Toen Thailand in 1890 zijn eerste medische universiteit oprichtte in het Siriraj-ziekenhuis in Bangkok, was het niet een Thaise arts die als eerste lesgaf aan de nieuwe lichting studenten, maar een Amerikaan: George B. McFarland. Wat hem uniek maakte, was niet alleen zijn medische kennis, maar vooral zijn diepe verbondenheid met de Thaise cultuur en taal.
McFarland werd in 1866 in Bangkok geboren als zoon van Amerikaanse presbyteriaanse missionarissen. Hij groeide op in Siam, sprak van jongs af aan vloeiend Thais en kende het land als zijn thuis. Toch koos hij ervoor zijn medische opleiding in de Verenigde Staten te volgen, aan het Jefferson Medical College in Philadelphia. Na zijn afstuderen keerde hij doelbewust terug naar Siam, waar hij zich inzette voor de opbouw van het medische onderwijs.
In een tijd waarin moderne geneeskunde in Thailand nog in de kinderschoenen stond, werd McFarland de eerste buitenlandse docent aan de nieuwe Faculteit Geneeskunde in het Siriraj-ziekenhuis. Hij gaf les in het Thais, een zeldzaamheid onder westerlingen in die periode. Dankzij zijn taalvaardigheid kon hij complexe medische begrippen op begrijpelijke wijze overbrengen aan zijn studenten, wat van onschatbare waarde was voor de ontwikkeling van het vakgebied in het land.
Een van zijn grootste bijdragen was het samenstellen van het eerste Thais-Engelse medische woordenboek. Daarmee legde hij de basis voor een gestandaardiseerde medische terminologie die nog steeds in gebruik is. Daarnaast werkte hij aan de ontwikkeling van leerplannen, vertaalde medische teksten en publiceerde leerboeken in het Thais.
McFarlands invloed bleef niet beperkt tot het klaslokaal. In 1921 werd hij benoemd tot directeur van het Siriraj-ziekenhuis, een functie die hij tot 1935 bekleedde. In die tijd zette hij zich in voor de verbetering van de volksgezondheid en de verdere professionalisering van het medische onderwijs in Thailand. Hij speelde ook een actieve rol in de uitgave van medische publicaties en het ontwikkelen van curricula die nog decennialang de standaard zouden blijven.
Naast zijn werk als arts en opleider was McFarland ook actief als taalkundige en publicist. Hij was betrokken bij de Siam Observer, een van de eerste Engelstalige kranten van Bangkok, en werkte samen met het koninklijk hof aan tal van vertaal- en publicatieprojecten. Voor zijn verdiensten kreeg hij de eretitel Phra Ach Vidyagama, een buitengewone eer voor een buitenlander in die tijd.
George B. McFarland overleed in 1942, maar zijn invloed is tot op de dag van vandaag zichtbaar. De McFarland-bibliotheek van de Siriraj Medical School en het McFarland Huis van de Payap Universiteit in Chiang Mai zijn naar hem vernoemd. Hij wordt herinnerd als een visionair die westerse medische kennis wist te verweven met Thaise waarden en taal, en zo het fundament legde voor het moderne medische onderwijs in Thailand.
Over deze blogger
-
Dit artikel is geschreven en gecontroleerd door de redactie. De inhoud is gebaseerd op persoonlijke ervaringen, meningen en eigen onderzoek van de auteur. Waar relevant is er gebruikgemaakt van ChatGPT als hulpmiddel bij het schrijven en structureren van teksten. Hoewel er zorgvuldig wordt omgegaan met de inhoud, kan niet worden gegarandeerd dat alle informatie volledig, actueel of foutloos is.
De lezer is zelf verantwoordelijk voor het gebruik van de informatie op deze website. De auteur aanvaardt geen aansprakelijkheid voor eventuele schade of gevolgen die voortvloeien uit het gebruik van de geboden informatie.
Lees hier de laatste artikelen
Grensconflict Cambodja24 juli 2025Baht verliest terrein door escalerend grensconflict met Cambodja
Thailand algemeen24 juli 2025BREAKING – Cambodjaanse aanval op Thaise bodem: doden, gewonden en evacuaties
Nieuws uit Thailand23 juli 2025Huis van Afgevaardigden stemt in met wekelijkse pensioenloterij
Achtergrond23 juli 2025Amerikaanse importheffingen bedreigen miljoenen Thaise banen
Zonder af te doen aan de invloed van McFarland op de moderne geneeskunde in Thailand wordt over het algemeen Prins Mahidol na Songkla (1892-1929) gezien als de grondlegger ervan.
Hij was het 69e kind van koning Chulalongkorn en vader van Galyani Vadhana, lerares Frans, koning Ananda en koning Bhumibol.
Zijn standbeeld staat voor het Suan Dog Ziekenhuis in Chiang Mai waar verpleegkundigen, artsen en studenten regelmatig bloemen neerleggen als eerbetoon.
Hier zijn levensgeschiedenis:
https://www.princemahidolaward.org/a-complete-biography-of-prince-mahidol/
Het Siriraj-ziekenhuis werd in 1888 opgericht door koning Chulalongkorn. In het ziekenhuis werd de medische school gevestigd, oorspronkelijk “Pathayakorn School” genoemd.
De school begon les te geven in 1890 en de eerste afgestudeerden behaalden hun diploma in 1893.
In 1900 gaf koning Chulalongkorn de school de titel “Rajapathayalai”.
Prins Mahidol van Songkla staat bekend als de “Vader van de Moderne Geneeskunde en Volksgezondheid in Thailand” vanwege zijn bijdragen aan de ontwikkeling van het medisch onderwijs.
De school heeft zich in de loop der tijd ontwikkeld, met belangrijke bijdragen van Prins Mahidol en de Rockefeller Foundation, wat heeft geleid tot de invoering van internationale normen in het medisch onderwijs.
Het blijft een vooraanstaande instelling, onderdeel van de Mahidol Universiteit, en blijft een toonaangevend centrum voor medisch onderwijs en onderzoek in Thailand.