Een weekje Bangkok (deel 3)
Bangkok
Het leven van Charly zit gelukkig vol prettige verrassingen (helaas soms ook minder prettige). Sinds een aantal jaren woont hij, met zijn Thaise vrouw Teoy, in een resort niet ver van Udonthani. In zijn verhalen probeert Charly vooral meer bekendheid te geven aan Udon, maar gaat hij ook in op tal van andere zaken in Thailand.
Een weekje Bangkok (deel 3)
Na de geslaagde documenten oefening en de snelle afwikkeling bij de Nederlandse ambassade gisteren, vandaag weer terug naar het Thaise Department of Consular Affairs. De eergisteren afgegeven ongehuwdverklaring van Toey moet vandaag in gelegaliseerde vorm terug worden gekregen. Vandaag met het afgegeven formulier van de Nederlandse ambassade eens kijken of nu alles goed is en ook het Thaise Department goedkeuring kan geven aan ons voorgenomen huwelijk.
Teoy staat al vroeg op en zegt dat ik in het hotel kan blijven. Ze kan dit verder alleen afhandelen. Ze weet nu in welk gebouw ze moet zijn, dat scheelt een hoop gezoek en gedoe. Ik stel haar voor mijn paspoort mee te nemen, plus natuurlijk alle andere 10.000 documenten. Ik prijs me gelukkig met Teoy. Ik kan rustig verder slapen terwijl zij weer met de taxi naar het Department moet. Weer minimaal 45 minuten heen en 45 minuten terug. Ik ben blij dat me dat bespaard blijft. Bovendien is mijn inbreng zeer beperkt omdat alles in de Thaise taal, volgens mijn oren, rap wordt besproken. Het enige dat ik als stoorzender toevoeg is: “wat zegt ze, wat, wat, wat is het probleem nu weer”, enzovoorts. Dat voegt dus niets toe.
Rond 11.00 uur sta ik uitgerust op en zie op mijn telefoon het verzoek van Teoy om een foto te maken van mijn persoonsgegevens en van mijn verblijfsvergunning in mijn paspoort. Ze is vergeten mijn paspoort mee te nemen. Een scherpe foto van de verblijfstempels maken is nog niet zo eenvoudig, omdat de originele stempels op zichzelf niet bepaald uitblinken in scherpte. Uiteindelijk de receptioniste ingeschakeld die zwart-wit foto’ s kan maken. Hierdoor komen de foto’ s nu wel scherp genoeg door.
Tevens blijken een viertal formulieren door onze beëdigd vertaler in Udon Thani niet juist te zijn vertaald. Hier ben ik absoluut niet blij mee. We hebben hem flink betaald voor die vertalingen. En je gaat ervan uit dat hij dat allemaal correct heeft gedaan. Bij terugkomst in Udon gaan we dan ook op zoek naar een andere advocaat/beëdigd vertaler.
In het Department of Consular Affairs gelukkig geen gebrek aan vertalers. Dus geen enkel probleem om de foutief vertaalde documenten opnieuw te laten vertalen. Ze zijn wel even bezig, maar uiteindelijk goed opgelost. Kosten: 1.600 baht (400 baht per vertaling). Ik heb nu frequent telefonisch contact met Teoy en ze houdt me goed op de hoogte van de vorderingen. Duidelijk is wel dat ze inmiddels goede contacten heeft opgebouwd met de medewerksters van het Departement. Dat is een van de vele goede eigenschappen van Teoy. Ze maakt heel gemakkelijk contact met mensen. Ook is duidelijk dat ze vandaag niet de gelegaliseerde documenten mee kan krijgen. Nee, daar zit weer twee dagen verwerkingstijd tussen. Wel de leges betaalt: 1.200 baht.
Ere wie ere toekomt. De Nederlandse ambassade weet een en ander, zelfs met een niet juist ingevuld formulier en een niet gelegaliseerd document, binnen twee uur te realiseren. De Thaise overheid heeft toch iedere keer weer minimaal twee extra werkdagen nodig.
Tja, dat betekent dat we ons verblijf in het hotel moeten verlengen en niet mee kunnen met de geplande terugvlucht naar Udon met Thai Lion Air. Verlenging van het verblijf in het hotel is geen probleem. Bijkomend voordeel is dat we nog wat langer kunnen genieten van het Arthur restaurant. Het is zoals het is. Dus we blijven gewoon.
Teoy is rond 14.00 uur terug in het hotel. We willen wat eten, maar ook deze keer blijkt het restaurant op de vierde verdieping door een bedrijf volledig te zijn afgehuurd. Toch wel een slechte zaak. In het hotel is namelijk, buiten de roomservice, geen mogelijkheid iets te eten. Arthur gaat pas om 18.00 uur open. Deze keer besluiten we niet voor de roomservice te gaan maar een taxi te nemen en naar een shopping mall te rijden. Veel grote shopping malls zijn hier in de buurt gevestigd. De afstand is dus niet het probleem. Wel het drukke verkeer.
