Column: Een natie aan het draadje
Ze kronkelen als een zenuwstelsel met ADHD door de lucht. Zwarte slangen van rubber en koper, bungelend van paal naar paal alsof ze elk moment de wil tot leven kunnen verliezen. De Thaise elektriciteitskabels. Geen infrastructuur maar een spontane installatiekunst. Pollock meets PTT. In Bangkok vormen ze een tweede horizon, een gordijn van warboel tussen hemel en realiteit. Je kijkt omhoog en vraagt je af of het kunst is, een poging tot moord of gewoon een metafoor. Spoiler: het is alle drie.
De kabels zijn als de Thaise samenleving zelf. Schijnbaar chaotisch. Volslagen onnavolgbaar. En toch werkt het. Net als de bureaucratie, het verkeer, de politiek en de liefde. Niets klopt. Alles draait. In Nederland zou een zo’n kabelmast al voldoende zijn voor vier kamervragen, drie onderzoekscommissies en een excuses video van de wethouder. In Thailand? Niemand kijkt ernaar. Behalve toeristen. En dan vallen ze van verbazing van hun scooter.
Toch is die wirwar boven je hoofd geen ongelukje. Het is een systeem. Alleen is niemand zeker van welk systeem. Je hebt stroomdraden. Telefoondraden. Internetkabels. Waarschijnlijk ook touwtjes voor wasgoed, verlengsnoeren van de buren en de ziel van de vorige generaal. Alles hangt. Alles knispert. Alles leeft. Maar niemand weet wie waar verantwoordelijk voor is. Wat op zich weer erg Thais is.
En zoals met alles hier geldt: raak het vooral niet aan. Want zodra je denkt een draadje los te kunnen trekken, ligt er plots een hele provincie zonder stroom. De kabel is niet zomaar een draad. Het is een symbool van verbinding en miscommunicatie tegelijk. Je weet pas wat je had als het ineens rookt.
Sommigen zien het als gevaar. Anderen als poëzie. De expat op leeftijd noemt het “typisch Thailand” terwijl hij zijn zesde bier opent en grinnikend een selfie maakt met een transformator die eruitziet als een gezwel. Ondertussen balanceert een man op een bamboeladder tussen 480 volt en een onverzekerde dood. Hij draagt slippers. Natuurlijk draagt hij slippers.
En dan heb je de ambtenaren. De ministers van stroom. De generaals van de glasvezel. Die beloven al jaren “op te schonen”. “Ondergronds te gaan”. “Te moderniseren”. Grote woorden. Maar net als bij karaoke blijft het meestal bij de eerste strofe. Onder de grond? Alleen als je een hotel bouwt van 17 verdiepingen met een connectie in het stadhuis. Voor de rest van het land blijft het hangen. Letterlijk.
Maar laten we niet te hard oordelen. Want is het niet juist deze visuele diarree die Thailand Thailand maakt? In het Westen hangt alles keurig weggewerkt achter beton, bureaucratie en belastingen. En kijk eens hoe gelukkig we daar zijn. Thailand biedt iets beters: zichtbare waanzin. Waanzin die werkt. Soms.
De kabels functioneren als nationale identiteit in draadvorm. Geen structuur zonder knoop. Geen toekomst zonder kortsluiting. Geen vooruitgang zonder af en toe een vonk. Wie de chaos niet begrijpt, begrijpt Thailand niet. En wie hem wel begrijpt, is meestal al uit het raam gesprongen.
Dus laten we stoppen met klagen. Laat de kabels hangen. Laat ze kronkelen en kruipen. Als een spiegel van onze innerlijke verwarring. Onze maatschappelijke spaghettisaus. Onze drang om alles te verbinden zonder ooit iets op te lossen.
Thailand is geen land van orde. Het is een land van werking. Dingen werken. Niemand weet hoe. Niemand vraagt waarom. En misschien is dat de enige echte wijsheid hier: wie begrijpt hoe iets werkt, is gevaarlijk. Wie niet begrijpt waarom het werkt, is gelukkig. En wie zich blijft afvragen of het veilig is, moet gewoon terug naar Nederland. Daar brandt het ook, maar dan met een keurmerk.
