Na bijna 50 jaar ’s werelds grootste rijstexporteur te zijn geweest, zakt Thailand dit jaar naar de derde plaats. India neemt de toppositie over en Vietnam is een goede tweede. Volgens het Amerikaanse ministerie van Landbouw exporteert Thailand dit jaar 6,5 miljoen ton rijst tegen India en Vietnam respectievelijk 8 en 7 miljoen ton.
De Thaise rijstexporteurs verwachten een export van 6,45 miljoen ton, maar het ministerie van Handel gelooft daar niets van. Thailand exporteert dit jaar minstens 8,5 miljoen ton, zegt minister Boonsong Teriyapirom (Handel), en de permanent secretaris van het ministerie gokt zelfs op 9,5 miljoen ton.
De minister baseert zijn prognose op onderhandelingen die zijn gevoerd met diverse landen. Indonesië, Irak, Ivoorkust en andere Afrikaanse landen zouden rechtstreeks van de Thaise regering rijst willen kopen. Maar tot nu toe is er geen grammetje rijst die kant opgegaan.
De problemen met de Thaise rijstexport zijn te wijten aan het rijsthypotheeksysteem, dat door de regering Yingluck is heringevoerd. De regering betaalt voor een ton witte paddy (ongedopte rijst) 15.000 baht en Hom Mali (jasmijnrijst) 20.000 baht. Die prijzen liggen zo’n 40 procent boven de marktprijs. Sinds het systeem in oktober in werking trad, is de regering 250 miljard baht kwijt aan de opgekochte paddy.
Minister Boonsong zegt dat de regering geen plannen heeft om het systeem te wijzigen. ‘Thai rice is recognised worldwide as having a better quality than Vietnam rice, so it’s reasonable for Thai rice to be quoted higher.’
Boonsong moet aan geheugenverlies lijden want de beroemde Thaise jasmijnrijst werd in 2011 verslagen door de Birmese pearl paw san variëteit. In een wedstrijd, georganiseerd door de Rice Trader World Rice Conference in Ho Chi Min City gaf een select panel van rijstkenners de voorkeur aan de Birmese rijst vanwege zijn unieke geur, stevigheid en mooie textuur. Anderen hebben er al eerder op gewezen dat Vietnamese rijst niet onderdoet voor Thaise.
De exporteurs hebben er woensdag bij de regering op aangedrongen de opgekochte rijst te gaan verkopen omdat de aanvoer laag is. Ze zal dat tegen een lagere prijs moeten doen dan de prijs die ze ervoor heeft betaald.
De Thaise exportprijs bedroeg gisteren US$585 per ton tegen US$527 een jaar geleden. Hom Mali kost $1.084 tegen $1.010 een jaar geleden. De permanent secretaris deelt naar aanleiding van deze cijfers nog een sneer uit naar de (vorige) regering Abhisit. Het systeem van die regering leverde volgens hem een verlies van 50 miljard baht op, maar zag geen kans de rijstprijzen te verhogen. De regering Abhisit kocht in tegenstelling tot de huidige regering de rijst niet op, maar betaalde het verschil tussen de marktprijs en een referentieprijs.
haha weer een mooi voorbeeld hoe overheidsinterventie funest is voor de economie. Hie minder overheid hoe beter!
Het zal ongetwijfeld aan mijn rekenkunde liggen, maar als de overheid 20.000 Baht betaald voor een ton hom mali rijst en dit verkoopt voor USD 1.084 maken ze volgens mij dikke winst. Ik ga uit van een koers 31 Baht per USD. Omgerekend naar Baht maakt men dan (1.084 x 31 =) 33.604 – 20.000 = 13.604 Baht winst; in USD is dat 1.084 – (20.000 / 31 =) 645 = USD 438 winst. Dit zijn marges van rond de 70%! Ik kan mij voorstellen dat er nog kosten zijn, maar om met verlies te verkopen moeten die dus hoger zijn dan 70%. Kan iemand mij dit uitleggen?
Overigens snap ik het hele hypotheeksysteem nog steeds niet. Ik heb al eens eerder geschreven dat wij niets verkopen of hypothekeren aan de overheid en gewoon verkopen op de markt. Wij krijgen dezelfde prijzen en soms zelfs wat hoger bij de (Chineze) rijsthandelaar. Probleem van veel boeren is dat zij geld hebben geleend bij de BAAC (Bank of Agriculture and Agricultural Cooperatives) en hun rijst daaraan MOETEN verkopen als jaarlijkse aflossing van de lening. Ze zitten dus gewoon vast. Het hele hypotheeksysteem levert volgens mij de boeren in Thailand niets extra’s op.
Beste Bacchus,
Je maakt een rekenfout. Een ton ongedopte Hom Mali staat niet gelijk aan een ton gemalen Hom Mali. Je houdt geen rekening met het gewichtsverlies. Vervolgens komen er kosten bij voor opslag, malen, transport en administratie.
Het is al vaker bericht: van het hypotheeksysteem profiteert 1 miljoen van de 3,8 miljoen rijstboeren. De overigen produceren te weinig of verkopen hun rijst via de tussenhandel.
Volgens mij is het systeem niet zo ingewikkeld. Au fond is het een subsidiesysteem, dat de overheid heel veel geld kost omdat de opgekochte rijst met verlies moet worden verkocht, want Thaise rijst is te duur op de exportmarkt in vergelijking met rijst uit India en Vietnam.