(Foto: Thailandblog)

Het leven van Charly zit gelukkig vol prettige verrassingen (helaas soms ook minder prettige). Sinds een aantal jaren woont hij, met zijn Thaise vrouw Teoy, in een resort niet ver van Udonthani. In zijn verhalen probeert Charly vooral meer bekendheid te geven aan Udon, maar gaat hij ook in op tal van andere zaken in Thailand.

Een weekje Bangkok – deel 2

Na de vlucht gisteren van Udon naar Bangkok hebben we vandaag een uitstapje naar het Thaise ministerie van Buitenlandse Zaken, meer in het bijzonder het Department of Consular Affairs, op het programma staan. Het adres: 123 Chaeng Watthana Road.

Nu zou je denken, dat is een appeltje eitje, geen probleem. Zo eenvoudig is het helaas niet. Om te beginnen ligt deze straat niet direct in het centrum van Bangkok maar een behoorlijk stuk daarbuiten. Reken maar, buiten files, op zo’ n 45 minuten per taxi. Bovendien is Chaeng Watthana Road een geweldig lange straat met heel veel verkeer, 2-baans heen en 2-baans terug. Ongelooflijk gewoon, zo druk, midden op de dag. Ik weet ook weer direct waarom Bangkok niet tot mijn lievelingssteden behoort.

Onze taxichauffeur zet ons, na inderdaad ongeveer 45 minuten rijden en tegen betaling van 200 baht plus tip, af bij het Thaise Ministerie van Buitenlandse Zaken. We stappen, nu nog monter en opgewekt, het immens grote gebouw binnen. We zouden op de derde verdieping moeten zijn. Wij gaan op zoek naar een roltrap of lift die ons een verdieping hoger kan brengen. Zo’ n beetje de hele verdieping afgelopen maar nergens een mogelijkheid om naar boven te kunnen. Wel een roltrap gevonden maar die lijkt buiten werking te zijn.

De liftpartij is echt bijzonder goed verborgen. Na een langslopende militair te hebben aangesproken, weet hij ons naar de liften te brengen. Op de derde verdieping aangekomen, weet niemand ons te vertellen waar het Department of Consular Affairs zou zijn. Dat gaat op zijn Thais. Iedereen is zeer hulpvaardig en stuurt ons naar een of ander kantoor op deze verdieping. Niemand die zegt dat hij/zij het niet weet. Stel je eens voor wat een gezichtsverlies dat zou opleveren. Iets niet weten.

Dus ook hier weer van het kastje naar de muur gestuurd. Uiteindelijk worden we terugverwezen naar de tweede verdieping, dat is het niveau waarop je het gebouw binnenkomt. Op die tweede verdieping is een immigratiedienst gevestigd. Dus daar maar naar toe, alhoewel het zo te zien duidelijk geen Department of Consular Affairs is. Dat blijkt ook het geval. Een niet al te aardige medewerkster legt dat luidkeels aan Teoy uit. Maar Teoy blijft aandringen om haar dan in ieder geval uit te leggen waar ze wel moet zijn. Het duurt even maar na veel vragen en toelichting valt het kwartje bij de militante medewerkster, en zowaar, ze begrijpt nu eindelijk waar we naar op zoek zijn. We moeten een gebouw hebben dat ongeveer een kilometer terug ligt op de Chaeng Watthana Road.

Ik heb inmiddels het gevoel een halve marathon te hebben gelopen en begin het spuugzat te worden. Ik besluit buiten te gaan zitten uitblazen en Teoy gaat met een motortaxi naar het aangegeven gebouw. Na ruim een half uur is Teoy weer terug. Het aangewezen gebouw, gebouw A, blijkt zowaar het juiste gebouw te zijn, met het Department of Consular Affairs op de derde verdieping. Teoy heeft daar het papier af gegeven dat gelegaliseerd moet worden. Helaas kan dat niet op dezelfde dag. Het gelegaliseerde papier is over twee dagen gereed.

