In Parijs werd deze week een van de grootste deals in de Aziatische luchtvaart beklonken. AirAsia, de Maleisische prijsvechter die ook in Thailand stevig verankerd is, tekende een overeenkomst met Airbus voor de aankoop van 50 vliegtuigen van het type A321XLR’s. De deal vertegenwoordigt een waarde van 12,25 miljard dollar en bevat daarnaast opties voor nog eens 20 toestellen.
Op het eerste gezicht lijkt dit gewoon een uitbreiding van de vloot, maar het type toestel maakt het verschil. De A321XLR is het eerste smalle vliegtuig met een bereik van ruim 8.700 kilometer. Daarmee kunnen lowcostmaatschappijen als AirAsia rechtstreeks vliegen naar bestemmingen die eerder onbereikbaar waren zonder overstap: denk aan Athene, Dubai of zelfs delen van Oost-Azië.
En dat is precies waar Thailand in beeld komt. Via dochtermaatschappijen Thai AirAsia en Thai AirAsia X heeft de airline al jaren een stevige basis in het land. Met de komst van de A321XLR kan Thailand zich mogelijk ontwikkelen tot een draaischijf voor langeafstandsvluchten. Vooral luchthavens als Suvarnabhumi, Don Mueang (Bangkok) en Chiang Mai lijken strategisch interessant voor uitbreiding richting Europa, het Midden-Oosten en India.
Eerder trof de pandemie AirAsia hard: langeafstandsvluchten werden geschrapt, dochterbedrijven moesten tijdelijk stoppen. Deze nieuwe investering is dus ook een signaal van herstel en herpositionering. Volgens Fernandes gaat het om een transformatie van prijsvechter tot netwerkmaatschappij, met wellicht Thailand als schakel.
Airbus-topman Christian Scherer benadrukte het strategische belang van de overeenkomst. De A321XLR biedt volgens hem precies de flexibiliteit die groeiende maatschappijen nodig hebben: een kleiner toestel met het bereik van een widebody, tegen aanzienlijk lagere operationele kosten. Het verbruik ligt tot 20 procent lager per stoel vergeleken met de huidige A321neo, wat ook de ecologische voetafdruk drukt.
AirAsia hoopt met deze nieuwe generatie toestellen tegen 2030 jaarlijks 150 miljoen passagiers te vervoeren. Dat is een verdubbeling ten opzichte van de huidige cijfers. De toestellen worden geleverd tussen 2028 en 2032.
Wat betekent dit mogelijk voor Thailand? Meer directe verbindingen, lagere ticketprijzen en meer concurrentie. Reizigers kunnen straks mogelijk zonder overstap van Bangkok naar Zuid-Italië, Oost-Afrika of Kazachstan vliegen. Maar het versterkt ook de positie van Thailand als regionaal luchtvaartknooppunt, precies waar het Thaise luchtvaartbeleid de laatste jaren op inzet.
Luchthavens als Don Mueang, U-Tapao en Chiang Mai worden uitgebreid en gemoderniseerd. Met maatschappijen als AirAsia die hun pijlen richten op langeafstandsroutes, zou Thailand wel eens een verrassende uitdager kunnen worden van hubs als Singapore en Kuala Lumpur.
Bronvermelding
TTR Weekly (2025, 7 juli). AirAsia tekent historische order voor A321XLR’s.
———————————————
Dit artikel is [jp_post_view]
———————————————
Over deze blogger
-
Dit artikel is geschreven en gecontroleerd door de redactie. De inhoud is gebaseerd op persoonlijke ervaringen, meningen en eigen onderzoek van de auteur. Waar relevant is er gebruikgemaakt van ChatGPT als hulpmiddel bij het schrijven en structureren van teksten. Hoewel er zorgvuldig wordt omgegaan met de inhoud, kan niet worden gegarandeerd dat alle informatie volledig, actueel of foutloos is.
De lezer is zelf verantwoordelijk voor het gebruik van de informatie op deze website. De auteur aanvaardt geen aansprakelijkheid voor eventuele schade of gevolgen die voortvloeien uit het gebruik van de geboden informatie.
Lees hier de laatste artikelen
Vliegtickets11 september 2025Nieuwe vluchten naar Chiang Mai en Hanoi versterken Etihad’s Aziatische netwerk
Economie11 september 2025Consumentenvertrouwen in Thailand op dieptepunt in bijna drie jaar
Politiek11 september 2025Paetongtarn Shinawatra blijft partijleider van Pheu Thai ondanks politieke turbulentie
Nieuws uit Thailand9 september 2025Hooggerechtshof in Thailand veroordeelt Thaksin tot een jaar cel, ziekenhuisverblijf niet erkend
Thailand verkoopt zijn ziel: de keerzijde van luchtvaartgroei en toeristische megalomanie
De luchtvaartdeal tussen AirAsia en Airbus wordt in de media gepresenteerd als een economische mijlpaal voor Thailand. In werkelijkheid is dit het zoveelste symptoom van een land dat zijn eigenheid steeds verder opoffert in ruil voor kortetermijnwinst. Waar ooit cultuur, rust en authenticiteit centraal stonden, primeert nu een ongebreideld geloof in groei, bereik en toeristische cijfers.
