Daar sta je dan. Ver van de beschaving, ergens in de diepe oksel van Thailand. Isaan heet het hier, al klinkt ‘Isgaan’ logischer. Een streek die je op geen enkele bucketlist terugvindt, tenzij je bucketlist gevuld is met strafexpedities en zelfkastijding. Dit gebied is geen vakantiebestemming maar een goedbedoelde afrekening met jezelf. Na zeven dagen in dit niets van niets, waarin zelfs de klok zich tergend langzaam voortsleept, snap ik eindelijk waarom er in Thailand zoveel mensen monnik worden. Isaan dwingt je simpelweg tot radicale keuzes: verlichting zoeken óf vluchten.
Het eerste wat opvalt in dit land van verzengende verveling is de geur van smeulend afval en smeulende dromen. Er is altijd wel iemand bezig met het ritueel verbranden van zijn dagelijkse dosis levensvreugde. In Isaan is vuur geen natuurverschijnsel maar een sociaal fenomeen. Het enige lokale entertainment dat enige vorm van passie verraadt. En het levert een schitterend visueel spektakel op: dikke rookpluimen die opstijgen uit velden waar mensen ooit een toekomst hadden.
Wie op zoek is naar avontuur of cultuur kan beter een omweg van honderden kilometers maken. Hier in Isaan is elke straathoek hetzelfde: een verzameling half in slaap gevallen mensen onder afbladderende golfplaten daken, die met een lethargische blik wachten tot er iets gebeurt dat nooit gebeurt. Gebeurt er dan echt helemaal niks, vraag je jezelf af? Oh jawel, hoor! Opwindende dagelijkse hoogtepunten als het tellen van brommers of het aanstaren van voorbij drijvende plastic zakken zijn hier grootse evenementen. Behalve natuurlijk het enige wat nooit verveelt: het deskundig bespreken van elkaars tekortkomingen. Roddelen is hier volkssport nummer één, twee én drie.
Hier telt je reputatie als belangrijkste valuta. “Zie je die buurvrouw? Die wast haar rijst maar één keer per dag.” Grote verontwaardiging, collectieve afkeuring. “En die jongen daar verderop? Die lacht om grappen zonder punchline.” Onvergeeflijk natuurlijk. Zo verdrijven de inwoners hun dagen, hangend in hangmatten vol gaten, waarbij het beste gespreksonderwerp altijd degene is die net even buiten gehoorsafstand hangt.
Isaan, lieve mensen, is geen plek waar je komt om jezelf te vinden. Het is eerder een plek waar je jezelf verliest. Langzaam. Heel langzaam. Zo traag dat zelfs schildpadden en slakken je lachend voorbij gaan, terwijl ze ondertussen hun belastingpapieren invullen. Als je ooit hebt gedacht dat er een hemel bestaat, dan is Isaan precies het tegenovergestelde. Niet vanwege de hitte of de insecten zo groot als croissants, maar omdat de ultieme straf hier bestaat uit een eindeloze herhaling van dezelfde dag. Je raakt gevangen in een lus van absolute niksigheid, terwijl je vergeefs probeert om niet gek te worden van de gedachte dat je morgen exact dezelfde ellende opnieuw mag beleven.
Eén week, zeven dagen, honderdachtenzestig lange uren. Dat is precies hoe lang een normaal functionerend mens hier kan overleven voordat zijn hersenen langzaam vloeibaar worden. Het moment van vertrek uit Isaan is dan ook de ware beloning. De enige echte attractie van deze streek: het moment dat je in de spiegel kijkt en beseft dat je hier nooit meer hoeft terug te komen. Wat mij betreft, verdient deze regio een slogan “Isaan: bezoek het eens, als je werkelijk nergens anders meer terechtkunt.”
Voor nu pak ik mijn tas weer in en zwaai ik dolgelukkig dit treurige stukje aarde vaarwel. Terwijl ik vertrek met mijn vriendin die het nodig vond haar familie te bezoeken, hoor ik nog nét hoe mijn naam door het dorp nagalmt in de laatste vlaagjes roddel. En dat is waarschijnlijk het spannendste wat hier deze maand zal gebeuren.
