Een virale video zorgde onlangs voor een felle discussie over culturele gevoeligheid in Thailand. In de beelden is te zien hoe Siranath Bhiromphakdee, adviseur van een nationaal park in Krabi, een Russisch stel aanspreekt dat zonder toestemming een afgesloten eiland bezocht. Wanneer de man wordt uitgelegd dat dit verboden is, reageert hij met een luchtig “ni hao”. Dat schiet bij Siranath in het verkeerde keelgat.
Hij wordt woedend, zegt dat hun bezoek ten einde is en waarschuwt dat herhaling van de begroeting kan leiden tot deportatie. Siranath, milieuactivist en lid van de invloedrijke Singha-familie, plaatste de video op Facebook en gaf zijn visie in het Engels. Zijn boodschap was helder: geen onderscheid maken tussen Thailand en China is niet alleen respectloos, maar ook racistisch.
Waarom een simpele begroeting verkeerd kan vallen
Op het eerste gezicht lijkt “ni hao” een onschuldige begroeting. Toch kan de context het verschil maken. Zeker in westerse landen worden Aziaten vaak op één hoop gegooid. Een Thai die met “ni hao” wordt begroet, ervaart dat vaak als een ontkenning van de eigen cultuur – alsof heel Azië één volk en één taal kent.
In Thailand zelf kan die begroeting ook gevoelig liggen. Westerlingen denken soms dat Thais, Chinees zijn, simpelweg vanwege hun uiterlijk of achtergrond. Of ze zijn zich er niet van bewust dat Thailand een eigen taal en cultuur heeft. Soms speelt gemakzucht mee: men gaat ervan uit dat Chinees de ‘standaardtaal’ is in Azië, zoals Engels dat in het Westen is.
Achterliggende angst voor Chinese dominantie
De gevoeligheid rondom “ni hao” wordt versterkt door de groeiende Chinese invloed in Thailand. Veel Thai zien hun land steeds afhankelijker worden van China, economisch, toeristisch en cultureel. In die context voelt een Chinese begroeting als een bevestiging van die overheersing.
De situatie in de video maakte dat extra pijnlijk. Het ging om een overtreding van de regels, en daar bovenop volgde een culturele misstap. Voor sommigen is dat genoeg om de vlam in de pan te laten slaan.
Het belang van culturele nuance
Niet elke Thai zal zich storen aan “ni hao”, net zoals niet elke westerling het woord “farang” als kwetsend ervaart. Toch is het goed om bewust te zijn van deze verschillen. Zeker als gast in een ander land is het belangrijk om je in te leven in de lokale gevoeligheden.
De Thaise overheid – van het ministerie van Cultuur tot de toeristenautoriteit, zou kunnen bijdragen door het gebruik van het Thaise woord “sawasdee” meer onder de aandacht te brengen. Daarmee wordt niet alleen de eigen identiteit versterkt, maar ook de gastvrijheid waar Thailand om bekendstaat.
Tot slot
Een enkel woord kan onschuldig lijken, maar in de verkeerde context veel losmaken. Wie reist of met andere culturen omgaat, doet er goed aan zich af te vragen wat een begroeting echt betekent. Respect begint immers bij aandacht, ook voor de kleinste details.
Bron: Khaosod
@psiscott คลิปสุดท้ายผมเอาลงในฐานะที่เป็นเจ้าหน้าที่ การจัดการกับ นทท ที่เหยียดผิวเรา ผมลงเพื่อส่งกำลังใจให้เจ้าหน้าที่และเตือนเสมอว่าคุณทำงานที่สำคัญอย่าให้ใครมาเหยียบย่ำหรือเหยียดผิวเราโดยเฉพาะในฐานะที่เราเป็นเจ้าของประเทศเเที่ยวค้าอาจจะมาเที่ยวทรัพยากรประเทศเราแต่นั้นไม่ได้หมายความว่าเค้ามองข้ามคนไทยได้ สิ่งที่เกิดขึ้นในคลิปก็คือว่าทรายได้ไปเจอนักท่องเที่ยวในเรือที่เรือเค้าเสียแต่ก่อนหน้าที่เราจะเข้าไปถึงเรือผมเห็นว่าตัวผู้ชายเค้าหันไปมองแฟนเค้าแล้วก็พูด “หนีเห่า” แล้วก็หัวเราะทรายเลยใช้จังหวะที่เรือเค้าเสียไปตักเตือนให้เขามีมารยาทต่อผมแล้วเจ้าหน้าที่มากกว่านี้ซึ่งตอนตักเตือนเห็นว่าเค้าไม่สำนึกผิดแล้วก็ ไม่ค่อยนึกถึงผลของสิ่งที่เขาพูดหรือทำ ทรายเลยให้เรือของเขากลับไปที่ฝั่งเพื่อเราได้คุยกันแล้วทำให้เขาเข้าใจว่าการมาเที่ยวประเทศไทยหรือประเทศในทวีปเอเชียเค้าไม่สามารถทำตัวเหยียดผิวคนเอเชียได้แบบนี้…คนไทยบางคนเองอาจจะไแต่ม่นึกถึงมุมนี้แต่การที่เค้ามองว่าเราเป็นคนจีนในสมัยนี้ที่โลกเรามีอินเตอร์เน็ตแล้วเขาสามารถจองตั๋วมาเที่ยวประเทศไทยได้แต่ทำท่าเหมือนเค้าไม่รู้ว่าประเทศไทยไม่ใช่ประเทศเมืองจีนแล้วเราไม่ได้พูดภาษาจีนนั่นน่ะคือความที่เขามองข้ามบุคคลไทยแล้วก็เหยียดผิวของเรา เพราะเขาคิดว่าพวกเราคนเอเชียเราก็เหมือนกันหมด + การที่เขาคิดว่าจะเที่ยวและทำอะไรก็ได้โดยไม่ให้เกียรติเราทำให้เขาผิดหลายด้าน
♬ original sound – ทราย มนุษย์เงือก
Over deze blogger
-
Dit artikel is geschreven en gecontroleerd door de redactie. De inhoud is gebaseerd op persoonlijke ervaringen, meningen en eigen onderzoek van de auteur. Waar relevant is er gebruikgemaakt van ChatGPT als hulpmiddel bij het schrijven en structureren van teksten. Hoewel er zorgvuldig wordt omgegaan met de inhoud, kan niet worden gegarandeerd dat alle informatie volledig, actueel of foutloos is.
De lezer is zelf verantwoordelijk voor het gebruik van de informatie op deze website. De auteur aanvaardt geen aansprakelijkheid voor eventuele schade of gevolgen die voortvloeien uit het gebruik van de geboden informatie.
Lees hier de laatste artikelen
Opinie21 mei 2025Opinie: Een nieuwe kijk op kortetermijnverhuur in Thailand
Nieuws uit Thailand19 mei 2025Verontwaardiging in Pattaya: Buitenlander laat pitbulls los op hond van buurvrouw – met poll
Nieuws uit Thailand19 mei 2025Thailand herziet belastingregels voor buitenlandse inkomsten: geld overmaken naar Thailand wordt aantrekkelijker
Pattaya19 mei 2025De fijnproeversgids voor culinair genieten in Pattaya: 10 uitstekende restaurants
Wanneer ik in Brazilië ben en ervan uitga dat men Spaans spreekt, krijg ik al gauw problemen. Brazilianen zijn daar erg gevoelig voor. Engels wordt weliswaar geaccepteerd, maar vanwege de “gringo’s” uit de VS vaak niet gewaardeerd.
En als je in Nederland mensen met “Heil” zou begroeten, wordt dat ook niet in dank afgenomen.
Dus waarom zou een Thai het moeten accepteren als je hem op een denigrerende manier in het Chinees begroet?
Nu weten ze misschien eens wat het is wat ze tegen elke buitenlander Farang zeggen….
Heb er smakelijk om moeten lachen deze culturele misstap, Man, man is even zeggen dat wij in Thailand zijn zo moeilijk voor deze adviseur. Verder maar zonder woorden.
Het op één hoop gooien van een geheel continent, of meerdere, daar zijn mensen helaas goed in. Aziaten zijn dan al snel allemaal Chinees en blanken zijn dan al snel allemaal Amerikaan… Is de vraag, begroet je iemand dan voor de lol of wil je echt een gesprekje voeren? Er is niks mee dat als je denkt een Chinees voor je hebt staan, deze te begroeten en een gesprek te voeren in het Chinees. Maar ben je in Thailand dan zullen de meeste mensen daar… Thai — okay, of Lao/Isaan, Chinese roots enzovoorts maar ga er maar vanuit dat ze Thais spreken. Spreek je geen woord over de grens, zeg dan de lokale taal, of dat nu ‘sawatdee’ , ‘bonjour’ of ‘hallo’ is, en schakel dan over naar een wereldtaal.
Maar voor lol en leedvermaak mensen zo begroeten? Blijf dan lekker thuis
Het is zeker respectloos om “Ni hao” te zeggen tegen een Thai, maar om iedere buitenlander farang te noemen verdient ook niet de schoonheidsprijs.
Het is een vaststaand feit dat het woord is afgeleid van ‘Frank’, een woord dat oorspronkelijk verwees naar een Germaans sprekend volk in het huidige Frankrijk.
