Dag 2, 3, 4, ik ben de tel al kwijt.

Allerlei gedachten flitsen door mijn hoofd:
Gedroomd van de pannenkoek van Bubba’s.
De handstand kan ik niet meer, wat ben ik oud geworden.
Ik heb een loopneus…stiekem toch corona of groene curry Thai style?
Wat heb je aan een koelkast als er geen bier is om er in te zetten.

Ik google: Beer delivery asq hotel drone balcony, zucht.
Ik ga maar roken, heb ik dat balkon toch niet voor niks.

(Badin Sawaddigul / Shutterstock.com)

In het kader van “let the music take control” eerst maar eens lekker dansen.
C & G Music Factory – Gonna Make You Sweat ( Everybody Dance Now).
Dan even de kipfilets aanpakken dmv een ‘box lesje’, dus uppercuts en zo op
The Sweet – Poppa Joe, dan uitgeput op het bed.
Moondog – Bird’s Lament, heerlijk op bed luisteren en luchtfietsen.
En de afsluiterrrrrrrrrrrr, hoppa volle gang vatten.
Frankie goes to Hollywood – Two Tribes- Apollo Four Forty Remix, helemaal te gek!

Overall gaat het goed! Veel contact met mensen online, beetje werken, een paar keer per dag dansen, temperatuur opmeten, onderbroeken wassen en daarna sokken wassen.
Niet tegelijkertijd, want dan is het meer time-consuming.
Eten en veel koffie zetten. Wat zal ik genieten straks van mijn flat white en een heerlijk ontbijtje bij Bubba’s op Koh Phangan. In gedachten zit ik er al tussen al die vrienden en bekenden die ik al zolang niet gezien heb, genietend van een granola, avo toast of de Lox.
Het water loopt me in de mond en de heimwee is voelbaar.

Eerst nog maar een appeltje eten, afwassen, met een doekje vlekjes verwijderen.
In lege koelkast kijken en troosteloos worden, eten van buiten naar binnen halen,
even laten staan tot het koud wordt, zodat ik het daarna in de magnetron kan opwarmen.
Buiten op het balkon gaan staan, douchen, mezelf opmaken voor een videocall, kleren aantrekken,
bed opschudden, flesje water bijvullen, thee zetten, nog eens naar mijn avondeten kijken dat er ondefinieerbaar uitziet, beetje facebooken, netflixje, lezen op mijn e reader, een sudoko oplossen en denken aan de afgelopen maanden.
Via de app mijn keuzemenu voor het eten voor de volgende dag doorgeven.
Nog een keer temperatuur opmeten, handstand oefenen ( lijkt nog nergens naar), naar de overburen loeren, piesen met de deur wagenwijd open, andere kleren aantrekken, bedenken of ik de kamer ga verbouwen, de koptelefoon opladen, gordijn goed ophangen, stiekem op de gang kijken.. en dan 10 minuten later heel langzaam het vuil in de vuilnisbak op diezelfde gang prakken,
ik heb t stikdruk.

Het lijkt wel of er een hijger in de muur zit, of zal het de airco zijn?
Airco uitgezet de temperatuur loopt snel op.

Als ik ga sporten trek ik nu mijn sportschoenen aan, ik heb vreselijke pijn in m’n kuiten, waarschijnlijk te veel gelopen, ik voel me als een tijger in een kooi, loop rondjes en dan weer heen en weer, in 5 grote stappen, loop ik diagonaal van de ene naar de andere kant in mijn kamer.

Een andere dag:
Paniek, echt grote paniek! mijn koptelefoon is niet opgeladen.
Heb ‘m afgelopen nacht aan de kabel gelegd.
Dit is een ramp.
Een lege koptelefoon betekent geen muziek op de oortjes,
en geen muziek op de oortjes betekent niet kunnen dansen whèeèeehèeèeeheee,
die gedachte is ondraaglijk.
Hoe ga ik deze periode overleven als ik niet kan dansen.
Het zweet breekt me uit.
Ik zal vast een verkeerd kabeltje hebben gebruikt, of de oplader is stuk.
Not. De koptelefoon laadt niet meer op. En ik ben er zoooooo blij mee geweest.
Ik heb dat ding vorig jaar voor mn verjaardag gekregen van de kinderen, zodat ik mijn speakers niet op maximaal hoefde te zetten, wat resulteerde in een wat rustiger leefomgeving voor mijn buren.

Ik zoek hulp via de familie app.
Mijn dochter onderschat mijn dramatische omstandigheden niet en speelt het issue door naar haar grote broer die in Thailand resideert en altijd voor moeders zorgt.
Niet lang erna.. Ping van zoon: ma ik stuur de mijne wel op, wil je nog meer lekkere dingetjes of heb je nog iets anders nodig?
De volgende dag wordt de doos met de koptelefoon
en de legendarische granola van Bubba’s verstuurd door een vriendin op t eiland.
Het zijn schatten, allemaal.

Leermoment van de dag:
Er zit een hijger in de muur
Bij het sporten behalve de sportschoenen nog iets aantrekken, al is het maar een bh.

wordt vervolgd (ook als er niks gebeurt)

4 reacties op “Geland op een tropisch eiland: Terug naar Thailand deel 2, in quarantaine”

  1. Ad zegt op

    Heerlijk om te lezen en zo herkenbaar.. Ik zit nu dag 13 in quarantine.. loop ook die rondjes van 5 passen, soms zelfs meer dan een uur aan een stuk.. kijk meer Netflix dan ik normaal in een jaar doe.

    Maar einde is in zicht.. weet nu wat die koeien voelen als ze na een winter op stalling de wei in mogen 🙂

  2. Astrid zegt op

    Hoi Els,
    Met alle hulpmiddelen en je gevoel voor humor kom jij de quarantaine wel door. Bovendien heb je gezelschap naast je van iemand die het blijkbaar nog stikdrukker heeft dan jij of een 100-jarige met astma. Of er zit een gaatje in de muur waardoor je buurman kan zien dat jij met een open deur zit te piesen en naakt handstandjes doet 😉
    Succes, hou vol!

  3. PEER zegt op

    Nou nou
    Wát heb jij het druk zeg!!
    Dat jij ons toch maar fijn deelgenoot laat worden van de dagelijks leven in ‘n hotel.
    Ik kan bijna níét wachten op het volgende quarantaine-avontuur.

  4. maryse zegt op

    Wat heerlijk Els om weer van je te lezen! Sterkte met de quarantaine !


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website