Over deze blogger
- De Expat (66) woont al 17 jaar in Pattaya en geniet van elke dag in het land van melk en honing! Vroeger werkzaam in de wegen en waterbouw, maar het grillige weer in Nederland ontvlucht. Woont hier met zijn Thaise vriendin en twee honden net buiten Pattaya, op 3 minuten loopafstand van het strand. Hobby's: genieten, uitgaan, sporten en met vrienden filosoferen over voetbal, Formule 1 en politiek.
Lees hier de laatste artikelen
Column20 april 2025Column – Paashaas in Pattaya
Column15 april 2025Column – Thaise tijd: een rekbaar begrip
Column12 april 2025Column – Tussen zonde en zondvloed: Songkran voor beginners
Column9 april 2025Column – Hoe ik verlicht raakte in een Thaise stoofpot
Geweldige column weer Expat en zo waar. Ik heb met mijn vriendin afgesproken dat ik eens per jaar maximaal 5 dagen in de Isaan wil verblijven. Langer? Ik amputeer nog liever mijn linkerarm. Het enige mooie aan de Isaan is de bus richting Pattaya.
Ja Mark,
En die bus naar Pattaya zit dus vol met Isaanse dames die ook gaan om het jullie daar naar de zin te maken. Bovendien staan dames uit Isan bekend om hun mooie verschijning.
Of dat nou danseressen, bardames, serveersters, schoonmaaksters , 7-Elevenkassieres, bouwvaksters, straatveegsters, barfiners of hotelrecepionistes zijn.
Wanneer die allemaal thuisblijven, ren je zwaaiend met die éne arm Pattaya uit.
Geweldig weer, Expat! Je hebt een diep inzicht in de Thaise maatschappij. Dat komt vast omdat je in Pattaya woont, een levendige stad waar farangs elkaar de waarheid over de Thaise maatschappij vertellen. In Pattaya wonen ook heel veel vluchtelingen uit de Isaan.
Een kleine onbeduidende correctie, Expat. Het is ‘de’ Isaan, het Noordoosten, net als ‘de’ Achterhoek.
ข่อยฮักเจ้า
Zeg je dan ook ‘de’ Holland?
“Isaan (Isan of esarn) is de naam die vaak gebruikt wordt in Thailand om de noordoostelijke regio van Thailand aan te duiden. De noordelijke en oostelijke grenzen met Laos worden gevormd door de rivier de Mekong. De zuidelijke grens met Cambodja wordt gevormd door een laaggebergte. De zuidelijke en westelijke grens met de rest van Thailand wordt ook gevormd door een laaggebergte, de Phetchabunbergen. Een groot gedeelte van Isaan wordt gevormd door het Khorat Plateau.” bron Wikipedia.
Ik lees hier nergens ‘de’ Isaan’.
En vooraleer ik weer gecancelled word door de redactie: Ik wil enkel aangeven dat beide vormen correct kunnen zijn.
Je zegt idd niet “de Holland”, of ” de Frankrijk”, maar je zegt wel “de isaan, de achterhoek, de Peel , de Randstad, enz. Er wordt geen plaatsnaam genoemd, maar een gebied. Dat dit niet altijd geldt blijkt ook wel als je zegt West Friesland en geen ‘de west Friesland”. Maar net zoals je ook zegt ‘de vogel’ en niet ‘het vogel’, zo is het mij vroeger toch wel geleerd. Ik kan het fout hebben en laat mij gerust verbeteren als ik dit verkeerd zie. Misschien dat een van de vaste schrijvers of een andere taalkundige dit beter kan uitleggen?
Beide vormen kunnen correct zijn, afhankelijk van hoe je het gebruikt in de zin. Hier is het verschil:
1. “Isaan” zonder lidwoord:
Dit gebruik zie je vaak als het gaat om een naam van een regio zonder verdere specificatie, zoals je dat ook zou doen met andere geografische aanduidingen:
• “Ik reis binnenkort naar Isaan.”