Desalniettemin werd deze term ook veel gebruikt in het middeleeuwse Griekenland, Egypte en andere mediterrane gebieden, waar het in het algemeen werd toegeschreven aan West-Europese volkeren. Daarnaast zijn vergelijkbare uitdrukkingen ook in andere talen te vinden. Zo is er het Perzische ‘farang’, het Hindi ‘farengi/farangi’, het Tamil ‘pirangi’, het Arabische ‘frangi’ en het Polynesische ‘palangi’. Deze termen klinken allemaal erg op elkaar en wijzen op een gemeenschappelijke oorsprong.
Het Thaise woord ‘farang’ werd in feite geleend van islamitische Perzische en Indiase handelaren tijdens de Ayutthaya-periode (1350-1767). In die tijd verwees deze term naar de Portugezen, de eerste Europeanen die Siam bezochten. Later werd de term een algemeen Thais woord voor andere Europeanen en uiteindelijk voor alle blanken in het algemeen. Bovendien beschrijft ‘farang’ het Westen in het algemeen. Ook de buurlanden van Thailand, Cambodja (‘barang’) en Laos (‘falang’), kennen deze term. (Artikel in Phuket news)
Als je de lokale taal niet beheerst is Engels als wereldtaal het meest voor de hand liggend misschien ook onbekend bij deze rus en zijn vrouw.
De Thaise man heeft dit zeer vermoedelijk voor eigen belang opgeblazen na het lezen van twee artikelen in dezelfde krant Khaosod.
Een al ontslagen jaar contracteer en influencer.
Naast de mening van de redactie [onderwerp] is het lezen van het artikel [de bron] wel eens wijs.
De overheid weet niet hoe snel ze hun foutje glad moeten strijken na ook al tegenvallende toeristen uit “ni hao” land
Lees deze ook eens van dezelfde krant https://ap.lc/ZDBrG
En ja, Peter[red] en het artikel snijden een andere irritatie aan, hoe westerlingen genoemd worden.
Mijn idee kap daar eens mee heren en dames Thailand kenners met dat kinderlijke gedoe van jezelf ‘Farang’ noemen in een Nederlands bericht je bent een buitenlander.
Nu de Thai nog met haar lange tenen.
Een mix van doorgeslagen trots/nationalisme, frustraties over het klasseverschil dat ze nochtans zelf ijverig in stand houden, een flink vleugje racisme, in onderwijs en door de overheid geprogrammeerd antropentrisme (Thai en de Thaise taal staan in het centrum van de wereld) en angst voor gezichtsverlies. Zo krijg je dan helaas de hierboven hallucinante situatie.
Nee, beste Rudy. Niet zomaar wat zeggen. Antropentrisme bestaat niet. Wel antropocentrisme: het idee dat de mens het middelpunt van het bestaan is, (de kwalijke gevolgen ervan worden met de dag duidelijker!) . Wellicht bedoel je: ethnocentrisme; de eigen cultuur als norm stellen. Maar dan zijn er legio voorbeelden denkbaar. Of misschien minder dit soort termen in je commentaren opnemen? Alhoewel: het staat wel grappig. Overigens is jouw aangevoerde argumentatie van toepassing op zo goed als alle culturen, en is Thailand er uiteraard niet van uitgezonderd. In dat geval heb je een open deur ingetrapt.
Ja beste Gerard,u heeft gelijk. 1. Omdat ik meestal mijn eigen teksten niet redigeer vielen de letters ‘oc’ uit het woord antropocentrisme. 2. Inderdaad: het idee dat de (Thaise) mens het middelpunt van het bestaan is. 3. Waarbij men in de illusie leeft dat hun cultuur de norm is. De voorbeelden
en hun vreselijke gevolgen hiervan zijn legio in de wereldgeschiedenis. Dus het zou geen kwaad kunnen
om er zelf en ook in het Thaise onderwijs wat aandacht aan te besteden. Etnocentrisme is namelijk een onderdeel van sociale studies zoals sociologie
en antropologie. Die deur houdt u gemakkelijkheidshalve gesloten
om de feitelijkheden te kunnen negeren. Lees bijvoorbeeld de eerdere topics van de redactie (met literatuurlijst) over bijvoorbeeld trots en nationalisme en de mogelijke kwalijke beperkingen voor hun plaats in de wereld (zoals toegang tot de mondiale arbeidsmarkt). U bewierookt graag het Thaise volk (en daar zijn er ook wel vele redenen toe) maar realiseer dat net door de twee aangehaalde termen dat helemaal niet wederzijds is.
