‘Ik weet het niet, dus dan sla ik maar’ (lezersinzending)
Dit is een Nederlands blog, dus hopelijk is er de vrijheid voor een ouder om te vertellen hoe het er op de Ramkhamhaeng Universiteit aan toe gaat bij de jongere generatie. Mijn kind mag drie jaar op deze school zitten, waarbij je mag hopen dat het een opleiding krijgt die zorgt voor vooruitgang.
Maar helaas, het ging al mis toen degene die een test afnam aangaf dat mijn kind niet alles begreep. Ik gaf als ouder aan dat dit juist de taak van een school is. Uiteindelijk werd hij toch aangenomen, waarna hij 100 punten kreeg die zouden moeten bewijzen dat hij past in het ouderwetse systeem van lesgeven.
Na twee jaar was mijn kind al 87 punten kwijt, omdat hij zijn vriendjes kennis wilde laten maken met westerse vrijheden. Punten werden afgetrokken vanwege haardracht, inmiddels verboden bij wet, vriendschappelijk stoeien en het spelen met een condoom. Bij 100 punten verlies moet je van school.
De jeugd moet leren, en in mijn ogen is spelen met een condoom beter dan een ongewenst kind op jonge leeftijd. Maar er is hoop: binnenkort is er Wan Kru, de dag waarop kinderen hun leraren eren, en dat levert weer bonuspunten op.
Die school is niet de enige in haar soort, maar het zegt veel over het ziekelijke gedrag om kinderen te onderwerpen in plaats van ze te stimuleren om slimmer te worden. En als kinderen tekenen vertonen dat ze slimmer worden, dan slaat de leraar of lerares.
Ouders mogen er zelfs voor tekenen dat zo iemand hun kind mag slaan. Prehistorisch gedrag van een school, en hopelijk houdt het ooit op. Slaan door een leraar is uiteindelijk ook een les: dat degene die hoger staat geweld mag gebruiken. En zelfs een leraar begrijpt dat niet.
Ingezonden door Sara
Over deze blogger
-
Dit artikel is geschreven en gecontroleerd door de redactie. De inhoud is gebaseerd op persoonlijke ervaringen, meningen en eigen onderzoek van de auteur. Waar relevant is er gebruikgemaakt van ChatGPT als hulpmiddel bij het schrijven en structureren van teksten. Hoewel er zorgvuldig wordt omgegaan met de inhoud, kan niet worden gegarandeerd dat alle informatie volledig, actueel of foutloos is.
De lezer is zelf verantwoordelijk voor het gebruik van de informatie op deze website. De auteur aanvaardt geen aansprakelijkheid voor eventuele schade of gevolgen die voortvloeien uit het gebruik van de geboden informatie.
Lees hier de laatste artikelen
Lezersinzending9 augustus 2025‘Ik weet het niet, dus dan sla ik maar’ (lezersinzending)
Bezienswaardigheden9 augustus 2025Space & Time Cube+: een verborgen visueel spektakel in Bangkok
Opinie9 augustus 2025Opinie: Oude garde denkt aan buitenstaander als nieuwe premier
Geld en financiën9 augustus 2025Zo wissel je het voordeligst geld in Thailand
Bekend is dat het Thaise onderwijssysteem niet is gedemocratiseerd, niet is ingericht op zelfontplooiing. een artikel van maart jl. over dit thema:
https://www.thailandblog.nl/onderwijs/het-onderwijssysteem-in-thailand-structuur-beleid-en-kwaliteitsuitdagingen-deel-1/
Het Thaise onderwijs is, door zijn traditionele wortels, sterk gericht op discipline en het respecteren van hiërarchie. Hiërarchie als fundamenteel kenmerk dat diep verankerd zit in de Thaise cultuur. In het Thaise onderwijs wordt discipline gezien als een essentieel onderdeel van de opvoeding. Het doel is jonge mensen te vormen tot respectvolle, gehoorzame en moreel verantwoorde leden van de samenleving. In februari vorig jaar werd Noord-Korea nog geroemd:
https://www.thailandblog.nl/nieuws-uit-thailand/minister-van-onderwijs-thailand-kan-veel-leren-van-noord-korea-over-discipline-en-loyaliteit
De leraar wordt gezien als een absolute autoriteit, vergelijkbaar met een ouder. Leerlingen tonen hun respect door middel van de wai (een traditionele Thaise begroeting) en vermijden het om de leraar tegen te spreken. Dit staat in schril contrast met westerse onderwijssystemen, waar kritisch denken en discussie vaker worden aangemoedigd.
