeven om zowel korte- als langetermijnstrategieën te ontwikkelen en uit te voeren. Hiermee wordt luchtvervuiling niet alleen een nationale agenda, maar ook een belangrijke regionale prioriteit binnen ASEAN.
Jirayu verklaarde dat de premier het ministerie van Binnenlandse Zaken heeft opgedragen om het operationele model van het Flood, Storm en Landslide Relief Operations Center aan te passen. Dit moet leiden tot de oprichting van een centrale commandostructuur, die officieel bekend zal staan als het Nationale Rampenpreventie- en Beheersingscommandocentrum. Het centrum staat onder leiding van vicepremier en minister van Binnenlandse Zaken Anutin Charnvirakul. Het zal verantwoordelijk zijn voor de coördinatie van inspanningen om luchtvervuilingsproblemen aan te pakken, waaronder natuurbranden, smog en de gevaarlijk hoge PM2.5-niveaus.
De adviesraad van het commandocentrum omvat prominente figuren, waaronder vicepremier en minister van Defensie Phumtham Wechayachai, vicepremier en minister van Digitale Economie en Maatschappij Prasert Chandraruangthong, en Jirayu Huangsap zelf, die ook als adviseur van de premier fungeert. Deze raad heeft de taak om risicobeoordelingen uit te voeren, voorbereidingen te treffen voor noodsituaties en strategieën te ontwikkelen om luchtvervuiling structureel aan te pakken.
Op 29 januari staat een voortgangsevaluatie gepland in het hoofdkantoor van het ministerie van Rampenpreventie en Beheersing (DDPM). Tijdens deze bijeenkomst zal de voortgang van de lopende maatregelen worden besproken en waar nodig bijgestuurd.
Om deze campagne landelijk effectief te ondersteunen, werken verschillende instanties samen. De afdeling Pollution Control, het Geo-Informatics and Space Technology Development Agency (GISTDA) en de Thaise Meteorologische Afdeling hebben ieder specifieke verantwoordelijkheden toegewezen gekregen. Het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen en Milieu zal zich richten op de aanpak van natuurbranden. Het ministerie van Landbouw en Coöperaties neemt maatregelen tegen landbouwbranden, terwijl de Bangkok Metropolitan Administration (BMA) zich concentreert op stedelijke luchtvervuiling in Bangkok en omliggende provincies. De Koninklijke Thaise Politie en andere betrokken instanties zorgen voor toezicht en handhaving van de genomen maatregelen.
In provincies met ernstige PM2.5-vervuiling, zoals Lopburi, Chaiyaphum, Kanchanaburi, Nakhon Sawan en Nakhon Ratchasima, zijn de inspanningen reeds geïntensiveerd. Lokale agentschappen hebben de opdracht gekregen om regelmatig vergaderingen te organiseren, de voortgang te rapporteren en aanbevelingen te doen aan het commandocentrum. Dit alles met als doel om natuurbranden, smog en luchtvervuiling doeltreffend aan te pakken en de impact ervan op de volksgezondheid en het milieu te minimaliseren.
Commissies, opdrachten, studies, samenwerking, coördinatie: prachtig allemaal, maar op het niveau waarop de uitvoering zou moeten plaatsvinden neemt uiteindelijk niemand de verantwoording voor het daadwerkelijk aanpakken van de oorzaken, laat staan van de veroorzakers……..
Men weet dat men er toch wel mee weg komt en dat de problemen met de eerstvolgende regentijd gewoon ‘wegspoelen’.
Handhaven is het toverwoord.
Wetten zijn er al genoeg.
Wij hebben in ons Noord-Thaise rijstboerendorpje nog van die ouderwetse luidsprekers aan de elektriciteispalen hangen.
Om 7 uur ’s ochtends toetert een medewerkster van de loco-burgemeester daar steevast de laatste weetjes door. Geboortes, overlijdens, huwelijken, festiviteiten en nog veel meer.
Eergisteren luidde er een ongewoon bericht. Van 1 februari tot 30 april is het strikt verboden open vuur te stoken. Van huisvuil, over velden en bermen, tot bossen schoonbranden werden opgesomd. Aangekondigde boetes bij overtreding van het brandwerend liepen op van 2000 tot 2 miljoen thb.