Wat houdt het betreffende document in? Simpel, een verklaring dat Teoy ongehuwd is. Dat document is afgegeven door het provinciehuis in Udon, in het bijzijn van twee getuigen. Dit document moet vervolgens gelegaliseerd worden door het Thaise Department of Consular Affairs en dat gelegaliseerde document hebben we morgen nodig bij ons bezoek aan de Nederlandse ambassade. Dat wordt dus even zweten morgen, want ik heb een kopie van dat formulier wel bij me, maar nog niet gelegaliseerd. Kosten legalisatie van dit ene document: 600 baht.

Met een taxi terug naar het hotel. Een taxi vinden in Bangkok is in het algemeen al geen enkel probleem – behalve als het regent en in het spitsuur – maar bij het ministerie van Buitenlandse Zaken staat werkelijk een ongelooflijk lange rij taxi’s klaar. Ik schat zo’ n 200. En ze staan allemaal keurig opgelijnd. Je hebt geen keuze, je moet de eerste taxi in de rij nemen. Ook de terugreis verloopt probleemloos, wederom tegen een ritprijs van 200 baht plus tip.

Terug in het hotel willen we graag gaan lunchen in het restaurant op de vierde verdieping. Dat kan helaas niet. Het restaurant blijkt door een bedrijf volledig te zijn afgehuurd. En Arthur gaat pas om 18.00 uur open. Buiten het hotel ergens gaan eten, zie ik niet zitten. Ik heb al genoeg gelopen vandaag. Dus maar roomservice gebruikt en op de kamer gegeten.

Daarna gaat Teoy naar de fitnessruimte en leeft zich daar uit. Ik ga een paar uurtjes slapen om bij te komen van het vele loopwerk en de hoeveelheid opgedane stress. Daarna lekker douchen en vervolgens troost gezocht in het Arthur restaurant, met een geweldige fles wijn en een overheerlijk diner. Ik kom daar tot rust en kan weer genieten. 6.000 baht armer maar wel volledig voldaan trekken we de stekker uit deze dag en geven ons over aan dromenland.

De volgende dag hebben we om 09.00 uur een afspraak met de consulaire afdeling van de Nederlandse ambassade. Voor een langslaper als ik, is een afspraak om 09.00 uur een zelfkwelling. Maar het lukt me deze keer bijzonder aardig om op tijd op te staan. We nemen toch maar een taxi voor die 200-300 meter, om energie voor de rest van die dag te sparen.

Ik heb heel wat documenten bij me, die ook nog eens allemaal reeds in Udon zijn vertaald. We zijn om 8.40 uur bij de ambassade.

Even voor de lezers die daar nog niet eerder zijn geweest, een schets van de gang van zaken. Voor de ingang staat een bewaker met achter zich nog een tweede bewaker in een hokje. Je geeft je paspoort en de brief met de bevestiging van de afspraak af. Indien akkoord bevonden krijg je een “visitor” badge en mag je doorlopen naar een open ruimte, waar je op een betonnen bank moet wachten op het vervolg.

In het gebouw zelf is een soort receptie met een Thaise medewerkster die de stroom bezoekers moet reguleren. In de receptie mogen maximaal drie bezoekers tegelijk zitten. Vanuit de receptie word je door de Thaise medewerkster naar een ruimte gebracht waar een viertal intake balies zijn in de vorm van volledig afgesloten cabines. Zodra er iemand naar de intake balies wordt gesluisd, zal de Thaise medewerkster weer iemand van de buitenwacht naar binnen roepen, de receptie in. Ook in de wachtruimte voor de intake balies maximaal drie personen tegelijk.

