Column – Thailand verliest Chinese toeristen door corruptie en chaos
Thailand staat op een kruispunt, zeggen de beleidsmakers met het pathos van een toneelclub die Macbeth opvoert in een dorpshuis. Alleen jammer dat de hoofdrolspeler hier niet zozeer een Schotse koning is, maar een door smog verstikte glimlach die zich wanhopig vastklampt aan Chinese toeristen. En die glimlach, ooit de trots van de natie, begint steeds meer te lijken op het soort grijns dat je ook bij de tandarts ziet net voordat de boor aangaat.
De Chinezen komen namelijk niet meer. Dertig procent minder dit jaar. Vijfendertig als je de rekenmachine van de TAT gebruikt, die altijd net iets te creatief afrondt. Japan, Zuid-Korea en zelfs Vietnam lachen in hun vuistje, want daar word je tenminste opgelicht met een factuur en een BTW-nummer. In Thailand krijg je er een mes bij, of een roltrap die besluit te stoppen met functioneren halverwege je vakantie-selfie.
Premier Anutin stond gisteren in het parlement te beloven dat er orde op zaken komt. Meer politie. Meer camera’s. Meer flitsende verklaringen die evenveel houvast geven als een condoom met gaten. Want het probleem zit niet in het aantal agenten op straat, maar in de agent die zijn hand ophoudt voor een kleine bijdrage aan zijn theefonds.
Neem de hotels. Brandtrappen worden hier gezien als optionele decoratie. Als de architect een paar treden tekent op de achterkant van het servet, dan telt dat blijkbaar ook als goedgekeurd ontwerp. En als er dan een dak instort, heet dat geen ramp maar een “natuurlijk ventilatiesysteem”. De verzekeringsmaatschappij glimlacht mee.
Corruptie is geen bijkomstigheid. Het is de fundering. Zonder smeergeld zou de helft van Bangkok in elkaar storten. Letterlijk. De ander helft staat al scheef door slecht beton, maar dat is een detail dat prima wegvalt achter een neonreclame voor goedkope massages.
Ondertussen droomt de Tourism Authority hardop van een transformatie. Thailand wil een luxe bestemming worden. Denk: wellness retreats, biologische kokoswaterbars en vijfsterrenresorts die zogenaamd duurzaam zijn, omdat ze hun plastic rietjes vervangen hebben door bamboe, terwijl de airco’s draaien op steenkool. Luxe, jawel, maar met het soort fundament dat bij de eerste regenbui in elkaar zakt als een suikertaart.
Wat je dan krijgt, is een land dat in zijn promotievideo’s het paradijs belooft en in de praktijk een survivaltocht aanbiedt. Toeristen worden gelokt met de belofte van serene stranden, maar gaan naar huis met een ervaring bij de lokale politiepost. Of erger, een verblijf in een ziekenhuis waar de infuuszak zo lek is dat je je afvraagt of het een medisch hulpmiddel of een tropische regenbui is.
En toch blijft Thailand hopen. Elke crisis hier heet een kans. Elk instortend gebouw of sinkhole een innovatief ventilatiegat. Elke corrupte ambtenaar een vorm van ‘lokale gastvrijheid’. Misschien is dat de enige echte Thaise innovatie: de kunst om rampen te herverpakken als charme.
Maar er komt een dag dat de glimlach niet meer verkoopt. Dat de toerist liever kiest voor Tokio met zijn geoliede metro’s of Hanoi met zijn georganiseerde chaos. Want chaos is leuk zolang je er niet onder begraven wordt.
Dus ja, Thailand staat op een kruispunt. Alleen jammer dat beide wegen worden bewaakt door tolheffers in uniform en dat de brug naar de toekomst waarschijnlijk instort voordat de eerste bus Chinezen eroverheen rijdt.
Over deze blogger
- De Expat (66) woont al 17 jaar in Pattaya en geniet van elke dag in het land van melk en honing! Vroeger werkzaam in de wegen en waterbouw, maar het grillige weer in Nederland ontvlucht. Woont hier met zijn Thaise vriendin en twee honden net buiten Pattaya, op 3 minuten loopafstand van het strand. Hobby's: genieten, uitgaan, sporten en met vrienden filosoferen over voetbal, Formule 1 en politiek.
Lees hier de laatste artikelen
Column30 september 2025Column – Thailand verliest Chinese toeristen door corruptie en chaos
Column24 september 2025Column – Fast & Fools in Khon Kaen
Column15 september 2025Column – In Thailand verdwijnt je geld sneller dan een Singha op een hete dag
Column9 september 2025Column – Premier in een schijndemocratie