Naar aanleiding van de vele reacties op een ongeluk dat door Khaosod English op Facebook gepubliceerd werd, vooral de in mijn ogen overdreven angstige reacties, wil ik hier een paar nuchtere feiten neerzetten om die onredelijke angst weg te nemen. Ik weet dat dit een beetje veel gevraagd is, maar de feiten spreken voor zich:
Duizenden mensen komen elk jaar om in het verkeer in Thailand. In het nieuws wordt vaak gesproken over 50 verkeersdoden per dag. Dat klinkt verontrustend, en begrijpelijkerwijs maken veel mensen zich zorgen. Maar als we een stap terug doen en verder kijken dan de krantenkoppen, ontdekken we dat het werkelijke risico voor een individu lager ligt dan je misschien denkt. Dit artikel onderzoekt waarom verkeersveiligheidsstatistieken in Thailand vaak verkeerd worden begrepen en hoe media en psychologie daarbij een rol spelen.
De kracht van grote getallen
“50 doden per dag” maakt een veel grotere indruk dan “een kans van 0,0254% per jaar om in een verkeersongeval te overlijden.” Dat komt omdat mensen niet van nature statistisch denken. Grote getallen roepen automatisch emotionele reacties op, vooral als ze te maken hebben met iets wat ons persoonlijk kan treffen, zoals een auto-ongeluk.
Onze hersenen zijn geëvolueerd om te reageren op concrete gevaren – zoals een tijger in het bos – niet op een kans van 0,0254% dat iets gebeurt. Abstracte cijfers maken minder indruk, terwijl beelden en echte verhalen een diepe impact hebben.
Media wakkert de angst aan
De Thaise media (en media overal) werken op basis van nieuwswaarde: een verhaal moet indruk maken om aandacht te krijgen. “Vijftig doden per dag” verkoopt beter dan “laag individueel risico.” Sensatie wint het van nuance.
Media herhalen bovendien steeds hetzelfde type verhaal. Elk ongeluk – vooral als er meerdere slachtoffers of buitenlanders bij betrokken zijn – wordt gemeld. Die herhaling zorgt voor het gevoel dat ongelukken overal en voortdurend gebeuren. En dat is deels ook zo – maar dat betekent niet dat elk individu een groot risico loopt.
Waarom percentages belangrijk zijn
Als we de cijfers in perspectief plaatsen, zien we dat het werkelijke risico om in Thailand in het verkeer te overlijden ongeveer 0,0254% per jaar is. Dat betekent dat er een kans van 99,9746% is dat je dit jaar niet in een verkeersongeluk omkomt. Zelfs over een periode van twintig jaar blijft het risico relatief laag.
Dat is geen reden om onvoorzichtig te zijn. Het is een reden om verstandig te zijn: draag een helm, rijd niet onder invloed, en wees defensief in het verkeer. Maar het is ook een reden om niet constant bang of bezorgd te zijn.
De verkeersveiligheidsproblemen van Thailand
Ondanks het lage individuele risico heeft Thailand wel degelijk een serieus verkeersprobleem. Het land staat consequent in de top 10 van landen met de meeste verkeersdoden per 100.000 inwoners. Veel slachtoffers zijn motorrijders, jongeren en mensen zonder helm.
De overheid heeft initiatieven gelanceerd zoals helmcampagnes, strengere handhaving en betere infrastructuur. Maar problemen zoals corruptie, zwakke handhaving en gebrek aan verkeerseducatie vormen nog steeds grote obstakels.
Samengevat
Angst voor het verkeer in Thailand is begrijpelijk, maar moet wel in proportie blijven. Laat je niet overweldigen door grote getallen – kijk naar de percentages. En neem persoonlijke verantwoordelijkheid: rijd veilig, volg de regels en help mee aan veiliger verkeer.
Verandering begint niet met angst. Ze begint met inzicht.
