Thailand staat aan de rand van een economische afgrond. De enige groeimotor die het land nog draaiende hield, het toerisme, begint nu ook haperingen te vertonen. En met die klap lijkt niet alleen de laatste strohalm voor de economie verloren te gaan, maar ook het vertrouwen van de bevolking in een toekomst met perspectief.
De recente terugval in het toerisme krijgt ruime aandacht in de media. Sinds februari is het aantal toeristen fors gedaald, met achtereenvolgens 6,9%, 8,8% en 7,6% in de maanden februari tot april. Deze daling markeert het einde van vijf jaar ononderbroken groei. En de timing kon nauwelijks slechter, nu het protectionistische handelsbeleid van Donald Trump in juli wereldwijd zijn weerslag zal krijgen.
De gevolgen van die toeristische terugval zijn voelbaar in het hele land. Waar Thailand voorheen vier motoren van economische groei kende: investeringen, consumptie, export en toerisme, staan de eerste drie al geruime tijd in de uitverkoop. Alleen toerisme hield de economie nog overeind, met in 2024 nog 1,4 biljoen baht aan buitenlandse inkomsten. De verwachting voor 2025 was een stijging van 7,5%, goed voor 38,2 miljoen toeristen. Die verwachting is inmiddels losgelaten.
De gevolgen voor het bruto binnenlands product zijn ingrijpend. De groeiverwachting voor 2025 is met een vol procentpunt verlaagd: van 2,8% naar 1,8%. De Wereldbank gaat zelfs uit van 1,6%, en sommige binnenlandse instellingen houden het bij een magere 1,4%. Dat komt neer op een verlies van 186 miljard baht aan economische waarde, geld dat er nu simpelweg niet is.
Financiële kuren en begrotingszorgen
Dit verlies heeft directe gevolgen voor de staatskas. De begroting voor 2025 is gebaseerd op een te rooskleurige groeiverwachting van 3,3%, met daaruit voortvloeiend hogere belastinginkomsten. In werkelijkheid loopt de staat mogelijk al 50 miljard baht mis. Geen wonder dat het beloofde hulpprogramma van 10.000 baht voorlopig de koelkast in is gegaan. De overheid is zichtbaar voorzichtig met haar uitgaven en gebruikt geld van haar eigen ‘spaarrekening’ bij de Bank of Thailand. Die reserve is in korte tijd geslonken van 526 naar 227 miljard baht.
Ondertussen zijn de verwachtingen voor binnenlandse consumptie evenmin hoopgevend. In 2024 droeg consumptiegroei nog voor de volle 2,5% bij aan de bbp-groei. In het eerste kwartaal van 2025 is dit gedaald tot 1,5%, met verdere afname in het verschiet. De simpele verklaring: er is geen geld meer om uit te geven. En als de consumentenbestedingen stilvallen, is een technische recessie haast onvermijdelijk.
Geldschaarste en schuldenspiraal
Thailand bevindt zich nu in een schuldenklimaat waarin elke baht telt. Bedrijven die afhankelijk zijn van herfinanciering van hun obligaties zullen het moeilijk krijgen. Alleen al in het derde kwartaal van dit jaar moet voor meer dan 200 miljard baht aan bedrijfsobligaties nieuw geld gevonden worden. Maar de geldmarkt is kurkdroog en banken kunnen of mogen niet ingrijpen. De Bank of Thailand heeft geen bevoegdheid om in te grijpen in de private obligatiemarkt, en de overheid heeft simpelweg de middelen niet.
Mocht het toerisme dit jaar 10% minder opleveren, dan verdwijnt er nog eens 140 miljard baht uit de geldmarkt. Een reeks wanbetalingen ligt dan op de loer. Bedrijven, groot en klein, zullen hun aflopende schulden niet kunnen herfinancieren. En als zelfs de overheid geen kopers meer vindt voor haar staatsobligaties, waarom zouden bedrijven dan nog wel geld kunnen aantrekken?