De personen in de intake cabines zijn Thaise medewerkers die behoorlijk Engels spreken. Hier geef je de vereiste documenten af. Hetgeen vereist is, is afhankelijk voor wat je van de ambassade nodig hebt. Indien alle documenten in order zijn, geeft de ambassade de gewenste formulieren af, vaak direct, soms pas in de loop van de middag van dezelfde dag. Een en ander afhankelijk van de drukte op de ambassade.

Over die drukte het volgende. Op dag dat wij daar zijn, vertrekken we daar rond 10.00 uur en zit er helemaal niemand meer in de wachtruimte. Normaliter is de consulaire afdeling geopend van 08.30 tot 11.00 uur. Wat ik dan even niet begrijp is waarom je dan zo ver van tevoren een afspraak moet maken. Ruimte genoeg in de agenda zo te zien. Bovendien is een openingstijd van 08.30 tot 11.00 wel erg kort. Zou toch met gemak, en indien nodig, veel ruimer kunnen. Dit is mijn ervaring van een dag, mogelijk dat het op andere dagen veel drukker is.

Even terug naar onze gang van zaken binnen de ambassade. We zijn vrij snel aan de beurt en mogen, na een tussenstop in de “receptie”, cabine 2 in om alle documenten af te geven ter controle. Een lieftallige medewerkster ontvangt onze papieren en loopt ze serieus kijkend allemaal door. Na verloop van tijd, wij staan nog steeds aan haar balie te wachten, komt ze met een papier dat niet juist is ingevuld.

Ik heb helaas de familienaam van Teoy met een “h” tekortgedaan. Nu zou je zeggen, schrijf de juiste naam daarboven en zet je handtekening daarbij. Maar nee, dat is te simpel gedacht. Het hele document moet opnieuw worden ingevuld. Terug naar de wachtruimte voor de intake balies en Teoy vult het formulier opnieuw in. Daarna weer terug naar balie 2. Het ontbreken van een gelegaliseerde ongehuwd verklaring van Teoy wordt niet als spelbreker tevoorschijn getoverd. Dat is blijkbaar geen probleem. Mogelijk gaat de medewerkster er van uit dat het document voldoende is gelegaliseerd door het stempel dat er op staat van het provinciehuis in Udon.

We krijgen vervolgens een formulier mee, in het Nederlands en in het Engels, waarin staat dat de Nederlandse ambassade geen bezwaar heeft tegen een huwelijk tussen Teoy en mij. Wel na betaling van de legeskosten ad 3.020 baht. Dat wel natuurlijk.

Door ons ingeleverde documenten ter goedkeuring van een voorgenomen huwelijk (zie overigens ook de website Nederlandwereldwijd, daar staat een en ander ook keurig en volledig opgesomd):

  • Ingevuld aanvraagformulier huwelijksvoornemen;
  • Internationaal uittreksel van de gemeente in Nederland met vermelding van burgerlijke staat (niet ouder dan 1 jaar). Op een internationaal uittreksel staan al uw persoonsgegevens zoals naam, woonadres en burgerlijke staat;
  • Een eigen schriftelijke verklaring waarin u aangeeft dat u in de periode na datum afgifte van het internationale uittreksel niet meer bent gehuwd;
  • Een getuigen en inkomen formulier. De Thaise wet verlangd twee, niet Thais zijnde, getuigen. Deze getuigen behoeven niet bij het huwelijk aanwezig te zijn. Ik heb van de twee getuigen een kopie paspoort meegenomen en van mijn inkomen de jaaropgaven 2019. Ik weet niet of dat echt noodzakelijk is, maar voor de zekerheid dus maar meegenomen.
  • Geldig Nederlands paspoort;
  • Vertaalde en gelegaliseerde ongehuwd verklaring van toekomstige partner;
  • Kopie paspoort of identiteitskaart van partner;
  • Officieel document met de adresgegevens van partner.

Meevallers bij de Nederlandse ambassade dus. Een niet correct ingevuld formulier wordt eenvoudig opgevangen en mag je ter plekke vervangen door een wel correct ingevuld formulier en de niet door het Department of Consular Affairs gelegaliseerde ongehuwdverklaring is geen showstopper. Geen problemen en een soepele houding en dit alles binnen ruwweg twee uur.