Over deze blogger
- Maak kennis met Sjaak: de Nederlandse globetrotter die Thaise knutselaar werd. Geboren in Kerkrade, opgegroeid in de lucht met 30 jaar bij Lufthansa, verruilde Sjaak de wolken voor kokospalmen. Nu woont hij met zijn vrouw Aom in de buurt van Hua Hin en bouwt hij vijvers, dompelbaden en rust – één zonnepaneel tegelijk. Vloeiend drie talen sprekend en een beetje Thais knutselend, is hij een VR-savvy techneut die rustige avonden thuis verkiest boven drukke plekken. Met een kat op de bank, bamboescheuten in de mand en een fietsende crew voor koffiepauzes, beheerst hij de kunst van het slow living na een succesvol leven. Van 3D-fotografie tot doe-het-zelf-isolatie, Sjaak is niet alleen met pensioen – hij heeft zich herpakt.
Lees hier de laatste artikelen
Taal11 juli 2025Mijn reactie op het beslist goede boek ‘De Thaise Taal’, een Nederlandstalig leerboek
Leven in Thailand9 juni 2025Eindelijk klaar…
Leven in Thailand5 juni 2025Een diplomatiek dagje Bangkok – Van pensioenzaken tot AR-brillen
Leven in Thailand26 april 2025Waarom we schrikken van cijfers in Thailand: Verkeersdoden in perspectief
Beste Sjaak, je doet je best om het dodental dat dagelijks (!) valt in het Thaise verkeer te nuanceren. Maar eigenlijk is het bagatelliseren. Je laat je door een gemoedstoestand leiden, maar feiten zijn beter. Het klopt als je stelt dat de kans of het risico om betrokken te raken bij een dodelijk ongeval relatief klein is. Maar meer dan dat is het niet. Ik durf te stellen dat jouw bedoelde ‘beperkte’ kans in TH desondanks vele malen groter is dan in NL (0,0039%) of BE (0,0046%). Zie op het einde van mijn betoog. Want al is de kans groot dat je ’s avonds ongeschonden thuis komt: cijfers, percentages en feiten (!) zijn voor instellingen als de WHO toch maar reden om TH hoog in de top 10 verkeersgevaarlijke landen te rangschikken. En niet voor niets. Immers, het risico om dood op het wegdek achter te blijven is significant groot, én moreel onaanvaardbaar omdat het een jaarlijks terugkerend fenomeen betreft, en niet enkel rondom Songkran of Oud/Nieuw.
Kennelijk is dat in TH nodig om ongevallen breed en sensationeel uit de doeken te doen: vanwege het minimale verkeersinzicht dat bij vele Thaise deelnemers aan het verkeer aanwezig is, en door de immer minder aanwezige verkeersmentaliteit. Zoals we weten is de verkeersopleiding nog minimaler, en is het een fluitje van minder dan een baht om er een rijbewijs te halen. Dat er 50 doden en meer per dag in het verkeer te betreuren zijn, komt niet doordat Thai mensen sowieso al niet statistisch denken, maar vanwege grove onverschilligheid.
Die onverschilligheid maakt dat een bus met kinderen in de brand kan vliegen vanwege lekke gasleidingen, dat een compleet gezin weggevaagd wordt omdat een vrachtwagenchauffeur niet oplet, dat moeders hun kinderen achter het stuur zetten, toeristen niet veilig zijn op zebrapaden en verkeersruzies leiden tot het de weg af de vangrail in gedrukt wworden. Om maar een paar recente voorbeelden te noemen.
Er dient een nog veel grotere verantwoordelijkheid neergelegd te worden bij de overheid, want, zoals je zegt: “initiatieven gelanceerd zoals helm campagnes, strengere handhaving en betere infrastructuur, en problemen zoals corruptie, zwakke handhaving en gebrek aan verkeerseducatie vormen nog steeds grote obstakels”. Dat alles blijft ver achter de daagse werkelijkheid. Als dan jouw genoemde percentage die van NL of die van BE benadert, 6,5 resp. 5,5 x zo klein, dus in TH niet meer dan 8 doden daags, hetgeen betekent maximaal 3 ipv 20 duizend verkeersslachtoffers jaarlijks, dan pas ben ik het met je eens!
