Wat ooit een bron van leven was, is nu een dreiging voor de gezondheid: de Kok-rivier, die Noord-Thailand doorkruist, is veranderd in een stroom van chemisch vergiftigd water. De oorzaak ligt in Myanmar, waar mijnbouwactiviteiten in het stroomopwaartse Wa-gebied giftige stoffen zoals arseen in de rivier hebben doen belanden. De gevolgen zijn voelbaar tot ver in Thailand, maar een diplomatieke oplossing blijft uit.
De Kok-rivier begint in Myanmar en stroomt via het district Mae Ai in Chiang Mai naar Chiang Rai, waar ze uiteindelijk uitmondt in de Mekong. Over een lengte van zo’n 180 kilometer is het water nu roodbruin, troebel en gevaarlijk. Lokale gemeenschappen mijden het water uit angst voor vergiftiging. Vissers melden zieke vissen, toeristen blijven weg, en olifanten die in de rivier baadden kregen etterende zweren op hun huid.
De impact is breed. De visserij ligt stil, toerisme in Chiang Rai is vrijwel ingestort en bewoners worden dringend geadviseerd niet te zwemmen, te vissen of vee te laten drinken uit de rivier.
Gevaarlijk hoge arseengehaltes
Volgens de Pollution Control Department (PCD) overschrijdt de arseenconcentratie op alle vijftien meetpunten langs de Kok en haar zijrivieren ruimschoots de wettelijke grens van 0,010 mg/l. Zelfs in de Mekong en in zijrivieren zoals de Sai is verontreiniging vastgesteld. Metingen eind mei bevestigden dat het niet om een incidentele vervuiling gaat, maar om een structureel probleem.
De start van het regenseizoen en het openen van dammen in Chiang Rai hebben bovendien geleid tot het opwoelen van verontreinigd sediment. Hierdoor verspreidt de vervuiling zich mogelijk verder stroomafwaarts.
Gezondheidsrisico’s
Somporn Phengkham van het Community Health Impact Assessment Platform (CHIA) waarschuwt dat ook minimale overschrijdingen van arseenwaarden tot chronische vergiftiging kunnen leiden. Ze pleit voor onmiddellijke tests van kraanwater, irrigatiewater en ondiepe waterputten, en stelt voor om doe-het-zelf-testkits aan dorpen te verstrekken.
“Wat vandaag nog onschuldig lijkt, kan zich jarenlang ophopen in het lichaam en ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken,” aldus Phengkham.
Diplomatiek vacuüm
Lalita Harnwong, historicus en expert op het gebied van etnische minderheden in Myanmar, noemt de situatie een “vijfsterrenprobleem voor de nationale veiligheid”. Ze benadrukt dat Thailand diplomatiek contact moet leggen met het United Wa State Army (UWSA), de feitelijke machthebber in het betrokken mijnbouwgebied.
“We kunnen ons niet blijven verschuilen achter het excuus dat de Wa geen erkende staat vormen. Deze passiviteit ondermijnt de gezondheid van onze eigen bevolking,” stelt Lalita.
Informatie onderdrukt
Senator Angkhana Neelapaijit bezocht het getroffen gebied en toonde zich geschokt. Volgens haar zijn provinciale ambtenaren op de hoogte van de vervuiling, maar zouden zij door hogere instanties onder druk zijn gezet om informatie niet openbaar te maken. Ze wees op het schrijnende voorbeeld van olifanten die zweren opliepen door baden in de rivier, en vroeg zich af wat dat betekent voor kinderen die dagelijks met het water in aanraking komen.
Ze riep de Thaise overheid op om het probleem internationaal aan te kaarten, via ASEAN of via bilaterale druk op China dat economische belangen heeft in de betrokken mijnbouw.
Verwoest toerisme en machteloze provincies
In Chiang Rai staat het toerisme op instorten. Bij het Karen Ruammit Elephant Camp ligt alles stil. Toerboten kunnen niet varen, olifanten kunnen het water niet meer in. Manager Sriton Kamphaeng moest een vier kilometer lange pijpleiding aanleggen om schoon water vanaf een bergbron aan te voeren. Hij vertelt hoe mahouts in februari nog onbewust hun dieren in de rivier leidden, waarna deze huiduitslag en zweren kregen.
