Morgen is het Wereld Diabetes Dag: de dag waarop aandacht en begrip gevraagd wordt voor de aandoening die vroeger ook wel ‘suikerziekte’ genoemd werd. Meer aandacht voor diabetes is hard nodig, omdat zowel veel Thai, Nederlanders als Belgen met deze sluipende ziekte te maken hebben of er mee te maken krijgen. 

Nederland telt naar schatting ruim 1,2 miljoen diabetici. In Thailand lijden ongeveer 3,5 miljoen mensen aan diabetes. Wereldwijd hebben 371 miljoen mensen deze ernstige ziekte. De International Diabetes Federation (IDF) verwacht dat het aantal patiënten tot 552 miljoen zal toenemen in 2030. Met als kanttekening dat 80 procent van de patiënten leven in onderontwikkelde en ontwikkelingslanden.

Ook in Thailand zal het aantal patiënten met diabetes flink toenemen. Volgens berekeningen van het ministerie van Volksgezondheid zal in 8 jaar tijd het aantal Thai met diabetes stijgen tot 4,7 miljoen. Nu al sterven er 8.000 Thai per jaar aan de gevolgen van deze ziekte.

Diabetes of suikerziekte

Bij veel mensen is diabetes beter bekend als suikerziekte. Diabetes heeft dan ook alles te maken met suiker, of nauwkeuriger gezegd met glucose, dat afkomstig is van koolhydraten. Want wie diabetes heeft, heeft te veel glucose in zijn of haar bloed.

Door te eten en te drinken krijg je glucose binnen. Je bloed vervoert die glucose vervolgens naar al je lichaamscellen en met behulp van de stof insuline kan de glucose die lichaamscellen binnendringen. Zo krijgen de cellen de brandstof die ze nodig hebben.

Die stof insuline is erg belangrijk, want zonder insuline komt de glucose de cellen niet in. Insuline opent als het ware de cellen. Wie diabetes heeft, maakt te weinig of zelfs geen insuline aan of heeft cellen die minder gevoelig zijn voor insuline. De glucose kan dan dus onvoldoende de cellen in. De cellen krijgen daardoor niet genoeg brandstof en je lichaam krijgt daardoor te weinig energie.

Welke soorten diabetes zijn er?

De bekendste vormen van diabetes zijn type 1-diabetes en type 2-diabetes. Type 1-diabetes wordt vaak jeugddiabetes genoemd, omdat de ziekte meestal ontstaat vóór het dertigste levensjaar. Deze vorm van diabetes komt relatief weinig voor. Kenmerk van type 1-diabetes is dat het lichaam (of preciezer: de alvleesklier) weinig of helemaal geen insuline meer maakt.

Diabetes type 2

Type 2-diabetes kwam in het verleden veel voor bij mensen boven de veertig jaar. Het stond dan ook bekend als ouderdomsdiabetes. Tegenwoordig komt de ziekte bij alle leeftijden voor, zelfs bij kinderen!

Bij type 2 diabetes spelen twee oorzaken een rol. Allereerst het minder gevoelig worden van de cellen voor insuline (insulineresistentie), waardoor glucose minder goed de cellen in kan.

Als tweede produceren de eilandjes van Langerhans in de alvleesklier minder insuline en te veel glucagon. De eilandjes van Langerhans functioneren als het ware niet meer goed.

Door beide bovengenoemde processen wordt het glucose in je bloed niet meer goed verwerkt, waardoor je bloedglucose gaat stijgen.

