Column – De 7-Eleven als nationale verslaving
Waarom je voor een plakje ham, een tosti en een lauwe cola toch weer vier keer per dag naar binnen loopt.
Ik woon in een tropisch paradijs vol exotische markten, geurende stalletjes en glimlachende mensen die vers fruit met de hand schillen. En toch eet ik vaak hetzelfde lauwe, synthetische, vacuüm verpakte broodje dat ooit als ham-kaastosti door het leven ging. Uit liefde? Nee. Uit vrije wil? Ook niet. Omdat ik gegijzeld word door de 7-Eleven? Absoluut.
De 7-Eleven is geen winkel. Het is een parallel universum. Een glimmend altaar vol zout, suiker, plastic en bevroren eenzaamheid, vermomd als gemakswinkel. Elke Thai groeit ermee op. Elke toerist raakt eraan verslaafd. Elke expat eindigt ermee getrouwd. En het ergste is: het is een goed huwelijk. Stil, efficiënt, zonder vragen of oordeel.
In het begin dacht ik nog dat ik sterk was. “Ik koop hier alleen water,” zei ik, naïef en arrogant. Tot ik ontdekte dat het water in de koelkast stond, naast de melk, naast de yoghurt, naast het vakje met die magische tosti’s. Je kent ze wel: het soort tosti waarvan je denkt dat het karton is, totdat het karton ineens smelt en zout smaakt. Ik weet nog dat ik dacht: Wie koopt dit? Het antwoord bleek ikzelf te zijn. Twee keer per dag.
En dan de kassajuffrouw. Altijd strak in het pak, glimlach van oor tot oor, en ogen die zeggen: “Je bent er weer, farang. Je had weer geen zelfbeheersing.” Ze vraagt of ik zegels wil. Zegels voor wat? Ik weet het niet. Niemand weet het. Maar ik heb inmiddels vier boekjes vol en ben een sleutelhanger met een dansende panda rijker.
De 7-Eleven is de enige plek in Thailand waar airco, fluorescentielicht en existentiële leegte harmonieus samenkomen. Het is het geestelijk centrum van de Thaise middenklasse. Tempels zijn voor ceremonies. De 7-Eleven is voor dagelijks gebed. En de gebedsmomenten zijn ruim: 24 uur per dag, zeven dagen per week en altijd als je denkt “ik heb eigenlijk niets nodig.”
Waarom ik vier keer per dag ga? Omdat een keer niet genoeg is. Omdat ik elke keer denk dat het de laatste keer is. Omdat ik verslaafd ben aan de illusie van gemak, aan de lauwe cola, aan de geur van opgewarmd plastic brood. En ja, ook aan de warme lucht die je tegemoet blaast zodra de schuifdeur opengaat, als de adem van een kunstmatig paradijs.
Soms probeer ik te ontsnappen. Dan ga ik naar een lokale markt. Ik koop mango, papaja, rijst in bananenblad. Ik voel me verbonden met het echte Thailand. Maar drie uur later sta ik toch weer voor die glazen deur, stampend van de dorst, zwetend van de twijfel. Want er is daarbinnen iets wat ik nergens anders krijg: een voorverpakte identiteit, met saus.
Noem het zwakte. Noem het aanpassing. Maar Thailand heeft me niet verslagen met cultuur of spiritualiteit. Het was die tosti. Die verdomde, goddelijke, glibberige ham-kaastosti. Gegrild door een meisje dat mijn ziel kent. En het bonnetje bewaart.
———————————————
Dit artikel is [jp_post_view]
———————————————
Over deze blogger
- De Expat (66) woont al 17 jaar in Pattaya en geniet van elke dag in het land van melk en honing! Vroeger werkzaam in de wegen en waterbouw, maar het grillige weer in Nederland ontvlucht. Woont hier met zijn Thaise vriendin en twee honden net buiten Pattaya, op 3 minuten loopafstand van het strand. Hobby's: genieten, uitgaan, sporten en met vrienden filosoferen over voetbal, Formule 1 en politiek.
