Thailand blijft de topbestemming voor pensionado’s in Zuidoost-Azië, welk budget je ook hebt
Of je nu ruim in je geld zit of je pensioen juist wat zorgvuldiger moet besteden, Thailand heeft alles in huis voor een ontspannen leven onder de tropenzon. Het land biedt voor elke portemonnee aantrekkelijke mogelijkheden, wat het tot een van de populairste landen ter wereld maakt om met pensioen te gaan.
Wie kiest voor luxe, voelt zich helemaal thuis in bruisende steden als Bangkok of op de witte zandstranden van Phuket. Daar vind je moderne hoogbouw met zeezicht, privézwembaden, spa’s en conciërgeservices. Het niveau van comfort en verzorging is hoog, en de voorzieningen sluiten vaak aan op internationale standaarden. De wellness-industrie bloeit, met een ruim aanbod aan gezondheidsresorts, yoga-retreats en high-end klinieken.
Heb je een gemiddeld budget? Dan zijn er tal van opties om toch in stijl te wonen. Een populair voorbeeld is Chiang Mai, de hoofdstad van het noorden. Deze stad combineert rust met cultuur en natuur, en wordt al jaren gewaardeerd door expats vanwege de betaalbare levensstijl, vriendelijke bevolking en uitstekende medische zorg. Voor een maandbudget tussen de 1.200 en 1.500 dollar (omgerekend zo’n €1.100 tot €1.400) kun je hier comfortabel leven, inclusief de sociale activiteiten binnen een actieve expatgemeenschap.
Zelfs met een krap budget kun je in Thailand goed uit de voeten. In steden als Hua Hin, Udon Thani of zelfs kleinere provinciesteden liggen de maandelijkse kosten vaak onder de 1.000 dollar. Je woont er eenvoudig maar prettig, met toegang tot lokale markten, moderne ziekenhuizen en genoeg zonuren om het leven als ‘sabbattical’ te ervaren.
Daar komt nog iets bij: het zogenaamde Non immigrant O-visum maakt het voor buitenlanders relatief eenvoudig om langdurig in Thailand te verblijven, mits aan enkele voorwaarden wordt voldaan zoals een minimumleeftijd en een financieel bewijs van inkomen of spaargeld. Voeg daarbij het warme klimaat, de ontspannen levenshouding van de Thai en de toegankelijkheid van verse, gezonde voeding, en het plaatje is compleet.
Thailand is niet alleen een vakantieland, maar ook een plek waar je echt kunt leven. Of je nu van luxe houdt of liever eenvoudig woont, dit land verwelkomt je met open armen.
Over deze blogger
-
Dit artikel is geschreven en gecontroleerd door de redactie. De inhoud is gebaseerd op persoonlijke ervaringen, meningen en eigen onderzoek van de auteur. Waar relevant is er gebruikgemaakt van ChatGPT als hulpmiddel bij het schrijven en structureren van teksten. Hoewel er zorgvuldig wordt omgegaan met de inhoud, kan niet worden gegarandeerd dat alle informatie volledig, actueel of foutloos is.
De lezer is zelf verantwoordelijk voor het gebruik van de informatie op deze website. De auteur aanvaardt geen aansprakelijkheid voor eventuele schade of gevolgen die voortvloeien uit het gebruik van de geboden informatie.
Lees hier de laatste artikelen
Toerisme29 september 2025Vertrouwen in Thaise toerismesector daalt door teruglopende buitenlandse bezoekers
Boeddhisme28 september 2025Opinie: Tempels in Thailand in crisis door schandalen en gebrek aan steun
Economie28 september 2025Structurele hervormingen cruciaal voor economische toekomst van Thailand
Evenementen en festivals28 september 2025Festivals en evenementen in Thailand in oktober 2025
“Non immigrant O-visum maakt het voor buitenlanders relatief eenvoudig om langdurig in Thailand te verblijven, mits aan enkele voorwaarden wordt voldaan zoals” etc
Ik zou dit aanvullen met vervelende 90 dagen melding, TM30, re-entry en belastingtoestanden.
Wat ik als 73 jarige heel erg prettig vindt: de uitstekende ziekenhuiszorg. De wachttijden worden in minuten uitgedrukt, terwijl in NL dat minstens in dagen wordt uitgedrukt. Ook is mijn ervaring, dat de arts veel diepgaander zoekt, terwijl mijn gevoel is, dat in NL de arts de meest voorkomende, de daaropvolgende en in uiterste gevallen de derde oorzaak mag onderzoeken van de Zorgverzekering. Toen ik een arts in NL daarmee confronteerde, barstte ze in een schaterlach uit. 6 Jaar urine-urge incontinentie in Vibhavadi in 6 dagen opgelost, door naar veel “oude” lab uitslagen te kijken en een echo + CT-scan in te zetten. In NL nooit gedaan.
