Gaan leven in Isaan (deel 2)
De Inquisiteur is een pendelaar geworden. Zowat om de twee weken zo’n 850 km heen en weer tussen Pattaya en een onooglijk dorpje ten noordwesten van Sakhun Nakon. En hij begint Isaan te ontdekken. De eerste periode slaapt hij nog in het ouderlijk huis van de vriendin, het lijkt zelfs een beetje een thuis te worden.
Gaan leven in de Isaan
Na het besluit om te versassen naar de Thaise Boezewoesj beseft De Inquisiteur dat er werk op de plank ligt. Veel werk. Gedaan met het liederlijke leventje daar in Pattaya.
Medisch centrum Isaan
De Inquisiteur heeft pijn, redelijk veel zelfs, in de onderrug. Na de tweede dag begon dat zijn nachtrust te verstoren. Maar de Inquisiteur heeft ook een zwakheid: doktersfobie in het kwadraat. Hoe gaat dat verder?
De Inquisiteur in Bangkok nightlife
De Inquisiteur maakt een hernieuwde kennis met het nachtleven van Bangkok. Hij observeert en ondergaat. Een after party roept zelfs bij de Ingquisiteur vraagtekens op. Voldaan trekt hij weer Isaanwaarts. Om terug te genieten van de natuur, het huis, de stilte. Totdat…
De Inquisiteur in Bangkok
Wat als je Isaanland tijdelijk verruilt voor Bangkok? Het Bangkok van die typische geuren, tropisch vochtig, exotisch met een vleugje verrotting zonder storend te zijn. Maar ook welriekend door de talloze eetstalletjes, de restaurants die de ganse wereldkeuken bevatten. De hitte die blijft hangen tussen de wolkenkrabbers, het dampende asfalt. De dreigende lucht van de moessons, de losbarstende onweders die deze gigantische soepkom onder druk zetten.
Isaanland
De Inquisiteur schrijft in een mix van vrolijkheid en verbazing over de expats in twee kampen: De Isaaners en de niet-Isaaners. Wat is dat toch met Isaan? Waarom roept deze streek zoveel controverse uit? Waarom zoveel commentaren over deze mensen?
Mensen uit Isaan – Piak en Taai
Piak kijkt verstoord op wanneer hij weer regendruppels voelt vallen. Het is al dagenlang regenachtig, de buien vallen met de regelmaat van de klok. Hij staat middenin een rijstveld tot aan de knieën in het water, het allegaartje dat voor werkkledij moet doorgaan is kletsnat. Zijn rug doet pijn van het wekenlang voorover gebukt te staan, handen en voeten voelen aan als sponzen en zitten vol scheuren.
Foon tok in Isaan
Klaterende regen valt uit de lucht, voor de zoveelste maal. ’s Ochtends, ’s middags, ’s avonds. De buien wisselen elkaar af, de droge periodes zijn te zeldzaam om wat dan ook uit te voeren, niets krijgt de tijd om een beetje op te drogen. Het is een zwaar regenseizoen aan het worden. En ondanks de nattigheid is het warm, niet echt qua temperatuur die meestal rond de dertig graden blijft steken, het is de luchtvochtigheid die je laat zweten als een otter.
Mensen uit Isaan – Ut
Een van de dorpelingen die De Inquisiteur het meeste fascineert is Ut. Nog een vrij jonge man, nu zevenendertig jaar. De eerste ontmoeting was tijdens de periode dat De Inquisiteur en lief aan het bouwen waren, bijna vier jaar geleden. Pendelen tussen Pattaya en het dorp, waarbij we telkens twee weken hier verbleven. Toezicht houden op de bouw – die veel te langzaam verliep, vaak gebeurde er niets. Moest je toch wat en het leek ons het beste om vaak door het dorp en omgeving te frequenteren, mensen leren kennen. Liefje-lief kende iedereen, maar vooral uit haar eigen leeftijdsgroep natuurlijk. Ut maakte deel uit van een vrolijke jonge bende die genoot van het leven.
Mensen uit Isaan – een monnik
Op ongeveer een anderhalve kilometer wandelafstand van huize Inquisiteur ligt een tempelcomplex. Een aangename wandeling, vijfhonderd meter over de verbindingsstraat en dan sla je rechtsaf op een rode aardeweg. Je komt dan in een groot bosrijk terrein. Oude bomen, waardevol hout dat niet gekapt wordt. Hoe verder op de weg, hoe donkerder, want de bomen gaan hoe langer hoe dichter bij elkaar staan. De zon mag dan uitbundig schijnen, het is er lommerrijk, altijd net iets koeler. Op een moment kom je bij een poort – die altijd open staat, bovendien kan je net zo goed binnen gaan naast die poort, er is geen andere omheining. Het heeft iets geheimzinnig die poort. Waarom staat die daar?