Lees hier de laatste artikelen
Column16 augustus 2025Column – De klaagmuur van het paradijs
Column9 augustus 2025Column – Van drankje naar drama in drie eenvoudige stappen
Column3 augustus 2025Column – Waarom jouw logica geen schijn van kans maakt tegen Thaise intuïtie
Column30 juli 2025Column – Buffels, bommen en Baccarat
Er is meer: 7-Eleven is een stopgap voor Thais ook in de laagste inkomenlagen.
Ik ben er de laatste 15 jaar niet meer in geweest maar toen al was het significant duurder dan de grote supermarkten of Makro.
Het heeft tienduizenden buurtwinkeltjes en dorpswinkels gebankroet.
Een en ander heeft te maken met het congenitaal onvermogen van de gemiddelde Thai iets verder in de toekomst te kijken (voor de Vlamingen: “dan zijn neus lang is”).
De gemiddelde Thai heeft er weinig zeggenschap over. Hèt grote probleem is dat een conglomeraat zoals CP die vanaf de boer vanwege voer en andere middelen t/m 7-11, Tesco Lotus en de Makro onder controle heeft wat mogelijk is gemaakt door een handje vol incompentente of machtsbeluste politici om hele ( essentiële) ketens te verbieden.
En dat alles wordt weer gefinancieerd door investeerders (ook buitenlandse pensioenfondsen waarschijnlijk) die het ook maar laten gebeuren ten meerdere glorie van rendement ipv kijken naar wat de consequenties voor een ander zijn en zoals je zegt de verschraling van de kleine buurtwinkels in een stad of iets groter dorp.
Bewust of onbewust doet iedereen mee aan onfrisse praktijken en in Thailand is het lastig om daar geen deel van uit te maken dankzij de macht van deze conglomeraten die de elite van het land zijn.
Het ergste is dat nu ook de middenklasse in de houdgreep zitten waardoor banken, conglomeraten en oliebedrijven het grootste gedeelte van een inkomen binnenharken en de situatie qua kleine ondernemers steeds slechter wordt en probeer dat maar eens om te draaien.
Het is een lesje ” hoe krijg je een land onder controle zonder teveel geweld” en mijn gevoel zegt dat stedelingen de Sjaak worden en dat een bepaalde vorm van zelfvoorzienendheid ergens in de middle of nowhere de toekomst heeft voor de stadse Thai met roots buiten de stad en misschien bedoel je dat ook wel met congentiaal vermogen om in de toekomst te kijken
Zonder geld heeft het niets met vermogen te maken maar met haalbaarheid.
Voor degene die mee willen doen naar de race to the bottom zijn er wederom kansen.
https://www.bangkokbank.com/en/Personal/Save-And-Invest/Investment/CPALL-Debentures
Het enige wat ik daar weleens koop is melk en brood, voor de rest geen verslaving voor mij 555.
Onbegrijpelijk hoe iemand dit kan opschrijven. Tja, in het begin van mijn periode in Thailand zo’n 23 jaar geleden, ging ik naar de 7/11 winkel aan de overkant om mijn elektriciteit rekening te betalen met een toeslag van 10 Baht (zo werd 7/11 rijk) . Maar verder kwam ik er niet en nu nog niet. Duur en vaak over de tijd producten. En dat is niet veranderd. En zeker voor iemand die in Pattaya woont zijn er andere mogelijkheden genoeg. Natuurlijk er is van alles te koop maar de kwaliteit blijft ver achter. En duur!!!!
Hahahaha… dan moet je eens de Lay’s ribbeltjeschips proberen – superlekker! En als je “gezond” wilt doen, koop dan eens onigiri. Die gaf ik vroeger tijdens de vluchten naar Japan aan onze Japanse gasten. Je had hartige, zoetzure en zelfs zoete onigiri. Maar hier in Thailand zijn ze meestal hartig, of zelfs pittig.
