Column – Waarom Wim liever betaalt dan ruzie maakt
Wim kwam dus op bezoek. Geen vriend, geen bloedbroeder, hooguit een mens die ooit een motor aan mij verkocht met de geur van afgebladderde lak en halfdode bougies. In Thailand noemen farang elkaar bij gebrek aan beter al gauw ‘vriend’, alsof je samen de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog hebt overleefd. Onzin natuurlijk. Wim is gewoon Wim. En Wim had dorst naar koffie en aandacht.
Al snel begon hij te jammeren over zijn Thaise vriendin. Een vrouw die volgens zijn beschrijving het soort schoonheid had waar een Griekse beeldhouwer spontaan RSI van zou krijgen. Jong, stralend en blijkbaar niet te verzadigen. En dan heb ik het niet over het bed, want daarover glunderde hij als een bejaarde Lotto-winnaar. Nee, Wim had een ander probleem: de bodemloze put die geld heet.
Ik vroeg hem: geef jij het haar vrijwillig? Hij knikte braaf. Zeg je ook wel eens nee? Hij keek alsof ik een wiskundige formule in het Sanskriet had opgedreund. Nee dus. En daar zat hij dan, zuchtend en steunend, alsof hij het slachtoffer was van een Thaise maffia met lipgloss.
Maar nee Wim, jij bent het probleem. Je hebt de ruggengraat van een natte pannenkoek en de wilskracht van een omgevallen verkeerskegel. Je wilt geen ruzie, zei je. Geen gedoe. Alsof harmonie te koop is bij de 7-Eleven. Wat jij harmonie noemt, noemt zij gratis inkomstenbron. Zij weet dat jij geen nee zegt en dus blijft de geldkraan open. En geef toe, ergens geniet je ervan om zo gewild te lijken.
Het geklaag over geldwolven in Thailand is intussen een klassieker. Stamtafelverhalen van mannen die zichzelf graag als prooi zien, maar heimelijk het jagen best leuk vinden. Want zolang je betaalt, koop je niet alleen aandacht, maar ook het zoete zelfbedrog dat je nog steeds in de markt ligt. Het is prostitutie in vermomming, met bonuspunten voor wie zichzelf wijsmaakt dat het om liefde gaat.
Dus Wim, en alle Wimmen die dit lezen: ga niet piepen dat Thaise vrouwen op je portemonnee uit zijn. Jij laat het toe. Je houdt de illusie in leven. Jij bent geen slachtoffer, jij bent de geldautomaat die weigert op ‘saldo ontoereikend’ te drukken.
Ik zei tegen hem dat ik er een column over zou schrijven. Hij stemde toe. Waarschijnlijk omdat hij ook daar geen nee tegen durfde te zeggen.
Over deze blogger
- De Expat (66) woont al 17 jaar in Pattaya en geniet van elke dag in het land van melk en honing! Vroeger werkzaam in de wegen en waterbouw, maar het grillige weer in Nederland ontvlucht. Woont hier met zijn Thaise vriendin en twee honden net buiten Pattaya, op 3 minuten loopafstand van het strand. Hobby's: genieten, uitgaan, sporten en met vrienden filosoferen over voetbal, Formule 1 en politiek.
Lees hier de laatste artikelen
Column6 oktober 2025Column – De koning der suburbane jungle
Column30 september 2025Column – Thailand verliest Chinese toeristen door corruptie en chaos
Column24 september 2025Column – Fast & Fools in Khon Kaen
Column15 september 2025Column – In Thailand verdwijnt je geld sneller dan een Singha op een hete dag
Hahahahahahahahahahaha fantastisch spiegelbeeld voor vele al helemaal in pappiejaaaaaaaaaaaaa.
Voor de rest, maar zonder woorden.
Prachtig geschreven, en zo herkenbaar dit.
Ik heb de eerste jaren dit ook mee gemaakt, en de stap gezet om eens een keer nee te zeggen.
Het was even een pruil lipje, maar na uitleg werd het toch begrepen.
Na die tijd meerdere keren nee moeten zeggen, en geen pruil lipjes maar smile en oke 🙂
Hij mag zelf over zijn eigen geld beslissen, en zolang er nog genoeg in de kas zit is er geen probleem.