• “Isaan is de armste regio van Thailand.”
2. “De Isaan” met lidwoord:
Met het lidwoord wordt het wat specifieker of informeler, en het wordt vaak gebruikt wanneer je nadrukt dat het om de regio of het gebied gaat:
• “In de Isaan is het leven nog authentiek.”
• “De Isaan staat bekend om zijn droge landschap.”
Conclusie:
In de meeste Nederlandstalige teksten zie je vaak “de Isaan” wanneer het gaat om de regio als gebied of streek. Dus als je het hebt over de geografische regio, is “de Isaan” iets gebruikelijker en klinkt het vloeiender. Maar beide vormen kunnen, afhankelijk van de context, prima.
“In Pattaya wonen ook heel veel vluchtelingen uit de Isaan”
Hoe komt U d’r bij om dit te verkondigen?
Hoe ziet zo’n vluchteling eruit?
Neem je de bus uit ‘n Thaise provincie naar Pattaya dan ben je ‘n vluchteling?
U hebt ‘t over de Achterhoek, dus Achterhoekers worden in Groningen vluchtelingen genoemd?
Toen U als huisarts ging praktiseren in Vlaardingen, werd U toen ook als ‘n vluchteling uit Groningen bestempeld?
U, als weldenkend mens, zult wel ‘n andere betekenis bedoeld hebben.
Ze vluchten voor de armoede en de onzekere toekomst. Als ze in de Isan een goed bestaan zouden kunnen opbouwen dan zouden ze daar zeker blijven̈.
Beste Peer,
De ironie in de reactie van Tino is je zeker ontgaan.
Perfect weergegeven Expat,vanaf vandaag sta je bij mij in hoog aanzien, voor alle lezers neem de adviezen van de Expat ter harte en blijf weg ,er is niets maar dan ook niets in de Isaan, je gaat hier dood van verveling.
BLIJF WEG!!!!!
De Expat, alsmede vele anderen welke kritiek hebben op de Isaan, zijn blijkbaar nog nooit in andere streken van Thailand geweest. Neem bijvoorbeeld de provincie Phichit, Khampeang Phet of Nan, zomaar een paar voorbeelden van provincies in Centraal Thailand welke niet onderdoen voor de Isaan want ja als je afgeeft op de Isaan dan blijft er niets anders over om ook af te geven op vele andere streken in Thailand welke volkomen vergelijkbaar zijn en ik kan het weten want in de eerste 20 jaren van mijn Thailand leven was ik nog nooit in de Isaan geweest maar verbleef altijd elders in Thailand. Kom op zeg als je afgeeft op de Isaan dan geef je af op Thailand want er zijn geen echte verschillen met andere streken. Trouwens 4 van de grotere steden en stedelijke gebieden van Thailand bevinden zich in de Isaan, er is dus wel iets meer dan een rijstveldje of een hangmat. Denk trouwens dat mijn kijk op Pataya omgekeerd ook niet zo geweldig is, heb op de rand van de Wallen in Amsterdam gewoond en daardoor is denk ik mijn afkeer van dronken lui, sekswerkers, toeristen en andere randfiguren behoorlijk gekleurd en kom al sinds 1997 niet meer in Pattaya, sterker nog als ik met iemand uit Pattaya een afspraak heb nodig ik deze uit naar Chonburi of Bangkok te komen om maar ver weg te blijven van Pattaya, geeft wel aan wat ik omgekeerd van de woonplaats van de Expat vind.
Ger-Korat,
ben het wel eens met je stelling dat de Isaan waarschijnlijk niet veel onderdoet voor andere streken van Thailand, waar vaak ook geen moer te beleven valt. Natuurlijk kun je een stad als Pattaya niet vergelijken met het stoffige dorpje waar mijn schoonmoeder woont, en daar gebeurt inderdaad niet veel, dat is waar.
Maar het heeft wel zo zijn charme, al was het alleen maar omdat je er geen hordes andere farangs tegen het lijf loopt. En heb je daar behoefte aan, dan is Korat op een uurtje rijden en kun je verdwalen in een paar gigantische Mall’s vol met heerlijkheden en, jawel, buitenlanders.