Chiang Rai’s gouverneur Charin Thongsuk erkent het probleem, maar benadrukt dat zijn provincie geen bevoegdheid heeft om in Myanmar in te grijpen. Er is bevestigd dat het kraanwater in de regio voorlopig nog binnen veilige grenzen valt, en er worden aanvullende sedimentdammen overwogen om verspreiding tegen te gaan.
“Zolang Myanmar geen schoon water levert, moeten wij alles doen om de schade te beperken,” zegt Charin. “We adviseren bewoners om elk contact met de rivier te vermijden.”
De Kok-rivier, symbool van leven en verbinding, is nu het middelpunt van een giftige realiteit. En zolang de politiek zwijgt, betaalt de natuur en de mens, de prijs.
Bron: Bangkok Post, 18 juni 2025
https://www.bangkokpost.com/thailand/special-reports/3052061/a-waterway-of-life-is-turning-deadly
———————————————
Dit artikel is [jp_post_view]
———————————————
Over deze blogger
-
Dit artikel is geschreven en gecontroleerd door de redactie. De inhoud is gebaseerd op persoonlijke ervaringen, meningen en eigen onderzoek van de auteur. Waar relevant is er gebruikgemaakt van ChatGPT als hulpmiddel bij het schrijven en structureren van teksten. Hoewel er zorgvuldig wordt omgegaan met de inhoud, kan niet worden gegarandeerd dat alle informatie volledig, actueel of foutloos is.
De lezer is zelf verantwoordelijk voor het gebruik van de informatie op deze website. De auteur aanvaardt geen aansprakelijkheid voor eventuele schade of gevolgen die voortvloeien uit het gebruik van de geboden informatie.
Lees hier de laatste artikelen
Nieuws uit Thailand1 oktober 2025Verzakking treft opnieuw Bangkok, dit keer op Charoen Krung Road
Economie1 oktober 2025Thaise minister van Handel presenteert zeven ‘Quick Big Win’-maatregelen voor handel, boeren en consumenten
Nieuws uit Thailand1 oktober 2025Myanmarese vluchtelingen krijgen toestemming om in Thailand te werken
Flora en fauna30 september 2025Neushoornvogels spotten in de bossen van Bang Kama in Ratchaburi
Een kameraad van me in Chiang Rai stuurde me een bericht dat hij vol rode vlekken staat in zijn nek en aangezicht en dat al zijn vrienden ook klagen van rode vlekken. Vermoedelijk is het drinkwater toch op sommige plaatsen vervuild geraakt ?
Het is echt niet OK daar op dit moment. Hoe ze dat gaan oplossen is een groot raadsel!
Uiteraard is China verantwoordelijk voor de mining.
https://www.reuters.com/world/china/china-backed-militia-secures-control-new-rare-earth-mines-myanmar-2025-06-12/
Als Thailand dus de waterkwaliteit wil verbeteren zullen ze met China moeten gaan praten.
Ik wens ze daar veel succes mee.
Dit is al langere tijd aan de gang, met een locale overheid die heel lang bleef beweren dat het zo’n vaart niet liep en de vervuiling binnen de veilige normen lag, terwijl externe onderzoeken zoals die van één van de locale universiteiten aantoonden dat die normen vèr overschreden werden. Niet iets wat met het ‘traditionele’ instellen van een commissie en een paar sub-commissies onder het tapint geveegd kan worden. Je zou daar maar visser zijn, of een boer die afhankelijk is van het rivierwater voor het bevloeien van z’n gewassen…….
Mijn partner heeft daar land in een ‘Ecovillage’-project, waar strenge regels gelden – èn worden nageleefd – m.b.t. organische teelt en waar men over eigen waterbronnen beschikt, en ziet een toenemende vraag naar de daar geteelde producten.
Thailand zou beter zijn energie steken in dergelijke ernstige problemen voor zijn bevolking, dan zich onnodig te veel te willen profileren in een lokale eeuwigdurend lijkende grenstwist met Cambodja.
De Kok behoort tot het stroomgebied van de Mekong dus ze kunnen elders in Thailand, in heel Laos, in Cambodja en in Vietnam ook ‘plezier’ hebben van deze vervuiling. Er is veel visserij in de Mekong, en half Cambodja eet vis uit het Tonle Sap meer. Vietnam kweekt rijst in de Mekong delta.
In Myanmar heerst nu geen orde maar een burgeroorlog dus er is weinig om bij te protesteren. De mijnbazen denken alleen aan geld dus vergeet het maar…