Naakt zwemmen in Thailand

Vorige week stond er een Twitterbericht op dit blog van De Telegraaf met een artikel in de Reiskrant: “Vijf luxe resorts in Azië voor naaktzwemmers” en, wonderwel, twee daarvan bevinden zich in Phuket. In Thailand? Naakt zwemmen? Kom zeg, maak het nou een beetje.

Afgezien van de A go go bars en dergelijke waar genoeg bloot te zien is, zul je in Thailand toch weinig naakte mensen zien. Ook op het strand niet, Thaise man in een zwembroek wil nog wel, maar een Thaise vrouw in bikini is al een zeldzaamheid, want meest gaat die volledig gekleed het water in. Vorig jaar was het nieuws in Pattaya, toen een Russisch koppel aan het strand hun kleren uittrok en in zee ging. Gealarmeerd door verontruste Thaise moeders werd het stel binnen enkele minuten door de politie (het gebeurde vlak bij het politiebureau) terechtgewezen. De man en vrouw kwamen er met een kleine boete van af.

Zelf ben ik geen nudist of naaktloper, maar ik heb er ook niets op tegen. Ik woonde in Alkmaar, dus niet al te ver van het strand en onze wandelingen langs het water gingen vaak langs het stukje naaktstrand bij Bergen aan Zee. Mensen, die gewoon lekker in hun blootje recreëren, niets op tegen. Het enige afzichtelijke was dan altijd wel die wat oudere mannen, staand in hun blootje, maar wel met sandalen en sokken aan, zodanig opgesteld, dat ze door voorbijgangers – of die het nu wilden of niet – konden worden bekeken.

Ik hoor nu ook bij de categorie “oudere mannen” en loop alleen binnenshuis nog wel eens naakt als dat zo uitkomt. Mijn Thaise vrouw zal dat niet doen. Als zij gaat douchen, kleedt zij zich discreet uit, handdoek om haar heen totdat zij in de badkamer is. Als ik haar vraag waarom zij dat doet, want er is werkelijk geen mens, die ook iets van haar naaktheid zou kunnen zien, krijg ik als antwoord, dat de “pilow” (de geest) van het huis wel degelijk meekijkt. Vroeger was ik er wat vrijer in met het naakt zijn. Als ik wist, dat de buren niet thuis waren, zaten we wel eens naakt op het terras in onze tuin, op Ameland en in Portugal kilometers langs verlaten stranden gewandeld lekker zonder kleren en zelfs midden op het strand of aan de waterlijn wel de liefde bedreven. Sensationeel!

Terug naar het artikel in De Telegraaf, want een resort voor naaktzwemmers in Thailand, daar wilde ik toch wat meer van weten. Eerst maar eens gekeken op de websites van beide resorts. Beide zeer luxueus, van alle gemakken voorzien, elk appartement of villa met een eigen zwembad, enz. Kosten per nacht tussen 10.000 en 25.000 Baht (tja!), maar over naakt zwemmen of naakt recreëren wordt met geen woord gesproken. Het enige wat ik daarover vond was een recensie van een gast over Trisara, waarin melding gemaakt werd van een geweldig verblijf in Adamskostuum. Dus schreef ik beide resorts maar eens aan via E-mail om te informeren naar de hotelpolitiek inzake dit onderwerp.

Beide resorts hebben vrijwel een gelijkluidend antwoord gegeven. Nee, wij hebben geen faciliteiten voor naaktrecreatie! Alle villa’s, echter, zijn geheel van de buitenwereld afgesloten, zodat niemand je kan zien als je in je eigen zwembad naakt zwemt, daar heeft het management niets op tegen. Je kunt ook naakt op je terras gaan zonnebaden en – voeg ik er zelf aan toe – je kunt met openstaande deuren naakt aan tafel gaan zitten, naakt naar de televisie kijken, naakt in de keuken het eten klaarmaken, naakt naar het toilet gaan, naakt onder de douche gaan, enz. Beide resorts beschikken over een privé-strand (bij de één moet je er wel 150 traptreden naar beneden en later weer naar boven voor over hebben), met allerlei sportieve faciliteiten, maar wel graag de kleren aanhouden. Naakt wordt in Thailand nu eenmaal niet gewaardeerd en is bovendien formeel strafbaar.

Conclusie: het artikeltje in De Telegraaf is niet misleidend, want er staan geen pertinente onwaarheid in. Maar, zeg nou zelf, als het zo in de krant staat, heb je toch een ander verwachtingspatroon, althans, ik wel!