Nou Rijck, ik denk niet dat ik vanuit een gemoedstoestand schrijf. Laten we het er maar op houden dat de kans dat je dodelijk verongelukt gelukkig maar heel klein is, maar dat er nog veel gedaan kan worden om die kans op overleven nóg groter te maken.
In ieder geval is het geen reden om thuis te blijven omdat je te bang bent om de weg op te gaan. Gewoon iets beter uitkijken en vooral niet in paniek raken. Ga er maar vanuit dat de meeste Nederlanders (buitenlanders) veel beter rijden dan de meeste Thais. Alleen moet je ook leren dat er ongeschreven regels zijn die door Thais als juist worden gezien, maar die in principe een no-go zijn. Bumperkleven, het negeren van aanwijzingen op straat, met groot licht of zonder licht rijden, waarschuwingslichten aan als je rechtdoor moet, toeteren in plaats van te remmen als je bij rood over een kruising gaat, vrachtwagens te zwaar beladen en die veel te snel rijden…
Ik heb het allemaal meegemaakt en je vraagt je soms af of die statistieken wel kloppen. Ondanks die toestanden is het nog verwonderlijk dat er zo weinig gebeurt.
Waar het om gaat is dat u beredeneert vanuit eigen rijkunsten terwijl de werkelijkheid is en zoals Rijck beschrijft dat het juist de tegenpartij is die ongelukken veroorzaken.
Tegen dwazen is het slecht wapenen en dat bewijst de tv iedere dag opnieuw. Evenals huislijk geweld met onnodige dodelijke slachtoffers omdat de dader in de hersenpan een draadje los heeft.
Een familie heeft niets met statistieken als er een inkomen verloren gaat en zeker als degene de zorg draagt over een gezin. Het is gewoon een armoedeval en daar gaat eigen gedrag weinig in veranderen.
Beste Sjaak: kloppen die statistieken wel? Is het verwonderlijk dat er ondanks al doe toestanden nog zo weinig gebeurt? Statistieken zeggen dit: https://ap.lc/xIoIP (statista.com//the-worst-countries-for-road-trafficfatalities) Thailand staat na 3 Afrikaanse landen nummer 4 op een WHO-ranking.
Behalve dat er dagelijks 50 mensen op het wegdek de dood vinden, (van hen zijn er 15 jonger dan 25 jaar,) raken er 2500 daags gewond, 500 van hen in ernstige mate, en van hen weer 20 blijvend invalide. Daags! En dan hebben we het nog niet over alle ellende in de gezinnen en families. Inderdaad, maak van al die aantallen een percentuele berekening, en verwonder je over die toch wel heel kleine uitkomst. Invaliden per jaar: 365 x 20 = 7300; gedeeld door inwonersaantal x 100%, geeft 0,104%. Nou ja, zeg- verwaarloosbaar, toch?
Beste Sjaak,
Wat de verkeersdoden in Thailand betreft, daar verschiet ik zelfs van dat er niet méér zijn dan de opgegeven cijfers.
Waarom ? Hier, in de zuidelijke provincies waar ik woon, zie ik dagdagelijks van die toeren waarvan ik denk ……. hoe is het in Godsnaam mogelijk.
Laat ze eens in Europa rijden op de manier zoals ze hier nonchalant aan het verkeer deelnemen, dan garandeer ik dat er minstens 100.000 doden vallen op jaarbasis.
Verder maak ik me er niet meer druk op. Ze doen maar.
Dre
Mooi geschreven, Sjaak! Heel erg waar! Ik ben ook gek op statistieken.
Er zijn zo’n 500.000 sterfgevallen in Thailand per jaar, waarvan slechts 15.000 (3 procent) door verkeersongevallen. De gemiddelde sterfleeftijd is zo’n 76 jaar maar bij die 15.000 verkeersdoden zal dat wel véél lager zijn: misschien gemiddeld 30 jaar? Misschien dat we het aantal gemiste levensjaren moeten tellen? Zou je dat nog even kunnen doen? Dank.
Oh, en dan zijn er ook nog zo’n 100.000 verkeersgewonden, velen met levenslange gezondheidsschade.