Beste Rudy, je draaft door. Niet doen. Nergens voor nodig. Waar zou ik ‘sociologische’ of ‘antropologische’ deuren dichthouden? Ik heb zelfs ‘de deurkruk niet eens in de hand’ gehad. Waar bewierook ik het Thaise volk, als mijn vorige reactie slechts een tweede was op rij, en enkel gericht op jouw on-geredigeerde opmerkingen? Jij hebt een hekel aan Thailand, dat is wel zo duidelijk, maar ga niet zo kinderlijk om je heen slaan als iemand jou dat voorhoudt. Het is allemaal niet zo zwart/wit zoals jij je inbeeldt. Jouw volk heeft immers ook te lijden onder trots en nationalisme, en kent een minimale plaats in de wereld,. Bestaat aldaar ook niet een afkeer jegens buren, migranten en nieuwkomers? Lijd je zelf niet aan illusionaire vervalsingen?
Ik heb een hekel aan elke vorm van doorgeslagen nationalisme. Daarom dat ik ook mijn land als voorbeeld stel. Ik heb soms een grondige hekel aan Thailand ja (welke expat in alle eerlijkheid niet?), net bijvoorbeeld door hun etnocentrisme. En aan mezelf door veel van mijn illusionaire denkbeelden dat ik over dat land had. Die heb ik moeten bijstellen. Ook omdat ik veel mensen in mijn omgeving aan dat land heb zien kapotgaan , financieel en geestelijk. Overwegend roze brillen.Tot aan een schrijnende zelfmoord toe. ’s A
avonds nog ging zijn darling het hier vieren in een discotheek en was het huis al leeggehaald.
. ‘He good man’ en dat was hij naar mijns
inziens ook echt.. Dat zijn natuurlijk gekleurde ervaringen (met toen wellicht bijkomende omgevingsfactoren) maar ze kwamen daarom niet minder hard aan. Ik probeer (net zoals mijn Thaise partner dat ook probeert ) Thailand te objectiveren. Hij en ik gaan er nog heen als de familiale druk na jaren echt nog eens roept. Blijkbaar begrijpen weinigen (wellicht door ironie en sarcasme/de aard van mijn beestje) dat het mijn intentie is om als tegengewicht de overwegend idolate houding tegenover Thailand te nuanceren. OK ik ben dan de zwarte bril tegenover de roze bril, dan is dat maar zo. De waarheid voor zover die bestaat (Boeddha) ligt zoals altijd ergens in het midden. En ‘wat kan ik weten’ (Kant) en ‘wat weet ik ?’ (De Montaigne) hou ik ook voor ogen. Er is hier al genoeg ‘onzin’ (lees onwetendheid) te lezen (laat de redactie zich ook zelf wel eens ontvallen). Maar ik geloof nog steeds dat het in Thailand en de rest van de wereld gaat beter worden. Maar dan wel vanuit een zeker pragmatisme en niet vanop een ivoren toren. Misschien alweer een illusie. Thailand en geen enkel land is een paradijs. Misschien
benadert die stelling vrij dicht een waarheid.
Toen ik eens in Giethoorn met een groepje Thaise dames in een gehuurd bootje onder een bruggetje doorvoer klonk vanaf het bruggetje ook Ni hao ni hao. Een groepje jonge boerenpummels, tieners had blijkbaar wat opgestoken van de vele Chinese toeristen daar. Mijn Thaise gezelschap moest er enkel om lachen. Wel riepen ze naar boven dat ze Thais waren.
Wat de Thai in dat hele nationale verhaal wel eens vergeten is dat de bijna eeuwenlange immigratie van vooral Chinezen en Laotianen (vele provincies in de Isaan) hen niet zo ‘zuiver’ of uniek maakt als ze wel zouden wensen . Luister maar even naar de talrijke leenwoorden en andere taalvondsten in hun wereldtaal. Net zoals België een samenraapsel van de (van bijvoorbeeld politieke ‘vergissingen) in de geschiedenis is. Maar ja…onderwijs ….
Wat de Thai in dat hele nationalistischeverhaal wel eens vergeten is dat de bijna eeuwenlange immigratie van vooral Chinezen en Laotianen (vele provincies in de Isaan) hen niet zo ‘zuiver’ of uniek maakt als ze wel zouden wensen . Luister maar even naar de talrijke leenwoorden en andere taalvondsten in hun wereldtaal. En laten we hun samenwerking met de Japanners in WO2 niet vergeten (100.000 doden tijdens de aanleg van de Thai-Birmaanse spoorweg . Ool België is een samenraapsel van de ( bijvoorbeeld politieke) ‘vergissingen’ in de geschiedenis is. Maar ja…onderwijs ….