Ja, dat had ik kunnen zijn (lezersinzending)
Ik weet eigenlijk niet waarom ik dit opschrijf. Misschien omdat het er uit moet. Misschien omdat ik hoop dat iemand het leest en denkt: ja, dat had ik kunnen zijn.
Ik ben een oude kerel. Geen geheim van maken. Je ziet het aan m’n kop. Maar zij keek daar doorheen. Of deed alsof. Mooie meid. Slank, jong, lach als een belletje. Werkte in een bar. Geen bijzondere bar, gewoon zo eentje met harde, maar wel goede muziek.
Ik ging er vaker naartoe. Eerst voor het biertje. Toen voor haar. Ze raakte iets in me wat ik al lang kwijt was. Je kent het wel… warmte. Aandacht. Een hand op je arm.
En ik zag haar ook. Of in elk geval wat ik wilde zien.
We waren een stel, soort van. Ze noemde me haar ‘boyfriend’. Ik lachte daar wat ongemakkelijk om. Maar het voelde goed. We gingen samen dingen doen. Eten. Kijken naar zee. Op de scooter, zij voorop, haren wapperend. Ik kocht spullen voor haar. Geen dure onzin, gewoon dingen die nodig waren. Of leken.
We huurden een huis. Ik betaalde. Kocht een motorbike. Betaalde. Regelde papierwerk. Betaalde. Je weet hoe dat gaat. Of niet, dat hoop ik eigenlijk.
En toen… ja. Toen was ze opeens weg.
Geen ruzie, geen gezeur. Gewoon: op een dag kwam ik thuis en ze was er niet meer. Alles weg. Kleding, telefoon, natuurlijk ook die gouden ketting die ik haar voor haar verjaardag had gegeven. En de motorbike. Ik stond daar in dat lege huis, keek om me heen en dacht: nou, dat was dat dan.
Later hoorde ik via via dat ze bij een Duitser zat. Oudere vent, maar met geld. Meer dan ik. Groter huis. Auto. Geen brommer.
Ik kon kwaad worden. Of zielig gaan doen. Maar weet je? Ik was vooral moe. Moe van het proberen. Moe van het hopen dat dit wel echt was. En het stomme is: het voelde ook echt. Niet altijd, maar vaak genoeg om mezelf te overtuigen.
Je mag me dom vinden. Is prima. Maar als jij daar zit en denkt: ik wil ook zo’n meisje, zo’n leven, denk dan twee keer. En dan nog een keer.
Ze willen veiligheid. Zekerheid. En ja, soms liefde. Maar liefde is hier ingewikkeld. Vooral als jij oud bent en zij jong. Dan zit er vaak een rekensom achter.
Ik zeg niet dat alle Thaise vrouwen zo zijn. Zeker niet. Maar dit was de mijne. En dit is mijn verhaal.
Ik zit nu weer alleen. Beetje kaler, beetje lichter in de portemonnee. Maar ook helderder in m’n kop. De illusie is weg. En ergens is dat ook rustgevend. Heb ik spijt? Nee. Gewoon een les.
Dus ja. Lach erom. Huil erom. Of leer ervan.
Maar als je ooit in een bar zit en een jonge vrouw glimlacht naar je… onthoud dan dit: wat echt voelt, is niet altijd echt. Maar soms is dat toch genoeg. Voor even.
Ingezonden door anoniem, maar noem mij maar Kees
Heeft wat gekost ja. Maar u kunt het ook iets positiever zien. Het huis van enkele miljoenen baht op schoonvaders land in de Isaan was blijkbaar nog niet gebouwd. Dan was u dat ook nog kwijt geweest. Dat bouwt die Duitser waarschijnlijk.
Het zijn potverdikkies altijd weer die Duitsers die er op het eind weer mee vandoor gaan…..
Man toch …
Heeft niks met Duitser, Chinees of Congolees te maken, it’s all money .. money talks and shit walks !
