De broekriem (aan)halen
Aan de Thaise markt kun je een beetje verslaafd raken. Als je goed rondkijkt dan kun je er intens van hele kleine dingen genieten.
De grote varkenskop die je zo zielig aankijkt, de gebraden eenden die je in de mond willen vliegen, het kleurrijke fruit en de groente, de zelfgemaakte curry en vele kant en klare gerechten, de grote verscheidenheid aan vissoorten en niet te vergeten de speciale oosterse geur. Veel, heel veel meer, is er te zien als je er een beetje oog voor hebt.
Speciale markten
In elke plaats tref je in Thailand wel een of meerdere markten aan die dagelijks of wekelijks worden gehouden. Toch heb ik een paar voorkeuren waar ik graag, als ik ook maar enigszins in de gelegenheid en uiteraard in de buurt ben, een kijkje neem.
Bangkok
In Thailand’s hoofdstad is de weekendmarkt Chatuchak ook voor niet insiders heel gemakkelijk te bereiken. Stap op een zaterdag of zondag maar op de skytrain en ga naar het eindpunt Chatuchak. Volg de grote stroom mensen en dwaal maar rond. Je komt ogen en oren tekort. Als je met meerdere personen de markt bezoekt is het raadzaam om een ontmoetingspunt af te spreken. Je zult beslist niet de eerste zijn die al rondkijkend je medereiziger(s) uit het oog verliest.
Twee andere interessante markten zijn de Pak Khlong bloemen- en groentemarkt en Bobae market. Over beide is al eerder uitgebreid geschreven. Als je op dit blog links boven in het vakje ‘zoeken’ Pak Khlong respectievelijk Bobae intypt tref je alle bijzonderheden aan en ook hoe je er op een aparte en leuke manier kunt komen.
Uiteraard tref je in een stad van deze omvang nog heel wat meer markten aan. Denk onder meer maar aan China Town – een verhaal apart – en aan al die stalletjes die Silom- en Sukhumvit Road vanaf de namiddag tot in de late uurtjes omzomen. En als je toch nog even ondeugend wilt zijn dool dan ’s avonds ook maar even rond op de markt van Patpong.
Chiangmai
We maken een grote sprong van zo’n 800 kilometer van Bangkok naar Chiangmai. De plaats staat mede bekend om haar dagelijkse avondmarkt; de Night Bazar. Gemakkelijk midden in het centrum van de stad te vinden en gewoon niet te missen. Een veel leukere markt is echter de Zondagsmarkt, die zoals de naam aangeeft uitsluitend op die dag wordt gehouden. Thaphae Gate, de grote toegangspoort van de voormalige vestingwal, ligt midden in de stad op het eind van de Thaphae Road. Op zondag zijn een aantal straten rond dat gebied voor het verkeer afgesloten om deze vrij te maken voor veel kleine handelaren. Je zier er van alles,vari‘rend van straatmuzikant tot ontwerpers van leuke aardige snuisterijtjes. Grappige en ook kunstzinnig gemaakte artikelen, zoals bijvoorbeeld mooie handgemaakte wenskaarten zijn leuke aankopen.
Aranyaprathet
De markt die dagelijks bij deze grensplaats met Cambodja wordt gehouden is niet te vergelijken met welke andere markt ook. Nieuwe en ook heel veel tweedehands kleding, tassen, beddengoed, schoenen en noem het allemaal maar op. Letterlijk met karrenvrachten wordt het allemaal aangevoerd. Joost mag weten waar het spul allemaal vandaan komt. Vanuit zowel Pattaya als Bangkok rijden dagelijks bussen naar deze plaats. Je kunt er fietsen huren en zelfs een elektrisch voortbewogen vehikel waarmee je met de hele familie over deze grote markt kunt rondtoeren. Er worden heel wat fake artikelen aangeboden. Een iPad voor 50 euro, tassen van wereldmerken voor een prik, horloges te kus en te keur, en verder teveel om op te noemen.
De broekriem (aan)halen
Een guitig jong meisje klampt mij aan. Rond het stuur en in het mandje van haar fietsje heeft ze een kleine sortering leren riemen, uiteraard van de bekende (fake) merken. Denk met mijn Westerse omvang snel van haar af te kunnen komen en toon aan dat haar riemen voor deze farang veel te kort zijn en wandel door.
