Hoe zou het gaan met… Joop Oosterling?

De kwekerij voor de overstroming

Het regenseizoen is in Thailand weer volop op gang. Ook hier in Pattaya regent het vrijwel elke dag, soms minder, soms heviger, maar een nat pak is al gauw je deel als je even op pad gaat.

Lastig? Ach, het valt best mee, zeker als je de berichten over de regenval in andere delen van Thailand leest. In een flink aantal gebieden, waar de wateroverlast vorig jaar tot rampzalige gevolgen leidde, wacht men met angst en beven af wat er de komende weken nog gaat gebeuren.

Ik dacht een enkele keer hoe zou het met Joop Oosterling in Pathum Thani gaan? Over Joop schreef ik in oktober vorig jaar een verhaal over het grote verlies, dat hij als gevolg van de overstromingen had geleden. Zijn succesvolle bomen- en plantenkwekerij werd volledig door het water verzwolgen en Joop zag zijn levenswerk in Thailand compleet vernietigd worden.

Pathum Thani

Ik besloot hem te bellen voor een nieuw gesprek om te zien hoe hij het afgelopen jaar heeft doorstaan en hoe hij eventueel verder de toekomst tegemoet ziet. Het eerste gesprek, dat ik vorig jaar met hem had, vond plaats in Pattaya, waar hij nog een condo had. Dit keer ontmoetten wij elkaar in Pathum Thani, zodat ik ook met eigen ogen kon zien hoe zijn huis en zijn kwekerij er op dit moment bijstonden.

Het was even zoeken toen mijn Thaise vrouw en ik in de buurt van Pathum Thani waren, maar met enkele telefonische aanwijzingen van Joop werden we naar het immense villapark “The Lagoon” geleid. Gezamenlijk rijden we naar zijn huis, dat diep in dat grote park is gelegen, passeren rotondes, waterpartijen, iets wat bloemperken hadden moeten zijn en ik kijk mijn ogen uit naar al die fraaie woningen, waar rijke Thai’s en veel buitenlanders wonen.

Watermassa

Fraaie woningen, hé? Als wij bij het huis van Joop komen zien wij pas de ellende, die de watermassa heeft voortgebracht. Aan de buitenkant wijst Joop op de bruine kleur van alle muren, die op ca. 2,5 meter overgaat in wit. Dat is niet zo bedacht, maar geeft aan hoe hoog het water in dit villapark en natuurlijk de hele omgeving heeft gestaan. Tweeënhalve meter in je woonkamer en keuken! Meet dat bij u thuis is na en kijk dan wat er allemaal onder water zou komen te staan.

Joop is weer bezig het huis op te knappen, maar het zal het nog even duren voordat hij weer “gezellig” in dat huis zal verblijven. Het noodzakelijke opnieuw gekochte meubilair staat er, maar heel veel meubels, kleding, boeken, schilderijen, keukengerei, enz. enz. is verloren gegaan. Voor zijn huis is een lege vijver te zien, waar ooit zo’n 30 koykarpers verbleven, die met het wassende water verdwenen zijn. Op weg naar de kwekerij kijken we dan met andere ogen naar weer die fraaie woningen in het park en zien dan hoe triest het er allemaal uitziet. Roestige hekken en omheiningen, wilde niet bijgehouden tuinen, en veel puin op de tussen de huizen aanwezige grasveldjes. Vele bewoners zijn echter vast van plan om te blijven en zullen hun huis, dat er tot aan die 2,5 meter bijna haveloos uitziet, weer opknappen. Maar er zijn er ook wel, die er genoeg van hebben en we zagen dan ook een aantal borden met ‘Te Koop’.

De weg naar de kwekerij ligt hoger dan het omringende land en heeft “slechts” 50 cm onder water gestaan. Hulpdiensten, militaire voertuigen e.d. konden daar moeizaam gebruik van maken, maar nu het water er niet meer is, zie je wat dat verkeer heeft aangericht. De asfaltweg zit vol gaten en is verder ook zwaar beschadigd, zodat het nogal wat stuurmanskunst vergt om zonder al te veel schokken en doorééngerammel op de plaats van bestemming te komen. We gaan de hoofdweg af en volgen een kilometer lang een zandpad, dat ook al vol gaten zit, zodat we slingerend van links naar proberen de met regenwater gevulde gaten te omzeilen. Lukt niet altijd en dan spettert het modderige water als een fontein over de auto.