Nu nog chronische vermoeidheid sinds 2006 ( nooit een slaaponderzoek gedaan, THB 15.000) en rechter knie sinds 2017 ( Thaise MRI in NL genegeerd).
Wat ik WEL een groot nadeel vind is de visa-regeling: ieder jaar weer diep door het stof of je a.u.b nog een jaartje mag blijven. Dus” verwelkomt je met open armen ? ? ” Je portemonnee misschien !
Idem het niet kunnen bezitten van een eigen huis op eigen grond naast het nooit meer dan 49% van de aandelen van het eigen bedrijf te kunnen bezitten. Daarom investeer ik ook niet in TH. Je blijft hier “white/farang trash”.
Ik vraag me al een tijdje af, wat er met je gebeurt, als je echt in de medische narigheid komt. Engeltje crock pool ? Of een hutje achteraf ? ? Met verdeling van de moradok ? ?
Die 90-dg melding, TM 30.. ach.. En belasting.. is hier lager als in NL.
Die ‘uitstekende zorg’ is er natuurlijk alleen voor degenen die het kunnen betalen……. Anders zit je ‘s morgens om 6u in een ziekenhuis om dan hopelijk nog vóór de lunch een dokter te mogen zien.
Harry Romijn je zit goed op je klaagstoel, zo te lezen. Van Nederland klopt niet veel meer, lees ik zo, al zul je wel blij zijn dat jouw pensioen en AOW nog worden uitbetaald, toch?
Van jouw verhaal over de beperkte onderzoeksvrijheid van artsen in Nederland geloof ik geen letter dus misschien wil je zo vriendelijk zijn daar een bron van te geven?
Maar goed dat je dat ‘vreselijke’ land achter je hebt gelaten! En als medische narigheid je komt treffen heb ik een tip voor je: je mag gewoon terugkomen en na inschrijving krijg je een zorgpolis! Want zo zijn we gelukkig nog wel, in dat polderlandje….
Kom op zeg, de roze thailandbril spat er vanaf, zie eens als je over de 70 ben een betaalbare zorg verzekering te krijgen, echt niet, je betaald veel meer als in Nederland.
Natuurlijk, als je veel geld hebt of top klasse verzekerd ben , dan word je als een grootvorst verzorgd in b.v. Bangkok Hospital, daar en tegen heb ik in 2006 een familielid bezocht die in een 30 baht streekziekenhuis lag, nou , daar wil je nog niet dood gevonden worden, met 50 bedden en zieken in één grote ruimte!
Thailand is leuk, maar echt niet alleen honing en hosanna! Diverse expats die op leeftijd kwamen en gingen sukkelen met de gezondheid , zijn met staart tussen de benen terug gegaan naar Nederland, want daar waren een aantal dingen toch heel wat beter geregeld als in Thailand, en je zal toch zeker elke maand wel uitzien naar je AOW en Pensioen welke vanuit NEDERLAND overgemaakt worden!
Gr. Arno
Nou, de duurdere ziekenhuizen in Thailand houden je graag een week te lang ‘vast’, gedrogeerd zodat de patient niet kan zeggen hoe die zich voelt. Elke dag 6 artsen aan zijn bed, voor al zijn 6 klachten, elke keer 1000 baht voor 1 minuut ‘consultatie, en dat weken achter elkaar. Veel overbodige onderzoeken, veel te veel medicijnen (voor dubbel de prijs).
Ander geval: beetje diarree “Oh, blijf een nacht ter observatie”.
Twee goede kenissen… overleden op de operatietafel.
Ooit was vriendin over tijd (ondanks gebruik vd pil), we waren aan het rondreizen en gingen naar een kliniek om de hoek voor een zwangerschapstest. Schrikken, positief.
Arts bood meteen een ultrasound test aan, om de ‘baby’ te detecteren. Niets te zien, maar ksotte wel weer een duit. Volgende dag zelf een zwangerschapstest gehaald… negatief en dezelfde dag kwam haar periode. Oftewel: je wordt gewoon beduveld.
Een vouwelijke kennis liet een faclift doen: kwam met een scheef gezicht eruit, en heeft dat nog steeds.
Volkomen verkeerd uitgevoerd door een algemene arts (bleek later) die niet opgeleid was als plastisch chirurg.
