Goedemorgen Thailand (lezersinzending)

Ik ben Frans, met enige regelmaat stuur ik column achtige berichten naar familie en kennissen in NL, nu ik permanent voor nu 9 maanden in Hua Hin woon. Misschien zijn ze ook leuk voor de lezers van Thailandblog?

Vanmorgen werd ik traag wakker. Het was al wat licht in de kamer. Rond deze tijd wordt het zo tegen 6 uur licht en het leek mij zo rond 7 uur. Een beetje stijf het bed uit, nou laat het beetje er maar af. Inderdaad 7:15 uur, even kijken in de bench van Chester de Franse Buldog pup, van 11 weken, die het net drie dagen droog heeft gehouden en zo nu ook weer. Knap hoor, hij is zo goed als zindelijk. Ik wil het lot niet tarten en neem hem snel mee naar buiten. De deur open en hij rent op zijn manier naar het gras. Hihi het is soms net een konijn zo.

Het is een heerlijke ochtend, zo 26° een windje van zo’n 15 knopen uit het zuidwesten. Schijnbaar wordt deze wind wat afgekoeld door de bergen die in het westen liggen en zich tot Myanmar uitstrekken. Chester heeft snel zijn dingetje gedaan en weet dat Susy met eten klaar staat. Een spurtje en het hondachtige konijn is weer binnen en spoedt zich naar zijn etensbak, die snel wordt leeggegeten. Hmm net een Hollandse hond, met Franse bloed en in Thailand geboren, die moet wel van lekker eten houden.

Lachend ga ik naar buiten en besluit de mooie ochtend buiten te gebruiken, om het nieuws door te nemen en van de voor Thailand gematigde temperatuur te genieten. Neem plaats op een van de drie ligstoelen op het terras, wel onder een grote parasol. Het is hier stil, de wind trekt nog wat aan, de vogels zijn druk. Een familie mussen is blijven hangen, die zich eind mei onder de pannen hebben genesteld. Dat kan hier nog. Ondanks dat ze de boel onderpoepen en ook andere soorten hiervoor aanmoedigen vind ik dat kwetterende familie van harte welkom is.

Hmm jeetje, diverse artikelen over fatbikes. Wat nu weer?  Rijden te hard, maken ongelukken. Dwars over het voetpad en het winkelcentrum. Veel heisa en gedoe over deze terroriserende weggebruikers, die meer slachtoffers schijnen te maken, dan welke terrorist ooit in NL. Ik begrijp het wel, wel met enige moeite. Ik denk aan de tijd toen ik zelf op een oude Puch knetterend met 60 over de fietspaden scheurde. Mijn broer had een jankende Yamaha die minstens 90 km reed. Met dat verschil dat de fietspaden destijds niet overspoeld werden door massa’s gepersonaliseerde dagjesmensen, of groepen wielrenners. Wij waren ook veel verantwoordelijker en zouden nooit over een voetpad scheuren. Maar ik geef toe, het zijn er wel veel meer. De fatbikes maken weinig herrie, wat volgens mij een prettige bijkomstigheid is voor de hard werkende middenklasse in de Vinex-wijken. Ook als zij stilletjes door winkelstraten scheuren kan de overlast toch niet zo erg zijn. Ze maken tenslotte geen lawaai. Hmm het tegendeel is waar hoor ik.

De nieuwe terrorist in NL is ontstaan, de fatbike. Vast een mooi item voor de nieuwe oudere partij, die opkomt voor de veiligheid van het fietspad. Of onze Geert met een nieuwe populaire uitdaging, het fatbike terrorisme. Grenzen dicht voor goedkope Chinese fatbikes en die gasten en bikes terug naar eigen land. De PVDA die zich gaat inzetten voor de betaalbaarheid van de fatbike voor lage inkomens. Mooie verkiezingsprogramma’s voor het komend najaar. Het moet tenslotte wel ergens over gaan. Dat die dingen massaal gestolen worden en waarschijnlijk naar landen gaan met meer waardering is ook nog een dingetje.

Misschien komen ze wel naar Thailand, mooie vervanging voor de motor knetterende bromfietsen hier. Voorzie de fatbike van goede verlichting en de verkeersveiligheid verbeterd hier dan ook nog aanzienlijk. De snelheid van 60, 70 km nog altijd langzamer dan veel snelheidsmonsters hier. Mijn broer komt in het najaar en die gaat genieten van al die soms zeer oude bromfietsen, hoewel ik nog nooit een Yamaha heb gezien, of liever gehoord.

Met de stille fatbike zou ik graag hier de omgeving verkennen. Vogels spotten, die blijven zitten en niet opschrikken door bromfietsen. Camouflage T-shirt aan en een jungle hoed op. Stealthy infiltreren op het enorme militaire oefenterrein waar ze ook soms met scherp schieten. De .50 is daar favoriet, maar van zo af en toe wat schoten uit 155 maak een bronvermelding in APA stijl geschut zijn ze ook niet vies. Klinkt gaaf, maar nog niet zo hard als het vuurwerk in de winter wat op het plein van mijn voormalig adres in Nieuw-Vennep werd afgeschoten. Beetje jammer, gelukkig dat Susy er net zo hard van schrikt.
Lijkt mij dus een gaaf avontuur. De in Holland gejatte fatbikes zouden hier goed floreren, vooruitgang betekenen, verantwoord worden ingezet. Men rijdt hier toch al zoals de jeugd in Nederland doet, misschien toch met wat meer besef? Fatbike als serang met bakkie en derde wiel. Geen geluidsoverlast, of vervuiling. Hier geen fatbike terrorisme, maar fatbike liefde.

Pfff het wordt warm, de wind gaat wat liggen, de zon komt door de wolken en ik stop met fantaseren, weer half in slaap gesukkeld door de avonturen op de fatbike. Ik duik onder in het zwembad, het heeft in deze tijd precies de goede temperatuur. Ik word wakker, trek wat baantjes, kijk in het hoekje van het zwembad naar de mussen en bedenk mij weer opnieuw dat ik zo een mooi leven heb. Een mus laat iets vallen op de auto, een paarse libelle doet zijn ronde over het zwembad. Steekt nog net zijn hand niet op om even te groeten. Een tor duikt zelfmoord plegend in het zwembad, maar ga hem toch redden. Ha tijd om Chester weer mee naar buiten te nemen. Het konijn staat al te wachten.