Ik ben benieuwd naar de gang van zaken morgen bij het Department of Consular Affairs.

Charly www.thailandblog.nl/tag/charly/

23 reacties op “Een weekje Bangkok (deel 2)”

  1. Rob zegt op

    Nou Charly, dat is dus iets waar ik nooit aan zal wennen, dat een Thai zo bang is voor gezichtsverlies en je dan maar gewoon ergens heen stuurt, in mijn opinie lijden ze dan een nog veel groter gezichtsverlies als ze je (moedwillig) verkeerde informatie geven.
    Dan denk ik goh wat zijn die dom om mij verkeerd voor te lichten in plaats van te zeggen sorry meneer maar dat weet ik niet.
    En aan deze gedachte gang van de Thai wil ik ook niet wennen.

    • Tino Kuis zegt op

      Ik heb bijna 20 jaar in Thailand gewoond. Ik heb talloze malen de weg gevraagd en ben nooit de verkeerde kant opgestuurd. Nooit. Altijd goed geholpen. Als ze het niet wisten belden ze een familielid of vriend. Vervolgens tekenden ze vaak de te volgen weg voor mij uit.
      Zo doe je dat:

      Goeden morgen, warm he. Oei, die pad thai ruikt lekker. Sorry dat ik u lastig val. We zijn een beetje de weg kwijt, heel vervelend. Kunt u ons helpen? We zoeken naar Wat Khuay Yai. U weet het ook niet? Fijn dat u uw broer wilt bellen………….
      Kijk, bij de school links, na 3 km rechts en dan nog 5 km.
      Hartelijk dank.

      Ik had een kennis en die blafte door een open autoraam ‘Wat Khauy Yai!’ En dan wijst iedereen een andere kant uit. Zou ik ook doen.

      • Tino Kuis zegt op

        En soms zeiden ze ‘Het is hier dichtbij maar moeilijk te vinden. Ik breng u wel, volg me’.

      • Leo Th. zegt op

        Beste Tino, ik heb veel respect voor jouw kennis in woord en geschrift van de Thaise taal. Helaas is mij dat niet gegeven, alhoewel het soms ook zijn voordelen kan hebben om niet alles te kunnen verstaan wat er in het Thais gezegd wordt. Thailand heb ik per (huur)auto vele jaren van Oost naar West en Zuid naar Noord doorkruist. In het verleden was er natuurlijk geen navigatie via Garmin, TomTom of Google maps en was ik aangewezen op kaarten. Wel zo avontuurlijk maar soms kwam ik er niet uit. Nu werd ik meestal vergezeld door mijn Thaise partner, al dan niet met andere leden van mijn Thaise schoonfamilie. Wanneer ik de route naar een bezienswaardigheid niet op de kaart kon vinden leek het natuurlijk simpel om dan de weg door mijn partner te laten vragen. Die was daar doorgaans niet happig op en zeker niet in het Noorden van Thailand, waar veel dialecten worden gesproken en de communicatie soms uiterst moeilijk verliep. Mijn ervaring is derhalve dat het vloeiend spreken van de Thaise taal geen garantie biedt om op de juiste weg gewezen te worden en ik ben met regelmaat met een kluitje in het riet gestuurd. Een ‘grappig’ voorval maakte ik mee in Laos. Per auto vanuit Thailand naar Champasak gereden waar wij een kamer in het Champasak Palace hotel hadden gereserveerd. Toen wij de stad naderden kwamen wij op een T-splitsing en wij wisten niet of wij links- of rechtsaf moesten slaan. Nu stonden daar op de kruising een stuk of 10 politieagenten, bijna allemaal jongeren van rond de twintig jaar, dus ik vroeg in het Engels de weg naar het Palace hotel. Ze spraken nagenoeg geen Engels maar wisten ons toch duidelijk te maken dat we de weg naar rechts moesten volgen. Die hebben we een 15 km gevolgd, nog een mooie route ook, maar geen Palace hotel te bekennen en zodoende besloten we maar om terug te gaan. Kwamen uiteindelijk weer bij de T-splitsing uit en na een kleine kilometer rechtdoor gereden te hebben zagen wij aan de rechterkant van de weg het imposante Palace hotel. Wij waren dus precies de verkeerde kant opgestuurd. De receptioniste had er wel een verklaring voor. Wij hadden Palace niet op zijn Engels moeten uitspreken maar op zijn Frans, dus Palais. Wij konden er wel om lachen. Die agentjes in Laos hadden ons niet willen ’teleurstellen’ en zomaar naar een kant gewezen. Wat dat betreft, in tegenstelling tot jouw ervaringen, dus voor mij eigenlijk hetzelfde als in Thailand. Natuurlijk heb ik ook vele malen wel de juiste weg gewezen gekregen.