We weten dat dit de kans op diabetes type 2 vergroot:

  • weinig lichaamsbeweging
  • overgewicht
  • ongezond eten
  • roken
  • ouder worden
  • erfelijkheid

Gevaren van diabetes

Diabetes is een zeer ernstige ziekte en sloopt je lichaam. De lijst met aandoeningen die je kan krijgen van diabetes is erg lang, wij noemen de belangrijkste:

  • Hart- en vaatproblemen – de doorbloeding van de bloedvaten is verminderd. Dit leidt tot een verminderde wondgenezing en de kans op een hartinfarct of een beroerte is verhoogd. Een goede conditie en voldoende lichaamsbeweging kunnen dit proces vertragen.
  • Zenuwproblemen – er ontstaat perifere neuropathie, dat wil zeggen dat de zenuwen die onder andere in uw ledematen lopen minder gevoelig zijn. U merkt het bijvoorbeeld niet wanneer u zich stoot of verwondt. Dit in combinatie met de verminderde wondgenezing door een slechtere doorbloeding, kan flinke problemen geven. U merkt wondjes te laat op en ze genezen moeilijk of niet. In enkele gevallen is amputatie van een teen of een groter gebied nodig. Controleer daarom regelmatig uw voeten op wondjes en drukplekken. Het is belangrijk om goed schoeisel te dragen. Bij sommige mensen leiden de veranderingen in de zenuw tot pijn.
  • Nierbeschadiging – het hoge bloedsuikergehalte kan uiteindelijk leiden tot beschadiging van de nieren. Sommige mensen met diabetes moeten uiteindelijk gedialyseerd worden of hebben een niertransplantatie nodig. Om nierbeschadiging vroeg op het spoor te komen, moet uw urine regelmatig gecontroleerd worden op eiwit, bijvoorbeeld eens per jaar. Dan kunnen maatregelen worden getroffen om verdere beschadiging te vertragen, zoals bloeddrukverlagende medicijnen.
  • Problemen met de ogen – door diabetes worden ook de bloedvaatjes die naar het netvlies van het oog lopen aangetast. Er worden nieuwe bloedvaatjes gemaakt die van slechte kwaliteit zijn, waardoor u slechter gaat zien. Een laserbehandeling kan dit proces stoppen of vertragen. Daarom moet u met regelmaat het netvlies laten controleren, bijvoorbeeld eens per jaar. Bij diabetes type 1 mag hiermee gewacht worden tot 5 jaar na het stellen van de diagnose.
  • Erectieproblemen – bij mannen kan impotentie ontstaan door diabetes. De penis wordt dan niet stijf genoeg of wordt snel weer slap. Geslachtsgemeenschap kan hierdoor moeilijk of onmogelijk worden.
  • Gewrichtsproblemen – Soms worden de gewrichten stijver. Deze complicatie wordt ‘limited joint mobility’ genoemd.

Wie krijgt diabetes?

Iedereen kan diabetes krijgen. Maar er zijn sommige (groepen) mensen die meer kans maken dan andere. Als je overgewicht hebt, heb je meer kans op diabetes. Ook erfelijkheid speelt een rol. Verder heb je meer kans op diabetes als je ouder bent dan 45 jaar.

Symptomen bij diabetes

Een belangrijke vraag is hoe je erachter komt of je diabetes hebt. Als je vroeg weet dat je diabetes hebt, kun je mogelijke complicaties (zoals hart- en vaatziekten) voorkomen of vertragen.

Als je type 2-diabetes hebt, kun je last hebben van de volgende klachten:

  • Vaak dorst en veel plassen.
  • Vermoeid zijn.
  • Oogklachten hebben, zoals rode en branderige ogen, wazig zien, dubbel zien of slecht zien.
  • Slecht genezende wondjes.
  • Kortademig zijn of pijn in de benen hebben bij het lopen.

Type 2-diabetes komt dus verreweg het meest voor. Maar de hierboven genoemde klachten zijn vaak maar vaag aanwezig bij mensen. Sommigen hebben zelfs helemaal geen klachten. Daardoor zijn er zo veel mensen die wél diabetes hebben, maar dit niet weten. Twijfel je? Bezoek dan een arts.

