Naw Paw, een 13-jarig Karen meisje uit Hlaing Bwe in Myanmar, werkt in een restaurant in Mae Sot, aan de grens met Myanmar. Ze verdient 3.000 baht per maand. Dat is drie keer zoveel als ze in haar eigen land kan verdienen.

‘Ik kwam hier werken omdat ik mijn familie in Myanmar moet steunen. Ik ben van school gegaan omdat mijn ouders dat niet langer konden betalen. Nu stuur ik ze elke maand ongeveer 2.000 baht.’

Naw heeft geluk. Haar baas zorgt voor kost en inwoning en mishandelt haar niet. Dat kan niet gezegd worden van het overgrote deel van kind-arbeiders in Thailand. Ze werken in theehuizen, restaurants, massagesalons, karaoke bars en bordelen; zowel in de grote stad als op het platteland.

Een van de meest schrijnende gevallen dat veel media-aandacht kreeg, was Air, een 12-jarige Karen meisje. Ze werd ontvoerd door een Thais echtpaar, moest er in de huishouding werken, werd gemarteld en moest in een hondenhok slapen als ze straf had. In januari zag ze na 5 jaar kans te ontsnappen uit de handen van het sadistische echtpaar. Haar rug zat vol met brandwonden, haar linkerarm kon ze niet meer gebruiken.

Veel kinderen worden gedwongen te bedelen

Pensiput Jaisanut, verbonden aan de Chiang Rai Rajabhat universiteit, nam deel aan een onderzoek naar kinderarbeid in het noorden van Thailand. Van de 603 kinderen kwamen de meesten uit Myanmar. Veel kinderen werden door hun ouders gedwongen te bedelen. ‘Als ze niet genoeg geld bij elkaar hebben gebedeld, worden ze gestraft. Sommige meisjes jonger dan 15 jaar werken in “entertainment centres” en worden seksueel lastig gevallen op een leeftijd dat ze op school horen te zijn.’

Volgens de studie werken de meeste kinderen in de huishouding, karaoke bars en restaurants of ze werken op straat als bedelaar. Meisjes die in de huishouding werken, vormen met 78 procent de meerderheid van kindwerkers. Zo’n 95 procent verdient minder dan 4.000 baht per maand. De meerderheid meldde zowel verbaal als fysiek te worden mishandeld.

Ook in andere delen van het land worden kinderen mishandeld. Sommige Myanmarese kinderen zijn bijvoorbeeld in de zuidelijke kustprovincies verkocht aan visreders. Terugkeren naar huis mogen ze niet, aldus Pensiput.

Op papier ziet het er allemaal mooi uit: zowel in Myanmar als Thailand is kinderarbeid verboden. Myanmar tekende in 2004 de UN Convention against Transnational Organised Crime en vormde in 2007 een anti-mensenhandel taskforce. Maar nog steeds steken elke maand twintig kinderen uit Myanmar de grens over op zoek naar werk, schatten NGO’s. Een vijfde van het totaal aantal buitenlandse werknemers uit Myanmar bestaat uit kinderen.

Het voor Thailand vernietigende Amerikaanse Trafficking in Persons rapport 2013 bevestigde onlangs nog eens de armzalige prestaties van Thailand in de strijd tegen mensen- en kinderhandel. Dat er snel verbetering in komt, lijkt niet erg waarschijnlijk, want zoals het gezegde luidt ‘Ze dronken een glas, deden een plas en alles bleef zoals het was’.

(Bron: Spectrum, Bangkok Post, 30 juni 2013)

4 reacties op “Ze werken in de huishouding, in de horeca of ze bedelen”

  1. Khun Martin zegt op

    Te triest voor woorden, maar helaas komt dit niet alleen in Thailand voor. Wat te denken van Afrika, Zuid Amerika, en wat dichter bij huis enkele oostblok landen. Deze kinderen worden “vernield” voor de rest van hun leven. Maar het is zoals Dick zegt: “Ze dronken een glas, deden een plas en alles bleef zoals het was’. Wat mij betreft mag daar 20 jaar lik op staan!

  2. Theo Hua Hin zegt op

    Taalgrapjes overnemen is niet erg, maar misschien is het leuker en gewoon eerlijker om glas-plas-was aan bedenker Youp van het hek toe te kennen Dick?

    • Dick van der Lugt zegt op

      @ Theo Hua Hin De uitdrukking dateert van 1728, Van Dale vermeldt hem sinds 1914. Youp van ’t Hek was toen echt nog niet geboren, tenzij je in reïncarnatie gelooft.

      • ruud NK zegt op

        Dick, De boer dronk een glas, deed een plas en alles bleef zoals het was.

        Triest die kinderarbeid. Als je wat langer hier bent zie je het ook regelmatig en dan bedoel ik niet bedelen. Als je de grote markt aan de grens met Cambodja bezoek zie je het allemaal gebeuren. De kinderen en vrouwen komen eerst om allerlei spullen aan te bieden. Daarna worden dezelfde kinderen en vrouwen aangeboden door mannen/eigenaars. Geld wordt direct afgedragen. Ga maar eens naar die markt en blijf bij je auto of bus, als mieren komen ze op je af.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website