      • S.a a. zegt op

        Ik woon al meer dan 10 jaar in Thailand en ik heb het idee dat meneer schromelijk overdrijft. Ik herken zijn verhalen echt totaal niet, ondanks dat ze lekker weglezen. Nogmaals, geschreven, leest fijn, maar ik zou één en ander wel met een korreltje, of flinke korrel, zout nemen.

        • Henk zegt op

          Ik ben het niet eens met uw opmerkingen. Ik ken “meneer” persoonlijk, en ik kan u verzekeren dat hier op geen enkele wijze sprake is van overdrijven! Heeft u trouwens zelf weleens een leesbaar verhaal geschreven?

    • Ben Gill zegt op

      Hallo Rob. “Het niet wennen aan het Thaise” is een open deur. Mocht je in Thailand verblijven zou ik willen zeggen pas je zo ver mogelijk aan als je Thailand leuk vindt. Ik heb met de nodige ervaring van een beetje aanpassen en accepteren een wereld van verschil meegemaakt.Probeer het anders te zien de gemiddelde Thai zijn mijn insziens niet dom. Misschien wel een cultuur verschil.

  2. rori zegt op

    Hmm herkenbaarprobleem.
    Tips voor diegene welke daar ooit weer moeten zijn.
    1. Ga uit van4 dagen.
    2. Boek een hotel dicht bij. Er zijn er vanaf IT square Laksi (hoek vivaphdi rangist road (express way) genoeg.
    Oh wij verblijven altijd als we daar moeten zijn in het NARRA hotel.
    3. Om de dag door te komen als we moeten wachten. IT square. Naast electronica kleding, en vooral in de kelder eetstalletjes.
    Ook is er een Foodland aan de noordkant van het gebouw.
    4. Verder kun je hier eenvoudig met de bus, taxi etc naar rangsit en naar Future park.
    5. Iets terug richting Don Mueang heb je een Zeers lijkend op IT square.
    Daar tegen over een Big C.

    Ik heb zelf 2 jaar in Srigun gewoond net tegenover Thung song hong treinstation (westzijde).

    Er is rond het IT square nog veel meer vooral richting het oosten de Rajabhat universiteit.

    Ergens daar tegenover zit 1 van de beste visrestaurants in de omgeving

    • Ger-Korat zegt op

      Er zit een Central departmentstore aan de Cheng Wattanaroad, en zoals het hoort met vele restaurants en koffieshops, zithoekjes en ander plezier. Kun je prima de tijd doorbrengen als je moet wachten en hoef je niet naar het ver weggelegen Futurepark/Zeers wat zich 20 km verderop bevindt.
      Voor vertaalwerk en legalisaties kun je ook terecht bij de diverse vertaalbureaus in deze buurt, per post ( en nog liever per Kerry want dan is het de dag erna) opsturen en zij regelen dit voor je en indien nodig kun je het op het kantoor daar ophalen en bespaar je je de zoektocht naar de juiste afdeling en gebouw, aan te raden als je van gemak houdt en prima voor incidentele zaken zoals dat van de schrijver.

