Je maakt van alles mee in Thailand (28)
Raquel Rodr / Shutterstock.com
De serie verhaaltjes waar we mee bezig zijn, maakt bij lezers ook veel los. Iedereen heeft wel wat meegemaakt, dat het vertellen waard is.
Bloglezer Martin heeft een verhaal over een eerlijke taxichauffeur in Bangkok en zegt ter inleiding: “Als trouwe lezer van dit blog geniet ik ook van de serie “Je maakt van alles mee in Thailand” Ik ben een regelmatig bezoeker van dit mooie land en maakte deze winter ook wat leuks mee.”
Dit is het verhaal van Martin
Een eerlijke taxichauffeur
Toen ik na een vermoeiende reis was aangekomen op de luchthaven van Bangkok wilde ik zo snel mogelijk naar mijn hotel. Ik had weinig zin deze keer om te gaan pingelen met een taxichauffeur en ik vroeg er een of hij mij naar Soi Rambuttri kon brengen.
Yes yes.. I know…700 baht.
Wist dat dit te veel was eigenlijk, maar zoals gezegd…moe en geen zin in gesteggel.
Dus ik zeg oke…inclusief de tolweg.
Yes yes.. oké.
Toch vragen om geld voor de tolweg toen we daar aankwamen. Dus zeg ik…ik betaal je goed…zoals afgesproken, dus nee.
Yes yes.. oké.
Onderweg tot 3x toe gevraagd waar ik heen moest. Ik liet hem telkens het adres op mijn telefoon zien.
Yes yes.. I know.
Uiteindelijk aangekomen, maar omdat ik de weg ter plaatse daar een beetje ken ben ik aan het begin van de straat uitgestapt, omdat dat makkelijker voor hem was.
Bij het afrekenen vroeg hij nog een fooi, wat ik beleefd weigerde en zei dat ik hem een goede prijs had betaald.
Yes yes.. oké.. thank you.
Ik loop met mijn reistas de laatste 50 meter naar het hotel, maar de taxichauffeur was mij achterna gelopen en tikte op mijn schouder. Verbaasd kijk ik hem aan en hij overhandigt mij mijn telefoon, die ik normaal goed wegstop, maar door het tonen van het adres niet zorgvuldig had opgeborgen. Grote opluchting want zo’n ding is toch redelijk onmisbaar, zeker op vakantie.
Ik heb de man hartelijk bedankt, waarna hij zonder iets te vragen weer terugliep. Ik ben hem toch achterna gelopen om hem alsnog een fooi te geven. Het was het begin van mijn reis, dus ik had maar weinig Thais geld bij me, maar de eerlijke taxichauffeur was blij met de 150 Baht, die ik hem gaf.
Er gaan veel verhalen over de praktijken van de taxichauffeurs in Thailand (waar niet trouwens?), maar dit verhaal laat zien dat er, al willen ze allemaal wel wat extra’s verdienen, ook eerlijke bij zijn.
Wij wilden met 3 vrienden naar China Town een van ons was al vele keren in Bangkok geweest en kende er behoorlijk goed de weg toen een taxi aangehouden , maar hij reed volgens hem helemaal verkeerd . Enkele keren gezegd China Town en hij knikte en zei oke . Na enkele km zei onze vriend dat hij de weg niet wist waarop de andere begon te zingen . ZONNE GOEIE HEBBEN WAI NOG NIET GEHAD daarna hebben we betaald en zijn uitgestapt.
Een les geleerd. Je vraagt de weg aan een Thai. Hij knikt enthousiast ok en wijst je de richting aan. Ga NIET in die richting maar vraag een “second opinion” om zeker te zijn. Dit is geen KWADE WIL maar de Thai zullen nooit toegeven dat ze de weg niet kennen maar willen daardoor ook geen gezichtsverlies lijden.
Dit geldt ook voor bestellingen in restaurants e.d. Duidelijkheid vragen en desnoods foto’s op het menu aanwijzen en dan nog!!!??? Heb ik tot mijn schade al moeten ondervinden dat zelf met de foto erbij voor de 3de keer een verkeerd gerecht gebracht werd al is dat wel al vele jaren geleden.
Nog iiets! Maak je nooit boos. Het lost niets op en denk eraan dat je in Thailand en niet in het drukken westen bent.
Sinds 1993 zakelijk onderweg in Bangkok. Van alles meegemaakt, van taxi-chauffeurs, die nauwelijks wisten aan welke kant van de weg ze moesten rijden tot chauffeurs, die zich ontpopten tot mijn gids en toeverlaat.
Wat boeiend is aan dit verhaal – soortgelijke dingen zijn mij vaak overkomen – is dat Thai een heel andere conceptie hebben van wat goed en fout is. Het is prima een farang financieel pootje te lichten, maar oneerlijk zijn is slecht voor Boeddha.
Zo zegt mijn vrouw er niets van als ze in een winkel terug krijgt van 500 of 1000, terwijl ze met 100 betaalt. Moeten ze maar niet zo dom zijn, zegt ze dan als ik haar er op aan spreek. Maar wel bedelmonniken verwennen, grote offerandes (ook financieel) doen in de Watt.
Ik kan het niet rijmen, maar voor haar klopt het.
heel heel heel erg henkenbaar… en vaak doet t me glimlachen!!
prettige kerst!
Erik
Na een taxi rit bracht de chauffeur ons naar ons hotel, in Chiang Rai. We waren moe, dus eerst inchecken, kamer bezichtigen.
Een half uur later miste ik mijn iPad. Terug naar de balie, misschien had ik hem daar laten liggen. Nee niet gevonden, maar ze herkende de taxichauffeur wel en belde hem op.
Hij had mijn ipad gevonden op de achterbank en bracht het netjes terug. Hij heeft die dag de grootste fooi van ons gekregen. Dit gebeurde in 2013.
Indien je een taxi neemt en de chauffeur weet de weg niet zal hij dit NOOIT zeggen want dan is hij een klant kwijt. Meestal bellen ze onderweg iemand, welke ze kennen, en in die omgeving woont of werkt, om te vragen hoe er heen te gaan.
Ik heb zo ooit eens half Phuket kunnen zien, achterop een motorbike taxi….zal dat verhaal eens oprakelen en beschrijven hier op TB.