Doordat mijn vrouw er geboren is en haar familie er woont ontkom ik er dan ook niet aan om de Isaan te bezoeken, maar dat hoort er bij.
Hoor vaak genoeg van vrouw Oy over andere farangs die lekker aan het strand blijven liggen terwijl hun vrouw afreist naar de Isaan voor familiebezoek, maar vraag me dan af hoe deze farangs zouden reageren als het andersom was.
Kwestie van respect vind ik, dus ga ik gewoon mee richting schoonmoeder.
Het reizen erheen zal nooit mijn hobby worden, ( heb er zelfs een bloedhekel aan ) maar zo eens in de twee jaar moet dat kunnen.
Heb beslist geen hekel aan de streek, en maak er graag lange ochtendwandelingen door en langs de velden, wat heerlijk rustgevend is. Maar na een weekje onder schoonma’s dak ben ik ook altijd weer blij andere streken te kunnen gaan verkennen.
Groet, Lieven.
Geloof me Lieven, er komt een moment dat je de Isaan gaat waarderen.
Ik had vroeger nooit gedacht dat ik hier vlakbij Korat zou gaan wonen maar een mens wordt ouder en rustiger en als ik de Pattaya nieuws info lees dan ben ik blij dat ik hier woon,ik was afgelopen Oktober nog 1 weekje in Pattaya, dat was voor mij de laatste keer, het leek wel een open inrichting, een mafkezen verzameling in een snelkookpan.
Het is me altijd een raadsel gebleven waarom zowat alle Thai dromen om daar een huis te gaan bouwen. Ik hoor dit nooit bij andere nationaliteiten. Ik heb vrienden met latino vrouwen en Afrikaanse maar geen enkele wil daarvan terug naar dat platteland en of geboortedorpje. Ook ik heb dat ondergaan en ondanks er in het huis alles voorhanden is is het voor mij na 1 week echt genoeg geweest. Het lijkt wel een oord van ballingschap. Het is er bloedheet het wemelt er van de insecten (tot zelfs al eens in het bed) en er is gewoon niks totaal niks. Om 18u30 is het er stikdonker en kan je niet meer buitenkomen. Geen verlichting en de straten behoren vanaf dan toe aan de honden. Niemand spreekt of begrijpt er een woord Engels en zelfs met Thai ben je er niet altijd iets gezien de meeste mensen daar alleen hun dialect spreken. En ik heb er dan nog eens mijn tijd verloren toen we er zelfs geen internet hadden en alleen maar 64 Thaise TV zenders. Dat was toen een beproeving van jewelste.
Iedere Thai die beetje ambitie heeft of creatief is vlucht daar weg. Blijven over wat sukkels en stumperds en vooral verslaafden aan de sterke drank. Uiteraard de rijstboeren zelf die daar nog wel thuis zijn en hun reden van bestaan.
Ik zie het nu als een (verplicht) buitenverblijfje dat ik eigenlijk liever kwijt dan rijk zou zijn.
Of je je verveelt zit in jezelf, niet in je woonomgeving.
Ach, ieder zo zijn/haar voorkeur.
Kom al diverse jaren in PrachakSinlapakom een 20 km ten zuid oosten van Udon Thani.
Heerlijk, rust en ruimte.
Heel af en toe 8 uurtjes auto rijden en op familie bezoek in BKK of PTY.
En danken we Bhuda op ons blote knieën als we weer in onze auto kunnen stappen en terug naar de Isaan
Weg uit de drukte en hoog toeristische gebieden zoals Pattaya .
Gr. Arno
Ik vind de eerste dagen in de Isaan wel leuk, je komt ook wel tot rust. Ik zeg altijd, als je een burn-out hebt, ga een paar weken naar de Isaan en je komt helemaal uitgerust weer terug. En ondanks dat ik niet veel doe slaap ik als een roosje aldaar en ga zelfs vroeger dan normaal naar bed.