Op Thaise scholen zijn strikte regels van kracht. Uniformen zijn verplicht, en er zijn duidelijke regels over haardracht, make-up en het dragen van sieraden. Deze regels benadrukken conformiteit en groepsdiscipline boven individuele expressie.
Hoewel er officieel een verbod is op fysieke straffen, worden ze nog steeds toegepast op sommige scholen, vooral in landelijke gebieden. Dit toont aan dat traditionele methoden om discipline af te dwingen nog steeds bestaan. Er is wel steeds meer publieke discussie en kritiek op deze praktijken.
Er is niet zo veel veranderd anno 2025 vergeleken met 2011. Kijk maar eens:
https://www.thailandblog.nl/onderwijs/onderwijssysteem-thailand-sterk-verouderd/
Ook bekend is dat het Thaise onderwijsstelsel over het algemeen gemiddeld tot laag presteert in internationale vergelijkingen, zoals blijkt uit internationale ranglijsten en beoordelingen. Het systeem wordt vaak gekenmerkt door een sterke focus op memoriseren en examens, wat de ontwikkeling van kritisch denken en creativiteit kan belemmeren. De kwaliteit van het onderwijs verschilt ook sterk tussen stedelijke en plattelandsgebieden, wat leidt tot aanzienlijke ongelijkheid.
In de PISA-onderzoeken van de OESO, die de vaardigheden van 15-jarigen in lezen, wiskunde en natuurwetenschappen meten, scoort Thailand onder het OESO-gemiddelde. Een groot deel van de Thaise studenten behaalt niet het minimale basisniveau in deze vakken. Dit duidt op lacunes in fundamentele kennis en vaardigheden.
Het Thaise onderwijs leunt traditioneel sterk op hoofdelijk leren en gestandaardiseerde tests. De nadruk ligt minder op het aanmoedigen van creativiteit, zelfstandig onderzoek en kritisch denken. De hiërarchische relatie tussen leraar en leerling, waarbij de leraar als een autoriteitsfiguur wordt gezien, draagt bij aan dit patroon.
De kloof tussen scholen in de grote steden, zoals Bangkok, en scholen op het platteland is groot. Stedelijke scholen hebben over het algemeen betere faciliteiten, meer middelen en beter gekwalificeerde leraren dan scholen in afgelegen gebieden. Dit leidt tot een aanzienlijke ongelijkheid in de onderwijskwaliteit.
Ondanks inspanningen om Engels te onderwijzen, blijft de Engelse taalvaardigheid van veel Thaise studenten relatief laag in vergelijking met andere landen in de regio. Dit kan een belemmering vormen voor studenten die in het buitenland willen studeren of op de internationale arbeidsmarkt willen concurreren.
Er speelt nog veel meer: https://www.thailandblog.nl/maatschappij/de-angsten-van-thaise-mensen/
Heb toch een niet kwaad bedoelde vraag. In de vooraankondiging van dit verhaal staat dat ‘ ouders MOETEN tekenen dat leraren mogen slaan, en in het verhaal zelf staat dat ‘ ouders MOGEN tekenen dat iemand de kinderen mag slaan’.
Slaan van leerlingen vind ik sowieso al zeer verwerpelijk, maar het is toch wel een wezenlijk verschil dat de ouders zelf dan de keuze hebben wat betreft wel of niet slaan.
