Pattayaatjes en Pattayneetjes
Een aantal korte verhaaltjes en observaties over het altijd bruisende Pattaya.
Jonge goden
In Pattaya voltrekken zich een aantal wonderen der natuur. Er lopen hier verdomd veel mannelijke 60-plussers en zelfs 70-plussers rond met pikzwart haar. Er kan daarvoor maar één verklaring mogelijk zijn: grijze haren verdwijnen hier als sneeuw voor de zon. Deze mannen hebben in Pattaya de bron van de eeuwige jeugd ontdekt waar ze stiekem iedere dag een slok uit nemen. Ik ben zelf nog aan het zoeken, maar houd u op de hoogte.
Bamboo bar
Nog iets waar de tand des tijds niet aan knaagt: de Bamboo bar links aan het begin van Walking street. Een icoon waar veel Thailandgangers leuke herinneringen aan hebben. Deze bar is ook de laatste hoop voor veel freelancers, barmeiden en andere welzijnswerkers om de avond af te sluiten met een buitenlandse bron van inkomsten (helaas is door de covid pandemie de bar al ruim 2 jaar gesloten en ook nu in juli 2022 niet meer open).
Tot ziens
Wanneer ik zittend in de songthaew mijn Soi uitrijd, zie ik veel reclameborden van artsenpraktijken. Deze doktoren lijken allemaal dezelfde specialiteit te hebben, namelijk het voorschrijven van Ciales, Viagra en Livitra. Dat heeft een reden. Immers wanneer als je als enigszins belegen man je bed in- of uitstapt is alles aan je lichaam stram en stijf behalve wat eigenlijk stijf moet zijn. Hiervoor biedt de dokter op de hoek uitkomst: een vrolijk gekleurd pilletje. Een dergelijk bezoek wordt door de vriendelijke dokter in Pattaya steevast afgesloten met “tot ziens”. Hij heeft namelijk nog meer pilletjes en spuiten, maar dan voor chlamydia, een druiper, syfilis en genitale wratten.
Alleen
In Pattaya zie ik redelijk veel mannen zielsalleen ronddolen. Sommigen zitten alleen te eten in een restaurant of aan een bar in hun uppie wat te drinken. Ik vraag mij dan af wat het verhaal is achter deze mannen? Waarom zitten ze alleen? Bewust of onbewust? Op zoek naar gezelschap?
Ik zat ook een keer alleen te eten bij Beergarden rechts aan zee bij het begin van Walkingstreet, vond het toch wel wat ongezellig.
Vreemde vogels
In Pattaya is genoeg te zien als je je ogen de kost geeft. Toen wij Big C uitliepen, zagen we een farang aan een tafeltje met een enorme papegaai. Dat beest en hij waren van hetzelfde ijsje aan het eten dat op tafel stond. We mochten op de foto met de papegaai voor 100 baht. Papegaai op je hoofd of schouder en een kiekje. Ik wilde eigenlijk alleen maar een foto van de papegaai die ijs aan het eten was. Het beest zei ook nog ‘hallo’ tegen mij. Moet je dan ook ‘hallo’ terugzeggen?
Taille-omvang
Je gelooft het of niet maar mijn vriendin heeft een taille-omvang van 70 centimeter en ze weegt 49 kilo. Dat ga ik niet redden en die conclusie trek ik zonder mijn taille-omvang op te meten. Nu het tweede feit, zij eet zeker drie keer zoveel als ik. Wij zijn een paar dagen geleden naar een ‘The Fish’ geweest, een ‘all you can eat’ buffet in Pattaya. Voor een paar honderd baht mag je jezelf te buiten gaan. Ik werd er misselijk van toen ik zag wat ze allemaal naar binnen werkte. Hoe is het in hemelsnaam mogelijk?
Sun Fitness
Op Soi Buakhao zit nu Sun Fitness (waar vroeger Tony’s zat). Ik kom er geregeld en je kijkt er je ogen uit. Oudere mannen met opzichtig gespierde bovenlijven en daaronder hele dunne beentjes. “Ook de benen trainen heren!” Mooie strakke Thaise dames, die bij een nadere beschouwing ooit op een jongensfiets hebben gereden en staand gingen plassen. Farang die zeker al 30 jaar gevangenisstraf achter hun naam hebben staan. Kortom een goede representatieve mix van de Pattaya populatie. Altijd leuk om te zien.
Vrijheid en blijheid
Wij zaten in een songthaew met twee jonge vrouwen. De ene was erg mooi, de andere doorsnee. Het waren lesbo’s want de mooie dame kuste de andere vol op de mond en keken verliefd naar elkaar. Ook zie ik regelmatig mannen hand in hand met elkaar lopen. Dat is toch prachtig dat zij zich in Pattaya zo vrij en geaccepteerd voelen, een pluim voor deze badplaats.
Ik moest tevens denken aan mijn tijd op kantoor. Er werkte een lesbienne, zij was niet mooi. Rookte zware shag, bloempotkapsel en meer een tuinbroekentype. Mijn collega, de lolbroek van de afdeling, zei dat ze ‘zwaar geschapen’ was. “Hoezo?”, vroeg ik “Ze heeft dikke vingers”, zei hij. Kantoorhumor.
– Herplaatst artikel –
Voor wat betreft de vraag: mannen alleen?
Alleen op vakantie is heerlijk. Je hoeft met niemand rekening te houden en kunt zonder compromissen te sluiten je hart volgen. En wil je gezelschap, dan kun je dat opzoeken.