Vroeger at ik ze bijna nooit, maar toen ik ontdekte dat 7-Eleven een stukje Japan verkocht, werd dat een van de versnaperingen die ik af en toe haal… al kan ik me beheersen: hooguit vier keer per maand, of zelfs minder.
Wat een geweldig verhaal.Perfect omschreven.. Water,Jus de orange een banaan en nu wel vers gemalen bakke koffie.en een pakje sigaretten Voorheen was dat een zakje oplos koffie die veel te zoet was Ik doe het iedere dag Ik noem het het Backpackers restaurant..Terwijl je op Koh Tao een ontbijt restaurantje hebt waar ze een heerlijk vers gebakken broodje met ei..ham kaas.en was andere soorten beleg hebben van 70 Baht gaan de meeste toch die kleffe tosti halen van 45 baht bij de 7 Eleven . Ik heb het logo zelfs laten vereeuwigen in de vorm van een Tattoo . Ja het is een verslaving ..je kunt er niet omheen .
Ja, en dan heb je ook nog die worstjes waar kaas in zit verwerkt. Verslavend!
Zo goed als iedereen komt (weleens) bij 7-Eleven. Dan is het leuk om wat meer te weten te komen over dit bedrijf. Begonnen is het te Dallas (Texas) in 1927, als de “Southland Ice Company”, die ijsblokken verkocht. Al snel begonnen ze ook melk, brood en eieren te verkopen, wat de basis legde voor het moderne concept van de gemakswinkel.
De eerste winkels werden “Tote’m Stores” genoemd. In 1946 werd de naam veranderd in “7-Eleven” om de nieuwe, uitgebreide openingstijden te weerspiegelen: van 7 uur ’s ochtends tot 11 uur ’s avonds, zeven dagen per week. 7-Eleven is momenteel een enorm bedrijf en de grootste keten van gemakswinkels ter wereld. Dit is wat ChatGPT ervan zegt:
Aantal winkels: Per augustus 2024 exploiteert, fn/of geeft 7-Eleven in franchise of licentie voor ongeveer 85.000 winkels in ongeveer 20 landen en gebieden. Sommige bronnen spreken zelfs van “ruim 84.000 winkels”. Vooral in Azië is de keten zeer prominent aanwezig, met bijvoorbeeld meer dan 17.500 filialen in Japan en meer dan 8.000 in Thailand.
Omzet: De omzet van 7-Eleven is aanzienlijk. Hoewel de exacte cijfers van 2024 nog moeten worden vrijgegeven, wordt de geschatte netto winkelomzet voor 2024 voor 7-Eleven Holdings geraamd op $168 miljard (€152,7 miljard). De totale omzet van het bedrijf in 2023 was $81,50 miljard USD.
Werknemers: Het moederbedrijf van 7-Eleven, Seven & i Holdings (uit Japan), heeft bijna 80.000 medewerkers in dienst.
In 1991, hadden Ito-Yokado (de voorganger van Seven & i Holdings) en Seven-Eleven Japan al een 70% meerderheidsbelang verworven in The Southland Corporation,(later onder de naam 7-Eleven), toen deze financiële moeilijkheden ondervond. Seven & i Holdings (uit Japan) werd in november 2005 de volledige eigenaar van 7-Eleven via een openbaar overnamebod.
De grootste aanwezigheid van 7-Eleven is in Azië, met name in Japan (waar meer dan een derde van alle 7-Eleven winkels zich bevinden), en in Thailand (met een zeer grote concentratie aan winkels).
Daarnaast zijn ze ook sterk aanwezig in de Verenigde Staten, Canada en Mexico. In Europa vooral in de Scandinavische landen: Denemarken, Noorwegen en Zweden. En tot slot verder in Australië.