De terugkeer van een oude angst
De vergelijking met de financiële crisis van 1997 is al snel gemaakt. En hoewel de context anders is, is de angst die nu onder de bevolking heerst, vergelijkbaar. Want een bbp-daling van 1% betekent niet alleen minder groei, maar ook minder aflossingscapaciteit. In een economie waar schulden al jarenlang opstapelen, kan dat de druppel zijn die het systeem doet overlopen.
Volgens een vooraanstaand Thaise ondernemer is dit “de moeilijkste tijd in 40 jaar”. En hoewel overheden zich vaak verschuilen achter jargon en cijfers, is deze boodschap kraakhelder: Thailand heeft zijn reserves uitgeput, zijn motoren laten afslaan en zijn hoop uit handen laten glippen.
Bron: Bangkok Post, 29 mei 2025
———————————————
Dit artikel is [jp_post_view]
———————————————
Over deze blogger
-
Dit artikel is geschreven en gecontroleerd door de redactie. De inhoud is gebaseerd op persoonlijke ervaringen, meningen en eigen onderzoek van de auteur. Waar relevant is er gebruikgemaakt van ChatGPT als hulpmiddel bij het schrijven en structureren van teksten. Hoewel er zorgvuldig wordt omgegaan met de inhoud, kan niet worden gegarandeerd dat alle informatie volledig, actueel of foutloos is.
De lezer is zelf verantwoordelijk voor het gebruik van de informatie op deze website. De auteur aanvaardt geen aansprakelijkheid voor eventuele schade of gevolgen die voortvloeien uit het gebruik van de geboden informatie.
Lees hier de laatste artikelen
Boeddhisme28 september 2025Opinie: Tempels in Thailand in crisis door schandalen en gebrek aan steun
Economie28 september 2025Structurele hervormingen cruciaal voor economische toekomst van Thailand
Evenementen en festivals28 september 2025Festivals en evenementen in Thailand in oktober 2025
Onderzoek28 september 2025Peiling: Volkspartij wint terrein in Thailand ondanks onbesliste keuze voor premier
Een vergelijk met de Aziatische financiële crisis van 1997 is wat te kort door de bocht. Thailand destijds was aan het speculeren met de baht, had tegelijkertijd grote buitenlandse schulden, raakte failliet en toen de rest ZO-Azië begon te wankelen ging Thailand kopje onder.
Als je de Thaise kranten dag op economisch en politiek nieuws wat volgt, dan heeft anno 2025 Thailand te maken met vergrijzing, een te grote afhankelijkheid van toerisme en export, een gebrek aan investeringen in high-tech sectoren, en Thailand is de recente schokken (van de COVID-19 pandemie en daardoor de wereldwijde economische vertragingen nog niet te boven. Veel te veel met zichzelf bezig. Een militaire beweging tot 2023 en de afgelopen 2 jaar slechts verwikkelingen. Thailand kiest er nu voor om op haar nieuwe begroting een overheidsschuld en een tekort te dulden. Dus een beleidskeuze om de economie te ondersteunen. In 1997 was er een plots en acuut gebrek aan geld. Het verschil tussen overheidsinkomsten en overheidsuitgaven wordt opgevangen door een ‘spaarpot’. Die is voor de helft minder geworden, maar een spaarrekening kan ook weer worden aangevuld.
Thailand is vergeleken met 1997 niet arm. Het land beschikt over grote reserves aan goud en deviezen: april 2025 voor UsD 256,8 miljard. De Thai Baht wordt met die reserves enigszins stabiel gehouden.
Thailand heeft na 1997 ingrijpende hervormingen doorgevoerd in zijn financiële sector, waaronder strengere regelgeving en toezicht. Tot op vandaag. De Thaise banken houden nu zelf grotere reserves aan, en beheren en beheersen hun uitstaande leningen op een transparantere manier.
Thailand heeft uiteraard ook buitenlandse schulden, maar minder ongedekt dan in 1997.Lagere buitenlandse schuld en betere samenstelling: Hoewel er buitenlandse schuld is, is deze over het algemeen beter beheerd en minder geconcentreerd in kortlopende, ongedekte leningen dan in 1997.