Een land wordt geen hub zonder zijn ziel te verliezen
Thailand wil zich profileren als regionaal luchtvaartknooppunt. Waarom eigenlijk? Omdat het Singapore of Dubai wil imiteren? Landen die hun cultuur ingeruild hebben voor winkelcentra, beton en luchthavenhotels? Wie Thailand écht kent, weet dat de kracht van het land zit in zijn tempels, dorpen, natuurgebieden en levensritme, niet in terminals vol fastfood, duty-free en korte overstappen naar Kazachstan of Napels.
Elke extra vlucht, elke nieuwe luchthavenuitbreiding, draagt bij aan een onomkeerbare verschraling van wat Thailand uniek maakte.
Massatoerisme is geen zegen, het is een vloek
Het narratief dat meer vluchten zorgen voor “meer verbindingen en lagere ticketprijzen” klinkt aantrekkelijk, maar het echte gevolg is meer voetafdruk, meer vervuiling, meer afval, meer hotels, meer Airbnb’s, meer verdringing van lokale bewoners, meer monocultuur. Chiang Mai, dat ooit een rustige culturele parel was, wordt steeds meer een lawaaierig decor voor Instagram-influencers en digitale nomaden die niets bijdragen aan de lokale gemeenschap.
Het Thaise toerismebeleid mikt op kwantiteit, niet op kwaliteit. Het gevolg is uitputting van natuurparken, strandgebieden en traditionele gemeenschappen. Alles wordt uitgehold voor het comfort van de bezoeker.
Culturele waarden verdwijnen onder de asfaltlaag
Met elke nieuwe landingsbaan verdwijnt een stukje cultuur. Je bouwt geen spirituele identiteit op met vliegtuigen, shopping malls en taxfreewinkels. De Thaise identiteit, rijk aan Boeddhisme, gemeenschapsleven, eenvoud en respect raakt steeds verder naar de achtergrond in een samenleving die geforceerd gemoderniseerd wordt. Wat overblijft, is een façade: dansshows voor toeristen, tempels als decor en festivals als marketingmomenten.
Echte cultuur verdraagt geen schaalvergroting. Ze vraagt traagheid, verbondenheid en zorgzaamheid. Dat is onverenigbaar met het massale luchtverkeer en de jacht op groeicijfers.
Ecologische realiteit: vliegen is geen duurzame toekomst
Terwijl de wereld worstelt met klimaatverandering en CO₂-reductie, kiest Thailand voor méér intercontinentale vluchten en méér infrastructuur die gebouwd wordt op beton, bosontginning en uitstoot. Zelfs al zijn de nieuwe vliegtuigen iets zuiniger: vliegen blijft één van de meest vervuilende vormen van transport.
Hoe geloofwaardig is het Thaise milieubeleid als het tegelijk mikt op 150 miljoen passagiers per jaar?
Thailand moet kiezen – cultuur of consumptie
Wat Thailand vandaag nodig heeft, is niet meer vliegtuigen of luchthavens, maar een visie die zijn cultuur, ecologie en gemeenschappen centraal stelt. Groei om de groei is geen vooruitgang, het is een valstrik. De echte rijkdom van Thailand zit in wat je níet kunt exporteren: wijsheid, natuur, zachtheid, eenvoud. Maar als het land zich blijft opstellen als goedkoop overstappunt tussen Dubai en Seoul, dan raakt het die rijkdom onherroepelijk kwijt.
De vraag is: wie wil Thailand zijn? Een natie van vliegverkeer en spreadsheets? Of een land dat de moed heeft om nee te zeggen tegen de wereld die alles wil en niets waardeert?
Uw Thaise cultuur was bij de gratie van nog geen 10 miljoen inwoners. Nu moeten wel een 65 miljoen mensen alhier gevoed worden.
Maar.. waarom niet Europa terug naar de groene longen en veel landelijke gebieden met beperkte stedelijke agglomerates ? Gewoon van de 450 mln EU’ers er 400 miljoen een paar maanden geen eten geven, en het probleem is opgelost. Weer de wouden uit de tijd van Karel de Grote, steden als Dorestad en niet groter, Amsterdam en de rest van West-NL onder water in EEN groot ecologisch gebied, en de wereld is een stuk beter af.
Lijkt wel het verhaal van een oude hippie, die na een lange reis zijn Shangrila gevonden heeft en het koste wat het kost voor zichzelf wil behouden. Dit Siamese paradijs isoleren, de tijd stilzetten en zoveel mogelijk nieuwkomers weghouden..De Thai wordt niets gevraagd…
Als u zich druk maakt om de ecologische voetafdruk; bent u dan vanuit NL komen lopen of schrijft dit vanuit uw luie stoel ergens in NL?