De visboer en zijn magische aantrekkingskracht

Ik weet (bijna) zeker dat er wel lezers onder ons zijn die onderstaand verhaal herkennen. Zelf ooit zo gevoeld, of het wel eens van anderen gehoord hebben. Ontspruit zoiets dan geheel aan de fantasie, de achterdocht van mannen met een wat minder ontwikkeld (zelf-) vertrouwen of zijn het misschien gevoelens, ingegeven door ‘zoals de waard is….’?
Zit er niet toch ergens een kern van waarheid in de geruchten over die vlotgebekte verleiders met hun visluchtje? Verkopen ze niet stiekem meer dan alleen maar vis?