Column – Buffels, bommen en Baccarat
Ergens op de grens tussen Thailand en Cambodja staat een geit te herkauwen naast een halfverbrande motorfiets. De geit begrijpt de situatie beter dan wie dan ook. Want terwijl zij rustig een plastic zak opeet, vliegen de kogels over en weer om een paar tempelstenen waar zelfs Indiana Jones zijn schouders over zou ophalen.
Daar lopen ze, de generaals. Buiken vooruit, petten scheef, alsof ze auditie doen voor een modeshow “herenmode bunkerherfst”. Ze wijzen naar kaarten die niemand begrijpt, want de streepjes op die kaarten zijn al vijftig jaar een suggestie. Ondertussen vallen er doden. Niet bij de generaals natuurlijk. Die zitten veilig achter bureaus, bezig met hun favoriete hobby: crisisvergaderen met airco en buffet.
En dan heb je Hun Sen. De man die zelfs na zijn aftreden blijft regeren alsof hij de regionale Sinterklaas is. Hij strooit geen pepernoten, maar lekken van telefoongesprekken. Hij belt met de Thaise premier, knipoogt naar de microfoon, en laat het gesprek uitlekken. Resultaat: heel Thailand in nationale opwinding. Alsof er in Bangkok een gratis rondje rode vlaggen werd uitgedeeld.
Zijn zoon, Hun Manet, staat intussen parmantig naast hem, alsof hij net van de dictatorschool komt. Hij is het soort man dat “oorlog” uitspreekt alsof hij net een nieuwe app heeft ontdekt. Voor hem is dit allemaal stage-ervaring. Vader knikt goedkeurend: “Zie je wel jongen, als je een paar kogels laat vliegen, kijkt de wereld weer naar ons.”
Intussen worden dorpelingen geëvacueerd met hun kippen, terwijl de Cambodjaanse elite zich zorgen maakt over… de gokindustrie. Want stel je voor dat Thailand gokken legaliseert. Dan zitten al die grenscasino’s ineens vol met stof en een verdwaalde kat. Dus wat doe je als visionair staatsman? Juist, je laat wat granaten vallen bij een tempel. Marketing met explosies.
De internationale gemeenschap speelt mee. Foto in Kuala Lumpur: twee handen schudden boven een stapel doden, een Maleisische premier in het midden die denkt: “Hopelijk krijg ik hier een standbeeld van.” Iedereen lacht voor de camera. Ondertussen weet de geit nog steeds hoe dit afloopt: tot de volgende schermutseling.
Misschien moeten we dit conflict gewoon verkopen aan Netflix. Nieuwe serie: “Buffels, Bommen en Baccarat”. Iedere aflevering eindigt met een close-up van Hun Sen die fluistert: “Volgende week meer.” De dorpelingen krijgen een figurantenvergoeding in rijst. En de generaal met de grootste buik wint een jaarabonnement op zijn eigen casino.
Over deze blogger
- De Expat (66) woont al 17 jaar in Pattaya en geniet van elke dag in het land van melk en honing! Vroeger werkzaam in de wegen en waterbouw, maar het grillige weer in Nederland ontvlucht. Woont hier met zijn Thaise vriendin en twee honden net buiten Pattaya, op 3 minuten loopafstand van het strand. Hobby's: genieten, uitgaan, sporten en met vrienden filosoferen over voetbal, Formule 1 en politiek.
Lees hier de laatste artikelen
Column30 juli 2025Column – Buffels, bommen en Baccarat
Column23 juli 2025Column – Sparen met een kraslotmentaliteit
Column17 juli 2025Column – Als monniken vallen begint het bidden pas echt
Column13 juli 2025Column: Een natie aan het draadje
Er is al langere tijd sprake van een machtsstrijd binnen de regerende Cambodjaanse Volkspartij (CPP), met name tussen de families van invloedrijke generaals en politici. De families van Hun Sen, Tea Banh en Sar Kheng zijn hierbij de meest prominente spelers.
Hun Sen heeft Cambodja decennialang gedomineerd als premier en heeft een regime geïnstalleerd op zijn persoon baserend. Zijn belangrijkste doel was om een dynastieke opvolging te bewerkstelligen, waarbij zijn oudste zoon, Hun Manet, het stokje van hem zou overnemen als premier. Dit is in augustus 2023 gebeurd.
De families Hun, Tea en Sar Kheng worden vaak aangeduid als de “grote huizen” van de Cambodjaanse politiek. Ze hebben sleutelposities in de regering en het militaire apparaat in handen. Hun Sen heeft historisch gezien deals moeten sluiten met figuren als Sar Kheng en Tea Banh om hun steun te verzekeren voor zijn plannen aangaande opvolging, aangezien zij elk over aanzienlijke veiligheidstroepen beschikken. Vanwege opvolging vindt een generatiewisseling plaats, en om die reden een interne Cambodjaanse machtsstrijd.
Ook Tea Banh en Sar Kheng hebben hun invloedrijke posities overgedragen.
Tea Banh (voormalig vicepremier en minister van Defensie) aan zijn zoon Tea Seiha. De invloed van deze familie strekt zich ook uit tot de marine, waar Tea Banh’s broer, Tea Vinh, de leiding overdroeg aan zijn eigen zoon, Tea Sokha.
Sar Kheng (voormalig vicepremier en minister van Binnenlandse Zaken) heeft zijn posities doorgegeven aan zijn zoon Sar Sokha.
Hun Sen is ook nog voorzitter van de Senaat geworden, wat hem een plaats geeft in de Koninklijke Raad van de Troon, het lichaam dat de Cambodjaanse monarch selecteert. En is hiermee wel de machtigste van de 3 politieke sleutelfiguren.
Over Hun Sen- een rapport van Human Rights Watch: https://www.hrw.org/report/2015/01/12/30-years-hun-sen/violence-repression-and-corruption-cambodia
En wat zegt Radio Free Asia: https://www.rfa.org/english/cambodia/2025/07/29/cambodia-thailand-military-meeting/