Wanneer men in Thailand, Cambodia en/of .. open-bar-e gelegenheden passeert ziet men dikwijls koppeltjes, waarvan de ouderdom wel eens verschilt (lees: zij jong en mooi), die dan soms plezier lijken te maken onafgezien hun handicap (lees: gebarentaal alsof ze doofstom zijn). Misschien is dit ook de reden waarom de muziek steeds zo luid staat … anyhow leuk om dit soms discreet te aanschouwen.
Uiteraard kan er vriendschap zijn maar ik denk dat de kern van hun gesprekken meestal weereens om geld draait, hij denkt “I like / want your body” en zij denkt “I want your money” … en als Romeo en Julia dan overeenkomen wat is het probleem ? Op een paar uitzonderingen na zijn ze allemaal dezelfde “no money no honey” … en wie kan het hen kwalijk nemen, heel de wereld draait om geld, vraag het maar aan Trump.
Tot slot: stel, je werkt voor een Nederlands of Belgisch bedrijf en verdient 3500euro net per maand en morgen biedt bv. Basf of Bayer (Duits bedrijf) je, voor hetzelfde werk, 5500€ netto per maand, wat doe je dan ?
Nee hoor. Je bent niet dom. Je bent gewoon te goed gelovig geweest.
Wees blij dat je ervan af bent zonder veel kleerscheuren. Het had ook erger kunnen aflopen.
Sommige zijn zo erg dat ze je totaal kaal willen plukken tot aan de laatste baht -> de golddiggers.
Anderen willen gewoon een makkelijk leven. Iemand die alles betaald en daar bovenop een ‘salaris’ betaald per maand (you need to take care of me) -> de parasieten.
En dan zijn er nog degene die echt in de shit zitten (die niet met geld kunnen omgaan en overal schulden hebben) en werkelijk ALLES doen om aan geld te komen -> de wanhopigen.
In Thailand draait helaas alles om geld en ik beweer te zeggen dat 99% van de Thaise dames ervan uit gaan, dat jij de beurs trekt!
En voor degene die hier nu gaan schreeuwen, die van mij is niet zo:
Nou, draai die geldkraan maar eens dicht en kijk wat er gebeurd. Je grote liefde zal eerder vertrokken zijn dan jij kunt zeggen, ‘but i love youuuuuu’.
Ach,in feite kun je hier als gepensioneerde prima en goedkoop leven. Dat wil zeggen: zolang je je niet met de Thais inlaat. Pogingen tot integreren hier eindigen niet zelden in een bankroet!!
Prachtig en eerlijk geschreven , man….de rauwe waarheid…
Moge dit een inspiratie zijn voor zovelen die hier toekomen met het “roze brilletje”…
Niet alleen ’toekomen’ Yan maar er ook gaan wonen zijn en die zich willens nillens blijven verblinden door dat ‘roze brilletje ‘. Als zelfbegegoocheling en sublimatie. Maar chapeau je moet het maar kunnen dat blijven geloven in de eeuwige illusie. Soms wou ik voor mezelf dat ik dat kon. Zelf ben ik er in de Isaanse (als voorbeeld) realiteit nog geen enkele tegengekomen. Ze bestaan voorlopig enkel hier op TB.
Zoveel generaliserend commentaar, en zelf ook een Thaise partner hebbende. Is hij er soms ook alleen voor jouw geld. Iets waar je namelijk iedere andere ‘farangrelatie’ van beticht. Dat jij niet kunt geloven dat er ( zonder roze bril) ook thaise partners zijn , die niet op geld uit zijn, maar een gewone normale relatie hebben op basis van wederzijds respect , liefde, en 100% vertrouwen in elkaar. Niet betweterig generaliserend reageren op iedere thai-farang relatie alsof zij uitsluitend en alleen op geld gebaseerd zijn. Zulke opmerkingen zeggen meer over jouw persoonlijk, dan over de vele relaties die wel normaal zijn. Heb een lieve Thaise vrouw , die mij steunt en helpt in voor en tegenspoed en visa versa. Geld hebben of niet speelt bij ons geen enkele rol in onze relatie. Elkaar steunen door dik en dun, hebben wij elkaar al lang en breed bewezen. Al die praatjes van ” wacht maar tot het geld op is, dan toont ze haar ware aard”, kan ik uit eigen ervaring afdoen als klinkklare onzin, als ik voor mijzelf spreek.