———————————————
Dit artikel is [jp_post_view]
———————————————
Over deze blogger
- De Expat (66) woont al 17 jaar in Pattaya en geniet van elke dag in het land van melk en honing! Vroeger werkzaam in de wegen en waterbouw, maar het grillige weer in Nederland ontvlucht. Woont hier met zijn Thaise vriendin en twee honden net buiten Pattaya, op 3 minuten loopafstand van het strand. Hobby's: genieten, uitgaan, sporten en met vrienden filosoferen over voetbal, Formule 1 en politiek.
Lees hier de laatste artikelen
Column1 september 2025Column – Gekochte hoop op afbetaling
Column26 augustus 2025Column – Emigreren naar Thailand is een illusie
Column20 augustus 2025Column – Waarom Wim liever betaalt dan ruzie maakt
Column16 augustus 2025Column – De klaagmuur van het paradijs
Ik heb groot respect voor de Thaise stroom, ontzettend knap dat ze weet welke afslag ze moet nemen en waar naar toe in die wir war van kabels.
Gr. Arno
De kabels zijn nog erg sterk ook.
Verleden week door een te hoge vrachtwagen de paal waar aan de kabels van mij en mij buren hangen omver getrokken.
De ijzeren paal was geknikt maar de kabels waren nog heel.
Er zit ook een ijzer draad in verwerkt voor de sterkte bij al die commerciële draadjes, Jos.
IJzeren paal zal van jullie zelf zijn, heb ik hier nog nooit gezien tenzij het straatverlichting is.
William-Khorat, je zal de spandraad bedoelen. Die dient om de kabel strak te spannen tussen twee montagepunten of -palen. Bij mij had de spandraad geen functie behalve om te monteren.
Dag Erik K uiteraard bedoel ik spandraad voor tussen de betonpalen wat in de siliconen Cotin bedrading is verwerkt samen met het koperdraad of het glasvezel voor het signaal. Natuurlijk gaat daar geen signaal door heen met dat ijzerdraad van wat soort dan ook. En is het bedoeld om de draad te spannen en te versterken. Iets wat vaak, maar achterwege gelaten wordt.
Of zie jij er toevallig een paar in de foto van het onderwerp?
Nee William maar ik heb die kabel zelf gespannen tussen de meest nabije betonnen paal en mijn huis want de standaardkabel hing te laag vanwege bouwverkeer door de steeg.
Mooi geschreven.
Tuurlijk “laat maar hangen”… elk jaar worden mensen geëlektrocuteerd door Thaise slordigheid.
In mijn eigen condo, verborgen boven verlaagd plafond, op een kruispunt van draden: 3 bruine draden verbonden en afgeplakt met tape; evenzo 3 zwarte en 3 groene. Had natuurlijk geen tape moeten zijn, maar een dop. Maar vooruit, dat had 100 jaar goed kunnen gaan. Maar wat had die zgn elektricien vervolgens gedaan? Die 3 bundels (van 3 verschillende kleuren) met tape samengevoegd tot 1 bundel.
Na 10 jaren was dat tape uitgedroogd –> kortsluiting en klein brandje.
Ik zat eens op de avondmarkt in Cha Am achter een heerlijke koude Chang toe er een enorme knal was, gevolgd door vuurwerk en duisternis, een kwartier lang. Niemand in paniek, overal verschenen lampjes, kaarsen, alles ging gewoon door. Kennelijk hoorde dat bij het normale leven! Heel Chang Mai, toch geen kleine plaats, in het donker.
Maar ook toen na een kwartiertje alles weer werkte Keek ook niemand vreemd op. Hoort er bij!
En dat is precie waarom wij zo graag in Thailand zijn/wonen. Weinig of geen regels, schijnbare chaos en wanorde, niemand is verantwoordelijk, waar heel veel ‘geregeld’ kan worden, etc. Maar alles draait en werkt allemaal vrijwel altijd.
Geef mij maar Thailand, waar alles (nog) kan. In NL wordt je overspoeld met regelgevingen, benodigde vergunningen, een corrupte regering, een onbetrouwbare belastingdienst, die de burger afperst, overheidsdiensten en grote particuliere instellingen die buiten de rechter om boetes mogen opleggen, een politieapparaat die bij de geringste ‘overtredingen’ onredelijk hoge boetes geven, etc., etc., etc.
En wat krijgt de burger in NL hiervoor terug? Verpaupering en verloedering van een heel land, waarin zo langzamerhand de immigrant uitsluitend rechten heeft en de generatie lange geboren en getogen Nederlander uitsluitend plichten heeft.
