The wild side of life in Pattaya
Op een avond had ik een spannende ontmoeting met de ‘onderwereld’ in Pattaya.
Thailand heeft voor iedereen die er naar toegaat wel wat. Afhankelijk hoe veel je er aan toe wilt geven beleef je gemakkelijk de spannendste avonturen. Ik weet dat uit mijn eigen ervaring. Op zoek naar wat andere foto’s van Pattaya liep ik langs de waterkant, vlak bij het overbekende Walking Street en werd ik getrokken naar een ruimte onder de pier met zijn restaurants, boksring en barretjes.
Ondergronds bos
Een gigantische verzameling van palen, allemaal anders van maat en vorm, ieder met een vreemdsoortige sokkel als basis, vormde een intrigerend en ongeorganiseerd beeld. Een echt bos bekleed met mos, waterpokken en mosselen. Naast alle min of meer regelmatige vormen was er ook een schaduw die bewoog. Automatisch wordt je blik erdoor getrokken. Telkens schoot de schaduw weg, geschrokken, net als ik.
De ruimte was alles behalve gezellig, een beetje spookachtig. De geluiden van boven, het drukke straatleven, waren gedempt. Net als het licht geblokkeerd door de vele obstakels. Langzaam gewend aan dit alles liep ik toch richting van de schaduw om te kijken wat dat nu was.
Half in het water, tussen alle aangespoelde resten van onze maatschappij, zat een klein meisje van een jaar of 10-12 te vissen in een roze korte broek en een blauw T-shirt. Raar eigenlijk dat die felle kleuren van haar kleren niet eerder opgevallen waren.
Met een eenvoudige haak aan een stuk touw of draad zat ze daar te wachten. Of ze echt iets wilde vangen was mij met het simpele vistuig niet duidelijk.
Ik ging op mijn hurken even naast haar zitten om te kijken hoe ze dat nu aanpakte. Intussen keek ik rond naar de constructie en het mooie licht dat ik daar zag.
Graffitispuiters
Als fotograaf is het gemakkelijk om met je camera duidelijk te maken wat je aan het doen bent. Tot mijn schande moet ik bekennen dat mijn kennis van de Thaise taal ondanks een flink aantal bezoeken nog steeds beperkt is. Uit mijn gebaren begreep ze me toch wel dat ik foto’s aan het maken was.
Op eens pakte ze mijn hand en trok me mee naar achter, verder weg van het water op het droge gedeelte, dicht tegen de kademuur. Hier was het nog donkerder. In de schemering stonden wat oudere kinderen met een paar spuitbussen een tekening te maken op een van de toevallig vierkante kolommen. Het was een hele grove tekening.
Nog voor ik mijn camera ingesteld had en naar mijn oog gebracht had, was iedereen verdwenen. Mijn enige gezelschap was een dode rat en het meisje dat op een afstand stond te kijken. Ik had graag een foto gemaakt terwijl ze de graffiti aan het opspuiten waren, half in het donker met de beweging van de kinderen. Ondanks dat toch maar een foto gemaakt en ik heb het meisje bedankt.
Op weg naar het licht kwam ook weer de warmte, het geluid en de drukte terug. Boven op de overvolle boulevard keek ik nog even terug naar het staketsel van de pier en was blij met mijn ontmoeting in de ‘onderwereld’ van Pattaya.
Tekst en foto’s: Francois Eyck
Over deze blogger
-
Dit artikel is geschreven en gecontroleerd door de redactie. De inhoud is gebaseerd op persoonlijke ervaringen, meningen en eigen onderzoek van de auteur. Waar relevant is er gebruikgemaakt van ChatGPT als hulpmiddel bij het schrijven en structureren van teksten. Hoewel er zorgvuldig wordt omgegaan met de inhoud, kan niet worden gegarandeerd dat alle informatie volledig, actueel of foutloos is.
De lezer is zelf verantwoordelijk voor het gebruik van de informatie op deze website. De auteur aanvaardt geen aansprakelijkheid voor eventuele schade of gevolgen die voortvloeien uit het gebruik van de geboden informatie.
Lees hier de laatste artikelen
Flora en fauna30 september 2025Neushoornvogels spotten in de bossen van Bang Kama in Ratchaburi
Economie30 september 2025Economen bezorgd over sterke baht en gevolgen voor toerisme en export
Nieuws uit Thailand30 september 2025Politie rolt groot streamingnetwerk op in Nonthaburi
Shoppen30 september 2025Siam Paragon in Bangkok onthult drie attracties van wereldklasse
Leuk, wat is er nu mooier dan de bekende wereld vanuit een andere hoek te bekijken? 🙂 (hier wat tekst ter opvulling want anders krijg ik een melding dat ik meer moet schrijven).