De Bamboo bar wel eens bezocht. Vooral de ongekend slechte live band is mij bijgebleven. Zit dan liever in the stones house voor de betere live muziek. Meestal alleen 😉
De Bamboo bar is ook niet mijn favoriete bar. Inderdaad slechte live band en slechte bediening. Ik vind de live band bij de Tiangle bar ( soi Pothole ) en bij de SKY bar ( die tussen soi 7 en soi 8 ) stukken beter. Dit zijn overigens Filipijnse bands. Ik ben benieuwd wat daar nog van over is na corona.
Als man alleen op vakantie heeft heel veel voordelen, ik heb hele continenten zo bereisd en overal kan je makkelijk een praatje maken of je aansluiten bij anderen.
Alleen eten is het nadeel, zo ongezellig.
Ik herinner mij die “farang” met zijn Ara op zijn schouder nog zeer goed.
Als ik me niet vergis is de man enkele jaren terug overleden
En die ARA heeft alles geërfd?
Dan kan hij/zij onbeperkt ijs eten…
Ik heb de eigenaar en de Ara zelf nooit ijsjes zien eten.
Daarentegen ze toen wel dikwijls in de vooravond in Soi Post Office tegen gekomen.
Meestal in een toestand dat denk ik niet het gevolg was van veel ijsjes eten.
Ik had altijd het vermoeden gehad dat de Ara mee ging omdat het de enige was die savonds dan nog de weg naar huis wist. Woonde aan die blokken naast de Big C.
Leuk en herkenbaar geschreven.
Dank u om in deze vervelende tijden een glimlach op mijn gezicht te toveren.
Ik startte de avond vaak alleen maar werd zelden wakker alleen. 555
Leuk om te lezen inderdaad. Op mijn eerste reis naar Thailand in juli 1993 deed ik (zoals zovelen op hun eerste reis) Bangkok en Pattaya aan en de Bamboo Bar werd toen (en tijdens de reizen daaropvolgend) meerder keren bezocht. De live band(s) van dienst waren zoals wordt vermeld niet meteen van hoogstaande kwaliteit maar ik kwam er ook wel in de iets vroegere uurtjes (namiddag en vooravond) en wat me vooral is bijgebleven zijn de grote tv-schermen waarop (vooral) Engels voetbal werd getoond.
De reden dat ik als man daar alleen zit is omdat oude vrienden van mij allemaal vast zitten aan hun baan en gezin. Ik ga niet op ze zitten wachten. Dan maar alleen de hort op. Ik maak wel weer nieuwe vrienden. Maar de vrijheid is ongekend. Je kan doen wat je wilt. Je kan ook maar de kleinste mini impuls volgen. Zo zat ik een paar jaar terug in een restaurantje vlakbij het vliegveld van Chiang Mai. Ik bestel wat senjay gai (brede noodles met kip) en klap mijn laptop uit. Ik surf naar Skyscanner. Waar zal ik nu eens heen vliegen? En dan een anderhalf uur later de lucht in. Geweldig vind ik die vrijheid.
Ik zie in Pattaya inderdaad allerhande modellen van mensen. Maar koddige figuren of mensen de geforceerd er jong willen blijven uitzien zie je wel op meer plekken. Ook in Zandvoort of Blankenberge zie je allerhande mensen om nog maar over Benidorm te zwijgen.
Uiteraard klopt het dat je op zeer weinig plekken op de wereld zo veel single mannen ziet als in Pattaya. de reden daarvoor lijkt me nogal duidelijk gezien het er krioelt van alleenstaande dames. Of die (af en toe) alleen zijnde mannen gelukkiger of ongelukkiger zouden zijn dan de oude koppeltjes op de zeedijk van Calpe is nog maar de vraag.
Uiteindelijk heeft iedere plek op de wereld wel zijn eigenaardigheden en bijzonderheden. Ook op Ibiza zie je wel heel kleurrijke figuren en in Saint-Tropez krioelt het dan weer van de blaaskaken en would be miljonairs.
Pattaya vind ik een leuke plek in de zin dat alles mogelijk is. Je kan er heel duur uit eten gaan maar ook spotgoedkoop. Het leven is er heel betaalbaar terwijl toch alle moderne faciliteiten voorhanden zijn ook op medisch vlak. Je kan er heel rustig wonen en heel druk. Wat je ook wil of wenst er is altijd wel iets. Er zijn ergere plekken op de wereld om oud te worden. Maar uiteindelijk blijft alles een keuze in het leven.
60+70 plusers met zwart haar? ik denk toch echt dat de meesten misschien ooit gehoopt hadden er nog een kleurtje aan te kunnen geven. merendeel is kaal of kalend! ik kom zelden iemand tegen met zwart geverfd haar, wat sowieso al belachelijk is voor een farang in die leeftijd.
Bamboo bar Brrrr!!! ja voor de oldies! slechte band + ouwe taarten. ik ben ook een belegen teenager, maar mij zie je er niet, maar goed ieder zijn meug, mooie wereld toch?
Alleen zijn? Heerlijk, ik zou niet anders willen, deze gave is niet voor iedereen weggelegd, de vrijheid die je hebt is niet te begrijpen voor mensen die niet alleen kunnen zijn.
Mooie strakke Thaise dames, die bij een nadere beschouwing ooit op een jongensfiets hebben gereden en staand gingen plassen.
Tja……. het nieuwe normaal volgens de vele internationale propaganda, boffen zij even!, echter een mooie slanke LB zie ik liever dan een rolmops van 1.50m 75 kg waarvan ik er aardig wat van zie hand in hand met een farang, ach als je maar gelukkig bent.
Is het niet heerlijk al die diversiteit?