Nakhon Si Thammarat? Ja, waarom niet!

Tanongsak Sangthong / Shutterstock.com

Je hoort nog wel eens van Thailandbezoekers dat ze het echte Thailand willen zien en niet willen gaan waar de toeristen zich verdringen. Mogelijkheden genoeg, maar nog steeds kiezen maar weinig mensen voor de provincie Nakhon Si Thammarat en dat is op zijn minst gezegd jammer.

Toerisme

Het toerisme is hier nog maar weinig ontwikkeld en dat betekent bijvoorbeeld, dat de traditionele resorts en bungalows erg goedkoop worden aangeboden. Er is een groot nationaal park met talloze prachtige watervallen en de provincie beschikt over bijzondere stranden. Stranden, waarvan je wel eens droomt, met schuin gegroeide palmbomen, die sierlijk tegen de heldere blauwe hemel afsteken, de turquoise zee, die over je voeten kabbelt en helemaal voor jou alleen. Geen mens te zien, er is ook geen boulevard volgepropt met hotels, restaurants, enz.

Niet voor iedereen

Alleen al voor de prachtige naam van de provincie zou je er een kijkje willen nemen, maar ja, het is aan de andere kant ook weer niet geschikt voor iedereen. De lokale bevolking is echt vriendelijk en gastvrij, maar misschien zal dat je een zorg zijn evenals het meer dan uitstekende eten dat vooral uit vis en zeevruchten bestaat. Als je dan bovendien niet buiten de met aardige dames gevulde bierbars kunt of hele nachten wilt feesten in disco’s, dan is het waarschijnlijk niet de goede plek voor je. Maar als je iets meer wilt dan dat, dan zou Nakhon Si Thammarat wel eens een ideale provincie voor een (korte) vakantie kunnen zijn.

De provincie

Als je een Thai vraagt wat hij weet van Nakhon Si Thammarat zal hij waarschijnlijk de alom gerespecteerde pagode Phra Borommathat noemen of anders wel de beroemde Sat Duen Sip ceremonie waarbij de bevolking eer betoont aan hun overleden familieleden of de Nang Luang schaduwpoppen of de Manorah voorstellingen of de ……. ga zo maar door.

Anderen zullen denken aan het zangerig geluid van het zuidelijke dialect, dat men hier spreekt of de eetlust wordt geprikkeld door te denken aan Khanom Jee, de rijstnoedels gegarneerd met een verscheidenheid aan zuidelijk-getinte sauzen en inheemse groenten.

Maar met meer dan 225 kilometer kustlijn aan de Golf van Thailand heeft Nakhon Si Thammarat veel meer om trots op te zijn dan alleen het eerdergenoemde historische en culturele erfgoed.

Pak Phanang

Neem nu dit charmante stadje aan de kust, waardoor de gelijknamige rivier Pak Phanang stroomt. Het ligt slecht enkele tientallen kilometers vanaf de provinciehoofdstad en heeft historisch al vele ups en downs gekend. Toen Nakhon Si Thammarat nog een vazalstaat van Ayutthaya was en later tijdens het vroege bewind van de Chakri dynastie in Bangkok was Pak Phanang een bruisende havenstad. Er was een levendige maritieme handel met vreemde landen als China en Europa, waarbij veel rijst werd geëxporteerd, dat in het stroomgebied van de rivier verbouwd werd.

Na de Tweede Wereldoorlog werd Bangkok het centrum voor de rijstexport. Bovendien had Phak Phanang te lijden van de ontbossing, die zijn tol eiste. Het zeewater drong tot diep in het binnenland en verpestte de bodem voor een goede rijstteelt. De bevolking zocht zijn toevlucht tot de commerciële visserij. Aanvankelijk ging dat goed, maar door de oliecrisis van 1973 werd men gedwongen met de visserij te stoppen. Dan maar over naar garnalenkwekerijen, die in groten getale opkwamen, die voor sommigen succesvol waren, maar voor anderen niets meer dan grote schulden opleverden.

Toen de chemisch-intensieve landbouw enorme hoeveelheden vervuild afvalwater produceerde en het stroomgebied danig aantastte, leek de toekomst voor de bevolking van Pak Phanang gedoemd. Inmiddels, via overheidsbemoeienis, waarbij ook Z.M. de Koning zijn invloed deed gelden, werd de watervervuiling gestopt en zit de stad weer in de economische lift, vooral door toedoen van de productie en handel in vogelnestjes.

wasanajai / Shutterstock.com

Vogelnestjes

Een gierzwaluw maakt zijn nest om eieren te leggen en uit te broeden uitsluitend van eigen speeksel. De vogel kwam nogal veel voor in en rondom Pak Phanang en er was al wel wat handel in vogelnestjes totdat men ontdekte, dat de vogels vooral in hoge gebouwen huisden. Men bouwde zogenaamde “vogelcondo’s”, hoge gebouwen zonder vensters waarin de vogels naar hartenlust hun nesten konden bouwen. In het stadje zie je tientallen van deze gebouwen. De handel in deze vogelnestjes is zeer lucratief, vooral de Chinezen betalen er grof geld voor, meer dan voor zilver om maar eens wat te vergelijken.

Khanom

Het district Khanom ligt aan de noordkant van de provincie, niet al te ver van waar de boot naar Koh Samui vertrekt. Veel toeristen gaan naar dit overigens prachtige eiland, maar als zij iets verder naar het zuiden zouden rijden, treffen zij prachtige, witte stranden aan, onaangetast door het massatoerisme. De zee is niet alleen rustig en prachtig om te zien, maar onderwater bevindt zich een gezond ecosysteem met een verscheidenheid aan vissen en andere zeedieren. De sterren van de zee hier zijn echter de zogenaamde “roze dolfijnen”. Zij danken die naam “loma si chomphu” aan de verkleuring van hun huid van grijs naar roze/wit als ze ouder worden. Een boottochtje op zee met een ervaren schipper levert prachtige plaatjes op van schattige zeezoogdieren.

Ten slotte

Je hebt nu een idee van de mogelijkheden in deze mooie provincie, op Internet is nog veel meer informatie te vinden over hoe er te komen, waar te verblijven en zo voort. Als de informatie je prikkelt tot een bezoek, ga er heen en ervaar de schitterende eenzaamheid op het strand, het lekkere eten in de dorpjes en de wat grotere steden en bezoek het nationale park voor de natuur met zijn indrukwekkende watervallen.

Goede reis alvast en veel plezier!