Persoonlijk zou ik mijn kind never nooit naar een school sturen waar hij geslagen mag worden. Ik begrijp ook wel dat als zowat alle scholen dit standpunt hanteren, dit wel een probleem is om dan toch een goede school te vinden voor je kinderen. Maar dit mag nooit een reden zijn om maar akkoord te gaan met leraren die kinderen mogen slaan. De vraag blijft dus dat er een groot verschil is in ” mogen of moeten tekenen”. Bij “mogen” kiezen de ouders er dus zelf voor om hiermee akkoord te gaan, en. Ij “moeten tekenen” is het toch aan de ouders om een andere school te zoeken, hoe moeilijk dit ook kan zijn.
Nogmaals, ik begrijp dat hier in Thailand het schoolsysteem heel anders is dan in de westerse wereld, maar ‘slaan’ is gewoon een no way.
Helaas, ook mijn ervaring sinds 1993, toen ik te maken kreeg met het Thaise onderwijsssysteem. Beide kinderen zijn bij oma in NL gebleven.
Ik kan er een boek over schrijven.
Mijn zoon kwam thuis met een totaal kapot geknipt kapsel.
Dit was gedaan door de leerlingen, in opdracht van de juffrouw omdat zijn haar “te lang” was.
Om de haverklap verzinnen de leraren weer iets zodat de kinderen weer niet naar school hoeven.
Een lerarendag, sluiting door covid als andere scholen alweer open zijn, leraren meetingdag, leraren sportdag enz.
Laatst ging de school een week dicht om vluchtelingen uit het grensgebied op te vangen die nooit zijn komen opdagen.
Om de haverklap komt hij s`avonds terug van school met een briefje dat de school de volgende dag weer dicht is om een of andere bijeenkomst.
Mijn zoon kan slecht lezen, schijven, gelukkig kan ik hem zelf ondersteunen.
De staats scholen zijn verschrikkelijk ouderwets en van laag niveau.
Er zijn jongens daar die alle signalen hebben om straks in de criminaliteit te belanden.
Maar dat maakt sommige leraren niks uit, die zitten er voornamelijk voor hun oudedagsvoorziening.
Natuurlijk zijn er ook andere situaties waarbij het anders gaat maar dit is mijn ervaring.
Ik hoef dan ook geen goed bedoelde raad, we gaan daar mee om op onze eigen manier.
Groeten uit Trat
Mijn pleegzoon, kleinzoon van mijn ex, kwam bij ons in Nongkhai wonen toen hij acht was en ging van prathom naar mathayom in Nongkhai stad. Mijn ex heeft nooit een briefje moeten tekenen dat ze hem mochten slaan en ik heb nooit geluiden gehoord dat er op die manier werd opgetreden.
We betaalden wat extra voor Mandarijns en Engels taalonderwijs en daar heeft ie nu, hij is 22, profijt van. Van de discipline die daar heerst kreeg ik wel het een en ander mee. Verplichte kleding, een bijna kaal koppie, op een schooldag eerst verplicht bij de vlag, een reeks verhalen aanhoren en een lied zingen, en dan begonnen de lessen pas. Aan het eind van het schooljaar naar een hogere klas ging automatisch…
Enfin, hij heeft zijn plekkie gevonden, vaste baan in Bangkok en een vriendin; hij komt er wel.
Ook ik ben het er mee eens dat er niet geslagen mag worden. En ik doe veel werk op een hoge school in Thailand.
Maar mensen dit is een bericht dat door een Nederlandse bril word bekeken.
Ik weet jullie ouderdom niet, dus mag ook niet over jullie oordelen, en dat wil ik ook niet.
Maar ga eens terug in de tijd toen jullie jong waren pak weg 60 jaar terug. Dan zit je in de tijd waar Thailand nu in zit. In mijn tijd kreeg je echt wel harde klappen op school of zelfs een harde shop onder je kont.
in Nederland waren de meesters en de juf echt niet beter dan ze nu in Thailand zijn. Je Kunt Nederland van nu niet vergelijken Met Thailand. zelf onze cultuur was toen anders dan nu.
Vroeger deden onze ouders het zelfde thuis werd ik ook wel eens geslagen als wij het te bont maakten. hou maar eens 9 kinderen braaf in een gezin. Wij Nederlander hebben altijd wel iets over anderen te zeggen. Maar kijk eens naar ons self voor dat wij over anderen oordelen. k ben 84 en heb geleerd van mijn ouders kijk eerst naar je zelf voor je gaat oordelen. het spreek woord oordeel niet om dat je niet veroordeelt wil worden.
ik zal wel veel reacties over mij heen krijgen.
