Wie als enthousiast schrijver hoge ogen wil gooien op TB moet niet per se gaan proberen om hier mooie en aangrijpende proza te publiceren.
Dat scoort eigenlijk voor geen meter meer. Het kan je zelfs verwijten opleveren over een royaal overbemeten ego en opgekropte frustraties, terwijl creativiteit juist de onderscheidende kracht is van elke kunstenaar, ongeacht de discipline waarin.
Afschaffen dat volk dus. Schrijf maar een boek.
Hard werk wordt niet meer beloond. Slim werken, dat is het nieuwe hard.
Wat er nog wel een klein stukje beter inglijdt, is controverse creëren, in de volksmond tegenwoordig ook clickbait of zelfs ragebait genoemd. Wie daar handig op inspeelt, is beter bezig. Maar het is een genre dat niet iedereen na aan het hart ligt. Jerry Springer zou er jaloers van worden, als hij nog zou leven. Dat is één van de weinige voordelen van niet meer leven: veel nieuw leed pak je niet meer mee. Het wordt steeds erger, maar dat maakt je niks meer uit.
Maar ook met polariseren haal je hier geen top noteringen meer. Oké, je splitst de populatie netjes in tweeën en de ene helft draagt je op handen terwijl de andere je verwenst, maar dat was het dan ook wel weer. Maar ik begrijp het, we zijn allemaal onbetaalde krachten en ergens moet je de motivatie vandaan halen om door te blijven gaan. En als dat reuring veroorzaken is: qu’il en soit ainsi (een kleine premature knieval voor de mogelijk gratis meeliftende Walen).
Nee, wie echt wil scoren moet gewoon schrijven over geld. Want we zijn een forum der Lage Landen en geen enkel thema vindt dan zoveel aftrek dan dat van de eurootjes en bahtjes. Pensioen, zorgpremie, ziektekosten, belastingtarieven en -verdragen, wisselkoersen, steekpenningen, altijd prijs, rente helaas niet meer zo. Allemaal prachtige woorden waar je tenminste nog wat aan hebt. Die beroeren de ziel toch veel meer dan de zoveelste vol diepe emotie beschreven verstilde scene tussen twee bejaarde Thaise echtelieden die tegen het naderende einde van hun leven nog eens even de trieste balans voor ons opmaken.
Zelfs prostitutie- en ladyboyverhalen zijn aan dovemansoren gericht als je de clicks kunt geloven, tenzij er een prijskaartje aan zou hangen. Wat kost nu zo’n avondje ladyboy? Is dat inclusief versnaperingen? Krijg je kwantumkorting of een klantenkaart als je returning customer bent. Kun je afdingen als je van een bepaalde service afziet? Niet iedereen lust immers het volledige pakket.
Het zet ‘serieuze auteurs’ zoals ik wel aan het denken over welke kant nu op met hun pennenvruchten.
Ik had vroeger, op het ABP was dat nog, een collega die was extreem nuchter en rechtlijnig. Boeken, films, muziek, het interesseerde hem allemaal geen enkele snars. Wel de krant, een documentaire over de natuur, of een verslag over zijn grote passie wielrennen. Hij was gewoon wars van alles wat ontsproten was aan de geest van een creatieveling, want ja, wat had je daar nu aan. Mijn eigen, tamelijk creatieve broer heeft nog ooit een grote muurschildering aangebracht in zijn (van die collega) gigantische zelfgebouwde eiken boeren keuken in Stein (of all places). Gewoon een Alpenlandschap met houten hutten op de Alm, wat koeien met bellen aan de nek, glooiende weilanden en bergen op de achtergrond. Ja, misschien zelfs Heidi en Peter in het stro stoeiend. Zoiets vond hij mooi, de rest niet. Mocht ook wat kosten, want net als mijn broer snabbelde hij flink bij.
En toch mocht ik hem, al kon hij niet nalaten te pas en te onpas te roepen dat hij iedereen uit Kerkrade walgelijk vond. Rotmoffen, zeg maar. Ik was de enige uitzondering.
