Lahu: Legendes en verhalen deel 3 (nr 3)
Uit: deel drie met zes verhalen; over het Lahu volk. Verhaal nummer drie; op zoek naar een ander gebied om te wonen.
Tot op de dag van vandaag willen de Lahu niet leven onder de wetten van andere volken; ze wilden dus niet leven onder de Chinezen. Ze bespraken het met elkaar en besloten uit te kijken naar een ander gebied. In die tijd waren er veel gebieden zonder bewoners.
Na een jaar kwamen ze bij een nieuw gebied aan. Ze zagen een sambarhert dat net het gewei had afgestoten. De hoorns van dat hert waren groot; negen vadems in totale lengte van 15 meter, terwijl iedere hoorn negen oude el groot was, totaal meer dan 2 meter 70. ‘Dit is een mooi land; laten we de sporen van het hert volgen.’
Dat deden ze. Later zagen ze waar het hert leefde. Het was vruchtbaar land dus ze kozen dat. Ze maakten de velden schoon en plantten rijst. Toen de rijst geoogst was gingen ze praten hoe hun vrouwen en kinderen terug te halen.
Daarna gingen ze terug naar het land van de Chinezen. Ze bereikten de stadsmuur maar de poort was dicht en ze konden niet naar binnen. En hun vrouwen en kinderen konden de muur niet beklimmen en konden er niet uit… Dus bliezen ze op hun pijpen gemaakt van een kalebas om de vrouwen te laten weten dat ze nieuw gebied hadden gevonden en dat er rijst was geoogst.
De vrouwen waren verrukt toen ze dat hoorden. Maar ze wilden niet terug naar hun mannen want vonden dat de Chinezen best wel goed voor de vrouwen zorgden. Om hun vrouwen en kinderen terug te krijgen bliezen ze weer op hun pijpen. ‘Kom terug en woon bij ons. We zullen goed voor jullie zorgen en jullie beter kleden en verzorgen dan de Chinezen doen. Jullie hoeven geen kleren te weven en je hoeft ook geen kleren te naaien. We gaan voor jullie zorgen.’
Toen de Lahu-vrouwen ze zo hoorden smeken besloten ze naar hen terug te gaan. Vanaf die dag ook zijn Lahu-vrouwen niet meer ondergeschikt aan de man. Ze maken hun eigen kleren niet meer en weven ook hun eigen rokken niet meer. De mannen moeten die voor hen kopen…
Ze bespraken met elkaar hoe met de Chinezen af te rekenen en besloten een hoop gedistilleerd te stoken. Daarna vertelden ze de Chinezen dat het een Lahu-gewoonte is eens per jaar een groot feest te vieren. ‘Jullie weten dat onze echtgenoten weggelopen zijn want ze zijn bang voor jullie. Nu zijn wij jullie vrouw en als je dat echt meent doe dan met ons feest mee…’
Toen de Chinezen dat hoorden waren ze blij en deden de feesten mee. De Lahu-vrouwen verwelkomden hen en gaven ze vele soorten eten en drank. Ze voerden ze lazarus! En toen ze goed bedwelmd waren liepen ze naar de stadsmuur en bespraken met hun mannen hoe ze er uit konden komen.
De mannen maakten ladders die tot de bovenkant van de muur kwamen. De Lahu-vrouwen maakten hun tulband los, wikkelden ze af, bonden ze aan elkaar en riepen de mannen naar boven de muur op. Zo hesen ze vrouw na vrouw en de kinderen de muur op en de stad uit. Ze volgden de mannen naar het nieuwe gebied en leefden er gelukkig. De Lahu noemden hun nieuwe land ‘Heldere Juweel’, in hun taal Nawn Law Nawn Shehn.
Bron ’49 Lahu Stories’, uitgeverij White Lotus, ISBN 9789744800183. Vertaald en bewerkt door Erik Kuijpers. Wordt vervolgd.
De maten kloppen niet echt. Met de maat fathom wordt een vadem, vaam, bedoeld van 1,82 m. Een cubit heet een oude el met de lengte van een onderarm, van 45 tot 56 cm.
Over deze blogger
- Bouwjaar 1946. Kreeg de bijnaam 'Lopende belastingalmanak' en heeft 36 jaar in dat vak gewerkt. Op zijn 55e naar Thailand verhuisd. Invaliditeit dwong hem van zijn gezin in Nongkhai naar huisje met thuiszorg en scootmobiel in Súdwest-Fryslân.
Lees hier de laatste artikelen
Cultuur11 augustus 2025Lahu: Legendes en verhalen deel 3 (nr 3)
Cultuur2 augustus 2025Lahu: Legendes en verhalen deel 3 (nr 2)
Cultuur27 juli 2025Lahu: Legendes en verhalen deel 3 (nr 1)
Cultuur21 juli 2025Lahu: Legendes en verhalen deel 2 (nr 10)