Zou er dan toch echt iets gaan veranderen?
Ik vermoed net als bij de vrijwel jaarlijkse overstromingen niet al te veel, maar wel iets, mark.
Als men dit niet alleen door die ouderwetse luidsprekers wekelijks laat horen, maar ook met regelmaat in kranten en wat al niet meer vermeldt, zou en ik zeg zou de schaamte het kunnen winnen.
En toch in ieder geval de extremen pieken verleden tijd kunnen zijn.
Het hele tijdsbestek zou natuurlijk voor veel zaken jaarrond moeten zijn, maar laten ze eerst eens het zaadje planten bij de kritische massa en handhaving opwaarderen.
Dat van die luidsprekers is zo goed als in elke tambon/moobaan wel het geval. Ook te horen in de nieuwere ommuurde compounds. Lokale tempels en poeyaibaan”kantoren” hebben een stevig bereik. Dat tot 1 mei afval niet verbrand mag worden is eveneens zo goed als landelijk bekend. Hier te CHM is het vanaf 1 januari. Het meest ergerlijke zijn de farang. Huichelachtig niet bekend met de gebruiken want niet de Thaise taal machtig (alsof hun Thaise echtgenote doof geboren is), steken ze toch hun rotzooi en tuinafval in de brand. Verleden jaar eenzelfde discussie op Thailandblog, en ook toen een aantal reacties van farang die blij waren dat de datum 1 mei in aantocht kwam, want een teveel aan rommel achter in de tuin en de blikken benzine al klaar. Uiteraard hun hypocrisie is natuurlijk een schijntje ten opzichte van de echte Thai, toch?
Als farang dan zo nodig zich als voorbeeld stelen, dan boetes voor hen het liefst het 10-voudige.
Mijn vrouw is Thai en haat het om afval te moeten verbranden. Het plastic en karton komt een of ander mannetje nog wel ophalen net als het glas. Tuinafval en nog andere niet te giftige rommel moet men zijn plan mee trekken en steekt ze dan ten einde raad maar in de fik zoals iedereen in het dorp. Ook ik zie dat met heel lede ogen aan maar veel alternatief is er niet. In het Thai binnenland is er nu eenmaal geen vuilnisdienst zoals in de EU en of TH steden.
Dus iedere farang en of iedere Thai over de zelfde kam scheren is wel heel kort door de bocht.
Hier te CHM Hang Dong komt 2x oer week de vuilnisophaaldienst. Hoe is dat toch mogelijk? Dat bleek bij navraag bij de poejaibaan en op de amphur een initiatief van de Thai mensen. Kost een paar centen, maar dan heb je wat. En fat wil ik er maar zeggen: lekker doorgaan met dat verbranden, maioenraai want “ze” komen het niet ophalen. Sabaaai sabaai, behalve zij die met luchtwegproblemen zich melden bij de lokale kliniek/ploi ziekenhuis. Ga zo door!
In Nonkhai word iedere morgen de vuinis opgehaald met vuilniswagen .
Iedere morgen om 0400 komen de straatvegers om in heel nongkhai de straten schoon te vegen ,kom daar in Nedrland maar eens mee.
Gevolg geen huisvuilverbrandinen
In de kleinere dorpen buiten Phayao stad is nog geen vuilnisophaaldienst en het restafval wordt net als het tuinafval verbrand. Het groffe vuil kunnen we zelf wel wegbrengen en ergens aan de kant van de weg zetten waar de ophalers langs komen.
Het is toch echt zo dat de gemiddelde Thai nog steeds geen alternatief voor het verbranden heeft.
Tot mijn ergernis heeft mijn vrouw vorig jaar nog in de avonduren af en toe restafval verbrand onder het motto “wat moet ik anders” en “iedereen doet het”. Dit jaar lijkt men wat strenger te zijn en gaan we misschien zelf een versnipperaar kopen.