Mijn artistieke broer, die overigens best een slimme vent is, heeft ook nog nooit een boek gelezen. Wel zelf gedichten geschreven, maar dit terzijde. Dat ging die nuchtere man uit Stein opeens ook doen, om een nieuw, bloedmooi en piepjong collegaatje te imponeren. En hoe doorzichtig ook, uiteindelijk zijn ze gelukkig getrouwd geweest, tot een klusongeluk een einde maakte aan het huwelijk en zij achterbleef met fijne herinneringen en wat romantische handgeschreven poëzie van de onderste plank.
Maar enfin, het is maar om aan te geven dat op ieder potje wel een dekseltje past en je soms de kunst gewoon met een schepje suiker de weerspannige bekjes in moet lepelen. Offer ik daarmee mijn integriteit op voor hogere leescijfers? Misschien. Maar zonder schrijvers geen TB en zonder lezers ook niet (ja, een ongelezen forum). Dus zie ik het meer als een concessie. Voor die ene keer dan.
Geld besparen of zelfs verdienen terwijl je als oudgediende werker uit Nederland (Vlamingen ook welkom, Walen moeten jullie maar onderling uitmaken, daar bemoei ik mij niet mee) lekker je laatste levensfase in Thailand doorbrengt. Verlokkend idee toch?
Besef wel dat het slechts gaat om luchtig bij elkaar gesprokkelde opties en ze dus niet empirisch getoetst zijn op legaliteit, realiteitszin, werkbaarheid of effectief rendement (etc. etc. ik zeg het er maar even bij om eventuele schadeclaims voor te zijn). Voor de zeer ervaren Thailand cracks hier uiteraard niks nieuws onder de zon, maar wie nog in de twijfelfase zit (zie de actuele polls en enquêtes) kan er vast wat wijze adviezen uit filteren voor zichzelf. Uiteindelijk moet natuurlijk iedereen zelf bepalen hoe hij of zij invulling wil geven aan de winter van het leven: in de sneeuw of in de zon.
Doe er gewoon je voordeel mee en denk eens aan mij als mijn tips daadwerkelijk lucratief bleken voor je leven als pensionado in Thailand.
Het is hier al ontelbare keren gezegd, dus die ene keer extra kan dan ook nog wel: Thailand is een paradijs voor gepensioneerden: zon, lage levenskosten, medisch gezien alles pico bello en een relaxte levensstijl. Maar waarom zou je daar stoppen? Met een beetje creativiteit kun je niet alleen geld besparen, maar zelfs een extra inkomen genereren! Hieronder een ‘uniek’ stappenplan voor de slimme Hollander (Vlaming/Waal) om in Thailand het onderste uit de kan te halen.
1. Wonen: Huur slim of ga samenwonen
- Huur niet in expatbuurten zoals Sukhumvit (Bangkok) of Laguna (Phuket), maar kies voor een lokale wijk waar de prijzen de helft lager liggen.
- Ga samenwonen met een Thaise vriendin. Zij weet precies waar je de goedkoopste rijst koopt en bespaart je een fortuin aan schoonmaakkosten.
- Of nog beter: trek in bij je schoonfamilie op het platteland. Gratis onderdak, gratis eten en een dagelijkse taalles erbij!
2. Eten: Eet lokaal en onderhandel met de marktkoopman
- Vergeet Albert Heijn-importproducten. Waarom 350 baht betalen voor een pot Calvé pindakaas als je Thaise satésaus voor 10 baht hebt?
- Koop op de markt en onderhandel áltijd. Het is een sport! Begin met de helft van de vraagprijs en werk naar een compromis.
- Word vaste klant bij een eetstalletje en bouw een vriendschap op. Voor je het weet krijg je extra rijst of een gratis soepje.
3. Vervoer: Fiets, deel en onderhandel altijd met tuk-tuks
- Een scooter huren kost geld en is gevaarlijk. Koop of leen een fiets! Goedkoop, gezond en je ontloopt de verkeersboetes.
- Voor langere afstanden: gebruik bussen of treinen. De derde klas is spotgoedkoop en je krijgt gratis entertainment van luidruchtige Thaise families en hun veestapel.
- Tuk-tuks? Altijd de prijs halveren en zeggen dat je in Thailand woont. Of nog beter: leer in het Thais “Ik ben geen toerist” te zeggen.
