In heel Thailand zie je ze: relaties tussen Thaise vrouwen en buitenlandse mannen. In dorpen, steden, aan zee en in de bergen. Wat ooit begon als exotisch randverschijnsel in Pattaya en Phuket, is inmiddels een volwaardig sociaal patroon geworden. De verklaring die vaak op tafel komt, is voorspelbaar: geld. Farangs brengen financiële zekerheid, dus kiezen Thaise vrouwen voor een comfortabele route omhoog. Maar die uitleg is te plat. Onder deze relaties schuilen diepere maatschappelijke verschuivingen en stille frustraties. Wat zegt dit eigenlijk over Thailand zelf?
De eerste laag: economische overlevingsdrang
Natuurlijk speelt geld een rol. Zeker in het noordoosten van Thailand, waar armoede structureel is en werk schaars. Veel vrouwen dragen daar niet alleen zorg voor zichzelf, maar ook voor hun ouders, kinderen of broers. Een huwelijk met een farang biedt toegang tot stabiliteit: een huis, een maandelijkse bijdrage, en vooral: ademruimte. Geen zorgen over voedselprijzen, schoolgeld of medische rekeningen. In dat opzicht is de keuze logisch.
Maar deze motivatie verklaart niet waarom ook vrouwen uit stedelijke middenklasse, met opleidingen en banen, dezelfde keuze maken. Daar begint het economische motief te wankelen – en wordt de sociale dynamiek zichtbaarder.
Genderrollen die botsen met een nieuwe generatie
Veel Thaise vrouwen hebben de afgelopen decennia hun plek veroverd in onderwijs- en arbeidsmarkt. Ze studeren, werken, reizen en organiseren hun leven zelfstandig. Maar in hun sociale omgeving blijven traditionele verwachtingen bestaan: dienstbaarheid, gehoorzaamheid, moederlijkheid. Tegelijk zien zij bij Thaise mannen nog vaak het omgekeerde: afstand, drankgebruik, weinig betrokkenheid, en een diepgewortelde verwachting van zorg en overgave. Dat wringt.
Een farang wordt dan aantrekkelijk niet omdat hij westerling is, maar omdat hij minder lijkt vast te zitten in het lokale rollenpatroon. Hij luistert. Hij praat. Hij helpt in huis. Of dat werkelijk zo is, is een tweede – maar het contrast is voelbaar. En dat zegt veel over de onvrede die vrouwen ervaren binnen hun eigen cultuur.
De tragiek van de Thaise man
Dit alles maakt de Thaise man niet per se de schurk van het verhaal. Integendeel. Hij is evengoed slachtoffer van een systeem dat mannen voorstelt als dominant, zwijgend en emotieloos. Jongens worden opgevoed tot harde werkers en sterke schouders, maar niet tot partners die kunnen praten over gevoelens of twijfels. Zwakte tonen wordt als onmannelijk gezien. En dus blijven veel mannen hangen in een rol die steeds slechter aansluit bij wat vrouwen verlangen.
De ironie: waar vrouwen zich ontwikkelen, blijven mannen achter, niet uit onwil, maar omdat niemand hen leert anders te zijn. Het resultaat is een groeiende kloof die zelden wordt benoemd, laat staan overbrugd.
Collectieve stilte en sociale hypocrisie
Ondanks de zichtbaarheid van interculturele relaties heerst er in Thailand een merkwaardig stilzwijgen rond het fenomeen. Vrouwen met een farang worden zowel bewonderd als bespot. Ze zouden ‘hun eigen volk verraden’ of ‘voor het geld gaan’. Tegelijkertijd kijkt niemand vreemd op van een Thaise man met meerdere maîtresses, drankproblemen of een vrouw die alles regelt. De maatschappelijke kritiek richt zich opvallend eenzijdig. Die hypocrisie voedt het taboe. En zolang het taboe blijft bestaan, blijft ook het gesprek over de werkelijke oorzaken uit.
Bronvermelding:
- Van Esterik, P. (2000). Materializing Thailand. Berg Publishers.
