Uthai Thani – ontmoet het echte Thailand

Wanneer je Bangkok achter je laat en de rechte weg naar het noorden volgt, waar snelwegen zich als aders door rijstvelden en suikerrietplantages slingeren, kom je vroeg of laat in Uthai Thani terecht. Geen stad die je roept met neonlichten of glossy folders. Uthai Thani fluistert. En juist daarom blijf je luisteren.

De stad ligt verstopt aan de oevers van de Sakaekrang-rivier, een kronkelende levenslijn die met haar trage stroom het ritme van het dagelijks leven bepaalt. Hier geen haastige tuk-tuks of hordes reizigers met camera’s. Wel vissersboten die geruisloos vertrekken in het blauwe ochtendlicht en drijvende huizen waar gezinnen leven zoals ze dat al generaties doen, met de zon als klok en de rivier als markt.

In de vroege ochtend ruikt de lucht naar wierook, waterplanten en de houtskool waarover verse vis wordt geroosterd. Op de markt, waar iedereen elkaar kent, worden bananenbladpakketjes verkocht met gefermenteerde lekkernijen waar het buitenland nauwelijks weet van heeft. Oude vrouwen met zilveren haar en een stille glimlach knikken je toe. Niemand probeert je iets te verkopen. Je bent geen toerist hier, je bent bezoek.

Maar het is pas wanneer je richting de tempel Wat Tha Sung gaat dat Uthai Thani zich echt onthult. Net buiten het centrum staat hij, de glazen tempel, gebouwd als een droom van licht en symmetrie. Van buiten oogt hij bescheiden. Maar eenmaal binnen sta je in een zaal van spiegels, pilaren van glas en kristal, waar het licht zich eindeloos vermenigvuldigt. Alles glinstert. Alles weerkaatst. Je staat oog in oog met jezelf, omringd door de stilte van devotie.

Monniken schuifelen langs in saffraankleurige doeken, hun voetstappen dempen op de marmeren vloer. Toeristen zie je hier nauwelijks. En wie er is, praat zacht. De tempel is geen plek van spektakel maar van verwondering. Je voelt: dit is niet gebouwd om indruk te maken, dit is gebouwd om te verstillen.

Als je later terugkeert naar de rivier, waar de zon langzaam achter de palmbomen zakt en de lucht roze kleurt boven het water, besef je iets. Uthai Thani is geen plek waar je heen gaat om foto’s te nemen. Het is een plek waar je heen gaat om te vergeten. Om even te vergeten dat de wereld snel moet zijn, luid, druk.

In Uthai Thani leer je opnieuw kijken, luisteren, ademen.

En wie dat eenmaal heeft gedaan, draagt deze plek stilletjes met zich mee.

Over deze blogger

Redactie

Dit artikel is geschreven en gecontroleerd door de redactie. De inhoud is gebaseerd op persoonlijke ervaringen, meningen en eigen onderzoek van de auteur. Waar relevant is er gebruikgemaakt van ChatGPT als hulpmiddel bij het schrijven en structureren van teksten. Hoewel er zorgvuldig wordt omgegaan met de inhoud, kan niet worden gegarandeerd dat alle informatie volledig, actueel of foutloos is.
De lezer is zelf verantwoordelijk voor het gebruik van de informatie op deze website. De auteur aanvaardt geen aansprakelijkheid voor eventuele schade of gevolgen die voortvloeien uit het gebruik van de geboden informatie.

Lees hier de laatste artikelen

Oudere postings van deze blogger

• Vliegtickets11 september 2025Nieuwe vluchten naar Chiang Mai en Hanoi versterken Etihad’s Aziatische netwerk
• Economie11 september 2025Consumentenvertrouwen in Thailand op dieptepunt in bijna drie jaar
• Nieuws uit Thailand11 september 2025Voorzichtig optimisme over heropening van de grens tussen Thailand en Cambodja
• Politiek11 september 2025Paetongtarn Shinawatra blijft partijleider van Pheu Thai ondanks politieke turbulentie