Ik weet bij god niet welk shopping mall het was (even niet goed opgelet), maar er was in ieder geval een Sizzler restaurant. Daar wat gegeten. Het eten bij Sizzler is van een redelijke standaard kwaliteit en ze hebben een beperkte wijnkeuze, namelijk Jacob Creek. Maar in ieder geval echte wijn en een redelijke prijs van 1.250 baht per fles.
charnsitr / Shutterstock.com
Teoy wil na het eten een beetje rondkijken en wat shoppen. Nou, dat heeft ze wel verdiend. Ik kies ervoor in het restaurant te blijven en rustig mijn wijntje te drinken, mijn emails en de uitslagen van de Amerikaanse honkbalcompetitie te bekijken en de rest van het nieuws te volgen. Teoy komt terug van haar rondje, en zoals gewoonlijk heeft ze weer weinig gekocht. Om 17.00 uur zijn we weer terug in het hotel. Teoy haast zich naar de fitnessruimte. Ik neem een douche en werk op mijn laptop een aantal bestanden bij.
De avond vullen we met wederom een bezoek aan Arthurs restaurant op de begane grond. Vanwege de late lunch bij Sizzler deze keer ons beperkt tot de Noorse zalm als voorgerecht. Teoy gaat daarna naar de kamer om een Thaise soap serie te volgen. Ik heb een vrij lang gesprek met Arthur. Er zijn niet al te veel bezoekers in het restaurant, dus hij heeft alle tijd voor me. Hij is een zeer innemende gastheer, vertelt honderd uit, beantwoordt al mijn vragen over zijn leven als restaurant manager en hij laat mij kennismaken met verschillende soorten wijnen, zowel witte als rode wijnen. Ik geniet en bied Arthur op mijn beurt een glas overheerlijke Calvados aan. Rond 23.00 uur ga ik, toch een beetje aangeschoten 55555, naar mijn kamer en val heerlijk in slaap.
De volgende dag wordt Teoy door een mevrouw van het Department gebeld. Er is nog een formulier dat, ditmaal door Teoy, niet juist is ingevuld. De medewerkster stuurt een kopie van het betreffende formulier per telefoon naar Teoy. Bij de receptie kunnen we dat formulier printen, invullen en vervolgens terugsturen. Wat een gedoe allemaal.
Drie fouten in de procedure die we moesten volgen:
- Ik vul de familienaam van Teoy niet correct in. Een “h” te weinig. Fout zonder consequenties omdat die fout bij de Nederlandse ambassade direct kon worden hersteld.
- Foute vertalingen van documenten door onze beëdigde vertaler. Schandalig.
- Een foutief ingevuld formulier door Teoy.
Een en ander onderstreept dat het goed invullen en controleren van alle documenten essentieel is. Wat we hebben geleerd is dat het vertalen van de documenten heel goed ter plekke van het Department of Consular Affairs kan worden gedaan, of door dat kantoor schuin tegenover de Nederlandse ambassade. Wil je inderdaad, zoals ik, alles zelf doen, reken dan op een verblijf van minimaal een week in Bangkok. Doe je het met behulp van een bureau, dan ben je veel goedkoper uit en je bespaart een reis naar en verblijf in Bangkok.
Een vriend van ons vertelde me later dat hij indertijd, in 2014, de hele papierwinkel aan een bureau heeft overgelaten. Dat bureau regelde het papierwerk voor zijn huwelijk voor 12.000 baht, inclusief het huwelijk zelf in Bangkok. Tja, als ik dat eerder had geweten.
Maar van de andere kant, dan had ik nooit dat uitmuntende restaurant van Arthur leren kennen. En dat is me wel wat waard, moet ik zeggen. Sterker nog, dat zou me wel eens over de streep kunnen trekken om nog een keer naar Bangkok af te reizen. Over ruim drie jaar moet ik mijn paspoort verlengen. Lijkt me een uitstekende gelegenheid om een aantal dagen in Bangkok te verblijven en weer in het Bliston hotel te logeren.
Ik blijf er moeite mee hebben om 1250 bht, ongeveer 33 euro te betalen voor een wijntje dat in Nederland 6 a 7 euro kost.
Vreemde berekening John. En al die duimpjes ook… de oorspronkelijke prijs van een fles wijn gaat in de horeca, ook in NL, drie à vier maal over de kop. Dat is een normale gang van zaken.