- Hirsch, J. S. (2003). A Courtship After Marriage: Sexuality and Love in Mexican Transnational Families (situatie vergelijkbaar met Thailand). University of California Press.
- Esara, P. (2009). Imagining the Western man: Thai women’s desires and strategies for a happy life. Journal of Population and Social Studies, 17(1), 37–56.
Over deze blogger
-
Dit artikel is geschreven en gecontroleerd door de redactie. De inhoud is gebaseerd op persoonlijke ervaringen, meningen en eigen onderzoek van de auteur. Waar relevant is er gebruikgemaakt van ChatGPT als hulpmiddel bij het schrijven en structureren van teksten. Hoewel er zorgvuldig wordt omgegaan met de inhoud, kan niet worden gegarandeerd dat alle informatie volledig, actueel of foutloos is.
De lezer is zelf verantwoordelijk voor het gebruik van de informatie op deze website. De auteur aanvaardt geen aansprakelijkheid voor eventuele schade of gevolgen die voortvloeien uit het gebruik van de geboden informatie.
Lees hier de laatste artikelen
Vliegtickets11 september 2025Nieuwe vluchten naar Chiang Mai en Hanoi versterken Etihad’s Aziatische netwerk
Economie11 september 2025Consumentenvertrouwen in Thailand op dieptepunt in bijna drie jaar
Nieuws uit Thailand11 september 2025Voorzichtig optimisme over heropening van de grens tussen Thailand en Cambodja
Politiek11 september 2025Paetongtarn Shinawatra blijft partijleider van Pheu Thai ondanks politieke turbulentie
Het betreft ongeveer 1 procent van de Thaise vrouwen voor zo ver ik gegevens hierover kan vinden? Lijkt me bepaald geen reden voor de Thaise man om zich zorgen te maken.
Correct- en met al de ladyboys, jongetjes die op jongetjes vallen, jongetjes die monnik worden en jongetjes die single willen blijven (mij schiet een beroemd horloge-aficionado te binnen die nog weleens van de trap valt), hebben Thaise mannen het nog steeds voor het uitzoeken.
Er was een aantal jaar geleden een onderzoek waarin men Thaise vrouwen vroeg waarom men buitenlanders verkiest, en de waslijst was niet chique; Thaise mannen werden door “hun” vrouwen bestempeld als slechte partners.
De mannen werd ook gevraagd waarom zij dachten dat Thaise vrouwen op Westerse mannen vallen, en het antwoord was universeel “geld”.
Dat is een beperkte en makkelijke manier om niet naar jezelf te hoeven kijken, en het heeft mijn inziens veel te maken met ego. Zo zie je veel Westerse vrouwen hetzelfde zeggen; ook zij zijn er van overtuigd dat het allemaal alleen maar “om geld” gaat.
Dat is interessant, want zowel de Thaise mannen en de Westerse vrouwen behoren tot de berooide partij en hun waarheid schijnt niet helemaal te stroken met de ervaringen die de mannen en vrouwen IN die multiculturele relaties beschrijven:
“Thaise mannen hebben losse handjes, kunnen niet met geld omgaan en eten structureel buiten de deur.”
“Westerse vrouwen zeggen feminist te zijn, maar verwachten eigenlijk dat de man hun dromen verwezenlijkt. Na mijn scheiding zocht ik een partner met traditionelere opvattingen over de rollen binnen een relatie.”
In de bronvermelding zag ik een referentie naar “Sexuality and Love in Mexican Transnational Families” en het is inderdaad niet altijd Thailand; ook in Zuid Amerika lopen veel vrouwen rond met een wat traditionelere insteek dan de feministische dames in Europa.
Dat herken ik heel erg – een vriend van mij is na twintig jaar dolen getrouwd met een Argentijnse en heeft dat gevonden wat hij zocht in die relatie.
Ik moet altijd grinniken om dat wat dit artikel “Sociale hypocrisie” noemt, en laat het voor wat het is. Mensen generaliseren, discrimineren en maken zichzelf van alles wijs om zich beter te voelen.