Woon hier al jaren alleen,kan vele nationaliteiten die hier getrouwd zijn,ze gaan zowat allemaal 2 tot 3 maanden terug naar hun vaderland,de meeste alleen om de batterij op te laden anders houden ze het niet vol met teerak.
Helpt niet bij mij want ze gaat telkens mee 😉
Ik denk dat Kees vooral de pest erover in heeft dat ze met de noorderzon vertrokken is met wat spullen die volgens Kees de zijne zijn.
Dames die gelijktijdig met jouw ‘jongste dochter’ op school gezeten hebben, worden maar hoogst zelden de ‘moeder van jouw kinderen’
Een uit de hand gelopen ‘vakantie liefde’ die je beter via wat flappen op het nachtkastje tevreden had kunnen stellen.
Of wat vriendelijker in opzet zorg dat je financiële balans in evenwicht blijft, voor wat hoort wat.
Doen de dames uit de bar zeer zeker en vele hebben na de bar moeite met ‘afkicken’.
En ja, liefdesverdriet doet pijn, helaas.
Omar (zie iets hoger hier) heeft groot gelijk. Kwam deze quote tegen:
“The big difference between sex for money and sex for ‘free’ is that sex for money costs a great deal less. This is Thailand.”
Inderdaad. Aan betalen ontkomt men niet als men een jonge vrouw wil. Vraag een man van 30 of hij verliefd zou kunnen worden op een vrouw van 60. Lachen geblazen. Maar die zelfde mannen geloven het plotseling wel als op hun 60e een Thaise van 30 zegt: I love you.
Dit verhaal valt mee, gelukkig is er geen sprake van een koopwoning, door jou betaald maar op haar naam.
Ook Peter theTweeter trof het slechter in een door mij geschreven liedje (op de melodie van El Paso).
https://www.youtube.com/watch?v=crdik0_GbXk
Op oudere leeftijd is alles beter dan wonen in een bejaardenthuis in de kou en met mopperende vrouwen om je heen. Als dan zo’n jong moppie je over de arm strijkt en liefst meer dan smelt het hart van bijna elke senioor.
Dat je dan na een bepaalde periode beseft dat het niet alleen om je ogen gaat, moet je zien als lesgeld en er komt bovendien altijd wel weer zo’ n andere hartendief met arme familie op de achtergrond. Zolang je niet zonder geld zit is er niets aan de hand. Een doodskleed heeft toch geen zakken? Leef!
Sterkte Kees.
Bij een vriendin in de bar maken wordt het vaak; Je krijgt haar wel uit de bar, maar de bar niet uit haar.
Of je die motorbike kwijt bent staat of valt met op wiens naam de motorbike staat.
Is dat ding gekocht op naam vriendin, dan is zij eigenaresse. Logisch dat ze de bike heeft meegenomen.
Staat de bike op jouw naam, en heb je het motorbike boekje, kun je het ding simpelweg terughalen/ terug laten brengen.
Zoek een dame die op een kantoor werkt, in een ziekenhuis, bij de Immigration of de belastingdienst. 🙂
Dan heb je minder kans op een ‘valse’ start.
Kees, ik begrijp je gevoel en ervaring.
Het is een les. Zelf heb ik de nodige lessen in het leven door lopen.
Zit nu in mijn laatste les en loopt dat verkeerd, dan is het uit , schluss.
Nee, ze is niet jong, we verschillen 8 jaar. En er zijn al aardig wat cracks geweest, maar net als jij, je vindt jezelf erin. En in dit geval is het ook een Thaise.
Mijn vorige lessen waren: de Nl , Antilliaanse, Indonesische, Filipijnse vrouw .
Aardige variatie in het thema.
Het maakt ook niet uit hoe goed je doet. Ik schijn ze aan te trekken.
Elke keer een mentale dreun .