Vr.,gr.,
SiamTon
Laat even de onrechtvaardigheid in Nederland daar, niet overal in Thailand, maar in delen van Isaan, wind, faidap, regen faidap, onweer faidap, om stapel van te worden, dat heb je gelukkig in Nederland niet.
Er kan in delen van de Isaan aan de stabiliteit van de stroom voorziening veel verbeterd worden
Wat denk je als in Nederland een keer of vier per week de stroom uitvalt voor een tijdsduur van een uurtje of drie?
Dan word dat echt snel opgelost en verbeterd, in Thailand moddert men verder
Gr. Arno
Arno,
ik kom sinds 2007 vrijwel ieder jaar in de Isaan, toendertijd was het normaal dat bij harde regen de fai uitviel.
Sinds december 2019 woon ik hier permanent en is de fai maar 1x uitgevallen na een bliksem inslag dichtbij huis
Dus ook dat gaat vooruit in Thailand.
Tuurlijk, Thaise politie is niet corrupt, regering ook niet, een burgemeester krijgt geen kick-back van een drainage-project, in Pattaya kun je niet eenmalig de hoogste politiebaas een bedrag geven zodat je vervolgens gevrijwaard bent voor boetes bij rijden zonder helm of te veel alcohol in je bloed.
Dat de politie weinig Thais bekeurt voor het niet-dragen van een helm en dit waarschijnlijk voor 1000 extra doden of zwaargewonden zorgt… fantastisch toch, het ontbreken van betutteling… lang leve de vrijheid.
Rijden zonder rijbewijs en een ongeluk veroorzaken? Geen probleem, kleine boete voor het niet in bezit hebben van een rijbewijs, verzekeraar betaalt toch wel (behalve als het een farang is).
Kennis van verkeersregels (veel Thais weten niet eens wat een rood-witte trottoirband betekent)? Geen punt in Thailand, onnodige betutteling, lang leve de vrijheid.
Je wordt in elkaar geslagen door een stel jonge bandieten? Eerst politie betalen, daarna gaan ze pas die bende arresteren. Lange leve de ‘niet-corrupte’ politie.
Ik verblijf met veel plezier in Thailand, maar kom niet met onzin dat NL een corrupt land is (tuurlijk, er gaat wel eens iets mis, maar dat wordt meestal rechtgezet). En kom ook niet met die onzin dat het ‘geweldig’ is dat Thais (en een aantal buitenlanders) vrijwel alle regels overtreden (want regels zijn er wel degelijk, maar worden te weinig gehandghaafd).
En in NL:
Particuliere instellingen mogen geen strafrechtelijke boetes opleggen — dat is voorbehouden aan de overheid. Ze mogen ook geen boetes opleggen zonder duidelijke contractuele basis of wettelijke grondslag.
Mooi geschreven Steven.
Precies zoals het is.
Wat het verkeer aangaat, rood verkeerslicht is een soort feestverlichting , vrolijkt het weg gebruik alleen maar op, dus je rijd gewoon door.
Een zebra pad, die zwart witte strepen op de weg zijn een soort feest versiering om de straat op te leuken.
Dus rijden we de overstekende mensen gewoon dood
Lang leve de vrijheid, weg met de betutteling.
Gr. Arno
Verbazing mag het niet wekken, dat in de lucht hangen van kabels.
In USA, Canada, Australië, om er een paar te noemen, hangt het buiten de steden ook bovengronds.
Wat wel erg Thai is om het oude niet meer werkende rotzooi aan draadwerk maar te laten hangen.
Overal die spaghettie bende. Dat blijft verbazen.
Lijkt mij waard om gerecycled te worden.
In delen van de USA inderdaad bovengrondse stroomkabels, zeker in het noorden waar je nog echte winters hebt , want daar kom je in de winter echt de stijf bevroren bodem niet in met een kabelbreuk of storing om te repareren.
En een bevroren bodem in Thailand laat ondanks de klimaat verandering nog wel even op zich wachten
Gr. Arno
Laagspanning kabel 1 fase 220 Volt (van de net beheerder) is in thailand meestal aluminium gesoleerd draad versterkt met een staal draad inwendig. Voordeel licht en toch sterk . En goedkoper vergeleken met koper draad.
En hier in europa op het plattenland zit ook alles nog bovengronds velen malen goed koper dan graafwerk bij harde ondergrond en berg achtig terrein