Maar open jullie ogen het is een land dat 60 jaar achter ons licht.
Als het niet bevalt in Thailand waarom g aan er dan zoveel naar toe. Probeer je aan te passen dan heb je het gemakkelijker dan altijd weer dat gezeur hier op Thailand blog
En zoals de rijdende rechter afsluit met de woorden.
Dit is mijn uitspraak en hier moet je het mee doen.
Gr allemaal
Hi,
zeker flink deel met je eens.
Ik heb zelf het slaan door leraren niet meegemaakt, maar ken de verhalen van mijn ouders.
Het was nodig voor de discipline en mijn ouders gaven aan dat die klappen met een liniaal eigenlijk best wel terecht waren ….
Discipline, kaal koppie, schoolkleding enz. niks mis mee.
Rijtjes leren ook niet, leerlingen en leraren van tegenwoordig kunnen met die nieuwe lesmethodes zelf amper rekenen. De NL basisschool leraren konden b.v. geeneens een staartdeling maken.
Ik heb mijn kinderen zelf leren rekenen en bijles gegeven waardoor ze stegen in hun cijfers en nu op het HBO zitten.
Creatief leren denken is zeker belangrijk maar zeker niet de enige weg.
Sommige kinderen krijgen inzicht en overzicht door het gewoonweg in stampen van rijtjes.
Behalve het slaan staat mij vooral tegen dat leerlingen altijd overgaan, ongeacht de cijfers.
Er is voor dat jaar betaald, dus je gaat over.
Het onderwijs mag wel moderner in Thailand, maar hopelijk slaan ze daar niet zo door als in Nederland.
In Thailand hebben we nu 3 neefjes en nichtjes een MBO bovenbouw opleiding kunnen volgen.
Nummer 4 is daar bijna klaar mee, en wil graag zelf naar de Universiteit/HBO.
Dus die sponseren wij, zolang de schoolresultaten per jaar goed zijn en blijven, dus overgaan met goede cijfers.
Je haalt weer eens die dooddoenef van stal: ‘als het je niet bevalt, ga dan weg’. Iets kritisch bezien is kennelijk ongewenst in jouw ogen. Wat je verwijzing naar 60 jaar geleden in de Nederlandse scholen betreft: ik heb die lagere school inmiddels 68 jaar achter me, en ik heb in de klassen waarin ik zat nooit enige vorm van fysiek geweld meegemaakt. Zal wel geluk hebben gehad, maar toen al stond de kwaliteit van het onderwijs in Nederland een paar treedjes hoger op de ladder dan het Thaise onderwijs nu.
Inderdaad Peerlings,
Toen ik 14 was nu 60 jaar geleden zat ik op de LTS in Rotterdam zuid.
Meester van Dijk deelde regelmatig een tik met de liniaal uit of draaide je oren flink om ..
In zijn algemeenheid gaat het er op Thaise scholen militaristisch aan toe. Luisteren naar de leraar, geen discussie of debat aan gaan, instructies volgen, feitjes stampen. De inhoud van de boeken is helaas ook niet modern te noemen. Op dit blog is dat al vaak langskomen, ook ik schreef daar eens over in 2022: “Hoe gaat het eraan toe op een Thaise school?”. Maar het is goed de aandacht hier op de houden.
Dat slaan mag al lang niet meer, dus ik veronderstel dat die toestemming is voor ouders die ook geloven in een conservatief militair achtige opvoeding, waarbij een paar tikken op magische wijzen kinderen doet inzien wat ze fout hebben gedaan… ahum. Qua haardracht mag er sinds een jaar of 2 (?) wat meer dan standaard militaire kapsels. Maar sommige scholen houden hier toch aan vast. Rangen, standen, gehoorzamen, respect tonen voor wie boven je staat, geen vragen stellen. Niet iets waar ik vrolijk van wordt.