4. Gezondheid: Verzeker slim en bezoek de lokale apotheek
- Internationale zorgverzekeringen zijn duur. Neem een lokale Thaise verzekering; net zo goed en een stuk goedkoper (hoewel ik daar soms anders over lees hier).
- Kleine kwaaltjes? Bezoek de apotheek. Thaise apothekers zijn net dokters en geven medicijnen zonder dure consulten.
- Sport gratis: ga ’s ochtends tai chi doen in het park met de Thai. Kost niets en je scoort sociale bonuspunten.
- Vraag om gratis proeflessen in het lokale gym; doe je serieus belangstellend voor en wie weet. Elke zichzelf respecterende stad heeft er wel een paar. Bestudeer het werkrooster van de trainers voor tweede rondjes.
5. Amusement: Word een bekende Nederlander in je dorp
- Sluit je aan bij een lokale vereniging, zoals de expatclub of het kaartgroepje in de bar. Gratis netwerken én misschien een gratis biertje als je een leuk verhaal vertelt.
- Organiseer jeu-de-boules-competities op het dorpsplein en vraag inschrijfgeld. Prijsjes laat je sponsoren door plaatselijke ondernemers.
- Leer een instrument zoals gitaar of mondharmonica en speel op lokale markten. Thai houden van live muziek. Fooi gegarandeerd!
- Schrijf een reisblog of maak YouTube filmpjes over je expatleven. Thai en Nederlanders vinden het geweldig om te zien hoe een westerling zich aanpast. Hoe meer clicks hoe dichter je komt bij the money. Werkt overigens niet op TB.
6. Werk: Verdien bij als Nederlander in Thailand
- Word privéleraar Engels (of Nederlands). Expats en Thaise zakenmensen betalen goed voor lessen van een native speaker. Maar houd je aan de wettelijke bepalingen.
- Importeer of bak Hollandse stroopwafels (of bitterballen) en verkoop ze aan hunkerende expats. Je zou versteld staan hoeveel mensen 50 baht voor zo’n koek betalen.
- Start een fietstochtbedrijf voor toeristen. Jij kent nu de beste (goedkope) routes en kan Nederlanders een onvergetelijke tour bezorgen. En ja, ook de Isan biedt onvergetelijke momenten.
7. Kleding: Draag Thais en shop op de markt
- Stop met dure ‘westerse’ kledingwinkels. Alles komt sowieso uit Maleisië of Pakistan. Een echt linnen hemd van de lokale markt kost een paar bahtjes en is perfect voor het tropische klimaat.
- Op maat gemaakte kleding in Thailand is spotgoedkoop. Voor de prijs van een Hema-broek heb je een handgemaakt pak!
- Ga naar de tweedehandsmarkt. Thai kopen zelden tweedehands, maar westerlingen vinden er pareltjes voor een prikkie. Vooral de ‘afdankertjes’ van Japanners zijn hot. ‘Champaign for beer money’ dus.
8. Telefoon en internet: Koop lokaal en betaal minder
- Neem een Thaise simkaart. Kost bijna niks. Neem er internet bij voor een prikkie, zo ben je steeds en overal bereikbaar.
- Daarnaast is wifi overal gratis: cafés, restaurants en zelfs tempels. Koop een goedkoop kopje thee en werk de hele dag in een airconditioned koffietentje. Bespaart MB’s.
- Gebruik Line of WhatsApp om gratis te bellen in plaats van internationale belminuten te kopen (een oudje, maar vooral ouderen hebben er nog een handje aan).
9. Visumkosten minimaliseren
- Plan je visa-runs slim. Cambodja of Laos zijn goedkope opties voor een korte uitstap en je krijgt er een nieuw visum bij.
- Overweeg het Elite-visum als je langer blijft. Kost eenmalig een paar duizend euro, maar dan heb je jaren geen gezeur meer. Correct me if I’m wrong Ronny.
- Of trouw een Thaise en ga voor een familievisum. Scheelt een hoop bureaucratische rompslomp (en ja, misschien ook echte liefde).
10. Extra hacks om gratis spullen te scoren
- Ga naar tempelfeesten. Gratis eten, drinken en entertainment. Soms krijg je zelfs cadeautjes! En een zegening is ook mooi meegenomen.