@John
De prijs voor een goede, echte wijn is in Thailand door de hoge invoerrechten nu eenmaal hoog.
Ik moet zeggen dat de Jacob Creek redelijk van smaak is en een vergelijkbare wijn in Nederland zou per fles toch ook gauw op 10 tot 12 euro komen. In de winkel kun je deze wijn voor ongeveer 700 baht per fles kopen.
Maar je hebt gelijk. In Thailand betaal je de hoofdprijs voor een goede wijn. Het is zoals het is.
Met vriendelijke groet,
Charly
Dan moet je in een Nederlands restaurant ook maar geen wijn bestellen. Wijn gaat 3 tot 4 x over de kop, dus voor die Jacob’s creek betaal je ook minimaal 21 euro in Nederland.
Ja, die fles wijn kost in een supermarkt of bij de slijterij wellicht 6 á 7 euro maar in een restaurant in Nederland gaat de prijs meestal 5 keer over zijn kop en ben je dus ook zo’n 30 tot 35 euro voor die fles kwijt.
Volgens mij is er ook een “spoedloket”
Op de eerste etage boven aan de trap meteen links.
Vertalen en dan een etage hoger laten legaliseren.
Kost wel iets meer, maar volgens mij kun je dan in 1 dag klaar zijn.
Is al wel ruim 10 jaar geleden voor mij, weet niet hoe het nu is
sorry moet zijn boven aan d etrap rechts
Als je voor de balie staat. In de wand links zit een deur.
Achter di deur zit de manager van het geheel.
Hem ooit een keer ingeschakeld omdat wij ook met “vertaal” problemen zaten.
1. Om 9 uur aan de beurt
2. Om 9.30 uur te horen dat er fouten in zaten.
3. Zelf op laptop vertaald en uit laten printen aan de overkant van de weg (zitten twee printshops) De meest rechtse richting It-square is het beste).
4. Om 10.30 weer aan de beurt en meteen reactie vertaalfouten? Als men dat al weet? Maar okay.
5. Om 11.30 via 3 terug. Kregen we te horen weer vertaalfouten? Moest zo zijn als situatie 2.
6. Ik een beetje heel erg boos en heb meteen gevraagd om de manager. Met hem het kamertje in en het hem uitgelegd.
7. Hij nam de papieren en de vertalingen (alle versies) ook die met de opmerkingen van zijn staf in ontvangst. Liep ermee weg.
Zo ongeveer om 12.15 kwam hij terug met de opmerking de volgende dag klaar.
Ikke kunt u mij vertellen waarom? Dat kon hij niet. Ik wat begonnen over efficientie en kosten etc.
8 Hij weer weg. Kokt om ongeveer 13.00 uur terg met alle papieren gestempeld en al.
Heb hem vriendelijk bedankt. Mijn vrouw wilde hem een “fooi” geven. Daar reageere hij heel boos op want dat waren steekpenningen en daar deed hij niet aan.
heel veel excuses aangeboden en hem nogmaals heel vriendelijk bedankt/
Om 13.30 buiten met alle getekende papieren en op naar de ambassade. Waar wij om 16.00 uur een afspraak hadden.
Genoten van je wervelende gebeurtenissen in deel 1, 2 en 3. Thailand blijft spannend en interessant. Mijn complimenten voor je mooie verhalen, bedankt! Groet Ryszard.
Leuk verhaal Charly en bedankt voor de tips.
Hallo Charly,.
Je hebt die belevenissen in Bangkok heerlijk beschreven. Uiteindelijk kwam alles goed.
24 jaar geleden had ik soortgelijke ervaringen, ofschoon het toen wel wat gemoedelijer en eenvoudig ging. Het Thaise Department of Consulair Affairs zat toen nog midden in Bangkok. Mijn vrouw bleek bevriend te zijn met de vrouw van een hoge functionaris van dat Departement. Ze komen uit hetzelfde dorp. En ik had goede contacten op de ambassade destijds.
Misschien zien wij elkaar wel eens een keer in Udon Thani, nu er een vliegverbinding is van Hua Hin naar Uden Thaini. Wij wonen maar een paar kilometer van het vliegveld..
