Beste lezers,
De zus van mijn Thaise vriendin heeft een wat zwakke gezondheid. Ze moet regelmatig naar het ziekenhuis en daar zijn kosten aan verbonden. Niet veel, het gaat meestal om kosten voor vervoer, maar soms moet ze daar langer blijven voor onderzoek, zonder opname en dan komt er een hotelovernachting bij.
Nu zijn ze ook al een keer bij zo’n alternatieve genezer geweest en kostte behoorlijk wat. Nu wordt er ook iedere keer een beroep gedaan op de familie en vooral op mijn vriendin omdat zij een buitenlander als vriend heeft (dus geld).
Nu wil ik best welk helpen, maar hoe ver moet je daarin gaan? Want ik vrees dat straks het hek van de dam is. Aan de andere kant begrijp ik ook de lastige positie van mijn vriendin als zij weigert om financieel te helpen, het gaat immers om de gezondheid van haar zus. Ze vragen overigens geen geld voor andere dingen.
Hoe lossen anderen dat op?
Groet
Ferdi
Redactie: Heb je zelf een vraag aan de lezers van Thailandblog? Gebruik het contactformulier.
De vraag is of je zeker bent dat je vriendin haar zus ‘een wat zwakke gezondheid heeft’. Word je dat voorgehouden terwijl je hier in BE/NL verblijft? Tja dat is heel courant. Meestal is het dan nadien de moeder, grootmoeder of jongere broer aan de beurt. Dan geef ik het advies om dat op zijn minst driedubbel te checken vooral je uw centjes investeert in de Thaise gezondheidszorg en hotelwezen. Verblijf je in Thailand met je vriendin en haar zus heeft inderdaad ‘een wat wankele gezondheid’ dan moet je uiteraard je goed hart (=portemonnee) tonen en openen . In beide gevallen lost het probleem zich vanzelf op wanneer je geen centjes meer (zou) hebben. Snel beterschap toegewenst aan je ‘schoonzus’.
Beste Ferdi,
in feite kan niemand u daarin raad geven, doch volg het spreekwoord:
‘Wie geeft wat hij heeft is waard dat hij leeft’.
Dus, bekijk uw eigen mogelijkheden.
Beste Ferdi,het probleem is meestal dat Thais een beetje aan blijven modderen en niet doorpakken bij klachten omdat ze de arts niet willen tegenspreken.
Ik zou adviseren om een specialist te raadplegen en scans te laten maken en alle verdere onderzoeken die nog nodig zijn,dat is 1 keer behoorlijk wat kosten maar dan weet je waar je aan toe bent.
Groet:GeertP
Voor ons is die grens duidelijk getrokken. Hooguit als er iets met de Kids is zullen we geld lenen. Thaise ouders zijn er niet meer, maar wel zusters, hoewel die redelijk bedeeld zijn.
Toch zouden we nooit geld lenen of geven aan wie dan ook. Ondanks dat deze verzoeken er wel zijn geweest. Waar zijn de grenzen, vandaag een zus, morgen een broer en overmorgen een neefje die gokschulden heeft.
Onze zoon heeft wel zo zijn problemen gehad. Soms hebben we hem weloverwogen ondersteund. Maar ook met coaching hoe hij in de toekomst dingen anders ging doen. Dat heeft hij goed opgepakt. Maar zomaar geld geven, zonder goede afspraken. Nee dus.
Ik begrijp dat elke situatie anders is en soms een dilemma. Tip stop soms iets toe als een aardigheidje. Geef niet structureel geld, zonder duidelijke afspraken. Iedereen die meehelpt met betalen betaald een gelijk deel. Bespreek en maak afspraken met je vrouw hierover.
Succes.
Als de kosten meevallen en de zus heeft zelf geen geld, zou ik er niet moeilijk over doen.
Ze valt onder de 30 baht regeling, dus de echt hoge kosten zullen er niet zijn.
Voor de alternatieve genezer zou ik proberen ze daar vanaf te laten zien.
Dit soort vragen komen met grote regelmaat terug. Daar is maar één goede, juiste en echt antwoord op: grenzen stellen. Dat begint al met een verkeerde voorstelling van zaken, namelijk: “de lastige positie van mijn vriendin als zij weigert om financieel te helpen’. Als jij geen geld geeft, dan betekent dat toch niet dat zij weigert?
Stel eerst eens de vraag aan jouw vriendin hoe haar zus is verzekerd? Is zij ambtenaar? Bij iets of iemand in vaste dienst? Via hen een zorgverzekering? Is zij aangesloten bij de 30baht-regelingen? Zo ja, welke route loopt zij conform ziekenhuisprocedures? Wat zijn haar kwalen en aandoeningen? Wat is de prognose, het ziekteverloop, het effect van de behandelingen? Hoezo een alternatieve genezer inroepen? Op grond waarvan? Wat scheelt haar dat een reguliere arts haar niet kan helpen? Heeft zij zelf besloten een eigen route te volgen? Kon ze die financieren? Wat is er binnen de familie afgesproken? Is een andere route ingeslagen omdat er een ‘farang’ in de familie ‘huist’? Wordt jouw vriendin aangezegd/gepusht jou om bijdragen te vragen? Heb je voor jezelf een limiet gesteld? Weet jouw vriendin hier van? Ben je het er mee eens dat je bijdraagt, of doe je dat uit angst haar sympathie te verliezen? Wat zou de familie doen als jij er niet zou zijn? Etc etc.