Bronnen: o.a. Diabetes Fonds, Gezondheidssnet en Bangkok Post

10 reacties op “‘Diabetes volksziekte nummer 1 in Thailand, Nederland en Belgie’”

  1. Martien zegt op

    Ik heb onderstaande links over suiker………het wordt in grote mate aan onze voeding toegevoegd!
    En het draagt niet bij aan iemands gezondheid……integendeel!
    U kunt ook zelf even op Google kijken.

    Gr. Martien

    .

    Verborgen suikers, onbewuste suikers… waar zitten ze in? – Monique …

    moniquevandervloed.nl/verborgen-suikersonbewuste-suikers-waar-zitten-ze/

    25 feb. 2015 – Deze zogenoemde verborgen suikers zijn werkelijk overal. Echter bestaat er inmiddels een ander fenomeen: de onbewuste suiker.

    Suiker is overal waar je het niet verwacht – NRC

    https://www.nrc.nl/…/suiker-is-overal-waar-je-het-niet-verwacht-4483013-a1523572

    27 sep. 2016 – Want Albert Heijn stopt suiker in zijn huismerk-basic-pesto. En in veel meer huismerkvoedsel waar helemaal geen suiker in hoort te zitten.

    Verrassing: overal zit suiker in – LC+ – LC.nl

    http://www.lc.nl/plus/Verrassing-overal-zit-suiker-in-20914935.html

    27 mei 2015 – Wie weet hoeveel suiker er in een blikje cola zit? En hoeveel tomaten zitten er in 200 gram? Kinderen van de Leeuwarder Sint Paulusschool …

  2. Wim van Doorn zegt op

    Dit is natuurlijk een artikel dat gewaardeerd moet worden. maar waarmee lang niet alles gezegd is over deze ziekte, zodat ik de redactie oproep met nog meer informatie te komen.

  3. Rembrand zegt op

    Dank voor het waardevolle artikel. Ik denk dat voor de geïnteresseerde lezer ook de alledag ervaringen van een diabeet in Thailand van belang is en wat het verschil is met Nederland. Ik ben wat dat betreft een ervaringsdeskundige want ik heb sinds 1971 diabetes type I, ben 67 jaat oud en leef sinds 2012 in Thailand.

    Toen in NL woonde ging ik aanvankelijk elke drie maanden naar de internist en later is het contact met de internist teruggebracht naar eens per jaar omdat – vanwege kostenbesparing – de diabetesverpleegkundige en de huisarts tussen patient en specialist werd geschoven. Bij de driemaandelijkse controle wordt het gemiddelde bloedsuiker beoordeelt en zonodig in overleg met de internist de insuline aangepast en checkt de verpleegkundige gewicht, bloeddruk en test de zenuwen in vooral de benen. Jaarlijks bezocht ik ook de oogarts. Ik spoot dagelijks ’s ochtends een verlengd werkende insuline (Lente en later Insulatard) en voor het ontbijt en diner een matig verlengd werkende insuline (Actrapid). Uiteraard consumeren test strips, insulines en specialist in no time het Eigen Risico, maar chronish zieken krijgen dat voor ongeveer de helft gecompenseerd. Eigenlijk laat je je als patient toch vooral de therapie door de dokter aanpraten en mijn idiote huisarts vond dat ik naast insuline ook maar Metformine moest slikken maar na een week heb ik dit spul in de vuilnisbak geflikkert want het geeft meer problemen dan het problemen oplost.