Na een paar dagen begint het mij wel te vervelen. Geen sportschool, geen zwembad, geen winkels (op een Lotus’s na) en geen uitgaansleven.
Maar ook hier geldt, voorkeuren zijn erg persoonlijk. De ene houdt van rust, een ander houdt van wat reuring. Prima toch?
Je wordt er ook best niet ziek of onwel want eer je daar op enige hulp kan rekenen ben je waarschijnlijk al paar dagen dood.
Dus geen plek die aan te raden is voor wat oudere mensen die niet zelden ook nog eens af te rekenen hebben met al dan niet ernstige kwalen.
In Khon Kaen heb je prima doktoren in verschillende ziekenhuizen, staats, universitair en prive.
Ook de ambulance service functioneert prima.
De lokale klinieken, vanwege de overheid, zijn eigenlijk te zien als de huisarts in Nederland, kleine behandelingen ter plekke en doorverwijzingen werken prima.
En niet duur.
De afstanden zijn natuurlijk een rem op snelle ambulance hulp, maar hoorde gisteren dat er bij klinieken buiten de stad ook ambulances worden geplaatst.
In Khon Kaen, midden in de Isaan, heb je alles wat Pattaya ook heeft, maar op kleine schaal. En voorwaar, zaken die zelfs Bangkok en Pattaya niet kunnen aanbieden.
Als je de weg weet, tenminste.
Pattaya is niet Thailand, de Isaan is.
Ben er een paar keer geweest, Pattaya, nooit meer.
Alweer een spijker / kop bijdrage,
Binnenkort nog een item over onze vrienden in uniform?
Groeten uit Trat.
Ik woon nu ruim 5 jaar in de Isaan een dorp net buiten Khon Kaen en heb me nog geen dag verveeld.
Maar ik ben reuze blij met dit soort artikelen van de expat want daar door blijven de farang waarschijnlijk weg van de Isaan.
Beste Expat
Ik woon al jaren met heel veel plezier in de Isaan op een mooi groot stukje land omringt met onze koeien kippen honden katten.het mooiste plekje op aarde zonder buren en met een prachtige sterrenhemel die iedere dag ons vertelt dat er meer is dan geld en bezit.
Ik heb de hele wereld gezien met vele prachtige reizen maar de Isaan is een mooie plek om te wonen juist omdat de mensen hier tevreden kunnen zijn met niks aan bezit en toch gelukkig kunnen zijn.
Ik heb hier geleerd dat je van geld en veel bezittingen niet gelukkig hoef te zijn want het help je niet bij ziek zijn en ongemak.
In de Isaan zijn de mensen op zichzelf aangewezen en moeten zich zien te redden met familie en buurtgenoten.
Ik geniet van de prachtige toertjes op de motorbike met mijn vriendin in de kleine dorpje in onze buurt waar de .mensen onder hun bouwvallig huisje met veel plezier van zijde-rups tot kledingstukken hun hele eigen kleding maken met de meest prachtig gekleurde patronen erin.
Bij de Bijenkorf in Nederland betaal je daar 500 euro voren hier zie je het echte vakmanschap van generatie op generatie overgebracht.
Ik zie hier bij veel dorpjes de mooiste vlechtwerken van bamboo veranderen in mooie meubelstukken.
Ik zie hier de mooiste weefgetouwen om van riet de mooiste tassen en matten te maken en allemaal met veel plezier.
De gemiddelde leeftijd is in de Isaan erg laag.
De mensen gaan hier dood om veel onschuldige kwaaltjes waar in het westen nog lang aan wordt gesleuteld maar hier accepteren de mensen hun ongemakken en hun vroegtijdige dood veel meer dan de westerling.
De mensen hier accepteren veel makkelijker hun lot en vechten er niet tegen ik vind dat een mooier beeld dan wat ikzelf in mijn westerse genen heb meegekregen.
De gemiddelde westerling vecht tegen de dood en in deze omgeving accepteerd men de dood omdat het bij het leven hoort.
