Hoe het afliep met de lening aan de bargirl
Een paar weken geleden had Cat 5.000 Baht van mij ontvangen: 2.000 als gift en 3.000 als lening. De reacties op het verhaal dat ik over deze transactie schreef waren talrijk. De teneur was dat ik er maar niet op moest rekenen die 3.000 Baht terug te krijgen (www.thailandblog.nl/column/geld-uitlenen-aan-een-bargirl-hoe-gaat-dat-aflopen/).
Een betrekkelijk groot aantal mensen was van mening dat ik haar die 5000 Baht, gelet op onze goede relatie, gewoon had moeten geven, waarbij een aantal malen werd opgemerkt dat het natuurlijk geen gewoonte moet worden.
Ik wil hier nog over opmerken dat ik haar het gehele bedrag wellicht zou hebben gegeven, als ze niet zèlf had gevraagd om het juist te lenen. Ze vroeg 5000 Baht te leen, en als ik dan meteen reageer met: ‘O, hier heb je 5000 Baht, ik hoef het niet terug hoor!’, dan is waarschijnlijk het hek van de dam.
Cat is inderdaad een paar dagen naar huis geweest, om bij haar zoon te kunnen zijn in verband met de knieoperatie. Foto’s van de jongen in het ziekenhuis heb ik toegestuurd gekregen, en ook foto’s van de luxe touringcar waarmee ze naar Ubon Ratchathani heen en weer was gereisd. Niet dat ik daar nou ’ter controle’ om gevraagd had hoor, we sturen elkaar wel vaker foto’s en berichten toe.
Ik ben vele malen in Soi 7 geweest deze maand en heb moeten constateren dat de Happiness Corner Bar, waar ze werkt, een slecht lopende zaak is. Een dag of tien geleden vroeg Cat mij zelfs wat ik ervan zou vinden als ze in een andere bar zou gaan werken. Ik vond dat best een goed idee. De concurrentie is in Soi 7 toch al moordend en als je dan niet de jongste meer bent en ook nog eens in één van de minder goed lopende bars werkt is zo ongeveer alles beter dan dat.
Ze heeft inmiddels bij twee andere bars gesolliciteerd, maar daar hadden ze haar niet nodig.
En zo werd het 20 april, de dag waarop de lening zou worden terugbetaald.
Al om tien uur ’s ochtends ontving ik een bericht:
‘Good morning brother. Vandaag moet ik je het geleende geld terugbetalen. Maar dat lukt nu niet. Ik heb het niet. Maar je krijgt het terug hoor. Dat beloof ik. Zodra ik het heb krijg je het terug. Het spijt me. Ik voel me er naar bij. Ik heb nog 135 Baht.’
‘I am not surprised sister. Als je me het vandaag had teruggegeven zou ik gedacht hebben dat je er niet eerlijk aan gekomen zou zijn. I am not angry. Don’t worry.’
‘Ik heb ook nog bij de Nid bar in Soi 14 geïnformeerd, maar die willen me ook niet. Dus ik zit nog in dezelfde bar. Ik wil het geld zo snel mogelijk bij elkaar zien te krijgen. Ik werk nu elke dag van 10 AM tot 8 PM. Ik kan daarna wel ergens (lees: op Beach Road) als freelancer gaan werken.
‘Je mag me het geld best terugbetalen als je het hebt, maar ik wil beslist niet dat je voor mij als freelancer gaat werken. Maak je nou maar geen zorgen, ik ben in de laatste week van Mei ook nog in Pattaya, dan zien we wel weer verder.’
‘Thank you brother, I could not sleep. I feel so sad about it.’
‘Don’t worry, be happy. Tomorrow I come to Soi 7, then we can have a drink. Don’t talk about it then, we already did now. OK?’
‘Ok, thanks. See you. Take care.’
Gisterenavond om zeven uur ben ik een drankje gaan doen in haar bar. Zes meisjes zaten aan het geïmproviseerde barretje pal aan de straatkant, en aan de tafeltjes in het midden zaten twee echtparen van middelbare leeftijd een kopje koffie te drinken. Daar word je niet vrolijk van. Cat was er ook, ze kreeg een Jack-Coke. We praatten elkaar bij over de dagelijkse beslommeringen en bespraken de toestand op het noordelijk halfrond. We werden het er over eens dat het nog wel even zal duren voordat de wereldvrede uitbreekt.
Voor het geval ik nog op zoek was naar een leuke dame: Cat wist een heel aardig meisje te zitten, een paar barretjes verderop, dat bij mij beslist in de smaak zou vallen. Cat had al contact met haar gehad en een paar foto’s van mij laten zien. Dat had geen overwegende bezwaren opgeleverd en Cat had ook al een nette prijs bedongen. We konden samen wel even gaan kijken.
Het was inderdaad een schot in de roos en binnen vijf minuten kon er gebarfined worden.
Ik stopte Cat 500 Baht toe.
‘Fee for good research’, ik moest wàt verzinnen.
‘Thank you.’
‘Give me back 500 Baht.’
Ze gaf me het briefje weer terug.
‘Thank you sister. Now you owe me only 2500 Baht.’
‘You are good man.’
En zo denk ik dat ze er de komende maand wel in zal slagen het restant verder af te betalen. Volgende keer verzin ik wel weer wat anders. Ik ga haar natuurlijk niet met een schuld aan mij achterlaten. Maar ik zeg ook niet: ‘Laat maar zitten.’