En als het op een dag onverwacht toch op is, tja, dan had je als volwassen man verstandiger moeten zijn.
Tsja, als je betalen wilt om een bloedmooie vrouw aan je zijde te hebben, in en buiten bed…moet je niet zeuren. Sommige mensen betalen ook een godsfortuin om een bepaald soort/merk klokje om hun pols te hebben of een fles Chateau Lafitte–Rothchild om te zetten in … water.
Ha ha mooi verhaal weer. Die Wim toch. Kwam ook weer klagen. Ik zou er een keer mijn buik van vol hebben.
Zelf nooit geen problemen mee gehad. Ik leerde mijn vrouw in NL kennen en uiteindelijk bij mij gebleven. Ze is na het verkrijgen destijds van een MVV direct gaan werken en was verantwoordelijk voor het spenderen van haar eigen inkomen. Zij. betaalde de boodschappen en ik vaste lasten. Duidelijke afspraken gemaakt, gelijk in het begin. Dat is voor mij altijd de gouden regel geweest. Maak je geen goede afspraken, dan kom je snel in de problemen en is het moeilijk terug te managen.
Nu wondende in Thailand heeft ze wat pensioen. We liggen alles bij elkaar en hebben een gezamenlijk budget. Eigen verantwoordelijkheid is belangrijk.
Vorige week zag ik ook een mannetje, sorry voor het woord maar dat was het ook. Een leuke dame van zeker dertig jaar jonger. Boodschappen worden betaald. Het mannetje geeft zijn dame drieduizend thb, zij betaald en geeft het wisselgeld openlijk aan hem terug. Vind ik best een afgang voor beide. Misschien het mannetje maar Piet noemen.
Alhoewel het thema al vaak op Thailandblog is langs gekomen, stopt De Expat in deze column toch een waarheid aan, namelijk dat heel veel gepensioneerden tegen hun ‘dame’ geen “neen” durven te zeggen. Waarom eigenlijk? En dan is het nog wat anders wanneer het gaat om 1): een Thaise die je ergens in een bar hebt ‘opgepikt’, of dat 2): je ondertussen met die Thaise in een partnerrelatie bent terecht gekomen. In het eerste geval ben je niet verstandig bezig; en in het tweede geval ben je onverstandig gebleven.
Beste Henk, volgens jou is dus 3/4 van de mannen in Thailand onverstandig en uw mening over een bar lady is veelzeggend. De uwe komt uit de speciaalzaak?
Ik heb een tijdje bij Pattaya gewoond, en daar als “bardames” alles gezien wat mogelijk is: van dames met een gouden 24 karaats hart tot zo vals als radioactief rattenkruid. Verhalen gehoord van” iemand moet voor mijn familie zorgen tot.. who cares, man pays anyhow.
Mij hoor je geen oordeel (meer) vellen over deze dames. Ook de nodige gevallen meegemaakt sinds 1993, met nu nog in D, B, NL, een uitstekende relatie hebbend. ” Slechten” kan je overal vinden.
En in een partnerrelatie… tsja… daar vallen vele verhalen in het spectrum. Wat dacht u van: een man, wat ouder, maar medische problemen, die nergens een betere EN goedkopere 24u/d, 365d/jr mantelzorgster kan vinden. In NL kost een plaats in een verzorgingstehuis al snel E 3000/mnd, en helemaal als je een eigen huis verkocht hebt. Ik heb dat 25 maanden met mijn vrouw gezien.
Vorige week, een 81 jr Australier in Vientiane: 1 jaar TH, 15 jr Vientiane, en wil onder geen enkele voorwaarde terug naar TH. Minder stress, drukte, files, verontreiniging, veel minder bureaucratisch gebeuzel, wordt ook door de overheidsDIENAREN goed behandeld, geen bekeuring, omdat de politieagent zijn ogen niet kon zien gezien het windscherm op zijn motorhelm, goedkoper, uitstekend ziekenhuis en een schat van een semi-partner, die door hem goed verzorgd wordt. ” Ik ben haar moradok, maar dat weet ze zelf nog niet”.