Drank en drugs is ook hier aanwezig net als in Pattaya en andere gebieden maar ik woon hier vooral om de goede dingen te zien en dat levensgeluk niet in rijkdom zit maar in initiatieven om er in dit korte leventje zelf iets moois van te maken.
De mensen die ik hier ken zijn heel gelukkig met elkaar en ik zou je graag de dingen in de Isaan willen laten zien waar je zielsgelukkig van wordt en voor jou totaal nog onbekend terrein zijn in de Isaan.
Ook hier in de Isaan zijn schitterde luxe zwembaden met cocktailbars dus daar hoef je niet voor in Pattaya of Bangkok te zitten.
Het vele vertier wat toeristen en jij in Pattaya en Bangkok hebben komt vaak juist door de Isaan want vele meisjes die in de seksbranche en bars werken komen uit de Isaan.
Jij bent afhankelijk geworden van een omgeving die er voor jou moet zijn om levensgeluk te ervaren.
Je kunt ook je eigen mooie omgeving maken zonder afhankelijk te worden van voortdurende oppervlakkige prikkels van mensen die er zeker niet voor je zijn als je dement of langdurig ziek wordt.
Ik denk dat jij nog heel gezond bent..net als ik..maar ieder mens heeft op een gegeven moment. ook zorg nodig en met die basisgedachte begint het leven in de Isaan…de bakermat van Thailand waar de zorg voor elkaar nog steeds bestaat…maar je moet er wel open voor staan om die dingen te zien.
Het negatief beeld wat jij hebt van de Isaan herken ik helemaal niet terwijl ik er al 18 jaar met veel plezier woon..
Ik wens jou vooral veel wijze levenservaringen toe en een breder kijk op de wereld en minder behoefte aan oppervlakkige prikkels waar Pattaya groot door is geworden.
Het meeste leed n Thailand zit in Pattaya…je zult er maar wonen.
Goede groet van Danny uit de Isaan
.
Voor hier zie je
Ik ben bezig met een boek aan het schrijven: over de Isaan. Mijn doelgroep bestaat uit diegenen die het ‘mistroffen’ hebben in deze passage naar het Nirvana. Wie het zou lezen van gevangenis tot sanatorium of een ander treurhuis zou troost kunnen putten uit de realiteit dat waar ze dan verblijven uiteindelijk nog een paradijs is.
Uiteraard is het voor een inwoner uit Pattaya en omgeving saai in Isaan. Begrijpelijk, hier zit men niet smorgens al aan het bier in een of andere bar uit verveling. Hier in Isaan is men in vergelijking arm, maar daarom niet minder gelukkig. Hier gunt men elkaar nog het licht in de ogen.
Verder heeft Isaan prachtige streken, nationale parken en Khmer tempels. De rust van de uitgestrekte rijstvelden is heerlijk. Ook zijn er mooie stranden als men n keer niet in vervuilt zeewater wilt zwemmen.
Voor mij mag Isaan Isaan blijven!
Voo
Ik denk dat meer dan de helft van de Isaanse mannen Alcoholisten zijn. In ons dorp beginnen ze al om 6 uur in de ochtend met de flesjes Whisky. Ja wat moeten die mannetjes anders daar met ganse dagen. De Farangs die er wonen moeten er dikwijls niet voor onderdoen want ook zij proberen dan maar de dag door te komen met zich te verdoven.
Ik woon dan toch liever in een stad waar ik ja naast af en toe een biertje in een bar ook nog kan gaan ontbijten gaan zwemmen fitnessen ping pong gaan spelen Golf gaan spelen of pool gaan spelen tot zelfs bokslessen kan volgen eens naar de bioscoop kan en of een ijsje gaan eten en s’avonds wie weet wel eens naar een go-go bar maar al zeker eens iets gaan eten bij een restaurantje naar keuze. Wie zich dan nog verveelt heeft inderdaad een probleem.
“Ik ben bezig met een boek aan het schrijven: over de Isaan. Mijn doelgroep bestaat uit diegenen die het ‘mistroffen’ hebben in deze passage naar het Nirvana.”