Jouw vraag: hoe lossen anderen dat op? Je begon met een verkeerde voorstelling van zaken, en dit is een verkeerde vraag. Jij hoeft namelijk niets op te lossen!
Ik kan niet voor anderen spreken, maar: ik betaal nooit! En ik heb mijn vrouw duidelijk gemaakt dat ik niet wil dat zij dat wel doet. Thai mensen dienen gebruik te maken van de Thai mogelijkheden. Ik vind dat ik in TH niets moet doen wat ik naar NL norm ook niet zou doen. De Thaise zorgverstrekking is een hele dure. Thai mensen kunnen maar zoveel zorg afnemen als hun zorgverzekering toestaan. Dat geldt ook voor de vele ‘farang’ die in TH wonen. Velen van hen hebben niet eens een zorgverzekering. Thai mensen kunnen een beroep doen op zorg via de UHS-30-baht-scheme, via een particuliere zorgverzekering, via hun ambtenaarschap, via hun werkgever, via de SSO. Het inroepen van het geld van een toevallige passant, zijnde een farang bekend met een van de leden in de familie, is oneigenlijk. Niet doen dus. Oké, een keer over je hart strijken. Maar daar houdt het op. De zus van jouw vriendin dient haar eigen genezingspad te zoeken en de mogelijkheden daartoe, die in TH haar gegeven zijn, te volgen. Zo moeten met haar de andere miljoenen Thai: idem. Help jij hen ook met een financiële bijdrage? En heb jij zicht op hoeveel de familie kan bijleggen? Is het niet aan de Thai overheid om Thai mensen meer opties te bieden? Doet ze niet, zoals ze ook nooit het informele werk ooit formeel maken. Want Thai mensen dragen namelijk zelf niet bij. Maar goed, dat is een andere discussie en ook die komt met regelmaat terug..
Dag Rijck. Ik denk dat je heel correct bent wanneer je stelt: ‘grenzen stellen’ Wie al je valabele argumentatie zo duidelijk als jij wil uitleggen aan een Thaise vriendin of vriend die meestal niet eens is geïnteresseerd in wat een farang weet (te vertellen) zou ik eens het volgende artikel overwegen op TB van 9 mei 2025): ‘leer Thai op You Tube met Kruu Fah’ (let op dit is geen aanbeveling). Succes
Beste Rijck,daar wil ik toch even op reageren.
Het is al een tijdje geleden dat mijn zwager werd opgenomen in het ziekenhuis,het bedrijf waar hij toen werkte had een soort van verzekering en een contract met dat ziekenhuis, mijn vrouw en ik waren daar op bezoek en hoewel ik geen dokter ben kon ik met grote zekerheid de diagnose blinde darmontsteking vaststellen, hij had steeds meer pijn maar de bedrijfsarts kwam pas na 3 dagen keek 1 minuut naar hem en zonder te onderzoeken wilde hij weer weglopen, vlak voor de lift had ik hem ingehaald en wilde uitleg, stomverbaasd over zoveel brutaliteit van een buitenlander en flink boos stapte hij in de lift zonder uitleg.
Voor mij was de maat vol,mijn zwager uit bed gehaald en naar een ander ziekenhuis gebracht daar op de eerste hulp werd hij onderzocht en moest met spoed geopereerd worden ,de arts vertelde later dat als hij één uur later was gekomen het allemaal niet meer nodig was geweest, het bedrijf nam liever weer een goedkopere jonge arbeidskracht dan de rekening van toendertijd THB 28.000,- te betalen, de rekening heb ik toen betaald, zou jij dat in die situatie niet doen?
Jouw handelen is niet juist. Op de eerste plaats is het niet aan jou om een medische diagnose te stellen, maar ik had op de eerste dag al het ziekenhuis/het behandelend team of bij de verpleging om informatie en interventie verzocht, bij uitblijven ervan het ziekenhuis verantwoordelijk gesteld en hem vervolgens doen vervoeren naar een ander hospitaal. Op de tweede plaats is het niet correct om die betreffende bedrijfsarts aan te vallen: misschien kwam die man slechts zich op de hoogte stellen van de situatie, en constaterend dat er geen behandeling had plaatsgevonden van plan om de verantwoordelijke artsen aan te spreken. Weet jij veel? Door hem zo agressief te bejegenen blokkeer je bij voorbaat alle communicatie. En: hoezo is een bedrijfsarts als verwijzer verantwoordelijk voor een verdere ziekenhuistraject. Op de derde plaats heb ik twijfels over jouw uiteindelijk uitleg. Hoe dan ook: ik zou ook niet hebben betaald, had ook niet gehoeven omdat jouw zwager is verzekerd via het Thaise 30-baht UHS systeem in combinatie met de verplichte bedrijfsverzekering.
Als uw geld op is wie gaat u dan helpen? Als een farang onverzekerd geconfronteerd wordt met een vette rekening wordt een collecte gehouden. Onder farangs natuurlijk want de kans dat broers en zussen van zijn vrouw hun portemonnee ook eens trekken is uiterst gering.