Ik fout? Denk zelf van niet, maar ja.
Kan het houden op de uitspraak “C’est la vie.”
Of : “Everybody is going to hurt you, you only have to find the ones, worth suffering for”
Het kan ook de andere kant op, dan wordt de vrouw in de zeik gezet.
Regelmatig contact met de gozer (ken hem vanuit Nederland) . we zijn aardig open naar elkaar.
En kan zijn plan niet waarderen, waarbij de vrouw het zwaar zal hebben.
Geef ik hem ongezouten mijn menig erover, maar verder is het aan hem.
Ze heeft hem al het leven gered door zijn dubbele stent operatie te betalen.
Kees. er zijn stapels mannen met dezelfde ervaringen. Je leert er van en gaat verder.
Enige wat je kunt doen, de pijn vervaagt wel weer.
Alles niet leuk, kop op en/of blijf zoeken of gooi het bijltje dan erbij neer?
Het is een industrie,pattaya,phuket,koh samui,hoe meer fralangs op een handige manier door de thaise bargirls,worden financieel worden uitgekleed des te beter voor het land,its a big game,die geen medelijden heeft met de slachtoffers.
Maak je niet druk Kees. Shit happens en het barst van de vrouwen die graag wat tijd met je spenderen. Gewoon weer de draad oppakken en verder gaan. Wat nonchalanter zijn naar de dames toe en je niet laten lijmen door bar girls voor een relatie want ze deugen geen van allen en dat weten we allemaal. Maak er gebruik van maar laat je niet door hen gebruiken. Enuuhh, spullen zijn maar spullen hè.
Inderdaad Kees. Lach erom. Huil erom. Of leer ervan. Zoals je al schrijft en ga verder met je leven.
Wat me anders toch ook wel opvalt, is dat er toch ook heel wat gescheiden mannen zijn die ik in Thailand tegen kom. Blijkbaar is hun huwelijk met hun o.a. Nederlandse/Belgische partner dan toch ook niet iets dat hun goed bevallen is… maar dat zal wel de schuld van de partner zijn 😉
Mijn eigen Thaise huwelijk duurt nu 21 jaar (27 jaar samen) en het was ook mijn eerste huwelijk als men zich dat zou afvragen…
Ik voel me trouwens zowel in Thailand als in België erg goed. Ik hoef geen roze of zwarte brilletje op te zetten om de werkelijkheid in beide landen onder ogen te zien. Dit in tegenstelling tot de extremen, die hun roze of een zwarte bril wel nodig hebben om overal hun gelijk te gaan verkondigen.
Hier kan ik het helemaal mee eens zin.
Mijn huwelijk met Thaise duurt ook meer dan tiental jaren en voelt nog steeds zeer goed.
Een van de weinige dingen was het Dames geklets ! Dat heeft enige tijd geduurd, om aan te leren het linker oortje in en het rechtse oortje uit. en vooral niet die problemen mee naar huis brengen, want dan heb je hun problemen in huis en dat moet je niet willen.
Een goed huwelijk is een gezellig eigen thuis.
Al lange jaren, vanaf mijn geboorte, ben ik bekend net NL/BE en iets korter dan lang, namelijk van voor mijn pensionering, met TH. Maar er zijn 4 zaken die ik maar niet begrijp:
1- Waarom vergeeft een volwassen gerijpte kerel z’n hebben en houden aan een jonge meid omdat zij: “iets raakt in me wat ik al lang kwijt was”.
2- Waarom meent een volwassen gerijpte kerel in TH zich te moeten gedragen als een ATM-kast?
3- Waarom meent een volwassen gerijpte kerel in TH zich op te moeten stellen als redder in de nood van een toegeschoven gezin, en/of aangeschoven schoonfamilie? En als meest pregnante vraag:
4- Waarom worden vorige 3 vragen oorzakelijk aan de Thaise vrouw toebedeeld? Per definitie. Het tekort in eigen handelingsbekwaamheid wordt bij voortduring buiten zichzelf gelegd.
“So pathetic”, zou een zekere Donald zeggen!