Iets zegt me dat het me ook zou verbazen indien het een boek zou worden over zij die het wel getroffen hadden, maar dan zou het ook niet autobiografisch zijn vermoed ik 😉
Natuurlijk zijn er hier mensen die gaan roepen dat het fantastisch is in Isaan. Wat moeten ze anders, ze hebben er voor veel geld een huis laten bouwen. Meestal onder druk van de Thaise partner. En toegeven dat het eigenlijk een verkeerde beslissing was, doet niemand, want dan ben je een loser.
Maar ik geloof er niets van. Iedere Thai die weg kan wil er niet leven, ze vluchten naar de steden. Natuurlijk ook om geld te verdienen maar leven in een dorp in Isaan is niet de droom van een Thai. Waarom zou het dan wel een droom zijn van een farang?
Iedereen met reacties heeft gelijk, omdat iedereen vanuit zijn eigen behoefte spreekt.
Zelf ben ik vanaf mijn 13e vliegtuigspotter en verheerlijk alles aan de luchtvaart. Hier ligt mijn passie en behoefte. Een ander vervloekt alles aan luchtvaart. Herrie, stank, overlast, terwijl ik het liefst elke dag wat vliegtuigen over zie gaan.
Voor de een is de Isaan, living hell, vor de ander paradijs. Terwijl ik Korat nog ga bezoeken om een internationale oefening van luchtstrijdkrachten mee te maken. Ben ik een maand geleden apart twee dagen naar Pattaya gereden, omdat er een vliegdekschip van de USN lag, afgepakt met straaljagers. Ik vind elke streek dus drie keer zo mooi als er iets met vliegtuigen te doen is.
Een ander kan genieten van de wereld waarin hij of zij leeft en voorziet daarmee in behoeften die nodig zijn, terwijl een ander denkt dat die gozer helemaal niet spoort en anders om ook.
Behoeften, dingen die je nodig hebt zijn om in luchtvaart termen te blijven als landingslichten op een landingsbaan. Ga je er buiten kom je naast de baan uit en wordt je niet gelukkig. Blijf je er binnen dan is het leven ok. Wat voor de ene een behoefte is, is voor de ander een gruwel.
Het gaat er denk ik om, om elkaars behoeften te respecteren. Spreek ze uit prima, leuk Expat dat je dit steeds weer doet. Het is niet nodig om de ander dan te overtuigen van hoe ongelijk hij heeft, want dat werkt niet zo. Mijn leven hoor ik al , jij met je shit vliegtuigen, gek, jij weer en moet er om lachen, omdat dit vaak mensen zijn die zelf geen passie hebben.
Ik lees hier verhalen met passie over de Isaan en hun plek hebben gevonden, net zoals de van ons hier hun Thailand hopelijk hun plek gevonden hebben. Kijk daarbij dus wat jou behoeften zijn
Het mooie is dat je de mening
Tja je kunt geen appels met peren vergelijken, ik kom graag in Bangkok maar ben toch ook weer blij om bij mijn vriendin in Ban Dung (regio Udon Thani) te zijn. En ja het is in de Isaan nu eenmaal rustiger dan een Pattaya of Bangkok, maar over smaak valt niet te twisten en ook in steden als Korst, Kong Khan, Udon Thani etc is er genoeg te vinden.
Ongelooflijk wat een BS ik hier voorbij zie komen, als je niks wilt of kunt zul je je overal vervelen, maar wat ben ik blij en gelukkig hier in Isaan en wat ben ik blij dat ik niet in zo’n beerput als Pattaya hoef te wonen, BTW wij moeten nog gaan bouwen en we doen dat omdat we dat allebei willen zonder enige druk van mijn vrouw of van mij, wij willen hier wonen, leven en sterven, zonder kroegen, drank of hoeven. Maar als je hier depressief wordt blijf dan lekker in Pattaya wonen en neem iedere dag een gezonde dosis prozac en ik weet zeker dat je dan gelukkig wordt. Oja, wij zijn al vanaf 1992 samen en hebben een prima huwelijk en zijn gelukkig, wat wil je nog meer hebben in het leven?
