Lahu: Legendes en verhalen deel 2 (nr 1)

Uit: deel twee met tien verhalen; het eerste stel mensen, Ca Ti en Na Ti. Verhaal nummer 1; De pompoen wordt rijp.

Toen de reus nog leefde was hij groot en erg sterk. Hij was daarom voor niemand bang. Hij leerde de mensen om verkeerde dingen te doen. God zag in dat dit zou leiden tot de vernietiging van het menselijk ras en hij plantte dus het zaad van een pompoen nabij de plaats waar hij in bad ging. En als hij zich waste droop het vuile water van zijn armen en benen af boven op het zaad. Het zaadje ontsproot en de stengel werd dik en lang.

Die lange stengel kreeg maar één pompoen aan het eind daarvan. En na de dood van de reus kon je in de pompoen stemmen van mensen horen. Omdat de pompoen dicht bleef kon niemand er uit. Maar toen de stengel afstierf en verwelkte werd het tijd de pompoen te plukken.

Op dat moment lag het blaffende hert te slapen onder een boom. Direct boven hem hing een dode tak. Toen kwam er een uil; niemand weet waar die vandaan kwam maar hij wilde landen op die dode tak. Die tak was dood omdat de boze geest van de reus er naar sloeg; die geest wilde dat de tak zou vallen en de pompoen zou vernielen.

De tak zei tegen de uil ‘Land nou niet op mij, ik ben niet sterk genoeg.’ Maar de uil luisterde niet en landde toch op de tak. De dode tak brak af en landde precies op het blaffende hert dat er onder lag te slapen. Het hert sprong op en rende weg, maar de stengel van de pompoenplant zat om zijn benen gedraaid. Toen brak de stengel los van de pompoen; de pompoen rolde weg precies in het Juwelenmeer (Naw law Naw she).

Waar is mijn pompoen?

De dag erna kwam God naar de pompoen zoeken maar vond hem niet. ‘Waar is mijn pompoen naar toe’ vroeg hij. Toen het blaffende hert dat hoorde rende hij naar God en zei ‘Heer, als dat mijn schuld is dan aanvaard ik dat. Ziet u, ik lag te slapen onder die boom en toen een dode tak op mij viel schrok ik op, en toen ik wegrende bleef ik met mijn voeten hangen in de stengel. Daarna brak de pompoen los en waar die heen is, geen idee.’

God vroeg het toen aan de dode tak en die zei dat het kwam omdat de uil op hem landde. ‘Ik smeekte de uil niet te landen maar hij deed het toch.’ En toen werd de uil gevraagd maar die zei niks. Hij bleef stil. Dus zei God ‘Je bent boosaardig’ en drukte de uil met zijn bek op de grond. God zei nog meer: ‘Vanaf vandaag zoeken jullie je eten niet meer overdag. Je moet gaan jagen in het donker.’ En daarom hebben uilen nu een plat gezicht en zoeken ze alleen in het donker naar eten.

Bron ’49 Lahu Stories’, uitgeverij White Lotus, ISBN 9789744800183. Vertaald en bewerkt door Erik Kuijpers. Wordt vervolgd.

Over deze blogger

Erik Kuijpers

Bouwjaar 1946. Kreeg de bijnaam 'Lopende belastingalmanak' en heeft 36 jaar in dat vak gewerkt. Op zijn 55e naar Thailand verhuisd. Invaliditeit dwong hem van zijn gezin in Nongkhai naar huisje met thuiszorg en scootmobiel in Súdwest-Fryslân.

Lees hier de laatste artikelen

Oudere postings van deze blogger

• Cultuur11 augustus 2025Lahu: Legendes en verhalen deel 3 (nr 3)
• Cultuur2 augustus 2025Lahu: Legendes en verhalen deel 3 (nr 2)
• Cultuur27 juli 2025Lahu: Legendes en verhalen deel 3 (nr 1)
• Cultuur21 juli 2025Lahu: Legendes en verhalen deel 2 (nr 10)