- Bezoek luxe condo’s met ‘gratis proefwonen’. Ontbijt en zwembad inbegrepen, soms zelfs een gratis nacht in een modelappartement.
- Word Facebook-expert en zoek naar expatgroepen waar mensen hun spullen gratis weggeven bij vertrek of erger. Je scoort meubels, fietsen en soms zelfs een (gevulde) koelkast voor niets.
Met deze strategieën leef je niet alleen goedkoop in Thailand, maar verdien je misschien zelfs op eerlijke manier een extra zakcentje. En dat allemaal zonder de pensioenpot aan te breken! Wie zegt dat gepensioneerd zijn duur en saai moet zijn?
Aanvullende tips of adviezen zijn van harte welkom in de commentaren, tenzij je natuurlijk op het gouden ei zit te broeden en je kaarten nog niet op tafel kunnen.
Over deze blogger
- Khun Rick dateert van 1959 (momenteel 66 jaar), opgegroeid en nog steeds woonachtig in Zuid-Limburg. Na 40 jaar ambtenarij nu al bijna 5 jaar met vervroegd pensioen. Komt sinds 2001 regelmatig als toerist in Thailand, maar leerde zijn vrouw in Nederland kennen en is met haar vaak te vinden bij schoonmoeder in Udon Thani. Samen reizen is zijn passie, eten (helaas) ook en sporten een noodzaak. En natuurlijk schrijven: vroeger serieus en nu luchtiger.
Of je met Thai Elite geld bespaart zoals de titel zegt …..?
Ik denk dat Thai Elite vooral aangevraagd wordt door zij die niet direct tot de doelgroep van je artikel behoren… alhoewel 😉
Wel waar is dat je jaren geen gezeur hebt natuurlijk.
https://thailand-elite.com/
Beste Rick, voormalige stadsgenoot,
Dat met het familievisum klopt niet helemaal. Je bent weliswaar “goedkoper” uit, omdat je nog maar de helft van de vereiste inkomsten hoeft aan te geven, maar er schijnt toch heel wat rompslomp bij te komen. Je moet je huwelijk niet alleen op papier bewijzen; ze willen foto’s van jou en je Thaise echtgenote voor het huis, in de woonkamer, bij de vijver, bij het ontbijt, enzovoorts. Gelukkig is er nog niet gevraagd naar het bed.
Dat is wat ik tot nu toe heb gehoord. Ik hoef het gelukkig niet te doen, dus houd ik het eenvoudig: ik reis ieder jaar naar Bangkok, naar de Duitse ambassade, en krijg van hen een bevestiging van mijn inkomsten. Deze kan ik dan aan de immigratie in Hua Hin overhandigen. Het is iets duurder dan de Nederlandse benadering, maar ze willen het nu eenmaal: geen briefverkeer, ik moet zelf verschijnen.
Zelfs een of twee getuigen, ook met foto’s van hen bij je thuis.
Jazeker foto’s van alles, elk jaar nieuwe foto’s en wel degelijk ook een foto samen op het bed zittend. Daar komt bij dat de immigratie agenten je komen opzoeken om alles te checken. Je moet dus tijdens de duur van de aanvraag thuis of dichtbij thuis blijven, want het bezoek wordt aangekondigd met “we zijn er over 20 minuten”.
Het huwelijksvisum is waarschijnlijk het meest bureaucratische visum. Aanvragen met twee getuigen die met kopieën van hun hele hebben en houwen bij de aanvraag aanwezig moeten zijn en ook bij het controle bezoek.
Het huwelijk visum geeft echter wel de mogelijkheid om er een werkvergunning bij aan te vragen en je hoeft maar de helft te deponeren. Maar het is zeker geen eenvoudige procedure.
PS Bij immigratie hebben ze er een hartgrondige hekel aan en vragen ze je tien keer of je niet liever een pensioen visum wil aanvragen…
Bij mijn eerste verlenging van mijn verblijfsperiode (Ik kwam met NON O 90 dagen visum binnen) vroeg ik om het papier waar de eisen voor een marriage visum in het Engels op stonden.