  3. Pieter, zegt op

    .
    ”Mag ik de eer hebben om jullie als eerste te Feliciteren met jullie toekomstige huwelijk’
    .
    Nim & Pieter Smit Udon Thani

    • Charly zegt op

      @Pieter
      Dank je Pieter. Hoop jou en Nim spoedig weer eens te zien in Udon.

    • Henk zegt op

      Ook van onze kant, gefeliciteerd met jullie voorgenomen huwelijk! Arisa en Henk Bakker!

      • Charly zegt op

        @Henk
        Hartelijk dank voor jullie gelukwensen. Ik hoop dat we elkaar weer snel zullen ontmoeten.

    • Henk zegt op

      Ook van onze kant, gefeliciteerd met jullie voorgenomen huwelijk!

  4. Erik zegt op

    Tussen de regels verstopt maar ik heb het wel gezien hoor! Van harte jullie beiden met je voorgenomen huwelijk. Al die besognes nu horen er gewoon bij; stempels zijn een noodzakelijk kwaad.

    • Charly zegt op

      @Erik
      Dank voor je felicitaties.

  5. Jasper zegt op

    Leuk geschreven, zoals altijd. Misschien een tip voor de volgende keer: schuin tegenover de Nederlandse ambassade zit een klein bureautje, die met liefde alle vertalingen doet en ook de gang naar het Thaise ministerie uit handen kan nemen. Tegen een kleine vergoeding, uiteraard. Als je wilt zelfs same day service, maar dat is duurder. Als ik dat afzet tegen de martelgang van 2 x taxireizen, en de 500 bath kosten taxi is het bureautje makkelijker en voordeliger….

    • Charly zegt op

      @Jasper
      Je hebt volkomen gelijk. Als ik dit van tevoren had geweten, had ik dolgraag de bemiddeling van zo’ n kantoor willen gebruiken. Al doende leer je gelukkig. Maar ik ga er van uit dat het bij dit huwelijk blijft en dat een volgende keer niet nodig zal zijn. Ik kan mij geen situaties voorstellen dat er weer zo’ n ingewikkeld proces nodig is. Hooguit het vernieuwen van mijn paspoort, maar dat zal toch niet zo moeilijk zijn.