Tien minuten later weet ze mij op de drukke markt echter weer te vinden en ditmaal toont ze vol trots een langere riem. Ze overschat nu mijn omvang schromelijk, want het ding is meer dan een halve meter te lang. Geen nood ze kan de riem inkorten en weg is ze weer. Zelfs in een nabijgelegen restaurantje weet ze mij even later weer te vinden. Met een grote stralende glimlach toont ze de korter gemaakte riem en daarbij nog een tweede exemplaar van de juiste lengte. Haar guitige ogen kan ik niet weerstaan en daarbij heb ik veel bewondering voor het Engels dat ze op deze jonge leeftijd babbelt. Haar hele gezicht straalt als ik haar een honderd baht briefje (€ 2,40) – haar vraagprijs – voor de riem overhandig. “Thank you very much Sir, good luck for you.”
Zeker weten dat die meid zich er wel door zal slaan. Of mijn ‘echt leren Diesel broekriem’ het ook zo zal vergaan is twijfelachtig, maar in dit geval ook minder belangrijk.
– Herplaatst bericht –
Wat een geweldig verhaal Joseph.Ik had het gevoel dat ik naast je liep! Die Ipod, zou die het ook werkelijk doen denk je?Haha.Ga vooral door met je verhalen. Heerlijk om de ochtend met koffie en een sigaretje zo te beginnen.
Joseph. De Broek riem (aan) halen. Net als Trees voelde het ff of ik naast je liep op de markt. Al had ik 100 riemen in de kast hangen. Die had ik er echt wel bij genomen . Al heb je nog zon rot dag achter de rug en je maakt dit dan weer mee .dan is het leven weer ff 1 groot feest. De slingers heeft zij net voor je opgehangen.leuk hoor.Groet kees
Een herkenbaar verhaal, en inderdaad, sommige verkopers (nu ja verkoopsters meestal) kan je moeilijk weerstaan. Voor de prijs hoef je het echt niet te laten.
Ook Nongkhai, in Isan, heeft een dagelijkse (grotendeels overdekte) markt, aan de oever van de Mekong, met ook enkele uitstekende visrestaurants, en desgewenst kan je je middagmaal nuttigen op een van hun boten die een tochtje maken tot aan de brug naar Laos en dan terugkeren. Iets duurder dan gewoon in het restaurant, maar zeker de moeite waard.
Geloven in toeval? Ik niet. 4-5 jaar geleden kreeg ik contact met een jonge vrouw op het strand van Pattaya. Zij behoorde bij een volk uit het hoge noorden en was behangen met kettinkjes, ringen, armbandjes etc. men kent ze wel. Een jaar later zat ik op het zelfde strand en binnen een uur was ze bij me. Ik heb een foto van haar gemaakt die een jaar op mijn kamer heeft gehangen. Vorig jaar was ze er niet. Afgelopen juni loop ik in Bangkok van Sukhimvit road naar mijn hotel in Soi 4. Precies op de hoek bots ik tegen iemand aan. U raadt het al. Het was zij weer. Beiden stomverbaasd. Nogmaals, toeval? ik geloof er niet in. Echter leuk was het.
Ik zie dat er hier iemand onder mijn naam reageert. Mag ik je vragen om, om verwarring te voorkomen, onder een iets andere naam te reageren?
Mooi verhaal en leuk dat je in vol vertrouwen die diesel hebt gekocht, Joseph. Het blijven gokjes zulke aankopen, maar “de herinnering” blijft. Misschien leuk als je mijn naam een keer gebruikt, want dan kom ik ook eens wat beter uit de pen/verf haha
Groet,
Willem
Het is een herhaling,maar het is iets van alle tijd.
Het zijn ook deze gebeurtenissen dat Thailand tot het land maakt dat het is,het land van de glimlach
Een glimlach kost niets,maar heeft zoveel Thaise betekenis.
Ik kan me zo tientallen gelegenheden herinneren waar ik me liet overhalen door hun stralende glimlach. Tot hiertoe heb ik me het ook nog geen moment beklaagd ! En armer ben ik erdoor ook niet geworden, integendeel ! Meestal bleef ik achter met een warm gevoel van binnen.
Wat is dat toch heerlijk hé, die verkoopstertjes die er werkelijk alles aan doen om je iets te verkopen.
Zoveel moeite doen om je toch dat ene item te verkopen, met mss een winst van een halve euro. Waar vind je dat nog? Juist, enkel in Thailand.
Al heb je onderhand 50 van die riemen in de kast liggen, dan nog koop je ook deze weer, alleen al om de moeite die ze voor je gedaan heeft te belonen.
En ik maar denken dat ik één van de weinige toeristen was die door een glimlach-offensiefje toch over gaat tot kopen. Ik zie geregeld dat toeristen nogal onaardig uit de hoek komen als ze benaderd worden door een verkoper m/v. Hele verhalen krijg ik te standaard te horen bij de kringgesprekken op een verjaardagshapping of feestje.