Ik ga toch weer nadenken, vooral gezien de stunt bij ” Immigratie” op Don Mueang bij terugkeer uit Vientiane. Tot mijn banksaldo’s op mijn smartphone moest ik als bewijs van “middelen” laten zien. Daar stonden ook een paar foto’s van Thais op, die haar snel van oppositie deden veranderen en mocht in Thailand in.
Helaas lopen er veel van zulke Wimpjes rond die in een relatie met een Thai vrouw leven en zich financieel regeren laten.
Zelfs bij het grootste fortuin aan geld, kan zo’n relatie op den duur nooit goed gaan, omdat mocht het altijd zo gemakkelijk gaan, is dit ook een regelrechte uitnodiging voor de familie van vrouwtje lief.
Een familie voor wie het vrouwtje altijd goed daar wil staan, en ze bij weigering het zelfde pruil lipje zal trekken.
Ik wil mij zelf niet op de borst kloppen dat ik het zo geweldig doe, maar kan gezien het gedrag en vooral het geklaag van deze Wilmpjes, alleen maar mijn hoofdschudden.
Ik ben 23 jaar met mijn Thaise vrouw gehuwd, en heb haar voor ons huwelijk meteen klare wijn geschonken, zodat mocht ze toch erg inhalig geweest zijn, ze alle tijd van vluchten gehad zou hebben.
Wij bepalen samen wat werkelijk nodig is en wat niet, en dit gaat reeds jaren omdat we samen de zelfde mening hebben, erg goed.
Haar familie vraagt nooit om geld, en mocht er voor schoolbezoek of andere nuttige dingen toch af en toe een kleine ondersteuning nodig zijn,bespreken wij samen waar we financieel vrijwillig zullen helpen.
Omdat we ook geregeld in Europa zijn, geven we haar zus voor het schoonmaken en het toezicht houden op het huis een aangepaste vergoeding,en het zelfde doen we bij haar broer voor het bijhouden van onze tuin.
Een zwager die zich graag te goed doet aan party en Whiskey en liever lui dan moe is, valt van ons beiden gewild buiten deze vergoeding.
Het mag misschien streng klinken, maar ook ik heb mijn hele leven moeten werken voor mijn extra geld, en dit is alleen om het feit dat iemand de Thai nationaliteit heeft, niet anders.
Waar staat, afgezien bij het betalen van een rekening bij een gezellig avondje uitgaan, dat wij alles schenken moeten, NERGENS.
Geen nee zeggen hoefde niet tegen mijn Thaise ex. Ze vroeg nooit om geld. Nee zeggen tegen mijn Thaise schoonvader was daarom ook heel gemakkelijk maar betekende wel dat ik niet naar het graf mocht van de beste schoonmoeder die ik me kon wensen nadat ze aan kanker overleed. Haar graf op zijn land. Ik had voor het overlijden al afscheid van haar genomen maar ze blijft tot mijn dood een bijzondere plaats houden in mijn hart en geheugen. Met Filipijnse vrouwen daarna ben ik wel eens te meegaand geweest. Maar dat liep per persoon niet in de duizenden euros. Ik leef zoals ik ben opgegroeid simpel en zuinig om verder te gaan dan een paar honderd euro. Alice mijn huidige vriendin vraagt niet om geld. Ondanks haar geringe inkomen en twee kinderen. Ze is blij met de koffers vol dumpster spullen die ik mee breng uit Amsterdam. kleding met prijs labels van H & M en andere winkels er nog aan, nooit gedragen schoenen in kindermaten en nauwelijks gedragen schoenen in haar maat van Nike, Adidas, bestek, pannen, daypacks van dure merken, kleurpotloden, tablets. Ik woon in een achterstandswijk Bemre. Ik vul het zelf aan met spullen van Gideon de beste winkel voor rijke mensen. Rijk blijven is minder uitgeven. Ik kan het niet meenemen in mijn graf maar ik deel het liever met iemand die mijn mentaliteit heeft, opgevoed door een zuinige part time werkende moeder en een hard werkende vader. Vroeger waren sommige dingen echt beter misschien. Ik geloof niet in vroeger was alles beter. Vroeger was veel anders. Niet de tijd veranderd maar de” mentalitijd ” verandert sneller.