Ik was tien jaar geleden een weekendje weg in Krabi, en kwam daar wat aangeschoten studenten uit Nederland tegen. Één van de dames voelde zich blijkbaar genoeg op haar gemak om mij geheel vrijblijvend te vertellen dat ik “heus wel een leuke vrouw in Nederland kon krijgen” en dat ik niet in “Thailand op zoek hoefde te gaan”.
De dag daarna besprak ik dit met een Deense collega die zijn ogen liet rollen; hem werd elke keer hetzelfde verteld als zijn oudere (en single) zus hem op kwam zoeken in Thailand…
Daar gaan we weer: ‘Thaise mannen nog vaak het omgekeerde: afstand, drankgebruik, weinig betrokkenheid’. Tjonge, jonge, hoezo vooroordelen?
‘Waarom zoveel Thaise vrouwen buitenlandse mannen verkiezen?’
Ze verkiezen niet buitenlandse mannen, Thaise mannen willen hun gewoon niet!
Dit kan o.a. komen door:
– Thaise mannen / (familie) Thaise mannen willen niet “Beneden hun stand trouwen”
– Ze zijn te oud
– Zijn gescheiden / hebben kinderen
– Zijn te donker getint.
enz. enz.
Buitenlanders hebben met bovenstaande minder moeite mee.
Wanneer een Thaise vrouw de keuze zou hebben tussen een Thaise of buitenlandse man, met gelijkwaardige status/klasse/vermogen, dan kies ze 100% voor de Thaise man.
Beste R,
Dus wéér voor mij een zóveelste bewijs dat het enkel om het geld te doen is. Ni méér of minder.
Je doet een reeks stellige uitspraken over Thaise vrouwen en mannen, maar nergens onderbouw je die met feiten of bronnen. Dat maakt je stelling eerder een persoonlijke overtuiging dan een analyse.
Ik heb dit onderwerp besproken met mijn Thaise echtgenote, en haar visie is net het tegenovergestelde van de jouwe. Volgens haar, en dat hoor je ook regelmatig in Thaise kringen, kampen veel Thaise vrouwen juist met diepe frustraties over het gedrag van Thaise mannen. Vreemdgaan, buitensporig drankgebruik, gokverslaving en gebrek aan verantwoordelijkheidszin komen helaas vaak voor. Het idee dat je als man gewoon ‘vervangbaar’ bent als je vrouw je niet meer bevalt, is geen uitzondering. Kinderen worden vaak achtergelaten zonder morele of financiële steun.
Bovendien: onderzoek uit Thailand wijst ook op structurele problemen rond huiselijk geweld en het gebrek aan betrokkenheid van mannen bij opvoeding en gezinsleven. (Zie o.a. studies van het Thai Health Promotion Foundation en rapporten van UN Women over genderrollen in Zuidoost-Azië.)
Dus stel je vooroordelen even in vraag. Niet elke Thaise vrouw droomt van een westerse man, maar veel vrouwen zoeken gewoon een partner die betrouwbaarder, stabieler en respectvoller is dan wat ze lokaal vaak aantreffen.
Thaise huishouding- en familiegebeuren drijft meestal op de energieke inzet van Thaise vrouwen.
Veel thaise mannen zijn volgens Thaise vrouwen hopeloos in ‘family running’ gebeuren en tonen vaak ook gebrek aan familie-verantwoordelijksheidsgevoel.
Veel meisjes, jonge vrouwen hebben dit meegemaakt en maken dat nog mee, en kiezen ervoor niet in een situatie terecht te komen als hun moeder moest/moet ervaren. Dus trouwen niet.
Dan is het, in thai flexible zijn, dat jonge vrouwen geen Thaise man trouwen, geen kinderen willen krijgen ( een groot probleem voor Thailand!), of voor een buitenlandse echtgenoot kiezen.
Ook is er een opmerkelijk, in stilte, thai vrouw-vrouw relatiegebeuren groeiend.
Relatiewijs, emotioneel of sociaal economisch.
Of er enig lesbisch zijn aan ten grondslag ligt blijft een beetje onduidelijk, maar een samengaan in huishouding, voor elkaar zorgen is duidelijk waarneembaar.
Ik ken zelf wel een paar thaise lesbische couples.