    Sinds ik in Thailand woon ben ik mijzelf veel intensiever met mijn therapie gaan bezig houden. Ik ben begonnen te stoppen met de combinatie van Insulatard en Actrapid omdat dat een moeilijk management is van twee piekende insulines en in overleg met de Thaise internist overgeschakeld naar de basaal/bolus therapie. Eén keer per dag spuit ik de zogenaamde basale insuline (14 eenheden Lantus) en dat is een insuline die gedurende een etmaal elk uur eenzelfde hoeveelheid insuline vrijgeeft en die insuline is bedoeld om de constante afgifte van glucose uit de lever op te vangen. Daarnaast gebruik ik vóór elke maaltijd een kortwerkende insuline enwel Novorapid. Dit is een bolus insuline met een werkingsduur van vier uur en is dus vóór de volgende maaltijd uitgewerkt. Hoeveel ik moet injecteren hangt af van de bloedsuikerwaarde vóór de maaltijd en de hoeveel koolhydraten ik eet. Daarom berekent Diabetes:M app op mijn smartphone hoeveel ik nodig is voor de te consumeren koolhydraten en hoeveel er ten opzicht van de normaalwaarde moet worden bijgeteld of moet worden afgetokken. Hoe de app rekent kan je beïnvloeden met de insuline gevoeligheids parameters. Grosso modo gebruik ik per etmaal 27 eenheden Novorapid en ik heb het zo verdeeld dat ik de meeste koolhydraten eet bij het ontbijt, bij de lunch minder en bij het diner nog minder. Ik heb in Thailand alleen een zogenaamde in-patient verzekering en ik ben daarom jaarlijks circa 10.000 Baht kwijt aan test strips, 23,000 Baht aan insulines en 6,000 Baht aan internist, oogarts en laboratoria. Ik bezoek elke drie maanden in een privékliniek een arts die normaal gesproken in het militaire ziekenhuis aldaar werkt en ik ben echt onder de indruk van zijn vakkennis en zijn aanpak. Hij heeft mij om de nieren te beschermen o.a. aangeraden elke dag 25 mg Lanzaar (bloeddrukverlager) te slikken en de hoeveelheid proteïnes te beperken tot 0,8 gram per Kg gewicht. Ook proteïnes worden berekend in die app Diabetes:M. Dat zelf meer managen van mijn bloedsuiker werpt duidelijk z’n vruchten af want de afgelopen twee jaar variëert mijn gemiddelde bloedsuiker (HbA1c) tussen de 4.2 en 6.6 mmol/L en ligt mijn chlorestol onder de vijf.

    Alle insulines en ook andere geneesmiddelen zijn zonder recept verkrijgbaar bij de apotheek. Test strips koop ik via Lazada.co.th in China, maar rechtstreeks bij Aliexpress.com kan ook. Wat tegenvalt in Thailand is het aantal beschikbare producten voor diabetici en dat is echt een fractie van wat in NL te koop is. Verder is het oppassen bij het eten in restaurants want de Thai eet graag met heel (te)veel suiker en zout en aanvullende instructie van de keuken is daarom echt noodzakelijk.

    • Eric Donkaew zegt op

      Ik heb ook diabetes type-1 en ben dus volledig afhankelijk van insuline. Door een dommigheidje had ik afgelopen keer te weinig kortwerkende insuline meegenomen naar Thailand en moest ik ter plekke een doosje Novorapid kopen voor een prijs die mij erg tegenviel: iets van 100 euro en daar kan ik ongeveer een maand voor spuiten. Kan dat niet goedkoper? Ik kan me voorstellen dat Thaien dat niet kunnen betalen, zeker als er ook nog de kosten voor langwerkende insuline en overige kosten bijkomen.

      • Rembrand zegt op

        Dan hebben ze u beet gehad. Ik betaal hier bij de apotheek in Pranburi voor een doosje van 5 penfill capsules Novorapid 1600 Baht en in het ziekenhuis voor een doosje van 5 Lantus insulinepennen 3800 Baht. De apotheek rekende 4400 Baht baht voor Lantus dus ben ik aan het rondvragen gegaan en kon goedkoper terecht in het ziekenhuis, maar moest wel een recept overleggen (50 Baht).

        • Eric Donkaew zegt op

          Ik zie bedragen van 3800 en 4400 baht staan voor vijf insulinepennen. Ik gebruik pennen, geen capsules, dus dit is eerder duurder dan goedkoper (ik betaalde volgens mij iets van 3500 baht). Mag ik vragen wat u uiteindelijk betaalde in het ziekenhuis?