Zo makkelijk hoeft het niet te gaan. En zolang het nog niet helemaal is afbetaald, is de kans ook kleiner dat ik weer met een nieuw financieel probleem word benaderd.
– Herplaatst ter nagedachtenis aan Frans Amsterdam (Frans Goedhart ) † april 2018 –
Haha; leuk artikel.;heel eerlijk geschreven.
Ik begrijp het allemaal niet goed.
En geef jij 500 baht aan een bargirl als beloning omdat die je voorstelt aan een andere bargirl?
500 baht die ze dan onmiddellijk moet teruggeven als afbetaling van een lening?
Als zij je de volgende dagen nog een paar meisjes voorstelt aan 500 baht per meisje, kan je volgende week posten dat de lening is terugbetaald.
Meen te begrijpen dat Frans de schuld niet wil kwijtschelden zonder meer.
Dan had hij ze beter kunnen schenken.
Maar Cat wou en zou het geld terugbetalen; zij heeft ook haar woord hoog te houden.
Ook al kan ze het geld momenteel niet geven, ze heeft maar 135 THB.
Frans creëert voor het gevoel dat ze het terugbetaald. Door via een niemendalletje haar 500 THB te schenken, en dat geld nadien onmiddellijk terug te eisen ter afbetaling van de schuld.
Zo verhinder je gezichtsverlies voor elke betrokkene, zij betaald haar schuld af, en Frans is niet genaaid voor 3.000 THB. (Eigenlijk wel, maar in een dubbele satirische context, doordenkertje ;~)
Denk Frans wel te begrijpen, vind het oké wat hij doet, en ook hoe hij dat doet. Verder, ieder heeft zo zijn maniertjes en eigenaardigheden, en je hoeft er daarom niet mee akkoord te gaan.
Maar voor zulk een fait divers een prachtige posting. En even leuk zijn de reacties, incluis die van hierboven.
Prettig weekend,
David.
Sinds jaar en dag is dit een manier van terugbetalen.
Enkele malen uit wezen eten in een “niet zomaar restaurant”, met een Thais gezelschap, waarbij ik me af vroeg waarmee en hoe ze dit konden betalen cq. permitteren.
Het antwoord was steevast, “Ik heb nog geld “hier” of van hem/haar tegoed”.
Thailand is een land met andere normen en waarden.
Het is niet geheel vreemd, dat een baas, aan het eind van de maand, het loon van de werkers niet kan betalen. De werker reageert in de meeste gevallen schouderophalen als ik daarop, verwonderd reageer.
Bij de organisatie in het dorp, van een party, zie je vaak (jou, soms vreemden) mensen, die komen helpen bij het bereiden van een grote hoeveelheid voedsel of wat dan ook. Na afloop wordt er een portie mee genomen, naar huis. Het is maar net in welke perceptie je het bekijkt, of dat een vorm van betaling is, voor de geboden hulp.
Geweldig, Frans!
Jij snapt tenminste hoe het werkt hier. Zoals jij het doet is iedereen tevreden – en wie weet wat er nog meer uit volgt. Echte vrienden in Thailand bestaan niet (ook niet onder elkaar), dit is de manier waarop “geven” en ontvangen wordt gedefinieert.
Petje af. Ik ben 7 jaar getrouwd, en het lukt mij nu pas om deze “fine line” te bewandelen.
Wat mij betreft mag je vaker dan nu al posten!
In de periode, meer dan een halve eeuw, die ik op deze aarde rond loop, kan het aantal echte vrienden die ik heb, op een hand worden geteld. Dat er mensen zijn die veronderstellen 1000 vrienden te hebben, is mij bekent.
“Vriendschap is een Illusie” is een quote uit een Nederlands liedje. 🙂
Ik begrijp het wel .
Mooi verhaal en geeft me een goed gevoel
Sorry Frans, maar zoals in het begin al bekent was kon ze deze lening,medegezien haar huidige werk voor de 20e April nooit terug betalen.
Nu heb je ons in het eerste deel van je verhaal reeds verteld dat ze o.m.jou langjarige vriendin ,tolk, en ziekenverzorgster was,en nu heeft ze zich ook nog aangeboden als vrouwelijke pooier,om jou van verder vrouwelijk gezelschap te voorzien,en ontvangt hiervoor van jou 500bath,waarmee ze geld terug betaald, wat jij haar menselijk gezien reeds lang schuldig was.
Sorry maar als zij alleen zulke vrienden heeft,dan heeft ze geen vijanden meer nodig.
Ik begrijp het allemaal wel goed. Zij heeft iets voor Frans gedaan
en een beloning daarvoor gekregen
waar door zij een deel van haar schuld kon betalen .
Het gaat daarom , dat zij haar schuld will betalen , maar het geld zelf niet niet heeft .
Op deze manier leidt ze keen gezichtsverlies en slaapt nu ook beter .
Goed gedaan Frans !
Ik moet zeggen ik vind dit een beetje raar ,je spreekt met haar af gaat wat drinken met haar en dan ga je met een ander vrouuwtje weg.
Gun haar dan ook dat zgn pleziertje.
Als je daar alleen voor naar Thailand gaat vind ik dat je can misbruikt.
Maar goed het is maar hoe je het bekijkt.
En wil je dat ze nog die 5000 bath moet terug moet betalen???
Ik zou het haar geven persoonlijk en hoef daar niets voor terug te hebben.
Want ze was wel zo eerlijk om je te bellen.
Ik heb voor haar nog respect.
Je zal toch zo je brood moeten verdienen.
Wij westerlingen met onze rijkdommen