En zo kan ik nog een vijftal gevallen opnoemen van bijna frauduleus en/of verkeerd behandelen.
(Een geval waarin een demente man vastgebonden werd in een care facility, volkomen gedrogeerd, gevangen gehouden… later bleek dat hij fysiek in orde was en thuis redelijk goed kon functioneren.)
Let wel: er zijn ook veel goede artsen in Thailand, maar wees zorgvuldig in je keuze, want vaak denkt de arts eerst aan zijn portemonnee, dan pas aan het belang vd patient.
Nou nou Sjoerd , het is nogal wat.
Wellicht moet je eens proberen om een andere vriendenkring te vinden.
Iemand die zoveel horror verhalen hoort en zoveel negativiteit te verwerken krijgt kan haast niet meer normaal fuunctioneren.
Veel respect voor jou dat je ondanks alles nog zo positief in het leven kunt staan.
De uitstekende ziekenhuiszorg met heel korte wachttijden in Thailand gaat alleen op voor de betalende patienten, niet voor de patienten vallend onder de Baht 30 regeling.
Het aantal artsen per 100.000 inwoners is in Thailand een factor 4 lager (https://www.indexmundi.com/map/?v=2226&l=nl#google_vignette). Zouden de patienten net als in Nederland gelijk behandeld worden dan zou de wachttijd logischerwijs in Thailand juist veel langer zijn. Maak je geen illusies.
Ik weet bijna zeker dat we allemaal horror voorbeelden kennen van armoedzaaiers die zeer slecht geholpen werden.
Dat Thailand een topbestemming is voor pensionado’s, mag dan mischien voor Zuid-Oost Azie toetreffend zijn, maar zeker niet voor ieder budget.
Zelfs al leef je in een relatie met een Thai, waardoor je gebruikt kunt maken van een misschien voorhanden zijnde woning, zijn hiermee lang niet alle kosten afgedaan.
Wat de pensionado in zo’n geval spaart aan huur, zal meestal gebruikt moeten worden voor een goede ziekenverzekering, en mogelijke familieleden die niet zelden op tenminste een kleine hulp aangewezen zijn.
NADEEL wat hier graag verzwegen wordt is, dat je bij iedere zelfs goede verzekering te maken kunt krijgen, met uitsluitingen van voorziektes of eenmaal behandelde ziektes, of zelfs het opzeggen van de z.g.n verzekeringsgever.
De goede medische verzorging, waar in het artikel zo over geroemd wordt, is dan alleen nog mogelijk in een prive ziekenhuis met behulp van een goede vaak dure verzekering, of veel eigen kapitaal.
Ook is het levensgeluk van de pensionado erg afhankelijk van de plaats waar hij zich gaat vestigen.
Gaat hij op een dorp bij zijn Thai vrouw/familie wonen, dan zal hij vaak erg weinig wensen moeten hebben aan erg goede sociale contacten.
NADEEL als je dit niet kunt, dan kan je leven in vergelijk tot Europa erg eenzaam worden, omdat zelfs al spreek je een aardig mondje Thai wat de meesten niet doen, de interessen van je Thai omgeving meestal erg afwijkt van een Europese pensionado.
Er zullen zeker zijn die hier genoeg aan hebben of toevallig een goede farang kennen die wel die zelfde interessen deelt, maar meestal blijft het enige contact de eigen vrouw,wat voor mij als enigste contact duidelijk te weinig zou zijn.
NADEEL de vaak maanden achter elkaar erg hoge temperaturen met een hoge luchvochtigheid, terwijl men in Europa na 4 dagen hittegolf reeds steen en been klaagt hoe warm het is.
Bovendien kan men afhankelijk waar men woont, van half Jan. tot April niet zelden te maken krijgen met erg ongezonde lucht vanwegen de jaarlijks terugkerende burning season.
NADEEL wat ook te kort schiet in het bovenstaande bericht , dat je niet met ieder budget zo het artkel vermoeden laat, goed leven kunt.
Veel mensen met een klein budget, zijn niet of slecht verzekerd, leven en voeden zich als een Thai, en moeten iedere dag hopen en bidden dat ze gezond blijven.
Afgezien van de levenvoorstelling en de levenskwaliteit , die nu eenmaal erg persoonlijk zijn, mag Thailand misschien alleen van Zuid -Oost Azie de beste keuze zijn, maar deze keuze blijft erg persoonlijk.
Ik hou het ieder jaar op een lang verblijf, maar ben net ze blij weer terug te komen naar Europa waar ik goed verzekerd tegen ziekte, en rondom gelukkig ben.
