De Lachende Thai

Sommige boekjes zijn echte hebbedingetjes. Zo eentje dat je op de koffie- of borreltafel legt en dat dan wordt opgepakt door een van de bezoekers. Die blijft er dan dermate lang in bladeren dat de gastheer zegt: “Fred, doe je nog mee aan de discussie?” Fred: “Oh ja” en legt het kleinood neer. Waarna een andere bezoeker het oppakt…
Zo’n hebbedingetje zou De Lachende Thai kunnen zijn, een boekje met korte, en soms wat langere losse verhalen, gemunt uit de Thaise praktijk van alledag.
Op de kaft staat: “Thailand is een stukje paradijs op aarde, maar soms schuurt het weleens tussen het Westen en het zogeheten land van de glimlach als gevolg van cultuurverschillen. Vele, maar niet alle, stukjes uit De lachende Thai gaan hierover en het zal de lezer moeite kosten om tijdens het lezen in ieder geval een glimlach te onderdrukken. De toon kan variëren van ironisch tot sarcastisch en zelfs hilarisch.
Eric van Dusseldorp (1960) woont al jaren in Thailand en liet zich inspireren door dagelijkse gebeurtenissen die zich soms letterlijk en anders met een beetje opsmuk lieten optekenen.”
Het boekje is zeer rijk voorzien van leuke plaatjes.
Drie voorbeelden uit de inhoud:
Net als Foei

Bargirl Foei speelt met het mobieltje van haar nieuwste vangst. “Zeg Fred, ik zie op Facebook dat je nog meer Thaise vriendinnen hebt.” “Ach Foei, ik heb behalve Thaise ook Nederlandse Facebookvriendinnen hoor.” “Fred, die Nederlandse Facebookvriendinnen vertrouw ik wel. Maar die Thaise niet, want die zijn net als ik.”
Poen wil iets anders

Het is bekend dat je in een Thaise beerbar makkelijk een goed gesprek kunt aanknopen met een barlady. Dat ondervond ook de gedistingeerde Nederlander Richard. Hij raakte in gesprek met bargirl Poen.
Richard: “Poen, my country is very well known for its old painters. Think, for example, of our Rembrandt van Rijn.”
Poen: “One more?”
Richard: “Oh eh, one more? Well, then I would like to mention Vincent van Gogh.”
Poen: “I prefer Baileys.”
Mama’s wijsheid

Dochter heeft haar bar in Pattaya tijdelijk verlaten en is thuis bij haar moeder in de Isaan. Moeder is bezig achter het fornuis. “Mam…” “Ja lieverd.” “Ik heb een probleem.” “En dat is…” “Ik kan een Amerikaanse man krijgen van 40 en een Duitser van 60. Wie zal ik nemen?” Moeder, staccato en zonder zich om te draaien: “Die Duitser van 60.” “Waarom?” Moeder, opnieuw staccato en zonder zich om te draaien: “Die is eerder dood.”
“De Lachende Thai” is te bestellen bij de uitgever https://www.aquazz.com/De-lachende-Thai-Eric-van-Dusseldorp of bij Bol.com en de boekhandels. Binnen Thailand versturen gaat helaas niet.
Over deze blogger

- Eric van Dusseldorp (1960) woont in Jomtien en werkt als online daytrader. Daarnaast is hij sinds 1983 dammedewerker bij de Telegraaf Media Groep (vijf dagbladen). Hij vindt het leuk om interessante feiten uit de geschiedenis op te diepen, te onderzoeken en uiteindelijk uit te werken tot prettig leesbare verhalen op bijvoorbeeld de toonaangevende geschiedenissite Historiek. Overige hobby’s: dammen, (kinder)liedjes en limericks maken, genealogie en schrijven op JOOP (opiniesite), Thailandblog en enkele Facebookgroepen.
Lees hier de laatste artikelen
Thailand boeken13 maart 2025De Lachende Thai
Leven in Thailand21 januari 2025“Kinderen zijn hinderen”
Leven in Thailand5 november 2024Godfried, het beschuitje en het mobieltje
Leven in Thailand30 oktober 2024Sneeuwballen in Thailand, een verdienmodel
Ik mis je limericks Eric.
Die staan erin! Zes stuks.