Jungle

Rechts van de weg zien we rijstvelden, links is het één en al jungle. We passeren de buurman van Joop, een orchideeënkwekerij, althans dat vertelt Joop ons. We geloven hem op zijn woord, want wat we zien zijn bomen en groen, veel groen, dat in het wilde weg groeit en de kwekerij totaal heeft overwoekerd. De eigenaar, zegt Joop, is tijdens de overstroming vertrokken en nog steeds niet teruggekeerd.

Als we op het terrein van de kwekerij komen is het uitzicht niet veel anders. Veel wildgroei en moerassige stukken land, waar je met de beste wil van de wereld geen bomen- en plantenkwekerij in kunt herkennen. Bij het hoofdgebouw worden we verwelkomd door Joop’s Thaise vrouw en een paar honden, die na de overstroming zijn komen aanlopen en blijven hangen. Er is alweer een voorraadje tuinmateriaal, zoals kiezels, tegels en dergelijke en naast het hoofdgebouw is een voorzichtige start gemaakt met het opnieuw kweken van kleinere planten. We maken een wandeling in de buurt van het hoofdgebouw en Joop wijst aan, waar de bomen en grotere planten straks weer zullen gekweekt. Het enige goede op deze 5 rai grote kwekerij is, dat acaciás alweer leverbaar zijn en ook het bamboebos staat er goed bij.

Schade

Maar, al met al, hoe gaat het met Joop? Ik beschreef hem vorig jaar als een levenslustige zestiger, die al twintig jaar in Thailand woont en een mooi bedrijf had met veel export naar aanvankelijk Nederland en later hoofdzakelijk naar landen in het Midden-Oosten. Als ik de wildgroei op zijn land en wat er verder aan ellende door de watersnood is ontstaan bekijk, zou mij de moed totaal in de schoenen zijn gezonken om de kwekerij weer in de oude vertrouwde toestand terug te brengen. Gelukkig heeft Joop, en ook zijn vrouw, andere gedachten en zijn zij beiden vast van plan terug te krijgen wat eens het ideale wereldje was.

Joop vertelt mij dan, dat hij zijn schade op een slordige 25 miljoen Bath heeft berekend. Verzekering dan? Ja, hij is tegen waterschade verzekerd als de schade door water uit de kraan was veroorzaakt, waterschade door een ramp van buitenaf is uitgesloten. Hulp van de Thaise overheid? Ja hoor, hij heeft na pakken met documenten en ander bewijsmateriaal als foto’s een schadevergoeding gekregen van 5000 Baht voor het huis en 75.000 Baht voor de geleden schade op de kwekerij. Hij is gewoon alles kwijt, die 80.000 Baht was nodig voor korte periode voor normaal levensonderhoud en inmiddels heeft hij al een stuk land en een auto moeten verkopen om gewoon in de normale levensbehoeften te voorzien.

 Strijdlust

Joop blijft evenwel optimistisch, hij is er zeker van, dat het allemaal weer goed komt. Hij krijgt alweer aanvragen van zijn vaste afnemers in het Midden Oosten en de eerste opdracht voor 100 bomen is ook binnen. Ik geloof hem, Joop straalt een strijdlust uit en een vaste wil om opnieuw te slagen in zijn nieuwe woonland. Ik heb hem beloofd over een jaar weer terug te komen en dan hoop ik, dat zijn landgoed er dan weer als een echte kwekerij uitziet, waar – net als voorheen – tientallen Thais voor hem werken aan een succesvolle business in planten, bomen en tuinmateriaal. De normale omzet van de laatste jaren, die rond de 40 miljoen Baht bedroeg, zal dan nog niet bereikt zijn, dat zal nog wel wat meer jaartjes vergen. .

Terug naar huis blijven mijn gedachten bij Joop, zijn vrouw en de kwekerij. Ik bedacht, dat er nu iemand zou moeten zijn met geld, die als partner durft te investeren in het bedrijf van Joop. Met dat geld en de vakkundigheid en ervaring van Joop moet dat al heel snel succes opleveren. Ik heb er alle vertrouwen in!