Dat laatste: houden zo. Niets meer aan doen. Wat de opgesomde nadelen betreffen: het Thaise zorgstelsel is exclusief een zorgverzekering. Dat stelsel zit niet in elkaar zoals gewend in NL. Voor Thai is er de 30-baht regeling, buitenlanders worden geacht zelfvoorzienend te zijn. Dat een aantal dat niet zijn, kan je niet TH aanrekenen. Dat de vooral buitenlandse aanbieders van zorgverzekeringen uitsluit-voorwaarden hanteren, is idem niet Thailand’s schuld.
Als iemand zich vestigt ergens op het platteland bij familie van zijn partner, dan is dat een keuze. Dat bij die keuze consequenties horen, moge duidelijk zijn. Maar de bijkomende problemen zijn niet weg te zetten als nadeel. Al zou je onder gelijke omstandigheden je in Argentinië of Japan vestigen, maak je hetzelfde mee.
Het klimaat en het weer in TH is wat het is. Soms is het erg heet, soms langdurige stortregens, TH ligt in het invloedssfeer van de jaarlijks optreden moessons. Dat is inherent aan de ligging van het land. Dat zijn feiten om rekening mee te houden. Klagen dat regen bestaat uit nat water is absurd.
Als mensen met een klein budget in TH willen komen wonen, dan kan dat al met een Thai gehuwde partner tegen een inkomen van minimaal B40K per maand. Dat is een bepaling van overheidswege. Als mensen hiertoe besluiten, is ook dit geen nadeel te noemen, maar een keuze die beperkingen inhoudt. Daar is mee te dealen.
Zoals je zegt: persoonlijke keuzes die al naar gelang financiële draagkracht op een bepaalde manier uitwerken. Die uitwerkingen zijn geen nadelen, maar gevolgen van keuzes naar gelang persoonlijke omstandigheden. Het is van de zotte om dan maar te zeggen dat Thailand tekort schiet.
Het artikel benoemd dat het voor ieder budget mogelijk is. Er staat nergens dat iedereen per se met een klein budget hier moet leven. Alleen dat het kan. Wij doen het ook. En we wonen niet bij de familie van mijn vrouw. Dat zou ook lastig zijn, want die komt uit Roermond. Niet alle pensionado’s zijn oude mannen met een Thaise vrouw. We zijn 10 jaar eerder met pensioen gegaan, dus krijgen maar een beetje. En onze aow wordt gekort. Maar we leven als god in Frankrijk en houden iedere maand nog geld over.
En nadelen? Die zijn er overal. Daarkun je je druk over maken. Of ze voor lief nemen. Dat is een keuze die je helemaal zelf kunt maken.
Wat een reacties op Harrie Romijn, natuurlijk is ook in Thailand de zorg niet overal optimaal maar om nu te stellen dat het in Nederland zo geweldig is.
https://www.gelderlander.nl/nijmegen/mevrouw-gerrits-zit-dag-en-nacht-thuis-op-postoel-zonder-hulp-mensonterend~a2e52bb4/
En dit is maar één voorbeeld, mijn schoonzus werkt met demente bejaarden die 1 keer per week onder de douche mogen,het broodbeleg moet zo goedkoop mogelijk zijn ,het is gewoon een verdienmodel.
De privatisering in de zorg is een ramp,iedereen weet het maar er gaat niets veranderen.
Ik heb hier in Thailand een oom van 95 en een tante van 86 beide met Alzheimer, als je ziet hoe die hier verzorgd worden voor relatief weinig geld dan zijn ze vele malen beter af dan hun Nederlandse lotgenoten.
Ikzelf heb ook alleen maar goede ervaringen met de Thaise zorg en ja als je gebruik moet maken van een staatsziekenhuis dan is het allemaal wat minder maar her is hier al zo vaak gezegd, neem een ziektekosten verzekering.
GeertP, wat jij zegt, daar gaat het helemaal niet over. Harry Romijn schrijft dat Nederlandse artsen maar beperkt hun klant mogen onderzoeken van de zorgverzekeraars. DAT staat in mijn opmerking en daar heb ik een bron van gevraagd. Maar die heb ik hier nog niet zien staan. Ben benieuwd.