Beste Charly, zojuist ook onder de titel “Je maakt van alles mee in Thailand” het relaas van Walter gelezen, dat hij in 2017 had ingezonden. Hij dacht alles goed geregeld te hebben totdat de amphoe van zijn gemeente roet in het eten dreigde te gooien. Volgens mijn inschatting van jou wil jij niets aan het toeval overlaten maar zo zie je maar weer, denk je dat niets je huwelijk nog in de weg kan staan en dan word je ineens geconfronteerd met een onverwachte mededeling dat het stempel op de gelegaliseerde papieren slechts één maand geldig zou zijn. Wat planning betreft, heb ik het goed begrepen dat je restaurant Arthur (pas) over 3 jaar opnieuw wilt bezoeken? Eerder gaf jij aan dat je nu niet bepaald gecharmeerd bent van Bangkok. Dat kan natuurlijk, een ieder bepaalt dat voor zichzelf. Maar ik weet ook dat jij een liefhebber bent van verfijnde restaurants en dan kom je in Bangkok toch beslist meer aan je trekken dan in Udon Thani. Tijdens mijn vele bezoeken aan Thailand ruimde ik meestal wel een paar dagen voor een bezoek aan Bangkok in. Genoten van de bijzonder uitgebreide en betaalbare lunchbuffetten in het Shangri La hotel en het Oriental aan de Chao Phraya of een diner cruise bij avond over deze machtige rivier. Of zomaar een boottocht met een waterbus en op een overdekt terras aan de waterkant onder het genot van een drankje en hapje het drukke verkeer op de rivier aanschouwen. De dag afsluiten met een voetmassage of Thaise massage, daarna een hapje eten in een Thais restaurant, bijvoorbeeld Mango Tree nabij Patpong op Surawongsee Road of het luxere Baan Khanitha nabij Soi Cowboy en tegenwoordig ook op Sukhumvith Soi 53. Of een internationaal restaurant, waaronder prima Italiaanse restaurants. Voor terugkeer naar het hotel op een terrasje of aan een buitenbar nog een afzakkertje en je vergapen aan de passanten. Zelf bezocht ik ook regelmatig een snooker club in Bangkok maar dat zie ik jou met Teoy nog niet doen. Daarnaast biedt Bangkok natuurlijk nog veel meer bezienswaardigheden, musea en uitgebreide markten. Charly, achteraf werd geconstateerd dat een aantal formulieren niet goed vertaald bleken te zijn door de beëdigd vertaler uit Udon. Dat is waarschijnlijk een regelmatig terugkerend probleem waarbij ik uit eigen ervaring vermoed dat er niet zo zeer sprake is van een fout maar van een andere interpretatie door de vertaler. De vertaalbureaus nabij het Department of Consular Affairs zijn door hun ervaring natuurlijk beter op de hoogte wat de ambtenaren van het departement vereisen. Er zullen maar weinig mensen teruggaan naar de oorspronkelijke vertaler van het document en zodoende zal die steeds dezelfde ‘fout’ blijven maken. En vanzelfsprekend prijs jij je gelukkig met Teoy, anders was je natuurlijk niet van plan om met haar in het huwelijk te treden. Maar eerlijk is eerlijk, uit alles blijkt dat zij zeer goed in staat is om zelfstandig zaken af te handelen dus wat dat betreft mag jij je handen dichtknijpen. Nogmaals, veel geluk samen!
Wij hadden de stap na het vertaalgebeuren overgelaten aan de vertaler in Bangkok zodat deze tegen een voorafgesproken prijs de confrontatie met de bureaucratie aan kon gaan en we hadden na 2 dagen de gestempelde papieren terug wat ons kwalificeerde als een koppel wat kon gaan trouwen.
In het geboortedorp was een vriendin degenene die bij het gemeentehuis het zaakje zou regelen maar helaas was er een probleem.
De vertaalde nationaliteit was Nederlandse ipv van Dutch en dat woord kent het computersysteem niet en ineens begreep ik de vraag van de vertaler enkele weken daarvoor.
Moeten we Nederlandse of Dutch gebruik. Namen met ei en ij worden volledig verkracht en worden per letter gespeld en met deze wijsheid ook maar gezegd dat ze dan ook maar Nederlandse moesten gebruiken want Dutch is een Engels woord wat niet in mijn paspoort vermeld wordt als we op de letter per letter vertaal toer gaan.
Het heeft wat telefoontjes naar Bangkok gekost dat de letterlijke vertaling gebruikt was en uiteindelijk heeft de hoogste man in het gemeentehuis besloten dat het wel goed zat waarna zijn lunch met de familie en een whiskey ook weer verzekerd was.
Ik haat de bureaucratie maar kan het wel weer waarderen dat er altijd een uitweg is ……en het hoeft niet altijd over geld te gaan maar wordt het een kwestie van gunnen.
@Johnny BG
Helemaal met je eens. Niet geld is de belangrijkste reddingsboei maar de gunfactor.
Met vriendelijke groet,
Charly
Charly in 2014 had je alleen maar een paspoort van je aanstaande vrouw nodig
en nog geen vertaalde en legaliseerde ongehuwdheids verklaring, als je dat bij die 12.000 thb opteld kom je ook een stuk duurder uit.
gr Hendrik