Mensen uit Isaan – Wan
Wan is getekend door het zware en armoedige Isaanse buitenleven. Harde kop, grof lang haar, donkerbruin vel. Vaak rijdt ze rond op een gammel en knallend brommertje, op zoek naar gratis. Haar dagdagelijkse kledij is versleten en verkleurd. Leeftijd kan je er nauwelijks op plakken, ze kan net zo goed vijfenzestig zijn als vijfenveertig.
Mensen uit Isaan – poa Wat
Mensen uit Isaan – Manaas
Manaas is een van die mensen die op de verkeerde plek geboren zijn. Intelligent, maar slechte scholing. Hij heeft een brede blik op de wereld, zit niet opgesloten in een eng Isaans gedachtengoed. En is tevreden met zijn lot ondanks hij beseft dat het anders had kunnen zijn.
Relaxen in Nongkai
Het is een leuke tocht doorheen de Isaanse binnenwegen. De Inquisiteur had ervoor gekozen om niet via de grote highway over Udon Thani richting Nongkai te rijden.
Voor het eerst sinds dagen is de zon terug van de partij. Eerst nog wat waterig, doch de wolken verliezen eindelijk de slag, rond tien uur is het weer tropisch zonnig. En meteen veel warmer. De aangename zes, zevenentwintig graden van de laatste dagen waren een verwenning, nu is het om elf uur al tweeëndertig. En dat is warm wanneer je het gras gaat afrijden.
Een weekje regenseizoen in Isaan (zaterdag)
Voor het eerst sinds dagen is de zon terug van de partij. Eerst nog wat waterig, doch de wolken verliezen eindelijk de slag, rond tien uur is het weer tropisch zonnig. En meteen veel warmer. De aangename zes, zevenentwintig graden van de laatste dagen waren een verwenning, nu is het om elf uur al tweeëndertig. En dat is warm wanneer je het gras gaat afrijden.
Een weekje regenseizoen in Isaan (vrijdag)
Ondanks de Duvels worden we beiden tegelijk fris en monter wakker. Blij gezind ook, het was leuk gisteren. Enkel, er is geen elektriciteit. Hallo, dat is al van gisterenavond zeven uur? Blijkbaar niet, de eerste klant in de shop weet te vertellen dat er rond tien uur gisterenavond terug stroom was. Doch niemand weet wanneer die terug uitgevallen is. De mensen hier hebben niet echt gemis aan elektriciteit.
Een weekje regenseizoen in Isaan (donderdag)
Een gewone ochtend gaat van start denkt De Inquisiteur. Maar dat is buiten liefje-lief gerekend. Haar zus uit Bangkok, na werktijd ook cosmetica consulente, heeft een grote banner achtergelaten. Want die cosmetica wordt ook in onze shop aangeboden. De Inquisiteur is daar zeer cynisch over: hier gaat niemand dat kopen, veel te duur. Een stuk zeep voor honderdvijftig baht naast die van vijftien baht, wat zullen ze nemen denk je? Idem dito met tandpasta, honderd baht voor vijftig gram. Gelaatscrème, hoeveel ‘witter dan wit’ ze ook beloven, honderd gram aan driehonderd baht – kopen ze nooit. Maar ja, familie, doe je alles voor.
Een weekje regenseizoen in Isaan (woensdag)
De Inquisiteur kan zich niet houden: hij wil weten hoe het er in het dorp aan toe gaat bij dat regenweer. Want de werken op de velden liggen stil, vrij logisch want de buien vallen regelmatig, en hevig. Enkel de zwaardere tractoren kunnen nog manoeuvreren op de onder water staande percelen en in de kleverige modder, maar van deze grootte zijn er te weinig in de streek. Wat doen die mensen nu, waar zitten die? En hij gaat op wandel, ondanks de regen. Hij dacht goed voorzien te zijn vanwege de paraplu en de iets dikkere T-shirt. Maar maakte de fout door op slippers te gaan.
Een weekje regenseizoen in Isaan (dinsdag)
Weer is De Inquisiteur vroeg wakker. Nog geen zes uur, maar volledig uitgerust. Zijn eerste gedacht gaat naar de vijver. Vanuit zijn boventerras ziet hij al dat alles in orde is, de vissen komen niet wanhopig naar lucht happen, het water is na een nachtje filteren al van veel betere kwaliteit. Kan De Inquisiteur lekker lui wakker worden. Hij weet dat zijn vriend op bezoek gaat komen deze namiddag, dus vandaag geen grote projecten aanvatten.