Je maakt van alles mee in Thailand (148)

Op de Facebookpagina van Thailand Community schreef Eric VanFraneker, dat hij gewoon even een reisverhaal wilde schrijven. Wij namen het verhaal met zijn toestemming over in de serie: Je maakt van alles mee in Thailand”.

Voor eten kun je een Thai altijd wakker maken

Het geluid van vogels en cicades vulde de lucht, terwijl we door de prachtige bergketen reden die naar Chaiyaphum leidt, de noordoostelijke provincie, waar we wonen. Een achtbaan-achtige weg, die over de bergen slingert, waar zware suikerrietvrachtwagens de steile wegen op en af kruipen, mensen die achterin pick-ups zitten en bovenop bussen meerijden, langzame zijspannen (salengs), scooters met 4 mensen erop en wandelende monniken.

De tweebaansweg wordt gebruikt als een vierbaansweg, vrachtwagenchauffeurs in hun langzame, zware vrachtwagens vol suikerriet geven je vaak een signaal met hun achterste richtingaanwijzers wanneer het veilig is om te passeren, sommigen van hen kunnen waarschijnlijk de toekomst zien, omdat ze soms het ‘passeer veilig’ -signaal geven in blinde bochten.  De vele haarspeldbochten vragen om goede remmen, aangezien fouten gemakkelijk een fataal ongeluk veroorzaken.

Op veel plaatsen langs de weg zijn eetkraampjes en straatverkopers, met een grote verscheidenheid aan heerlijk eten, en langs de weg staan verschillende oude en nieuwe heiligdommen en tempels. Ik genoot van het uitzicht en genoot van het rijden hier en ik zei; ‘man sway mak tie-nie’ terwijl ik in mijn achteruitkijkspiegel keek om bevestiging te krijgen van mijn opmerking dat ‘het hier heel mooi is’. In mijn spiegel kijkend zag ik dat mijn schoonmoeder en haar vriend sliepen en toen ik naar mijn vriendin in de passagiersstoel keek sliep ze ook. Ze hebben deze bergweg al 1000 keer gezien en gereden en ik heb er ook vaak gereden, maar voor mij is het nog steeds prachtig en bijzonder.

Ik stopte bij een tempel waar het panoramische uitzicht over de omgeving prachtig is. Ik at heerlijke gebakken kip, wat verse watermeloen en dronk heerlijke thee, terwijl ik met de verkoper praatte over het adembenemende uitzicht, terwijl we in zijn eenvoudige, gezellige houten eetstalletje zaten. We praatten over de geschiedenis en de enorme veldslagen in onze regio, vandaar de naam ‘Chaiyaphum’ oftewel: ‘Land of Victory’ en over het strategische belang van deze panoramische uitzichten over de uitgestrekte vlakte. We hadden een leuk gesprek en ik speelde met zijn twee prachtige Thaise Ridgeback honden, slank en gespierd met hun glanzende grijze vacht. Hij vroeg me of de anderen in de auto geen honger hadden, ik vertelde hem dat iedereen sliep. Hij zei: ‘je kunt een Thai altijd wekken voor eten’. Ik lachte en vertelde hem, dat hij absoluut gelijk had. Even later liep ik terug naar de auto. Na het starten van de auto sliep iedereen nog, dus reed ik de weg op om de reis voort te zetten

‘Kip!!??’, riep mijn vriendin nog geen minuut later. Haar goede neus voor eten had haar wakker gemaakt en haar ogen zeiden, dat ik direct een U-turn moest maken. Een paar minuten later waren we terug bij dezelfde verkoper, die ons hartelijk verwelkomde en mij een grote glimlach gaf.