Ik heb eerder de sterke indruk er zich steeds minder Westerse pensionnado’s komen vestigen in Thailand. Het wordt hun ook steeds moeilijker gemaakt met allerhande nieuwe en vervelende regeltjes. Je mag niet meer aan je geld komen gedurende meer dan een half jaar ….dan moet je weer belasting aangeven en dan weer niet zonder enig wat ze uit hun mouw gaan schudden…dan moet je weer dat document voorleggen en de dag nadien weer niet. Dan kan je weer een rijbewijs vernieuwen en de week nadien weer niet meer zonder dit of dat het houdt gewoon nooit op. Heb hierdoor ook de sterke indruk dat steeds meer pensionado’s TH inruilen voor Zuiderse Europese bestemmingen waar het evneeens goed toeven is en waar men als men alles in rekening brengt niet veel duurder uitkomt denk dan maar aan Portugal en het opkomende Albanie. Niet zelden is het klimaat er zelfs beter en ben je ingeval van nood op paar uurtjes weer in je thuisland. Ook de steeds maar sterker wordende Baht maakt het er niet eenvoudiger op. Thailand is leuk om als gepensioneerde te verblijven zolang men maar fit en gezond is. Eenmaal de onvermijdelijke ouderdomskwaaltjes beginnen opspelen is het meestal retour naar de heimat. Over die goede medische zorg kan ik hier uit eigen ervaring paar boeken schrijven. Het is een grote commercie en geld gaat altijd voor op de patient. Een arts doet hier eerst onderzoek naar de middelen en pas dan naar de aandoening
Emigreren naar het verre buitenland is iets maar in dat verre buitenland blijven voor altijd is nog iets heel anders.
Ik heb er hier al veel zich met luide trom weten komen vestigen maar al evenveel met stille trom weer weten vertrekken. Bezin eer je begint en als oude expat kan ik enkel de goed raad geven…kom naar Thailand als toerist om te overwinteren maar ga geen bindingen aan. Verder moet iedereen het maar voor zichzelf uitmaken.
Ik denk dat je grotendeels wel gelijk heb, Fred.
Met het inkomen aan pensioen/bedrijfsuitkeringen kunnen vele altijd wel een redelijk normaal leven leiden in Thailand.
Zolang je aan de financiële eisen van een visum voldoet en je niet al te veel laat ringeloren door vrouw of directe familie moet je fatsoenlijk kunnen leven met dat inkomen.
En uiteraard zelf niet al te veel vreemde hobby’s heb.
Dat het constant veranderen van eisen en regels [jaarlijks of meer] door onkunde van de Thaise overheid voor buitenlanders, begint tegen te staan is al lang duidelijk en voor [Europese] buitenlanders die NIET gebonden zijn aan een Thaise relatie of bezit reden genoeg om het elders te bekijken.
Op ‘papier’ kloppen vele zaken als een zwerende vinger want men wil met de ‘grote jongens’ meespelen van hoog tot laag. In de praktijk is het veelal een kwestie van netwerken en corruptie, zo niet heb je het een stuk moeilijker.
Het afvinken van voor- en nadelen van het hier wonen of ‘daar’ is een heet hangijzer.
Geert, de voorbeelden die jij noemt zijn anecdotisch en zeggen geen fluit. Ik heb juist heel goede ervaringen met mijn vader en mijn moeder die in verschillende zorgcentra perfect zijn verzorgd met dagelijkse douchebeurten en geweldige verzorging. En die zaten niet in dure privé huizen maar in gewone verzorgingsinstellingen.
In Thailand heb ik meegemaakt dat heel oude mensen in hun ééntje in een kamer zaten met een TV, een pispot en een fles water. In de morgen werden ze uit bed gehaald en in de avond weer ingestopt. Door de enorme vergrijzing, veel en veel erger dan in Nederland, zijn er voor veel oudere geen familieleden die voldoende zorg kunnen leveren. En “mijn” dorp in het Noorden behoort echt niet tot de armste in Thailand.
De 30 baht verzekering betekent enorme wachtlijsten en heel soms heel matige zorg. Ook best begrijpelijk gezien het geringe aantal artsen. Afspraak maken? Vergeet het maar, ondanks dat iedereen een pc en een mobiel heeft: gewoon “wie het eerst komt die het eerst maalt” en aansluiten in een urenlange rij. De artsen moeten het beleg op hun boterham verdienen door ’s avonds in een prive kliniek te werken.
Persoonlijk heb ik zelf goede ervaringen maar dat komt omdat mijn (stief)kinderen en kleinkinderen prima verzekerd zijn en omdat mijn vrouw en ik voldoende centen hebben. Maar ook dit is anecdotisch en zegt over het geheel genomen weinig.
Kern is dat, hoe je er ook naar kijkt, in Nederland iedereen, arm of rijk, gelijk behandeld wordt.