Ook bij ons op de landweg hangen er luidsprekers, ze hebben van de geasvalteerde doorgangsweg meer dan een km draad moeten trekken om bij de 3 woningen die ze zijn, een luidspreker op te kunnen hangen. Ook hier in Phang KHen, Na-tan en pùstreken geld het verbod op verbranden en vuur maken. U is het hier wel zo dat er geen ophaling gebeurt van afval, dus iedereen rommelt maar wat aan. Wat er wel gedaan wordt is dat het plastiek (flessen, potjes, zakjes enz) naar een inzamelplaats gebracht wordt. Daar krijgen de mensen van het bedrijf een habbekrats voor de flessen en hard plastiek. De zakjes en ander zacht plastiek werd in grote bulkzakken opgeslagen en dat ging zo naar een andere plek. Maar sinds een klein jaartje gebeurde het regelmatig dat die zakken werden verbrand (waarschijnlijk omdat het niks meer opbracht) met gevolg een enorme stank overlast/luchtvervuiling. Het bedrijf ligt ongeveer ook op een km schuin achter mijn schoonouders hun woning. Met gevolg dat, nagelang de wind waaide de rook zich daar overal verspeide. Het was soms echt niet te doen en de mensen begonnen meer en meer te klagen. Nu heeft de plaatselijke overheid het bedrijf een stookverbod opgelegd, tja dachten ze daar, dan doen we het maar midden in de nacht, als al de mensen slapen, dan valt het niet zo op. Vorige week is er opnieuw ingegrepen, nu ligt alles stil en mogen ze niks meer inzamelen en het terrein moet worden opgeruimd.
Door de luidsprekers galmde hoe goed de lokale overheid het weer eens had aangepakt, dat was opgelost.
Ze vergeten wel dat iedereen nu blijft zitten met zijn plastiekafval, dat je overvloedig krijgt bij je aankopen in de winkels of kraampjes (een zakje in een zakje, dan nog eens alles in een groter zakje).
Zolang er hiervoor geen degelijke oplosssing komt zullen de landelijk wonende mensen zoals ze altijd al hebben gedaan, elke morgen na het opruimrondje, hun afval gewoon verbranden.
Niet met je eens. Zie mij reactie bij fred.
Ach zoals met alles en altijd veel regeltjes en balonnetjes oplaten naar uiteindelijk verandert er niks. Paar jaar geleden zou het gedaan zijn met plastic zakjes te geven bij alle winkels. De meeste zaken krijg je weer gewoon een plastic zak zelfs bij 7/11. Bij 7/11 vragen ze het nu wel meestal maar zeg je ja krijg je weer gewoon een zakje net als voorheen.Geven ze er in sommige warenhuizen geen moet je 1 Baht bijbetalen en krijg je er toch weer een. Ik doe gewoon verder zoals ik bezig was want ik ga echt niet op mijn eentje tegen windmolens vechten.
In het dorp waar ik heb gewoond was er een vuilophaaldienst. Het vuil werd verzameld op een stukje grond, met een stevig hek zoals Heras. De bedoeling was dat de burgers daar hun dozen neergooiden en plastic zakken en zo. Voor etensresten stonden er plastic olievaten met een deksel.
Maar ja, niet genoeg en niet groot genoeg. Dozen scheurden door regen, etensresten kwamen er naast en binnen een paar maanden struikelde je er over ratten en muizen, honden kwamen mee-eten want het zijn allemaal straatjoekels en toen er ook slangen zaten kwam de tambon opruimen.
Toen kwam er een duur bord op het hekwerk met ‘gij zult niet…’ alsof men zich er iets van aantrekt. Wij betaalden 20 baht per maand voor de ophaalservice. Wij scheidden ons afval heel serieus en riepen dan een buurman die alles kwam ophalen met zijn kar. Die reed naar zijn huis en gooide alles op een grote hoop want afval scheiden vond men maar een rare gewoonte… Een keer per zoveel maanden kwam daar een opkoper en dan ging de hele familie aan de slag met .. jawel, met afval scheiden, want ijzer en blikwerk hadden verschillende prijzen…
Hoe het nu is, geen idee, maar een nette straat is daar een onbekend begrip. Afval verbranden doet iedereen op zijn eigen manier en een ouwe autoband, nou ja, waarom niet? Maar ook de tempel fikt rommel af. Het zal in de genen zitten…
In Nongkhai word geen afval verbrand Eric en de stad nongkhai is erg schoon met steeds meer farang