  6. Leo Th. zegt op

    Beste Charly, jouw verhaal over het bezoek aan het Departement of Consular Affairs bracht bij mij een aantal herinneringen te weeg. Jaren geleden moest ook mijn partner o.a. de verklaring van ‘ongehuwd zijn’ aanvragen en laten legaliseren. Maar eerst moest die verklaring natuurlijk op het gemeentehuis (amphur) verstrekt worden. Daarvoor gingen vader en moeder als getuigen mee, beiden analfabeet, naar de amphur in Chiang Rai. Woonden in een dorpje op zo’n 20 km afstand en moesten wel eerst door ons met onze huurauto opgehaald worden. In de amphur was het onvoorstelbaar druk, voornamelijk met leden van bergvolken. Nadat wij er achter waren gekomen bij wie wij moesten zijn begon het lange wachten. De verklaring werd toen nog met de hand uitgeschreven. Zijn maar ergens gaan lunchen en in de middag teruggekomen. Daarna met de verklaring en andere papieren naar Bangkok getogen en de volgende dag per taxi naar Chaeng Whattana Road. Kolossale kantoorruimtes en na veel vragen en zoeken de betreffende afdeling gevonden. Bleek dat de verklaring eerst vertaald had moeten zijn. Naïef en/of dom van mij maar ik was er vanuit gegaan dat de vertaling op het Departement plaats zou vinden. Thailandblog als vraagbaak bestond toen nog lang niet. In de nabijheid waren zat vertaalbureaus maar die dag redden we het niet meer dus moesten de volgende dag terug. Wisten inmiddels de weg en alles ingeleverd. Wederom wachten en werden toen bij een geüniformeerde ambtenaar met veel rangordes binnen geroepen. Deze man keek erg streng en vertelde mij in keurig Engels dat er een aantal fouten in de vertaling zaten. Voelde mij weer als een schooljongen maar gelukkig was hij bereid om de fouten recht te zetten. Zonder daar overigens een vergoeding voor te vragen. Na dit stadium gepasseerd te zijn het weekend afwachten om maandag per taxi, er was toen nog geen sprake van BTS en MRT, naar de Nederlandse ambassade te gaan, waar de gelegaliseerde papieren ter goedkeuring aangeboden moesten worden. Een afspraak maken was destijds nog niet nodig en na ons gemeld te hebben bij de portier mochten wij verder naar de receptie, waar ook toen Thaise ambassade medeweksters de zaken afhandelden. Wel moesten wij eerst een in het Engels opgesteld formulier invullen. Eigenlijk verbazingwekkend dat op de Nederlandse ambassade in feite ook de voertaal Engels is. De beperkte openingstijden zullen wel een reden hebben, net zoals dat het geval is voor de Thaise ambassade in bijvoorbeeld Nederland. De middagen zullen wel voor andere zaken bedoeld zijn. Al met al een hele exercitie om in het bezit te geraken van het vereiste document en ik kan mij jouw stress volledig voorstellen. Soms was ik bij wijze van spreken de wanhoop nabij maar ja, je doet het uiteindelijk voor de liefde. Overigens mis ik in de opsomming van de documenten m.b.t. het voorgenomen huwelijk de geboorteakte van jouw partner. Wordt dat niet vereist? Rest mij nog één vraag, wanneer is de geplande datum van jullie grote dag? Bij deze alvast mijn felicitaties en jou kennende uit jouw verhalen op Thailandblog zal het jullie bruiloft gasten aan niets ontbreken!

    • Charly zegt op

      @Leo Th.
      Dank voor je felicitaties.

      • Leo Th. zegt op

        Geen dank Charly, ik wens jullie beiden nog veel mooie huwelijksjaren toe! Op de site van Nederland wereldwijd heb ik inmiddels gelezen dat de buitenlandse instantie die het huwelijk voltrekt, in jouw geval dus in Thailand, bepaalt welke documenten er vereist zijn. Op de site staat: “Bijvoorbeeld een verklaring van uw geboorteakte en een verklaring omtrent de burgerlijke staat”. Niet enkel van Teoy maar ook van jou, wat je dus al, op de geboorteakten na, had aangegeven in jouw opsomming. Indien jij je huwelijk in Nederland zou wil laten registreren en legaliseren, wat niet verplicht is, moet t.z.t. de huwelijksakte vertaald worden en na legalisering van de vertaalde akte door het Thaise ministerie van buitenlandse zaken (althans zo staat het op de site van Nederland wereldwijd) zal je wederom de gang naar de Nederlandse ambassade moeten maken. Maar dat wist je hoogstwaarschijnlijk al.

  7. Charly zegt op

    @Jasper
    Je hebt volkomen gelijk. Als ik dit van tevoren had geweten, had ik dolgraag de bemiddeling van zo’ n kantoor willen gebruiken. Al doende leer je gelukkig. Maar ik ga er van uit dat het bij dit huwelijk blijft en dat een volgende keer niet nodig zal zijn. Ik kan mij geen situaties voorstellen dat er weer zo’ n ingewikkeld proces nodig is. Hooguit het vernieuwen van mijn paspoort, maar dat zal toch niet zo moeilijk zijn.

  8. Leo zegt op

    Teoy en Charly, gefeliciteerd met jullie voorgenomen huwelijk!


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website