Resumerend: 1997 was er een valutacrisis en een financiële systeemcrisis. De huidige situatie is meer een periode van lage groei en begrotingstekorten (meer uitgaven dan inkomsten). Daar staan robuustere goud- en deviezenreserves tegenover. De Thai baht wordt via een flexibele wisselkoers beheerst, en banksector is veel gezonder. Nu van dat laatste de Thaise politiek nog. Anders gaat het toch nog mis.
Voor wie een technische rapportage niet erg vindt, bij deze van het IMF:
https://www.imf.org/en/Publications/CR/Issues/2025/02/20/Thailand-2024-Article-IV-Consultation-Press-Release-Staff-Report-and-Statement-by-the-562284
Welk land legt wel mooie cijfers op tafel ? … behalve die daar waar veel olie is, zoals in het Midden Oosten ?
Verder, als ik het zo zie, houdt de THB goed stand ..
Wel waar is dat in Thailand, althans wat het toerisme betreft, men het nog steeds niet begrepen heeft dat bomen niet tot aan de hemel groeien m.a.w. alles is heel veel duurder geworden terwijl naburige landen ook wel een en ander te bieden hebben en uiteraard is de politieke onstabiliteit in de wereld ook een boosdoener.
Met de moeilijkste tijd in 40 jaar heb ik wel een probleem, waren de covid jaren dan toch nog goed toen het land toeristisch verlamd was ?
Thailand heeft altijd maar ingezet op volume: hoe meer toeristen hoe liever. Met een enorme focus op China. Er kwamen na Corona weer zo veel toeristen binnen, dat TH hoogdravend begon te roepen dat het wel wat minder mocht zijn. Men ging zich richten op toeristen van betere kwaliteit. TH bedoelt daarmee: meer geld. Maar dat lukt voor geen meter. Waarom zou een kwaliteitstoerist kiezen voor Thailand, en daarmee geassocieerd worden met de bekende Pattaya-gangers?
Dan maar terug naar de ‘volume’knop, die in TH toch al op ‘maximum’ staat. Voor iedereen de grenzen voor 60 dagen opengezet. Echter, met het binnenstromen van Chinese toeristen, kwamen ook zeer kwalijke figuren mee die zich toelegden op ontvoering, afpersing en ‘scam’. Niet naar kijken, dan is het er ook niet. Een fervente daagse gedachtegang, dus wat niet weet, wat niet deert.
Maar dat deed het wel bij de Chinese gemeenschap en die bleef weg. ‘Een gang naar Canossa’ van de PM naar China was wat over bleef: https://www.bangkokpost.com/thailand/general/2944450/pm-to-reassure-chinese-president-about-tourist-safety
Eergisteren kondigde de PM een ‘Sawasdee Nihao-initiatief’ aan om het vertrouwen weer in ere te herstellen. https://www.nationthailand.com/news/tourism/40050620
Misschien anders omschreven hierboven, maar het geheel hangt ook grotendeels aan de veel te hoge waarde van de Thaise Bath tov de Euro en USD. Bedrijven zoeken elders hun heil want in Thaise bath (dan omgezet naar dollars of euro) is het Thaise personeel veel duurder.
Dit geldt voor een deel ook voor het toerisme, vroeger (10-20 jaar geleden) had je koersen waarbij er het rond 45 B/euro zat. (Soms zelfs rond 50). Nu is dat 36 B/euro. Dat is al zo’n 20% verschil. Wie heeft er baat bij zo’n hoge Bath? Alleen als je veel Thai geld omzet (exporteert) naar Euro/Dollar/Renminbi….
Het toerisme is ook niet gebaat bij het veelvuldig wisselen van immigratie documenten en regels. De laatste 2 jaar is daar ook aardig wat veranderd en weer terug gedraaid. Ik krijg ook veel vragen van mensen die wel eens naar Thailand willen, maar een beetje tegen het vooraf registreren en 30 versus 60 dagen beleid aanhikken.
Het is wel heel jammer voor de hardwerkende Thai in de maak-industrie (zoals auto’s of computer techniek), veel werk is daar aan het verdwijnen en dat is inderdaad zorgelijk.
1990 eerste keer thailand.
11 baht voor een gulden