7-Eleven richt zich op verdere uitbreiding in Europa, Latijns-Amerika, het Midden-Oosten en Afrika.
7-eleven is goed voor mij,alsook de super cheap shop,zeker voor de drank;alsook shampoo scheerzeepen muggenmelk!
Ja, wij kennen 7/11 ook erg goed, echter heeft jouw “zak-Japanner” jouw in de steek gelaten! een derde van 86.000 7/11 winkels in Japan, kom ik op ander aantal uit! Maar, je hebt gelijk, heel veel. Ik hoor in gedachten al de “ding-dong” klinken die in je gedachten gegrieft staat bij binnenkomst en verlaten van winkel.
Kom er ook veel. Staat netjes geprijsd (niet goedkoop), dus geen gezeur of gezaagd. Vervaldatum duidelijk.
Maar ze hebben wel lekkere koffie voor een klein prijsje.
En gepasteuriseerde melk.
Dat maakt een hoop goed.
Farangs woonachting in rurale gebieden halen vaak opgelucht adem als er eindelijk een Seven verschijnt in het gehucht. De beschaving is in aantocht
Interessante manier van denken.
De beschaving is in aantocht is de gedachte uit de VOC tijd. Wij roven wat jullie hebben en brengen jullie zgn. vooruitgang en verder niet zeuren stelletje achterlijken.
Central gaat pas iets openen als het economisch goed gaat in een regio en CP is een wolf in schaapskleren die alles uitkleed dus om nou te zeggen dat de laatste beschaving brengt.
Central erkend dat het ergens goed gaat en dat is positieve energie voor een gebied, maar uiteraard zijn daar ook wel opmerkingen aan. Maar ja, retail is iets wat je eigenlijk niet moet willen want je wordt uitgeknepen.
Voor ik er 30eden voor het eerst binnen ging was ik al verslaaft aan de deur bel. Dit tingel tangel toontje heeft mij uiteindelijk over de drempel gelokt. De vriendelijke juffrouw achter de toonbank deed mij besluiten iets nutteloos te te kopen, dat doen ze nog steeds, en de andere dag weer terug te komen. die vriendelijke juffrouwen waren zeer goed geinstrueerd en het was voor mij en voor menige andere onmogelijk die juffrouw voor iets anders te verleiden dan mijn hand hand vol te storten met wisselgeld een bonnetje en zegels ( in die volg orde zodat je het wisselgeld niet in een keer in je beurs kunt storten zonder de rest van de troep er ook in te knikkeren). maar ik blijf toch inderdaad steeds terug komen.
Ik ga er elke keer voor een met lucht gevulde zakje met 3 cashewnoten erin.Een soort van ritueel als ik weer in thailand ben.
Verslavend is het geluid dat je hoort als de
deur open gaat en vriendelijk begroet
wordt door het personeel.
Voor de echte fetished hier de link om een ringtone te maken met een online ringtone maker.
https://youtu.be/wIoNpgIM38E?feature=shared
Ik vind het heerlijke winkels en mis ze enorm als ik in BE zie de EU ben. Je vindt er eigenlijk alles wat je al eens dreigt te vergeten nadat je boodschappen bent gaan doen. Ook veel kleinigheden voor dagdagelijks gebruik. Alles lekker compact en snel gevonden. Wij kopen er al eens wat tandpasta of een nieuwe tandenborstel wat talkpoeder of andere dingen waar je niet direct zin voor hebt om specifiek daarvoor naar een groothandel te gaan.
Ook nooit lang wachten aan de kassa en last but not least…..Altijd open wat waarschijnlijk de hoofdreden is ze niet aan de bak komen in Europa waar alles na 20 uur en op feest en zondagen gesloten moet zijn.
leuk stukje expat! Één ding mis ik, de beschrijving van het geluid bij de deur als je binnenkomt of vertrekt…. Als ik dat hoor na lange tijd in Nederland te zijn geweest voel ik het: ik ben er weer!