In ieder geval kan je zeggen , Thailand veranderd je !
In welke richting dan ook , ten goede of anders, na enkele jaren ben je niet meer de zelfde ,
Interessant. Wij gaan over een half jaartje ook wonen in de Isaan, ten oosten van Udon Thani. Ik ben er nu vaak genoeg geweest om mijn eigen oordeel te vormen. Dus daar hebben we samen goed over nagedacht.
Ik heb een vergelijkbare opvatting als Danny. Nu wonend in een grote stad en voor mijn werk ook de wereld rond gevlogen. Naar menig echt grote steden. Nu als pensionado zoek ik een rustige “oude dag”. Ik ben het snelle leven wel een beetje zat.
In en rond Udon is ook genoeg te doen. Genoeg (westerse) winkels en niet al te ver bij ons vandaan een mooie golfbaan. Bovendien onze kleindochters dichtbij.
Voor mij is de Isaan een absolute verademing na alle glitter, glamour en valse schijn. Ik kom er heel graag en voel me er helemaal thuis. En dat er niets te zien, te beleven valt … Ik ontdek er elke keer opnieuw de schitterende natuur en nog zoveel meer. Isaan, een absolute must voor mij.
Wat vaak opvalt: farangs bouwen er grote paleizen, voor vele miljoenen, maar ze zijn er zelden. Familie huist er en doet het onderhoud. Niet gratis natuurlijk
Nou nou, ik begin er een neus voor te krijgen, na het lezen van de eerst zin ben ik naar beneden gaan scrollen om te kijken of het door de expat was geschreven, en ja hoor het klopte weer.
Wat een kortzichtigheid al om. Als jij gelukkig wordt van Pattaya, prima! Maar wat een verkeerd beeld heb je van de Isaan. Jammer dat je het zo de grond intrapt, ik weet namelijk zeker dat er heel veel toeristen wel interesse hebben in “de echte Thaise cultuur” en graag zouden willen zien hoe de Thaise mens “echt” leeft.
Het is in ieder geval een ander beeld dan dikbuikige Farang die verveeld achter een glas bier voor zich uit staren, zoals je in Pattaya nou eenmaal veel ziet. Maar daar kijk ik wel doorheen. Ook Pattaya heeft zijn charme….
Nu nog een neus krijgen voor ironie en sarcasme …
Als je houdt van het uitgaansleven, straten met restaurants, barren en massagesalons en veel muziek, dan heb je helemaal gelijk. Dan beperkt Thailand zich tot enkele hotspots. Ik mag graag in de auto rondtrekken, waarbij ik veel in de binnenlanden zit en soms ook de hotspots bezoek. Het is maar net waar je voorkeur naar uitgaat. De drukke hotspots of wat meer het rustige/echte Thaise leven.
Isaan is 4x groter dan Nederland en dik 5x groter dan België dus met zo’n colomn kom je al snel op het niveau van het op social media geschapen beeld dat Amsterdam een blauwdruk van Nederland is en dat is gelukkig allemaal niet.
Neemt niet weg dat er gedurende bepaalde levensfase het gevoel kan bestaan dat er bepaalde oorden zijn waar je niet eens dood gevonden zou willen worden want het is niet voor niets dat de kinderen kiezen voor een leven met meer mogelijkheden. Degene die slagen blijven er en anderen zijn blij dat ze de rat race overleefd hebben en terug naar het simpele leventje kunnen waarin niets meer geëist wordt.
Maar Isaan blijft een groot gebied wat niet op een hoop te vegen valt.
Het sneeuwde op een parkeerplaats bij aankomst in de Isaan. Zwarte vlokken. Langwerpig gevormde slordig verbrande plantenas. “Thuis” Een halo om de maan tegen een achtergrond van rokende heuvels. Eerst meende ik: mijn bril moet beslagen zijn. Maar ook zonder bril de zelfde waarnemen. De nacht astms pufjes puffend doorgebracht. En zoals de schrijver stelt; men blijft obligaat vuurtje stoken. Als een variant op Descartes: Ik stook hier een vuurtje dus ik ben.