Stel nou dat er 15.000 doden vallen in het luchtverkeer. Dan vallen er toch veel meer dan 100 vliegtuigen per jaar uit de lucht!
Leuk artikel.
Maar de waarheid is dat ‘initiatieven’ zoals helmcampagnes, strengere handhaving, en betere infrastructuur gewoon praatje voor de vaak zijn.
Zelden wordt een Thai zonder helm door RTP gestopt, die gaan voor de toerist.
Het woord ‘streng’ in Thai moet echt een andere betekenis hebben dan wij denken.
Ik zie nooit iets strengst in handhaving. U wel?
Tja, over corruptie maar geen woorden vuil maken. Dat is hier als ‘eten en drinken’, onuitroeibaar.
Als je de rijstijl ziet van de motorbike rijders ben ik eigenlijk verbaasd dat er nog niet meer doden vallen. De Thai door hun dommigheiddonverschilligheid . De farang drivers door hun macho gedrag . Zebrapaden zijn ook levensgevaarlijk omdat de Thaien daar geen rekening mee houden.
Ben het met je eens, angst is een slechte raadgever. Als je in Thailand niet aan het verkeer durft deel te nemen dan mis je een hoop. Ik rijd hier graag op de motor,veel liever dan met de auto en dat geeft mij veel plezier. Ik snap dat het een stuk gevaarlijker is, maar zoals jij al aangeeft ; doe wat je kunt aan je eigen veiligheid, zoals helm dragen etc. en zorg dat je goed verzekerd bent voor als het misgaat.
Dat is niet wat Sjaak S. betoogt. Hij zegt dat het wel meevalt in TH met 50 verkeersdoden per dag, want procentueel is dat aantal laag te noemen. Met een inwonersaantal van >70 miljoen en volgens de WHO per 100.000 mensen >25 doden: je hoeft niet schrikachtig te doen, want media kloppen de boel op. Totdat zijn vrouw vroegtijdig tussen 6 planken belandt. Uiteraard: zelf goed je best doet, helm op, niet met een slok op achter het stuur, liever niet rijden na zonsondergang, er rekening mee dat een rood stoplicht wel eens als groen wordt geïnterpreteerd, hopen dat de verkeersinfrastructuur zichzelf verbetert, en de traffic police haar verantwoordelijkheden op pakt. En die hoge aantal verkeersslachtoffers? Ach, TIT! Toch?
Politie is lui en onverschillig.
Contoroe op dragen helm is al genoemd: buitenlanders met helm worden aangehouden en gecheckt op rijbewijs, Thais zonder helm of met 3 op een scooter zelden. Ik heb eens een half uur toegekeken,
Dan een opvallend voorbeeld dat de luiheid/onverschilligheid van politie illustreert: de tunnel in Sukhumvite Road in centraal Pattaya. Die is verboden voor scooters en motoren. Tot ongeveer een jaar geleden hielden Thais zich daaraan. Nu al lange tijd niet meer. Ik reed er onlangs met een auto doorheen en werd binnen een halve minuut door meer dan 10 scooters (geen motoren) voorbij gesjeesd, de meesten ook nog zonder helm en enkele met een veel te luide uitlaat. Er zijn daar camera’s dus elke dag had de politie 100-en scooters kunnen opsporen en bekeuren. Gebeurt niet.
Onlangs was er een ongeluk met een scooter in de tunnel en meldde de politie dat ze de camerabeelden zouden gaan bekijken om de precieze oorzaak te onderzoeken. Dus de politie heeft de mogelijkheid en de middelen om 24/7 te handhaven… maar te lui en onverschillig om iets te doen.
Verhuurders van scooters en motoren aan toeirsten checken niet op rijjbewijs. Meedere malen gelezen dat een toerist zijn zware motor niet onder controle had en een ongeluk veroorzaakte.
Serieuze, consistente handhaving zou het aantal verkeersdoden in Thailand drastisch verminderen, misschien wel halveren. 80% van de doden zijn berijders van scooters en motoren, dragen van helm zou dit aantal waarschijnlijk meer dan halveren.