Thaise vriendin is zwanger maar ze wil geen vaderschapstest doen

DNA ( of vaderschapstest ) ZEKER doen! Liegen is een sport in Thailand…Als jouw vriendin jou vertrouwt en liefheeft, dan is er geen enkel probleem om een DNA test te doen…toch?! Vreemdgaan heeft overigens niets met boeddhisme te maken, maar is wel “schering en inslag” in Thailand…

Zij is je geduld aan het testen.
Jij wil een antwoord. Zij wil dat je haar vertrouwt.
Het thema van vaderschapstest niet meer aanhalen. Haar vragen over jullie toekomst en dit met je/het kind zullen beslist nog komen. Tijd brengt raad. Zij heeft er meer baat bij om een vader voor haar kind te hebben.
Ga uit van je eigen sterkte, maar blijf werken aan jullie relatie.

Veel Thaise gelovige dames meegemaakt, maar de meesten namen een loopje met de waarheid.

(Misschien even gaan rekenen wanneer zij zwanger geraakt is?)

Boedhisme en niet liegen?? Dat is wel een zwak argument. Hoe dan ook het vertrouwen is al beschadigd als je om een test moet vragen.

Wat wilt u horen. U twijfelt en daar zal best een goede reden voor zijn.
U begint immers niet voor niets over een vaderschapstest.
Bij vragen zoals die van u krijg ik vaak het idee dat u in uw twijfels bevestigd wilt worden.
Van haar geloof mag uw vriendin niet liegen. Na 15 jaar Thailand bezocht te hebben zou ik niet graag die boeddhisten de kost geven die dat onderdeel van hun geloof vergeten zijn, al dan niet opzettelijk.
Zonder alle Thaise vrouwen op één hoop te gooien, verdenk ik velen ervan geld te bedoelen waar ze vertrouwen zeggen.

Een half jaar samen en dan al zwanger?
Ik wil me niet met jullie relatie bemoeien maar vraag me af of jullie het bewust deden of dat het een ongelukje was.
Wat het vertrouwen betreft ben ik van mening dat het vanzelf duidelijk wordt als jullie bij elkaar blijven.
Zij kiest voor jou blijkbaar. Om wat voor reden dan ook.
Er is een kans dat het niet jouw kind is als ze met meer mannen het bed gedeeld heeft in die periode. Daarbij ga ik ervan uit dat jullie het ook regelmatig “fijn hadden” samen. Je kunt je het beste afvragen of jij daarmee kunt leven. Ik zou ook de andere adviezen eens goed overwegen behalve die waarin naar dna testjes verwezen wordt. Het opvoeden maakt het meer jouw kind dan een verdwaald zaadje is mijn mening.

Beste Albert, vergeet alle adviezen en verwijzingen die met gemeenplaatsen over Thailand en Thaise mensen zijn onderbouwd. Zij dienen tot niets, zijn matig geformuleerd, en enkel uitingen van slechte smaak en eigen frustraties. Jij hebt een probleem met jouw vriendin zoals die ook in niet-gemengde relaties plaatsvindt. Het is iets tussen mensen. Niet iets dat cultureel of geografisch bepaald is.

Jij en jouw vriendin zijn een half jaar samen. Zij zegt van jou zwanger te zijn. Is zij langer zwanger dan dat half jaar, dan wordt het al een heel ander verhaal.
Maar laten we ervan uitgaan dat zij korter dan 6 maanden zwanger is. Als jij een vaderschapstest aan de orde hebt gesteld, dan kan het niet anders dan dat jij met bedenkingen rond loopt. Bedenkingen ontstaan als er twijfel is. Jij twijfelt of je wel de vader bent van het kind dat zij draagt. Dat is nogal wat in een prille relatie zoals jullie die hebben. Het is dan ook volledig terecht dat je die vraag stelt. Wat nu helpt is steviger in je schoenen te staan, en met haar te bespreken dat je niet anders wenst dan zekerheid dat jij de vader bent. Gezien de korte tijd van de relatie, het feit dat jullie, zoals je aangeeft, het fijn hebben, maar vooral gezien de ernst van de situatie waarin jullie je bevinden, is jouw vraag om zekerheid absoluut gerechtvaardigd.

Dat jouw vriendin weigert een vaderschapstest te doen, omdat dit haar aanzet te denken dat je haar niet vertrouwt, is zeer zeker plausibel. Want het kan waar zijn. Dat zij zich beroept op haar levensovertuigingen idem. Maar haar argumenten hebben kennelijk jouw twijfels en bedenkingen niet weggenomen. Wat zij nu aan jou vraagt is je neer te leggen bij de situatie. En daar heb je dus jouw aarzelingen bij. Als jij een vaderschapstest ziet als oplossing, ga er dan voor.