Nee zei de immigratiedienst, die heb ik alleen in het Thais, maar waarom gaat u niet voor een retirementvisum, dat is veel makkelijker. Dat heb ik toen maar gedaan.
Uiteindelijk heb ik er geen spijt van, was zo gepiept.
Het z.g. marriage visum (Non O) brengt jaarlijks wel rompslomp met zich mee. Naast ieder jaar weer de Thaise huwelijksacte en de standaard bankverklaring de foto’s en wachten of ze nog langskomen voor controle en ontvangst van een envelopje mag je 4 tot 6 weken wachten met het stempel “under consideration”. Wel mag je nog naar het buitenland in die periode, maar je moet een extra re-entry kopen. De oude bijv. multi-entry vervalt bij aanvraag van de verlenging. En dan de foto’s, iedere keer weer een ander verhaal. Voor het pand met huisnummer goed zichtbaar, nee nu ook vanuit een andere hoek.
De eerste keer had ik zoals aangegeven ook foto in de keuken maar die werd er weer uitgelicht, nee niet nodig en uit ballorigheid had ik een kuise foto van ons onder de dekens mee gestuurd. Die was bij de eerste inspectie verdwenen uit de dubbele stapel van ca. 30 bladzijden. Het is bij het eerste bezoek gebleven, glaasje water, envelopje met 1.000 Baht (op advies van een lotgenoot) dan weet je zeker dat je goedgekeurd word er zijn verhalen dat het tot 3 maanden duurt als ze geen tea-money krijgen. Wel moest er nog een getuige bij komen, geen familie-lid zoals volwassen (stief)zoon of dochter, de overbuurvrouw was goed genoeg. Het “grote” voordeel is nu dat je geen THB 800.000 op de bank moet hebben maar 400.000, of maar de helft van het maandinkomen moet bewijzen.
De Thaise immigratie heeft stage gelopen bij de nederlandse belastingdienst: Leuker kunnen we het niet maken.
Al jaren vraag ik verlengingen aan als Thai Marriage of retirement en nooit een probleem.
Geen envelopjes of 3 maand wachten (wat een onzin) op goedkeuring .
Omdat ik enkele maanden terug een nieuw visum nodig had omdat mijn vorige jaarverlenging verlopen was, was ik online in 10 minuten klaar met aanvragen en enkele dagen later zat het in mijn mailbox. Zonder bijkomende vragen van de ambassade.
Bovendien is de Thai Marriage niet altijd een keuze omwille van het financiele zoals vele steeds denken. Toen ik 21 jaar geleden huwde was ik nog geen 50 dus ik had zelfs de keuze niet voor een retirement.
Trouwens huwen in Thailand was ook geen probleem, het registreren in Belgie ook niet en zorgen dat ze na 3 jaar Belg werd ook niet.
En allemaal zonder hulp van wie ook of envelopjes aan wie ook.
Och ja, ik heb de 2 getuigen die op het gemeentehuis rondliepen elk 200 Baht gegeven om als getuigen op te treden bij mijn huwelijk toen.
Maar als ik de verhalen dikwijls hoor of lees, wat ik me wel soms wel eens afvraag is hoe sommige er sowieso in geslaagd zijn Thailand te vinden zonder hulp….
Was eigenlijk maae ralgemeen gericht niet specifiek naar u
Met administratieve diensten en formaliteiten moet je altijd wat geluk hebben. Het is niet alleen in TH dat waar je gaat bij wie en wanneer doorslaggevend kan zijn. Wat bij de ene gemeente een routine is is bij de andere gemeente blijkbaar soms een onoverkomelijk probleem. De ene gemeente is de andere niet en al zeker niet als het over huwen gaat .
En het trieste is dat het steeds complexer wordt en de regeltjes maar steeds verder worden aangescherpt. Het lijkt wel een mallemolen die niet meer is te stoppen.
Ik heb nog de tijd geweten men de dag na huwelijk met een Belg automatisch de Belgische nationaliteit kreeg. Ik herinner me nog de tijd van het kleine Loket bij de oude Thai ambassade in Brussel waar je vriendelijk werd ontvangen door een Thais meneertje ….documentje invullen fotootje afgeven en 1 uurtje later mocht ik mijn multiple toerist visa gaan ophalen. Het meneertje ging dan nog mee tot aan de deur en wenste me een prettige vakantie.