In dit soort verhalen is de Nederlandse man meestal een duidelijk individu met een naam terwijl de partner vaak wordt weggezet als een algemene, onpersoonlijke en naamloze vertegenwoordiger van al het vrouwelijke en Thaise. Misschien is Nguen een leuke naam voor haar.
Niet dat ik het weet Tino maar, iets van geldwolf op zijn Thais?
“Nguen” is geen standaard Thais woord, maar de klank “ngu” of “ng” komt wel voor in het Thais, zoals in de klank van het Thaise woord voor ‘geld’, die als ngern (เงิน) wordt geschreven en uitgesproken. Het kan ook een deel van een klank zijn in een woord, zoals in de klank van het woord “ngai” (ไง), wat een manier is om een impressie of vraag te uiten.
Mogelijke verklaringen:
Misinterpretatie:
Het woord “Nguen” is mogelijk een verkeerde interpretatie of een fonetische weergave van een ander Thais woord.
Woord voor geld:
De klank “ng” is prominent in de uitspraak van het Thaise woord voor geld: ngern (เงิน).
Klinker+ng:
De klank “ngu” zou ook kunnen verwijzen naar een woord met een “ng” klank, zoals “ngai” (ไง) wat een uitdrukking is
Ja, heel goed, william-korat. Ik bedoelde inderdaad ‘geld’. Inderdaad wordt de korte -e- klank (als in ‘de’) ook wel geschreven als ‘e’, ‘uh’, ‘ue’ en ‘oe’ De naam van de vriendin van mijn zoon is Nuey, de ‘ue’ staat voor een lang stomme -e- klank, เบย in Thaise letters en dat betekent ‘boter’ . Soms word ik gek van al die verschillende fonetische weergaven van Thaise klinkers….
Zucht. เนย in plaats van เบย.
Nog een aanvulling. Zonder de stem van die Thaise vrouw trekken we de onjuiste conclusies. Waarom vraagt ze steeds om geld? Is ze verslaafd aan gokken? Heeft ze een drugsverslaafde minnaar die niet werkt? Koopt ze teveel dure luxe spullen? Heeft ze hoogbejaarde ouders waarvoor ze moet zorgen? Had ze een inmiddels overleden zwaar gehandicapte zoon waarvan de vader al snel verdween en waarvoor ze veel schulden moest maken? Investeert ze in goud en aandelen voor de oude dag?
Een antwoord op al deze vragen geeft een totaal verschillend beeld van wat er aan de hand is. De stem van de vrouw moet ook worden gehoord anders moet deze column niet worden geschreven. Misschien dat de Expat ook het verhaal van de vrouw kan aanhoren en aan ons kan vertellen? Doen!
Ik zou “ngeun” schrijven, maar “nguen” mag van mij ook, als maar duidelijke is dat het zoals de klank in “de” is. Ger heeft denk AI geraadpleegd die er Engelse fonetiek hanteert. Met Engelse fonetiek verschijnen er overal R-en die er helemaal niet zijn (“p(h)oRn” ipv “phǒn” bij het woord ผล. Hoe we de klinker ook weergeven, een R heeft niks te zoeken bij de fonetische weergave van deze woorden.
Hoe dan ook, al dat gedoe over geld, vermoeiend hoor. Wellicht kan de Expat eens wat Thaise personen vragen wat het bezig houdt? Mag ook een man zijn ipv altijd maar vrouwen. Of iets er tussen in. Ik kijk uit naar de resultaten!
Er komt geen Ger voor in dit onderwerp, Rob.
Beste Tino, mocht het werkelijk allemaal zo zijn dat ze hier haar geld voor nodig heeft, wat zeker mogelijk kan zijn, dan zou deze Wim ook niet klagen. Hetzij de communicatie met zijn vrouw is zo belabberd minimal, wat ook niet zelden het geval is, maar dan is eigenlijk het hele huwelijk beklagens waardig.
Een leuk verhaal. En helaas voor de farang klopt het.
Veel hebben met grote letters ATM op hun voorhoofd staan.