De Thaise vastgoedmarkt, ooit een aantrekkelijke investeringsbestemming voor Chinese kopers, heeft te maken met een forse terugval. Waar Chinese middenklasse-investeerders enkele jaren geleden massaal onroerend goed in Thailand kochten, blijft die interesse nu uit. De oorzaak ligt bij de vertragende Chinese economie, dalende gezinsvermogens en een aanhoudende crisis in de binnenlandse vastgoedsector.
Van investeringsgolf naar stilstand
Stephen Yao, een voormalige Chinese beleggingsmakelaar in Bangkok en Pattaya, heeft deze omslag van dichtbij meegemaakt. In 2017 en 2018 reisde hij nog 32 keer tussen de Chinese provincie Guangdong en Thailand om deals te sluiten. Inmiddels zijn zijn werkzaamheden grotendeels opgedroogd.
Tot voor kort investeerden Chinese beleggers volop in vastgoed in Zuidoost-Azië en Japan. Ze zagen het als een manier om hun vermogen te spreiden en groeikansen te benutten. Maar met de economische malaise in China is dat beeld drastisch veranderd. De combinatie van stijgende werkloosheid, strengere hypotheekvoorwaarden en een vastgoedcrisis in eigen land maakt dat steeds minder Chinezen investeren in het buitenland.
“Het investeringslandschap is compleet veranderd,” zegt Yao. Veel makelaars zijn dan ook overgestapt op andere sectoren, omdat de vraag naar buitenlandse eigendommen fors is afgenomen.
Vastzittend kapitaal en dalende rendementen
Beleggers die al een woning in Thailand bezitten, zien hun verwachtingen niet uitkomen. Woningen zijn moeilijk te verkopen en bieden vaak een lager rendement dan gehoopt. Sommigen hebben via juridische procedures een deel van hun geld weten terug te krijgen, terwijl anderen afhankelijk zijn van leningen uit China om hun kosten te dekken.
De markt voor tweedehands appartementen blijft krap, mede door de afname van het Chinese toerisme. Thailand profiteerde jarenlang van miljoenen Chinese bezoekers, maar die aantallen lopen nu terug. Hogere reiskosten en afgenomen koopkracht maken vakanties in Thailand minder aantrekkelijk, waardoor ook de vraag naar huurwoningen daalt.
Zhu Maowen, een schrijver uit Haikou en investeerder in de Thaise vastgoedmarkt, bevestigt deze trend.
“De prijzen van tweedehands vastgoed in Thailand zijn nauwelijks gestegen. Zelfs bij een huuropbrengst van 5% wegen de onderhoudskosten vaak zwaarder dan verwacht.”
Door deze ontwikkelingen richt Yao zich nu op andere kansen. In plaats van vastgoed te verkopen, onderzoekt hij mogelijkheden om Chinese bouwmaterialenmerken in Thailand te introduceren.
“De markt is veranderd en wie vooruit wil, moet zich aanpassen,” stelt hij.
Niet alleen Thailand onder druk
Ook andere Zuidoost-Aziatische landen voelen de impact. Vietnam, waar Chinese beleggers eerder gretig kochten, kent nu een forse afname in investeringsinteresse. Frankie Wang, een vastgoedverkoper die actief is in Ho Chi Minhstad, ziet hoe de markt stagneert.
“Markten die ooit veelbelovend waren, zijn moeilijker te verkopen. Chinese investeerders hebben niet meer het kapitaal en het vertrouwen dat ze een paar jaar geleden nog hadden.”
Japan doet het iets beter. De huurmarkt in Tokio blijft stabiel, al zorgen restricties op kortetermijnverhuur voor obstakels. Tina Chen, een vastgoedadviseur gespecialiseerd in Japan, wijst op een ander probleem:
“Hoewel de huurinkomsten stabiel blijven, zorgt de waardedaling van de yen ervoor dat de uiteindelijke opbrengsten in Chinese yuan tegenvallen.”
In Maleisië is de situatie niet veel beter. Emma Jian, die in 2017 een woning in het land kocht, zag de prijzen na een dieptepunt weer iets stijgen, maar ze liggen nog steeds onder haar oorspronkelijke aankoopprijs van 20.000 yuan per vierkante meter.
Een nieuwe realiteit voor Chinese beleggers
Door de economische vertraging in China zijn buitenlandse vastgoedbeleggingen een stuk minder aantrekkelijk geworden. Jian heeft haar plannen om haar woning snel te verkopen laten varen en gebruikt het pand nu als vakantiehuis.
Wat ooit een bloeiende investeringsmarkt was, is veranderd in een riskant speelveld. Chinese beleggers moeten slimmer manoeuvreren en hun strategie aanpassen. De tijd van massale aankopen in Zuidoost-Azië lijkt voorlopig voorbij.
Bron: Thaiger
Wel, we weten dat hele kant en klare mooie nieuwbouwsteden in China leeg staan.
Er komt geen hond kijken, over kopen nog niet te praten.
De property markt is daar in zeer zwaar weer. Zelfs de Chinese Regering maakt zich er zorgen over.
In plaats van geld verdienen moet er in Chinese property market veel geld afgeschreven worden.
De verliezen zijn gigantisch.
Het in het wilde weg condo bouwen in Thailand was ook gebaseerd op hoge turn around dromen. Niet dus.
Als investment kan het nog nauwelijks gezien worden.
Veel ‘hokkenbouw’ ziet er nieuw als gelikt uit.
Maar slecht management ( waar het eerst op bezuinigd wordt als alle voordeuren verkocht zijn!) doet property in 10 jaar tijd reeds vervallen zoals wij het in onze landen niet kunnen voorstellen.
Rendement beloften worden niet meer waargemaakt, blijken niet rëel te zijn. Zijn droomvoorstellingen.
Komt overheen de slechter wordende millieu- en luchtkwaliteit in Thailand. en het rare onduidelijke gedoe met belastingen.
Het waren overal de de baby boomers , geboren in 1946 en jaren erna die geld hebben/hadden om rond hun 50ste property te kopen in Thailand of omringende landen.
Die generatie droogt op.
En de jongere generaties kijken naar vele andere landen.
Zij hebben millieu, luchtkwaliteit, beter permanent immigratiebeleid op hun bucket list.
Denk na: Property bezitten in Thailand en toch slechts 1 jaarlijks visa krijgen, + dat 3 maanden report, is toch totaal niet meer van deze tijd.
En als je een paar maanden weg bent uit Thailand schijnen er nu voor buitenlanders verbodsbepalingen te zijn om je condo of ander property te verhuren. Chinezen hebben er al juridische problemen door gekregen.
Hallo, waar hebben we het over? Bizar.
Een van de oorzaken van het instorten van de markt ontsnapte aan de aandacht: het witwassen van geld uit andere landen, o.a. China. Door de grotere druk op de banken is het nu moeilijker geworden. Thailand wil graag serieus genomen worden door, o.a. de OECD, en dan is anti-money laundering van groter belang.
ze rollen dagelijks Chinese scam gangs op, dus ook minder Chinezen die hier willen verblijven 555