Met wat ik nu weet lees en vaststel zou ik er nooit meer aan beginnen.
Ik heb visum aanvragen gedaan in Brussel en Antwerpen.
Touristen visums, Non-immigrant Single versies en Multiple
Voor mezelf, voor famile en voor anderen.
Mensen geholpen om hun partner de Belgische nationaliteit te bezorgen
Verlengingen in Pattaya, Bangkok en Kanchanaburi.
Nooit problemen gehad. Denk je dat dit allemaal op goed geluk gegaan is?
En dat om Belg te worden het wat strenger geworden is begrijp ik.
Maar kom niet wijsmaken dat het aanvragen van een visum of een verlenging een ingewikkelde zaak is.
Het zijn ook altijd dezelfde die je met problemen ziet bij immigratie en ook altijd dezelfde die je niet hoor ten waar alles soepel verloopt.
Altijd dezelfde die geluk hebben en altijd dezelfde die dan tegenslag hebben?
Een artikel om zo de prullenbak in te gooien. Staat vol onwaarheden en onzin.
Leten we het op n rijtje zetten!
1.Inwonen bij je familie. Die betaalt niet voor jou! Maar melken jou uit.
Een betere optie is slapen onder de brug of op het strand. Het is niet koud hier.
2 Eet lokaal. Best n keer lekker eten aan n stalletje waar alles bedekt is met vliegen en de houdbaarheidsdatum al lang verstreken is en de smaak niet te herleiden is door alle scherpe toevoegingen.
3. Koop n fiets. Leuk als je van Pattaya naar huaHin wilt.
4 Thaise verzekeringen goedkoop! Laat me niet lachen. De meeste farang zijn 65+ en gaan langzaam maar zeker voor de hoofdprijs, bestaande kwalen worden uitgesloten en boven de 80 wordt je buiten gegooid!
5 Amusement. Gratis wifi, wat hed je eraan zonder telefoon, je leeft toch zuinig! En je zult niet altijd op andermans kosten kunnen drinken.
6 Werk, je vergeet even je workpermit!
7 Kleding. Koop 2e hands zoals alle cheap Charlies en arme Thai doen.
Je zult een aanwinst voor je omgeving zijn.
8. Telefoon en internet. Neem n goedkope telefoon en het goedkoopste abonnement. Weet je zeker dat je per dag minimaal 50 thb bij gaat betalen. Bars en andere plaatsen zitten niet te wachten op farangs die met een kopje thee heel de dag blijven zitten! Je komt er vanzelf achter.
9 Visumkosten minimaliseren. Een reis naar de grens kost ook geld. En de agent die je zo gezegd helpt met de procedure kost ook aardig wat.
Het Elite visum is leuk voor diegene die geld te veel hebben. Mijn jaarlijkse verlenging is vele malen goedkoper. Nl 1900 thb!
10. Inderdaad als je afdankertjes van andere nodig hebt om hier te leven dan gaat het goed met je!
Om een visum extension te krijgen zul je bij de immigration aan een aantal voorwaarden moeten voldoen. Voldoe je daar niet aan dan kost deze extension geen 1900 thb maar 15.000 of meer.
De rompslomp voor een extension als getrouw man zijn berucht. De officier kan vragen wat hij wil! En ook zul je moeten aantonen dat je 400k op de bank hebt of jaarlijks Thailand binnen brengt.
Iedereen bedankt voor de fijne reacties en zinvolle aanvullingen!
Rick,
Proficiat met je ironische bijdrage.
Enorm toch, dat deze leidt, tot kritieken, raadgevingen (zinvolle aanvullingen).
Zelfs na je laatste dankbetuiging ” iedereen bedankt voor de fijne reacties en zinvolle aanvullingen,sic, is/was de polemiek nog niet gestopt
Prachtig
Inderdaad het is zo amazing maar eigenlijk toch ook wat beangstigend dat velen hier nooit de ironische insteek van een bijdrage/post snappen. Hoe kan men dermate humorloos leven?