          • Rembrand zegt op

            Die 3800 of 4400 is voor 5 wegwerppennen ,met Lantus insuline en Lantus heeft een wegwerppen met daarin 300 eenheden insuline. De Novorapid Penfill koop ik voor 1590 Baht en dat zijn vijf capsules van 300 eenheden en zo’n capsule past in een insulinepen. Als de capsule leeg is dan kan een nieuwe capsule in de pen worden gedaan. Naast die cartridges is Novorapid ook te krijgen in een 1000 eenheden flesje, in voorgevulde, insulinepennen genaamd FlexTouch of FlexPen.van 300 eenheden en in een verpakking voor een insulinepomp.

            • Eric Donkaew zegt op

              Bedankt voor de info. Als ik langere tijd in Thailand verblijf, ga ik zeker overwegen om over te gaan op capsules, want die zijn veel goedkoper, zie ik.

  4. Walter zegt op

    Ik heb diabetes en in Nederland is mijn bloedsuiker regelmatig te hoog. Ben dit jaar totaal 3 maanden in Thailand geweest 1/ 2 maanden en mijn glucose waarden zijn goed. Wel opletten met eten, weinig brood dat bevat koolhydraten dat ook voor rijst geldt. Ik eet dus hoofdzakelijk groenten en vis zowel in Nederland als in Thailand. De gemiddelde eet minimaal 3 X per dag rijst, wellicht dat informatie hierover het vele rijst eten verminderd.

  5. Wim van Doorn zegt op

    Walter, Ik ben ook uitgekomen op het eten van vooral groenten (en ook nog wat fruit) en vis. Dat in de plaats van brood, aardappelen, pasta. pizza, mais en rijst (dus de hele riedel aan wel almaar koolhydraten maar zo goed als geen micronutridienten). Niet dat ik diabetes heb, wel dat ik wil voorkomen dat ik het krijg, en ik heb Kris Verburgh zijn boeken (de Voedselzandloper en Veroudering Vertragen) gelezen (en trouwens ook zijn boeken over de quantenmechanica). In met name de Voedselzandloper staat natuurlijk nog wel wat meer, over bij voorbeeld (ik pik twee willekeurige onderwerpen) koffie (grosso modo aanbevolen) en melk en yoghurt (mordicus afgeraden). In zijn Veroudering Vertragen staat ondermeer over de vitamine K geschreven in relatie tot trombose (en het medicijn Warfarin dat mijn arts hier in Pattaya mij heeft voorgeschreven). Maar laat ik niet afdwalen. Terug naar de diabetes. Ik heb van dichtbij een patient meegemaakt die diabeet (type 2) was, kennelijk aangegeten door tientallen jaren lang almaar te ontbijten en te lunchen met brood en te dineren met aardappelen en wat groenten, altijd hetzelfde beperkte scala aan groenten, nooit bijvoorbeeld broccoli (en bovendien nooit noten, olijfolie, knoflook en andere aanradertjes). De thuiszorg (je gelooft het niet, maar het was toch zo) raadde alleen maar aan om ter wille van het matigen van de koolhydraten (nog) minder groente te gaan eten. Ja, en de patient moest almaar meer insuline spuiten (vind je het gek?). Kortom, het is van belang zelf het nodige te (w)eten wil je lang vitaal blijven. Artsen zijn te vaak alleen maar knap in het aanwenden van medicijnen als het te laat is om de patient preventief te genezen. Dit ´`te laat“ betekent dat die knappe doktoren alleen maar je ziekelijke leven rekken. Ziekelijk en wel worden de mensen gemiddeld nog steeds jaar op jaar een fractie van een beetje ouder, maar wat moet is niet je ziekteperiode verlengen, maar je gezonde periode van leven.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website