Geeft geen problemen in de Thaise ‘wegkijk society’.
Alleen blijven maakt kwetsbaar in deze society.
Alleenstaande Thai hebben het moeilijk gezien de afwezigheid van niet familiar support, help, ondersteuning van Overheid.
Ik denk dat de Thaise man zich vooral wel zorgen moet maken. Althans een percentage wel. De vrouw is niet achterlijk en ontwikkeld zich steeds meer. Veel vrouwen hebben een behoefte aan veiligheid en geborgenheid. Een huwelijk met een Thaise man betekend zo 50% kans dat het mis gaat. Dat herken ik ook in mijn omgeving. Mijn vrouw vroeger, mijn dochter, diverse kennissen het ging overal mis. Vooral bij de welgestelde mannen. Ik ken een aantal Thaise vrouwen van middelbare leeftijd, die geen relatie meer hebben.
Gezien het verhaal van mijn vrouw en dochter die nu ook met een farang is getrouwd. Gaat het grotendeels om stabiliteit, betrouwbaarheid en veiligheid. Natuurlijk een stuk financieel, maar zij zijn prima in staat om een prima eigen inkomen te verdienen. Mijn dochter verdient 100k thb in de maand..
Inderdaad de farang deelt lang niet altijd, maar toch in het algemeen in de zorg om het huis en de kinderen. Een belangrijk punt is dat er in het algemeen meer te bespreken is en meer begrip.
Wil ik niet alle farang op het goede echtgenoot bankje zetten. Want ook hier zitten vreemde vogels bij. Maar goed ik denk inderdaad ook dat de Thaise mannelijke makkers achter blijven in de ontwikkeling met vrouwen.
Weet eigenlijk niet waarom een fralang een thaise vrouw wil,als ik rond kijk hier in de Isaan,wat een problemen de fralangs hebben,met hun thaise partner,dan pas ik maar, om een huwelijksbootje in te stappen,maar ja zoals het gezegde is,komt tijd,komt raad,maar dat neemt niet weg,dat Thailand een heerlijk land blijft om te leven,maar wel als vrijgezel,en als je ff verder kijkt dan je neus lang is,vrouwen en mannen hebben dezelfde ambities hier in Thailand.
Niet overdrijven aub.
Ik ben al 18 jaar gehuwd met mijn Isaanse partner en woon intussen zo’n 12 jaar dicht bij haar familie, hier in Thailand.
We hebben een ruime vriendengroep met heel wat gemengde koppels. Voor zover ik weet, heeft geen van hen problemen met hun echtgenote.
Wat ik wél zie, is dat zo’n 90% van die farangs reeds gescheiden waren en hier een nieuw leven begonnen zijn. Dus dat fabeltje over “problemen met een Thaise vrouw” kan je net zo goed doortrekken naar Europese huwelijken.
Komt bij dat een Thais echtpaar de zorg over ouders/familie van beide partners op zich krijgt. Dat schijnt nog al eens voor problemen te zorgen. “Jouw ouders krijgen meer dan de mijne” = ruzie. Een farang draagt in de regel geen zorg voor Nederlandse familie. Alleen voor die van zijn Thaise vrouw. Mits ze niet in hun eigen behoeften kunnen voorzien natuurlijk En dat is meestal het geval. Het aantal farangs dat introuwt in een welvarende Thaise familie is verwaarloosbaar klein.
Thaise vrouwen kiezen vaker voor een buitenlandse man vanwege verschillende factoren. Economische motieven: meer financiële stabiliteit voor henzelf en hun familie. Statusverhoging betekent om een bestaan in het buitenland op te bouwen. Daarnaast is het vaak een relatie gebaseerd op gelijkwaardigheid en respect, in tegenstelling tot traditionele Thaise genderrollen. Liefde en romantiek zijn belangrijk, maar pragmatische overwegingen wegen vaak zwaar mee. De kans om te migreren naar een land met betere levensomstandigheden en kansen is natuurlijk ook een belangrijke drijfveer. Er zijn genoeg Thaise vrouwen die vallen op een buitenlandse man die geen kans zou maken op een relatie in eigen land.