
In de beginjaren van een nieuw Moo Baan aan de rand van Korat stond één plek symbool voor het alledaagse leven in Thailand: een samengeraapt gebouwtje met een elektronicaman, een kokende tante en een spraakwaterval met scheermes. Een portret van een verdwijnend stukje dorpsleven, waar improvisatie de norm was en een scheerbeurt meer zei dan duizend woorden.