Column – Waarom Wim liever betaalt dan ruzie maakt

Wim kwam dus op bezoek. Geen vriend, geen bloedbroeder, hooguit een mens die ooit een motor aan mij verkocht met de geur van afgebladderde lak en halfdode bougies. In Thailand noemen farang elkaar bij gebrek aan beter al gauw ‘vriend’, alsof je samen de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog hebt overleefd. Onzin natuurlijk. Wim is gewoon Wim. En Wim had dorst naar koffie en aandacht.
Al snel begon hij te jammeren over zijn Thaise vriendin. Een vrouw die volgens zijn beschrijving het soort schoonheid had waar een Griekse beeldhouwer spontaan RSI van zou krijgen. Jong, stralend en blijkbaar niet te verzadigen. En dan heb ik het niet over het bed, want daarover glunderde hij als een bejaarde Lotto-winnaar. Nee, Wim had een ander probleem: de bodemloze put die geld heet.
Ik vroeg hem: geef jij het haar vrijwillig? Hij knikte braaf. Zeg je ook wel eens nee? Hij keek alsof ik een wiskundige formule in het Sanskriet had opgedreund. Nee dus. En daar zat hij dan, zuchtend en steunend, alsof hij het slachtoffer was van een Thaise maffia met lipgloss.
Maar nee Wim, jij bent het probleem. Je hebt de ruggengraat van een natte pannenkoek en de wilskracht van een omgevallen verkeerskegel. Je wilt geen ruzie, zei je. Geen gedoe. Alsof harmonie te koop is bij de 7-Eleven. Wat jij harmonie noemt, noemt zij gratis inkomstenbron. Zij weet dat jij geen nee zegt en dus blijft de geldkraan open. En geef toe, ergens geniet je ervan om zo gewild te lijken.
Het geklaag over geldwolven in Thailand is intussen een klassieker. Stamtafelverhalen van mannen die zichzelf graag als prooi zien, maar heimelijk het jagen best leuk vinden. Want zolang je betaalt, koop je niet alleen aandacht, maar ook het zoete zelfbedrog dat je nog steeds in de markt ligt. Het is prostitutie in vermomming, met bonuspunten voor wie zichzelf wijsmaakt dat het om liefde gaat.
Dus Wim, en alle Wimmen die dit lezen: ga niet piepen dat Thaise vrouwen op je portemonnee uit zijn. Jij laat het toe. Je houdt de illusie in leven. Jij bent geen slachtoffer, jij bent de geldautomaat die weigert op ‘saldo ontoereikend’ te drukken.
Ik zei tegen hem dat ik er een column over zou schrijven. Hij stemde toe. Waarschijnlijk omdat hij ook daar geen nee tegen durfde te zeggen.
Over deze blogger

- De Expat (66) woont al 17 jaar in Pattaya en geniet van elke dag in het land van melk en honing! Vroeger werkzaam in de wegen en waterbouw, maar het grillige weer in Nederland ontvlucht. Woont hier met zijn Thaise vriendin en twee honden net buiten Pattaya, op 3 minuten loopafstand van het strand. Hobby's: genieten, uitgaan, sporten en met vrienden filosoferen over voetbal, Formule 1 en politiek.
Lees hier de laatste artikelen
Column20 augustus 2025Column – Waarom Wim liever betaalt dan ruzie maakt
Column16 augustus 2025Column – De klaagmuur van het paradijs
Column9 augustus 2025Column – Van drankje naar drama in drie eenvoudige stappen
Column3 augustus 2025Column – Waarom jouw logica geen schijn van kans maakt tegen Thaise intuïtie