Beste Geert, heb zo de indruk dat je, ofwel tègen je goesting hier in Thailand leeft, ofwel hier op dit blog de stoere Geert wil uithangen. Wel, je mag je visie voor jezelf houden. Ik kan je verzekeren dat ik het hier best naar m’ zin heb. Jaarverlenging en om de 3 maand stempeltje halen….. fluitje van ’n cent. 10 min. en alles in kannen en kruiken. Een fotootje van mezelf aan ons huis met zichtbaar huisnummer. Gèèn gedoe met foto van m’n vrouw nòch van de binnenkant van ons huis. Voor een verlenging ( jaarlijks ) enkel een affidavidje en klaar is Kees. Met een smile ( van hier tot in Timboektoe ) op hun gezicht zien ze me graag komen bij Immigration. Gezellig praatje en als afsluiter een kleine erkenning mijnentwege. Begrijp niet hoeveel er in de andere Immi-office problemen hebben met hun papier gedoe. Zal ergens aan mij liggen zeker? Mijn visie is waarom steeds : ” behandel nòòit iemand zoals je zelf niet zou behandeld willen worden. ”
Dre
Dre… je geeft een mens weer hoop! Ikzelf heb ook nooit problemen gehad met mijn visum, hoewel ik gewoon een retirement visa heb. Mijn inkomen is hoog genoeg om geen huwelijksvisum aan te hoeven vragen… maar zelfs met een gewoon visum zul je mensen tegenkomen die daarin de grootste problemen zien.
Hoezo ben ik tegen mijn zin hier? Omdat ik het artikel onzin vind?
Het is gewoon toegestaan, ook op Thailandblog, om een andere geluid te laten horen of een andere mening te hebben.
Ik woon hier al geruime tijd en ben met een fantastische Thaise dame getrouwd. Heb het uitstekend hier.
Sorry ik vindt het een beetje vreemd verhaal, dat een beetje doet denken aan een curses met de titel, hoe kan ik leren leven als een Thai.
Het leven dat een Thai ver achter zich wil laten, door te huwen met een farang, wordt hier als een soort propaganda, als goedkoop overleven aangeprezen.
Geen land , geen klimaat, en ook geen liefde met een partner(in) zou mij zo bewegen kunnen dit alles te accepteren.
Zelfs van een AOW en een klein bedrijfs pensioentje, kan iemand in Europa nog altijd beter leven als deze raadgevingen in het bovenstaande artikel.
Iemand die in Europa begint te klagen dat hij /zij van zijn AOW en pensioentje niet leven kan,wat opzich tragisch is en ook voorkomt, zou ik het dringend afraden om een dergelijk leven in Thailand aan te gaan.
De meesten die als expat in Thailand wonen,wonen hier meestal vanwegen hun Thaise partner(in), en hopen hier toch iets beter te leven.
Ga naar tempelfeesten om er gratis te eten, of zorg voor vriendschappen op een markt waar je dan ook voor niets af en toe een soepje aangeboden krijgt.enz enz.
God bewaar mij , hoe kan iemand zo’n mierenneukers bestaan willen?
Tja ik overwoog ook een tijdje om aan Thailand gerelateerde films, series , literaire boeken , non-fictie aan te kondigen of te ‘recenseren’. Maar ik realiseerde me gelukkig dat ik de tijd die ik daaraan zou besteden beter kan gebruiken om er zelf naar te kijken of te lezen. Het verwondert me steeds dat wanneer het gaat over een satangsken uitsparen, over Thaise schoonheden (die uiteraard steeds enkel vrouwelijk zijn) en steeds dezelfde terugkerende vragen over visa (iets opzoeken hier in het archief , ho maar) er duizenden lezers geïnteresseerd zijn . Over fooien zelfs 11.000 lezers. Amazing. Maar check eens een post over Thaise boeken (bijvoorbeeld in het laatste TB-mailoverzicht) en verbaas u over het aantal lezers en likes voor iets wat een aandachtspanne van meer dan 2 minuten vereist (dus een boek, serie of film bijvoorbeeld ….) Of wat geestelijk nog vermoeiender is: zich verdiepen in iets diepgravender dat een nieuw of ander inzicht zou kunnen opleveren over ons aller paradijs Geheel onbegrijpelijk is dat hier sommigen de ironische insteek van je bijdragen niet snappen. En dat je nu sarcastisch een clickbait titel gebruikt om aandacht te trekken. Ik gebruik nu soms een totaal absurd antwoord op een bijvoorbeeld voor mij absurde vraag. Ik begeef me dan als het ware in ‘hun universum’. Mijn humorloze haters beseffen wel dat de reactie geen steek houdt maar ze leggen geen verband met de absurde inhoud van de vraag en stellen dan dat ik wellicht iets genomen heb of gaan wat schelden Zalig en het zegt zo veel over henzelf en specifiek hun gevoel voor humor. Niet opgeven Khun Rick. Bedankt!
Het is weer eens zo ver.
De titel is “Hoe de gepensioneerde expat in Thailand geld bespaart (en verdient!)” en de boomer gemeenschap gaat weer lekker los over de visumperikelen.
Het kan gewoon geen toeval meer zijn dat in allerlei politieke partijen en clubjes gericht op de oudere jongere het bijna altijd tot knallende ruzie leidt omdat bijzaken ineens hoofdzaken worden.
Over geld besparen zie je niets en dat is natuurlijk ook weer niet zo gek want je arm voordoen is voor vele van die generatie de norm. Vooral niet boven het maaiveld uitkomen was het credo en zelfs nu in Thailand wonend is het lastig toegeven dat je geluk mag hebben om op je oude dag 4-5 keer meer inkomen te hebben dan de werkende Thai.
Is het nou echt zo moeilijk om te beamen dat je met een veilige uitkering er eigenlijk weinig te klagen valt en dat er niet eens bespaard hoeft te worden om een lekker camping leventje te leiden?
Voldoe je aan de visumeisen voor langer verblijf dan ben je gewoon hogere middenklasse en dan is er niet zoveel te zeiken tenzij het zeiken om te zeiken gaat omdat je er nog toe wilt doen. Dat vind ik het mooie aan Thailand want hier heb je dat soort Thai ook en die worden massaal in een familie genegeerd met als excuus dat zij de tijd hebben gehad om alles goed te doen en dat is blijkbaar niet gelukt en dan niet meer klagen. De kleinkinderen willen dan nog wel luisteren naar het geklaag maar het gaat het ene oor in en het andere oor nog sneller eruit en wellicht hebben de bloglezers uit Thailand ook wel zo’n trauma.
Maar goed, om terug te komen over geld besparen dan maken vrouwlief en ik beide gebruik van de 30.000 baht belastingkorting op aankopen in januari en februari wat alles minimaal 15% goedkoper maakt en daarnaast de aanbiedingen die in maart komen met “koop 1 krijg 1”.
Honda Click rijdt 1:52 dus veel goedkoper dan een taxi en nog goedkoper dan een tuktuk in de hitte en herrie.
En degene met een eigen zaak die besparen zich helemaal scheel met de aftrekposten die allemaal mogelijk zijn.
Ik benijd de mensen niet die alle service beroepen doen want die besteden uiteindelijk veel minder aan eten dan de laag erboven zitten maar ik waardeer ze wel met tip omdat ik zelf ook in die positie zat maar mijn geboortebedje in Nederland stond.
Weggeven aan de juiste mensen levert per saldo hetzelfde op, alleen moet je wel juiste mensen kennen en dat leer je in Thailand met vallen en opstaan.
Ik bewonder wat jij al geleerd hebt in Thailand
Een geweldig artikel met ook positieve kritiek. Zo moet het.
Ik heb een non immigrant retirement visum, zelf ben ik slim genoeg en dat wat ik niet zeker wist vroeg ik aan Ronny. Een man die van wanten weet en goed onderbouwt reageert. Super
Na 4 weken had ik mijn visum.
Och zeurpieten met commentaar zijn er overal WEL EENS. Schrijver, leuk dat je scoort met 99%
Positieve reacties en uitwisseling daar deed je het voor.
Och die ene van de 100% verdient een kanttekening aan de linkerkant van Word
Vergeet die 1% en geniet van de gewaardeerde kritieken en positieve reacties.
Ronny heeft mij heel goed geholpen en mij veel geleerd.
Ik en velen met mij zijn blij met zijn “knowledge” en bereidheid om je te helpen.